بنویسیم دشت گرچال ، بخوانیم دشت هویج

تصاویری از این برنامه که در زوز جمعه 90/10/30 برگزار شد تقدیم شما

دشت گرچال پوشیده از برف ، همانطور که مشاهده می کنید کل دشت توسط فنس حصار کشی شده و در داخل دشت نیز درخت کاشته شده است ، فعلا یک ورودی با خوابانیدن حصار وجود دارد ولی معلوم نیست تابستان یا سال های بعد بتوان از این دشت استفاده کرد ...

هستی در غار چه می کنه

بازم هستن

جابریوسفلو

امیر

بازگشت رودخانه قسمت شمال روستای افجه

باز هم از تصاویر تقدیم شما خواهد شد ... فعلا


30 دی ماه 1390 ، دشت هویج و مسیر پرسون

  گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران در مسیر قله پرسون و دشت گرچال ( دشت هویج ) یک روز به یادماندی را رقم زد ، با امید به اینکه در این برنامه زمستانی به دوستانی که در برنامه شرکت کرده بودن خوش گذشته باشد .

انجام این برنامه در گروه کوهنوردی سازمان فضایی با ابهاماتی همراه بود ولی در نهایت برنامه به خوبی و خوشی به پایان رسید . به دلیل پراکندگی نفرات و شروع برنامه از استان البرز شهرستان کرج با دو مینی بوس و جمع آوری نفرات در مسیر رسیدن به مبداء حرکت را با تاخیر مواجهه کرد به همین دلیل تیم صعود کننده به قله پرسون موفق به صعود نشد ولی تا نزدیکی گردنه ، و  بازگشت به دشت هویج شرایط برف کوبی خوبی را مهیا کرد ، ضمن اینکه دوستانی که در دشت هویج مملو از برف و فاقد هویج مانده بودند حسابی سرسره بازی کردند و یک روز خوشی را در دامن طبیعت پاک کوهستان پشت سر گذاشتند .

نفرات شرکت کننده :

آقای سیدحسین واحدی ، نازیلا کریمی و دخترشون هستی زیاری  ، پریسا ابراهیمی ، افشان کرباسی ، امیر کرباسی ، ولی  طالب زاده و همسر کوهنوردشون بنفشه عبداله زاده ، بشیر شادروان ، شاهرخ جلیلیان ، محمد غیاثی ، مهدی اینانلو ، غلامرضا اینانلو ، جابر یوسفلو ، محمدرضا یاوری و پسرش بهداد ، رضوان اله حق بیان ، رضا غنی زاده و دوست شون  تقی امیری ، محرمعلی محمدی ، صمد نجفی ، غلامرضا حبیبی فر و پسرش حمید ، و من ( سرپرست برنامه ) همراه با همسر کوهنوردم 

خوب دوستانی هم قرار بود بیایند که نیامدند : خانم قائم مقامی ، آقای بهزاد افشاری ، منصور ابوالحسن ، محمدرضا مهرابی ، محمد حسن مهربانی و دو پسرشون ، 

وسیله نقلیه : دو دستگاه مینی بوس ، به رانندگی آقای قره محمدی و یک راننده دیگر و یک سواری

حرکت از روستای افجه در لواسانات 

ابتدای مسیر

قبل از دشت

هستی کوچکترین عضو گروه

ورود گروه به دشت پوشیده از برف دشت هویج ، فاقد هویج

اوج لذت هستی جان

دیدن دوستان مان در مسیر باعث خوشحالی مان شد ، از باشگاه کوهنوردی موسسه آوای ارسباران ، تیم آقای صبور ، حضور آقای سعید رنج بین و سرکار خانم قریشی و همراهان کوهنورد ارسبارانی شان بسیار موجبات خوشحالی ما شد ، عکسی از گروه ارسبارانی ها در مسیر تقدیم حضور این عزیزان که از دور گرفته شده است .

