کوه پیمایی و خطرات آن
آموزش براي كوه پيمايان ، شامل اصول پايه ي گردش گري در محيط هاي باز (outdoor activities : طبيعت پيمايي ) است . در اين زمينه ، بايد در كتاب هاي درسي و رسانه هاي همگاني اقلام آموزشي گنجانده شود . همچنين لازم است كه در ابتداي راههاي كوه پيمايي (در تهران : ميدان سربند ، بوستان جمشيديه ، ولنجك ، دارآباد ، دركه ) تابلوهايي كه در بردارنده ي اصول عام كوه پيمايي و حفاظت محيط زيست و هشدارها باشد نصب شود . معمولاً كوه نوردان جدي هشدارهايي مانند اين كه « به دليل بارش برف تازه از رفتن به ارتفاعات خودداري كنيد » را جدي نمي گيرند و حتي اعلام راديويي اينگونه خبرها را مغاير با آنچه كه ترويج كوه نوردي خوانده مي شود مي دانند ، اما درست همين است كه هشدارها و اعلام خطرهاي مكرر از سوي مقام هايي كه مسئول كوه نوردي يا جستجو ، نجات و امداد هستند داده شود ، اين كه عده اي به اين هشدار توجه نخواهند كرد طبيعي است و نمي توان با استناد به آن نفس كار را نفي كرد . برعكس ، بايد اين گونه اطلاع رساني را تشويق كرد زيرا در يك شرايط هوايي پرمخاطره شمار زيادي از مردم آموزش نديده را از كوه دور مي كند كه اين سبب كم شدن تعداد حادثه ها و در نتيجه موجب كاهش خطرآفرين بودن كوه نوردي مي شود . به علاوه چنين هشدارها و اطلاع رساني ها تا حد زيادي رافع مسئوليت سازمان هاي « متولي » كوه نوردي و امداد خواهد بود .
در عين حال نبايد سازمان هاي مسئول امور كوهستان يا امداد و نجات را موظف به پوشش كامل كوهستان براي دور نگاهداشتن همگان از هرگونه خطر دانست ، زيرا قرار نيست و نبايد كه هر فرد آموزش نديده ايي سر به كوه نهاده و خودسري را كه تحت پوشش بيمه ورزشي نيز نمي باشد و دچار حادثه اي شده از هر ارتفاعي به بهترين و سريع ترين شكل ممكن پايين آورد ! حدي از مسئوليت پذيري ، براي همگان هم لازم است .

مدیر وبسایت : پرویز ستوده شایق