نشاط کوهستان

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, آسمان کوه

این کوه در 42 کیلومتری شمال غربی شهر دامغان و در مجاورت شرقی مزرعه سرسبز و دیدنی گیوتنگه می باشد .ارتفاع آن حدود 2810 متر است و جهت کوه شمال شرقی ،جنوب غربی است .این کوه از شرق به کوه گچی و شتر گردن ها از غرب به کوه کافرسر و از شمال به اسپید کوه منتهی می شود.کوه سرخ از سرچشمه های بزرگ رودخانه سفید از دامنه های جنوبی خود ورودخانه سلطان میدان از مناطق در دامنه های شمالی خود می باشد.

این کوه از غالب جاهای شهر دامغان به وضوح قابل مشاهده است،به ویژه هنگام غروب خورشید و در فصل های پاییز و زمستان که خورشید در انتهای این کوه غروب می نماید، بسیار خیال انگیز و دیدنی است.وجه نامگذاری آن نیز به کوه سرخ به همین دلیل است هنگام غروب خورشید همانند کوهی آتشین به نظر می رسد.

مسیر صعود به قله غالباً از یال جنوبی کوه و نیز از تنگه غربی آن صورت می پذیرد و زمان صعود به قله حدودا 5/2 ساعت طول می کشد.از بالای قله کوه در جبهه جنوبی تمامی منطقه امیرآباد و روستاهای آن و نیز جاده دامغان به سمنان کاملاً مشهود است.اگره وسرخ ده و جاده دامغان به ساری در دامنه های شمالی آن هویدا می باشند. کوه سرخ به واقع در منتهی الیه کوههای سفید قرار گرفته است و منظره دیدن این سلسله کوه طول 30 کیلومتراند .قله آن بسیار زیبا و شورانگیز می باشد.

کوه سرخ به واسطه نزدیکی به شهر دامغان، ارتفاعی مناسب، داشتن امکانات فراوان از چشمه و پوشش گیاهی متنوع و نیز سهولت در صعود در تمامی فصل های سال به کوهنوردان توصیه می شود.مختصات جغرافیایی قله آن به طول57َو53 وعرضَ07و36 می باشد.

برچسب‌ها: کوههای ایران

كوههاي ايران:

كوههاي ايران را مي توان به چهار دسته تقسيم كرد:

-كوههاي شمالي:

از ادامه كوههاي هندوكش در افغانستان شروع شده شامل كوههاي آذربايجان، كوههاي طالش و گيلان، ارتفاعات البرز و كوههاي پراكنده خراسان است. كه بلندترين نقطه اين رشته، علم كوه مي باشد.

- كوههاي غربي:

يا به اصطلاح زاگرس، از كردستان شروع شده تا خوزستان و فارس و كوههاي سواحل جنوبي ادامه مي يابند. به مراتب از البرز منبسط تر چينه هاي آن ساده تر است. بلندترين قله آن قاش مستان به ارتفاع 4550 متر مي باشد.

- كوههاي جنوبي:

از خوزستان تا سيستان و بلوچستان امتداد يافته و به كوههاي پاكستان مي پيوندند كه شامل كوههاي سپيدار، ميمند، بشاگرد و بهم پشت مي باشند.

- كوههاي مركزي و شرقي:

شامل كوههاي كركس، شيركوه، كوهينان مي باشند كه بلندترين قله اين كوهها هزار با ارتفاع 4465 متر مي باشد.

برچسب‌ها: کوههای ایران

ایران کشوری کوهستانی است که حدود نیمی‌از مساحت آن را کوهها و ارتفاعات پوشانده است.

کوههای ایران از چهار رشته کوه اصلی تشکیل یافته که عبارتند از:

- رشته کوههای غربی

- رشته کوههای جنوبی

- رشته کوههای مرکزی و شرقی

- رشته کوههای شمالی

رشته کوههای شمالی ایران از کوههای آرارات در ترکیه شروع شده و به ترتیب به کوههای علمدار، سهند، سبلان، طالش و قافلانکوه در آذربایجان و رشته کوههای البرز در شمال استان تهران و قسمت جنوبی استان‌های گیلان و مازندران متصل است و تا کوههای آلاداغ، بینالود، هزار مسجد و قره داغ در خراسان ادامه یافته و در افغانستان به کوههای هندوکش می‌پیوندد. بلند ترین قله ایران در این رشته کوهها قله دماوند با ارتفاع 5671 متر ( 5609 متر در آخرین برآورد ) می‌باشد .