آقا رضا محمودی دوست عزیز دیگری که می دونم چون می دونست ما در منطقه هستیم دلش طاقت نیاورده بود و هر چند دیر هنگام حرکت نموده بود ولی خودش را به ما رساند ، خوشحالی و سرور را می شد در چشمانش حتی از پشت عینک آفتابی اش خواند ، دیداری بعد از مدتها نداشتن کوهنوردی مشترک برایم من یک خاطره بود . من همسفر آقای محمودی بودم در صعود به قله آرارت در کشور ترکیه و رضا همنوردم در هیمالیا در صعود به قله آیلندپیک در کشور نپال بود ، صعود به یادماندنی که بدلیل اجرا کننده اش هرگز نتوانستم گزارش مناسبی از آن منتشر کنم ، صعود قشنگی که اثرات رفتاری گزارشات این صعود را غریب گذاشت .........

نشاط کوهستان ، محمودی ، اینانلو


گروه بدون صعود قله پرسون نزدیک گردنه ، یال قله ریزان

آقای واحدی عزیز و شادی هایش در برنامه

دوستان جدید آقای طالب زاده و همسرشون

آدم برفی هم دلتنگ بود ، به دورش جمع شدیم ولی نگران آب شدنش بودیم ، گرمای محبت دوستان مانع از در آغوش کشیدن آدم برفی بود که وجودش شادی را به ارمغان می آورد

بشیر شادروان ، جلودار گروه (راست ) و آقای واحدی (چپ)

آقای رضا غنی زاده و دوست همراهشون

رضوان اله حق بیان ، عقب دار گروه

نوش جان

حمید

بهداد

زیبایی های آسمان و طبیعت پاک خدا

امتداد زمین به آسمان

و دشتی که همیشه زیباست

انتهای مسیر و افراد شرکت کننده در برنامه

جای همه دوستانی که نیامدند خالی

تقدیر و تشکر از همه دوستانی که در این برنامه حضور داشتند و برای این برنامه زحمت کشیدند ،  آقای محمدرضا یاوری ، آقای غلامرضا اینانلو و همه عزیزان .......

تا دوردی دیگر بدورد

اینم یادگاری رضا محمودی

ای نشاط کوهستان که از نشاط کوهستان شدم به کوهستان


صعود به قله دارآباد جمعه 18 آذر 90

صعود به قله دار آباد در روز جمعه 18 آذر ماه 1390 ، صعود متفاوت در شرایط آب و هوایی مناسب و وزش باد که نتیجه آن کاهش دما در مسیر و قله بود ، یک خبر خوب اینکه سقف پناهگاه قله دارآباد مرمت شده  ، هر چند خود پناهنگاه در برف دفن شده بود و  بخشی از قسمت داخلی آن نیز از برف پوشیده شده بود با این حال با تلاش کوهنوردان در تخلیه برف از داخل پناهگاه، چند نفری می توانستند در داخل آن از وزش باد در امان باشند .

دماوند همیشه برای یک کوهنورد اطمینان بخش و آرزوست ، نمایی از دماوند از نزدیک قله دارآباد تقدیم دوستدارانش

مسیر قله کاملاً سفید پوش بود

تردد کوهنوردان در راه صعود قله ، یک مسیر پاکوب را ایجاد کرده است

ارتفاع برف در ارتفاع 2980 متر با مقیاس قرار دادن تابلو مسیر

و باز هم دماوندو من

وزش باد

پناهگاه قله دارآباد که بخش عمده آن زیر برف مانده

داخل پناهگاه

و دوست و همنورد عزیز جناب آقای شبابی که در بازگشت با هم بودیم

یک روز خوب در کوهستان زیبا ، شاد و با نشاط باشید

عکس های بیشتر از این برنامه ، اینجا کلیک کنید


تصاویری از برنامه خانوادگی دارآباد

نشاط کوهستان

نشاط کوهستان را در گوگل سرچ کنید

نشاط کوهستان را در گوگل سرچ کنید

http://neshate-koohestan.blogfa.com

نشاط کوهستان را در گوگل سرچ کنید


شنبه 29 فروردین1388 ساعت: 17:41 توسط:خسرو یوسفی

با سلام
شروع برنامه هایتان را در سال جدید تبریک میگویم امید وارم بهترین استفاده را از فرصتی که در اختیار دارید ببرید وقدر آنرا بدانید و همکاران طبیعت دوست پژوهشکده را همراه خانواده شان با مناطق دیدنی جدیدتر و بکرتر بیشتر بتوانید آشنا کنید


شنبه 29 فروردین1388 ساعت: 17:17

توسط:احمد غريب زاد

با سلامي دوباره
انشاءالله از کوه پيمايي که به قولی، شبيه سازي شده زندگي واقعي انسان است، درس بگيريم و براي رسيدن به هدف و صعود، اين سراشيبي و سرازيري ها را بپيماييم و در ميانه راه خسته نشويم و با اميد و نيرو به راه ادامه دهيم.
و به قولی ديگر ، شاد و با نشاط بودن در طبيعت را به همديگر هديه دهيم، شاد زيستن را تجربه کنيم، در کنار هم از طبيعت زيبا استفاده کنيم. و . . .
اسير شرايط نامناسب اجتماعی نشويم. صفا و صميميت خانوادگی را توسعه دهيم. به کمک هم و با هم راه صعود و تکامل را طی کنيم و . . .
و سرانجام اينکه تا دير نشده، بفهميم که بايد قدر همين روزها را بدانيم و آن را سکويي برای صعود به قله‏های مادی و معنوی بسازيم تا در آينده افسوس گذشتن آن را نخوريم.


شنبه 29 فروردین1388 ساعت: 16:28 توسط:احمد غريب زاد

با سلام و تشکر از همه دست‏اندرکاران برنامه کوهپيمايي خانوادگی دارآباد تهران
برنامه بسيار جالب و خاطره‏انگيز بود از جنبه‏های مختلف و من دو جنبه‏اش را توضيح می‏دهم.
يکی اينکه می‏گويند و می‏گوييم: کوهنوردی، مسابقه نيست. همياری و با هم رفتن است. به عينه اين اثر را ديدم. ضعيف‏ترين افراد، خصوصاً بعضی از خانم‏ها، از جمله همسرم، تصور پيمودن نصف اين راه را هم نمی کردند!
همکاری، هماهنگی و خاصيت درجمع‏بودن کوهپيمايي اعتماد به نفسی به آن‏ها داد که همه راه تا آبشار را پيمودند.
دوم(يا نخست!): تجديد ديدار و يا آشنايي خانواده‏ها با هم و صفا و صميميت بين آنها پرثمرترين نتيجه اين برنامه بود.
اينجور برنامه‏ها قدری ما را از اسارت شرايط اجتماعی امروز خارج می کند و کمی از عواقب منفیِ دوربودن انسانها از هم و سختی رفت و آمد خانوادگی به خاطر مسايل اقتصادی و . . . می کاهد.
در پايان بار ديگر از طرف خود و خانواده‏ام از همه، خصوصاً از آقای ستوده، سرپرست بانشاط برنامه تشکر می کنم.

یکشنبه 30 فروردین1388 ساعت: 18:17 توسط:روح الله رحیمی

با سلام
من جز تازه ترین افراد این گروه در این برنامه بودم و اولین کوهپیماییم در این منطقه بود و واقعا خیلی لذت بردم و باورم نمی شد که اینجا ،در تهران و بغل گوش خود ما همچین جای زیبایی باشه و به قولی "آب در کوزه و ما" برای داشتن یه اوقات خوش بلند میشیم و به این ور و اون ور دنیا سفرهای آنچنانی می کنیم قبل از اینکه مناطق خودمونو گشته باشیم از تمام کسایی که در شکل گیری این برنامه زحمت کشیدند تشکر می کنم

کوهپیمایی ولنجک- توچال  به شکر آب و آهار

در نبرد بین انسان های سخت و روزهای سخت ،
این انسان های سخت هستند که می مانند نه روزهای سخت