رشته کوههای غربی ایران نیز از آرارات شروع شده و از شمال غرب به سوی جنوب شرق امتداد می‌یابند این رشته کوه، کوههای ساری راش، چهل چشمه، پنجه علی، الوند، کوههای بختیاری، پیشکوه، پشتکوه، اشترانکوه و زرد کوه را در بر می‌گیرد که رشته کوههای زاگرس نیز جزو همین کوههاست، بلند ترین قله این رشته کوهها قله دنا با ارتفاع 4276 متر است.

رشته کوههای جنوبی ایران از استان سیستان و بلوچستان امتداد یافته و به کوههای سلیمان در پاکستان می‌پیوندد. این رشته کوه شامل کوههای سپیدار، میمه، کوههای بشاگرد و کوه بم پشت می‌باشد .

کوههای مرکزی و شرقی ایران شامل کوههای کرکس، شیرکوه، کوهنیان، جبال بارز هزار بزمان و تفتان است بلند ترین نقطه این رشته کوه در مرکز و جنوب ایران به هزار متر می‌رسد.

اشخاص عادی و کوهنوردان باید اطلاعاتی هر چند نسبی راجع به کوهها، آب و هوای این مناطق، نحوه کوه پیمایی و تردد در کوهستان، تهیه آب و غذا، نحوه پوشاندن و گرم نگاه داشتن بدن و خیلی مسائل و موارد دیگر در رابطه با چگونگی زیست در این مناطق بدانند که اگر احتمالاً به هر دلیلی مجبور به اقامت در مناطق کوهستانی شدند بتوانند به راحتی با مشکلات زندگی در این مناطق کنار بیایند.

برچسب‌ها: کوههای ایران, رشته کوه البرز, رشته کوه زاگرس

یكی از روستاهای حومه زنجان كه در آخرین نقطه شهرستان طارم واقع شده و دارای یك «ده بالا» و یك «ده قشلاق» است.

در روستای خساره با توجه به وضعیت جغرافیایی و توپوگرافی منطقه، موقعیت خوبی از لحاظ كشت و كار وجود دارد و از لحاظ معدنی نیز بسیار غنی است.

كوه «برزه داغی» نام کوهی بلند در «طارم علیای» زنجان و به عبارتی بام روستای «خساره» است. این کوه تقریباً در مرز سه استان زنجان، گیلان و اردبیل قرار دارد ولی طبق اسناد ثبتی اداه ثبت و منابع طبیعی در محدود اراضی روستاهای خساره و بنارود است. این كوه در قسمت شمال غربی روستای خساره واقع شده و دارای تنوع گیاهی بسیار زیادی است. این تنوع گیاهی شامل گیاهان دارویی هم می شود كه در فصل بهار افراد زیادی برای برداشت این گیاهان به آن منطقه رهسپار می شوند. در قسمت پایینی این كوه دره ای وجود دارد كه به «ساری داش» معروف است كه درختان گردوی زیادی در آنجا توسط اهالی روستای خساره کاشته شده است و دارای چشمه آب كوچكی هم هست. در فصل تابستان اهالی قدیم روستا به منطقه ساری داش یا به ارتفاعات بیشتر كوه كوچ می کنند. سنگ های خرد شده بسیاری در ارتفاعات بالای كوه موجود هستند كه این سنگ ها بر اثر فرسایش صخره ها به مرور زمان خرد شده اند و نیز یك چشمه آب خیلی سرد به نام «زینه بولاخ» وجود دارد. به خاطر این که آب آن کم است به این نام شهرت دارد و درست در گردنه معروف «کلک لی» در دامنه کوه برزه داغی واقع است. چشمه دیگری نیز در قسمت شرقی این چشمه واقع شده که دبی آب خروجی از چشمه به مراتب از این چشمه بیشتر است. دمای آب چشمه نزدیک صفر و بسیار گوارا و دلچسب است. در پایین دست این چشمه ها گیاهان نافع گزنه و پونه به وفور می رویند. گونه های جانوری مختلفی از جمله بز كوهی، خرس، لاك پشت و غیره در این مکان زندگی می كنند. البته در مناطق پر علف آن گونه های مختلف مار به وفور یافت می شود.