   روز جمعه ۲۱/۴/۸۷  برنامه انفرادی دیگری در منطقه شمال تهران توسط اینجانب به اجرا در آمد تا ضمن شناسایی منطقه برای اجرای برنامه های آینده گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی نیز مورد استفاده قرار گیرد .
    مسیر توچال به شهرستانک و توچال به شکرآب و در ادامه به روستای آهار از مسیرهای بسیار زیبا و نزدیک تهران و مطمئن برای کوهنوردان تهرانی و شهرستانی است که قصد اجرای برنامه یک روزه را در منطقه توچال دارند و نمی خواهند برنامه آنها تکراری هم باشد می توانند از این مسیر استفاده نمایند.
این مسیر هم قشنگ و زیباست و هم مسیر کاملاً پاکوب و معینی دارد و احتمال خارج شدن از مسیر بسیار  ناچیز است .
صعود به توچال به عنوان قله حدود ۴۰۰۰ متری در نزدیک ترین محل ممکن به تهران است و هر کوهنورد تهرانی و بسیاری از کوهنوردان شهرستانی این قله را بارها صعود کرده اند . مسیر های دیگری نیز از این قله وجود دارد که دو مسیر توضیح داده شده در بالا از آن جمله اند. قلل دیگری نیز در اطراف توچال وجود داردکه امیدواریم کوهنوردان عزیز صعودی به آنها نیز داشته باشند تا از بار ترافیکی کوهنوردی در مسیر اصلی توچال کمی کاسته شود .
       تله کابین توچال از ایستگاه ۵ به ۷  تعطیل بود . برنامه من استفاده از تله کابین در این مسیر بود که میسر نشد . ایستگاه ۵ به ۷ حدود ۲ ساعت به طول می انجامد. از ایستگاه ۷ از شرق هتل توچال و غرب قله توچال به سمت شمال وارد دره ایی می شویم که به سمت شمال شرق امتداد دارد . از محل ایستگاه هفت تا شکر آب حدود ۵/۲ ساعت طول کشید و حدود ۵/۱ ساعت نیز از شکر آب به روستای آهار می باشد . در این تاریخ وقت برداشت گیلاس و آلبالو می باشد .
شکراب منطقه باغستانی و بسیار زیبا می باشد که به سبب وجود آبشار پرآب و دو امام زاده مورد توجه بسیاری از طبیعت دوستان و گردشگران طبیعی و مذهبی است . مسیر رودخانه پر آب محل تفرج و توقف خانواده های محترم می باشد . و انتهای مسیر نیز محل امامزاده می باشد و جایی برای استراحتی کوتاه و حتی اطاق هایی نیز برای شب مانی وجود دارد . شکر آب روستا نیست . باغستانهای روستای آهار محسوب می شود .

ستوده - ایستگاه هفت توچال - در مسیر شکرآب 870421

آبشار شكرآب - 870421 - عكس توسط ستوده

تابلو امامزاده درشكرآب - 870421 ستوده

از مشکلات این برنامه نبود وسیله نقلیه در روستای آهار خصوصاً در روزهای جمعه می باشد که جاده پر ترافیک شده و معمولاً رانندگان محلی و حتی آژانس تمایل برای رسانده افراد به تهران ندارند . بدلیل اینکه در موقع بازگشت با ترافیک سنگینی مواجه می شوند .
بنده نیز با این مشکل روبرو شدم ولی در نهایت آقایی به نام محمد با خودروی شخصی بنده را تا اوشان رساند و از همینجا از ایشان تشکر می نمایم . امیدوارم خواننده این گزارش باشند .

 تصاوير برنامه = اينجا كليك كنيد

كوهپيمايي دربند تا پارك جمشيديه تهران

 كوهپيمايي دربند از مبداء میدان مجسمه کوهنورد آغاز شد ، صعود از روستای پس قله ادامه پیدا کرده به پناهگاه شيرپلا رسیدیم ، آنگاه از شمال شرق شیرپلا صعود ادامه یافت و در اواسط مسير به سمت جنوبي شرقي منحرف شده به گردنه قله اسپیلت و کلک چال رسیدیم . بعد سرازیر شده و به اردوگاه کلک چال و سپس پارك جمشيديه تهران با تعداد ۱۶ نفر از كوهنوردي پژوهشكده براي حفظ آمادگي جسماني در مورخه جمعه ۱۴/۴/۸۷ انجام شد .

نفرات شركت كننده :
پرويز ستوده شايق (سرپرست ) - غلامرضا اينانلو (جانشين سرپرست ) - احمد غريب زاد(گزارش نويس)-كريم حسن پور(عكاس)-حبيب حامد انسانيت - مهدي اينانلو (جلودار)-ابراهيم پور اسماعيل-علي فكوري-مصطفي فلاح زاده-حسين اسداللهي - مهدي فرامرزي - شعبانعلي قاسم نژاد- محمد رضا گلدوز - امير حسين فلاح زاده - حسن قاسم نژاد - صمد نجفي و بصورت انفراد اصغر يوسفيه

ميدان مجسمه كوهنورد - مبداء حركت 870414

 

   از نكات قابل ذكر در اين برنامه مصاحبه راديويي اينجانب و دوتن ديگر از دوستانم با راديو كوهستان بود كه جادارد بدينوسيله از مسئولين محترم راديو ورزش خصوصاً ، راديو كوهستان كه در روزهاي پنجشنبه و جمعه ساعت ۵ تا ۷ صبح پخش مي گردد تشكر نمايم .
مجريان محترم برنامه آقايان خوش خو و سلطانپور اين مصاحبه را انجام دادند و آقاي نظر نيز در استوديو پخش زنده برنامه را به عهده داشتند كه از اين عزيزان و ساير دوستان دست اندر كار تقدير و تشكر مي گردد . البته قابل ذكر است كه برنامه به صورت زنده از راديو كوهستان پخش شد و يكي از دوستان قسمت عمده اين مصاحبه را با موبايل خود ضبط نموده اند .

آلبوم تصاوير اين برنامه = كليك كنيد

برنامه زمستانی و خانوادگی جمعه 26/11/86

برنامه زمستانی و خانوادگی روز جمعه ۲۶/۱۱/۸۶ در حوالی روستای سینک از روستاهای توابع شهرستان لواسانات توسط گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی و تعدادی از خانواده های محترم شان برگزار شد. این برنامه با حضور ۲۹ نفر در یک جشنواره آدم برفی در شرایط زمستان و حین بارش برف برگزار شد .
برنامه ریزی برای دشت گرچال (دشت هویج) طراحی شده بود که بدلیل یخ زدگی جاده و دشواری عبور وسایل نقلیه در این مسیر به روستای سینک تغییر برنامه داده شد .

نفرات شرکت کننده در برنامه :
پرویز ستوده شایق ( سرپرست ) - غلامرضا اینانلو - رضا غنی زاده - مهدی اینانلو - شعبانعلی قاسم نژاد - رضوان ا... حق بیان - ابراهیم پور اسماعیل - حبیب حامد انسانیت - قنبر صمدی - ابوالقاسم دین محمدی - علی اصغر اینانلو - رضا نقدی - خانم نوری محمد - صمد نجفی

همراهان :
 خانم ستوده - خانم اینانلو - محمد حسین و رامین اینانلو - خانم قاسم نژاد ، مهدی و ... قاسم نژاد - خانم حق بیان - آتنا حق بیان - خانم صمدی - خانم علی اصغر اینانلو - محمد امین اینانلو- محمد رضا و ساناز نجفی