*خساره . در لغت به معني پیرایش شاخه های زیادی درخت . پاک کردن باغ و تاکستان از علفهای خودرو و هرزه

به نقل از : زیست نیوز- مجتبی صفری

برچسب‌ها: کوههای ایران

علم کوه با ارتفاع ۴۸۵۰ متر، بعد از قله دماوند، به عنوان دومین قله بلند کشور و بلند ترین قله منطقه تخت سلیمان دارای عظیم ترین و مخوف ترین یخچال های کوهستانی ایران است که نیروی محرکه رودخانه سرد رو (سردآبرود) و شاه رگ حیات اراضی پایین دست محسوب میشوند. دیواره شمالی آن با حدود ۶۰۰ متر ارتفاع، بلندترین دیواره گرانیتی کشوراست. هر آنچه که در گوشه و کنار این کوهستان جای گرفته منحصر به فرد است، از جنگل و مرتع گرفته تا گونه جانوری، دره، پوشش گیاهی، رودخانه و...، و هر چیزی که خاص باشد نیازمند توجه و حفاظت دو چندان است.

جبهه شمالی علم کوه از فراز کرما کوه

" علم کوه و دیواره شمالی آن "

در ۲۱ خرداد ماه سال ۱۳۸۱ ، به مناسبت " سال جهانی کوه ها " در سال " 2002 " علم کوه به همراه دماوند، سبلان و تفتان از سوی سازمان حفاظت محیط زیست در فهرست آثار طبیعی ملی ایران ثبت گردید.
در سال ۱۳۸۹ با پیشنهاد اعضای انجمن کوهنوردان، در کلاردشت تصمیم گرفته شد که این روز را «روز ملی علم کوه» نام گذاری کنند و حداقل این روز را بهانه ای قرار دهند برای طرح مشکلات زیست محیطی این منطقه با ارزش.

ادامه گزارش

از : وبلاگ پسر کوهستان

برچسب‌ها: کوههای ایران

تصاویر از جبهه شمالی و یال شمال شرقی دماوند ، که در تاریخ 4 اسفند 91 از جنگل الیمستان گرفته ام تقدیم شما بزرگواران ، امیدوارم که بپسندید

برچسب‌ها: کوههای ایران

بزرگداشت هیمالیانورد فقید؛ "زنده یاد جعفر ناصری"

ششمین صعود سراسری کوه نوردان استان تهران

پیرو فراخوان ششمین صعود سراسری کوه نوردان استان تهران، به مناسبت سی و چهارمین ساگرد پیروزی انقلاب اسلامی و بزرگداشت هیمالیانورد فقید "زنده یاد جعفر ناصری" از تاریخ 11 تا 27 بهمن ماه 1391 جهت صعود به 34 قله استان؛ در جلسه هماهنگی در تاریخ 08/11/91 در دفتر این هیئت کوهنوردی استان تهران ، گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران روز جمعه 20 بهمن 1391 قله چین کلاغ را صعود کردند

تصاویری از این برنامه :

آغاز برنامه از بام تهران

قله چین کلاغ

برچسب‌ها: اخبار کوهنوردی, کوههای ایران, قله چین کلاغ

جمعه 22 دی ماه 91 به دلیل حضور در جلسه توجیهی حج عمره نتونستم با اکیپ دکتر ماندگار و دوستان راهی یکی از کوههای کرج شوم ، بعد از چندین برنامه که به اتفاق اجرا می کردیم ، این مورد از دستم رفت ، امیدوارم به دوستانم خوش گذشته باشد . و من برنامه شخصی را روز شنبه 23 دی 91 به قله توچال تدارک دیدم ، فرصت کافی برای هماهنگی با دوستان نداشتم تنهایی راهی این برنامه شدم ، هوا شناسی را چک کردم ، هوای آفتابی بود ، هر چه از شمال تهران در منطقه دربند اوج می گرفتم ، تهران را مدفون در دود و آلاینده های مختلف می دیدم که به دلیل وارونگی هوا نیز تشدید شده بود . اجرای برنامه به تنهایی خیلی تابع قید زمان نیست ، برای همین من دیر راهی شدم ، ساعت 8:15 بود که به انتهای تله سی ایژ رسیدم ، مسیر یخ زده بود و راه آبها که دیگر به قندیل تبدیل شده بود .

آبشارهای مسیر نیز از دور چهره یخ زده خود را به نمایش گذاشته بودند

امروز هر چند مسیر توچال خلوت بود ولی با تمام این اوصاف دوستانی هستند که می شود لحظه ایی توقف کرد و گپی دوستانه زد ، اینبار نیز آقای حامد دشتی زاد را در مسیر دیدم که با چوب های اسکی اش به کوهستان آمده بود .