روستای سینک

برنامه زمستانی

برای دیدن تصاویر = اینجا را کلیک کنید

تابلوهای راهنما در مسیر توچال

توچال با ارتفاع ۳۹۶۲ متر یکی از پر مراجعه ترین کوه های ایران است . کوهنوردان بسیاری در ایام تعطیل و غیر تعطیل برنامه خود را برای صعود به قله توچال برنامه ریزی می کنند . مسیرهای مختلفی برای دسترسی به قله توچال وجود دارد که مسیر جنوبی عمومی ترین و پر طرفدارترین آنهاست . از دره اوسون ، از ولنجک ، از مسیر کلکچال ، پلنگچال و حتی از مسیر شهرستانک و شکرآب نیز غافل نباید شد . صعود در زمستان علی رغم نزدیکی این کوه به تهران و امکانات نسبتاً مناسب مسیر بسیار خطرناک است . رفتن به یک مسیر اشتباه که به دره یا پرت گاهی منتهی می شود ، مخاطرات فراوانی را در پیش رو قرار خواهد داد که نه تنها فدراسیون کوهنوردی و هئیت های کوهنوردی مسئول بلکه کوهنوردان عادی نیز آنرا توصیه نمی کنند . وجود تابلو های راهنما در مسیر کمک بزرگی به افراد نا آشنا و حتی آشنا به مسیر است ، تا راه خود را به سمت قله از مسیر های اصطلاحاً پاکوب طی نمایند . این هفته جمعه ۱۹/۱۱/۸۶ به ارتفاعات توچال رفته بودم که سعی کردم از این تابلو های مسیر عکس بگیرم و تعداد از آنها را در اینجا قرار دهم . البته چند عکس هم قبلاً تهیه کرده بودم .
 امیدوارم مورد توجه دوستان قرار گیرد .

تابلو توچال

تابلو توچال جا آسیخی

دوراهی شروین

آبشار دوقلو

شیر پلا

ابتدای یال قله بعد از شیر پلا

ابتدای یال قله از دره اوسون

قبر ارس در دره اوسون بعد از چشمه

دو راهی ایستگاه 5

جانپناه امیری ( سیاه سنگ )

قله توچال

ایستگاه دو ولنجک

موفق باشید
نظر شما؟

گزارش برنامه روستای آتشگاه به جاده چالوس

جمعه ۱۲/۱۱/۱۳۸۶
گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی برنامه کوهپیمایی به مناسبت بیست و نهمین سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و روز ورود حضرت امام خمینی به وطن  در مسیر روستای آتشگاه در شمال کرج تا جاده چالوس کیلومتر ۱۰ اجرا نموده است .

نفرات شرکت کننده در برنامه :
غلامرضا اینانلو (سرپرست ) - پرویز ستوده شایق - احمد غریب زاد - کریم حسن پور - ابراهیم امیری- ابوالقاسم دین محمدی - علی اصغر اینانلو - سعداله سهیلیان - کمال نورمحمدی - ابوالقاسم تشکری - اصغر یوسفیه - رضا صفرلو - شعبانعلی قاسم نژاد - غلامحسین محمودانی خانم ستوده شایق - محمدحسین اینانلو - محمدامین اینانلو - امیرمحمد نورمحمدی - صمد نجفی

برنامه آتشگاه به جاده چالوس 861112

جمعه 12/11/86 روستای آتشگاه به جاده چالوس

برای دیدن عکس ها = کلیک کنید

روستای پس قلعه در محل دربند شمال تهران

 

دهكده  باستانی پس‌قلعه، با پيشينه‌ای بس کهن، در انتهاي منطقه ييلاقي سربند و دربند در دو كيلومتري شميران قرار گرفته است . اين دهكده، از سمت شرق به كوه‌هاي  امامزاده قاسم (ع) ، و از غرب به كوه‌هاي دركه ، از سمت شمال به قله توچال و از جنوب به سربند و دربند محدود می‌شود.

روستای کوهستانی پس‌قلعه مسیر اصلی پناهگاه‌ها، جان‌پناه‌ها، و دیدنی‌های کوهستان شمال تهران مانند شیرپلا، توچال، اسپیدکمر، شروین، اسون، آبشارسوتک و ... است که هرکدام گفتار جداگانه خود را می‌طلبند.‌

پیشینه اين دهكده زیبا به پيش از دوران اسلامی مي‌رسد. نشانه‌هاي برجای مانده از تمدن كهن ایرانی در پیرامون دهكده گواه روشن بر اين ادعا است. سفالینه‌های یافت شده در حفاری‌ها، آرامگاه‌های باستانی پیش از اسلام در انتهاي آبادي به طرف بند يخچال در كنار چنار قديمي، آثار تا چندی پیش باقي مانده در مكان کنونی تله‌سي‌يژ از محل شاه‌نشين قصر شاه‌ميران،  از پادشاهان ايرانی پس از اسلام، و نام‌ها و پسوندهایی مانند شيرزادخان،  شيردره‌اي، دیزگران، داراب و كه بر اماكن پیرامون دهكده نهاده شده است تاريخ باستاني اين روستا را به ژرفای تاریخ کهن ایران‌زمین و دوران اساطیری مي‌رساند .

به گفته اهالي دهكده ، در ارتفاعات كوه پس‌قلعه سنگ، مکان کنونی ايستگاه تله‌سیژ، کتیبه‌اي وجود داشته كه روس‌ها در زمان جنگ جهاني دوم متن آن را كه به زبان پهلوی اشکانی بوده ترجمه كردند سپس بخش‌هایی از آن را که سالم مانده بود با خود بردند. همچنین ایشان از وحشی‌گری روس‌ها نسبت به اهالی بی‌دفاع و همچنین ویران نمودن بازمانده‌های دژ پس‌قلعه جهت دستیابی به گنجینه‌ای افسانه‌ای، روایت‌های زیادی در سینه دارند.

ريش سفيدان دهكده مي‌گويند : كيقباد نخستین پادشاه کیانی كه رستم ، جهان پهلوان بزرگ ايران تاج سلطنتي را بر سر او گذاشت و او را پادشاه ايران خواند در بند‌شاه‌نشين  پس‌قلعه مي‌زيسته است.

شيرپلا

 

زبر کوه بودش کمینگاه شیر

"پلا" را بيافزوده مرد دلير

"پلا" را ز گوینده پهلوان

کمینگاه شیران بسیار دان

شیرپلا نام یک پناهگاه کوهستانی در البرزمرکزی و شمال تهران است. این پناهگاه در سال 1339 و در ارتفاع 2750 متری از سطح دریا، و در راه اصلی قله توچال، ساخته شده است.  این پناهگاه دارای امکاناتی همچون خوابگاه با ظرفیت 150 نفر ، لوله‌کشی آب، سرویس بهداشتی،  برق، ، ناهارخوری و بوفه است. مسیرهای دستیابی به آن از سربند، روستای پس‌قلعه و آبشاردوقلو می‌گذرد. نیمه دوم راه توسط کابل، نرده، پله‌های فلزی و نردبان ایمن گشته است. مدت زمان صعود به آن بر حسب حرکت میانگین، در تابستان سه ساعت و از شیرپلا تا قله توچال معمولاً چهار ساعت راه  است و جان‌پناه سنگ‌سیاه (امیری) در نیمه‌های راه قرار دارد.

آبشاردوقلو در ارتفاع ۲۷۰۰ متری از سطح دریا، از ذوب برف‌های رشته کوه البرز شکل می‌گیرد که در زیر پناهگاه شیرپلا در مسیر کوهستانی توچال قرار دارد. نام آن به دلیل دو شاخه شدن آبشار هنگام ریزش از ارتفاع است‌. ارتفاع تقریبی این آبشار، ۲۰ متر است‌. در سرمای زمستان که این آبشار یخ می‌زند، منظره‌ای چشم‌نواز و بی‌مانند به وجود می‌آورد که جز با دیدن، درک این همه زیبایی ممکن نیست. کمی بالاتر از آن و نزدیک به شیرپلا، آبشار پسنگ قرار دارد.

این مسیر در چهار فصل بسیار زیباست. تازه برگ‌های بهاری، خنکای تابستانی، رنگ‌های گوناگون پاییزی و برف سپید و یکدست زمستانی آن هرکدام بیش از دیگری روح‌نواز، دل‌انگیز و چشم‌گیر است.