و تهران که در دود و غبار گم شده است

آبشارهای یخ زده ، زیبایی هایی که در زمان های کوتاه قابل رویت است و بسیاری از ما به بهانه سرما از دیدن آنها محروم هستیم

آبشار دو قلو یخی ، زیبایی این آبشار در کنار پناهگاه شیر پلا چشم نواز است

نمایی نزدیک تر از آبشار دو قلو که هم اینک یخ زده است

و گنجشکی که خیلی سعی کردم عکس خوب از آن ثبت کنم ، با این دوربین دیجیتال بهتر از این نتوانستم

و خروجی اب شیرپلا که خود صحنه ایی زیبا را به تصویر کشیده بود

در شرق قله اسپیلت ، کلکچال و گردنه های مربوطه زیباتر از همیشه خود نمایی می کردند

در غرب هم مسیر ایستگاه پنجم توچال ، در هوایی صاف می درخشید

قبل از سیاه سنگ ( جانپناه امیری )، یک تیم 8 نفره که شب را در این جانپناه سپری کردند گویا بدلیل شدت سرما تا صبح نتوانستند بخوابند

قبل از قله توچال

با دماوند در هوایی صاف

و در داخل جانپناه روی قله توچال ، که ساعت 14:45 در قله بودیم و بدلیل اینکه با تاخیر حرکت نموده بودم و نیز زمانی را در شیرپلا و جانپناه امیری سپری نمودم برای بازگشت زمان کافی نبود و با سرعت خودمان را با ایستگاه 7 توچال رسانیدم تا با تله کابین به ولنجک برگردم و مجبور شدم یک ماشین از پارکینگ ولنجک به تجریش و از آنجا به میدان سربند محل پارک خودرو بگیرم

روی قله به دلیل شدت وزش باد و سرما دوربین یخ زد و من نتونستم عکسی تهیه کنم و فقط در خروجی جانپناه آخرین عکس را نمایی از دماوند از روی قله توچال تهیه کردم ، که تقدیم حضورتان می نمایم

عکسی را که می خواستم نتونستم از جانپناه بگیریم و بخار روی لنز یخ زد

به پایان آمد این دفتر حکایت هم چنان باقی است ، امیدوارم مورد عنایت و توجه تون قرار گرفته باشه
تا درودی دیگر بدرود
شاد و با نشاط باشید

پ ن : گزارش سپنج کوه

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

جمعه 22 دی ماه 91 به دلیل حضور در جلسه توجیهی حج عمره نتونستم با اکیپ دکتر ماندگار و دوستان راهی یکی از کوههای کرج شوم ، بعد از چندین برنامه که به اتفاق اجرا می کردیم ، این مورد از دستم رفت ، امیدوارم به دوستانم خوش گذشته باشد . و من برنامه شخصی را روز شنبه 23 دی 91 به قله توچال تدارک دیدم ، فرصت کافی برای هماهنگی با دوستان نداشتم تنهایی راهی این برنامه شدم ، هوا شناسی را چک کردم ، هوای آفتابی بود ، هر چه از شمال تهران در منطقه دربند اوج می گرفتم ، تهران را مدفون در دود و آلاینده های مختلف می دیدم که به دلیل وارونگی هوا نیز تشدید شده بود . اجرای برنامه به تنهایی خیلی تابع قید زمان نیست ، برای همین من دیر راهی شدم ، ساعت 8:15 بود که به انتهای تله سی ایژ رسیدم ، مسیر یخ زده بود و راه آبها که دیگر به قندیل تبدیل شده بود .

تصاویر و گزارش برنامه را در این پست بخوانید

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

امروز جمعه 15 دی ماه 1391 ، برنامه صعود به قله کلوگان از جبهه شمالی با گروه دکتر ماندگار ، که چند وقتی است برنامه های یک روزه ام را با آنها منطبق نموده ام ، این قله برای دومین بار است که در زمستان صعود می کنم ، بار اول با آقای رضا محمودی دو نفری این مسیر را طی کردیم که گزارش آن در لینک زیر داده شده است .

لینک گزارش صعود قله کلوگان در اسفند ماه 1389

قله کلوگان به ارتفاع 2950 متر در شمال روستای کلوگان و جنوب روستای امامه در منطقه رودبار قصران ، در جاده تهران به فشم قرار دارد .جبهه شمالی آن یکی از زیباترین مسیرهای صعود زمستانی می باشد که اکثر اوقات پوشیده از برف است .

صعود به قله کلوگاناین عکس آخرمون هستش ، اول ببینید

نام برنامه: صعود به قله 2950 متری کلوگان

نوع برنامه: زمستانی همراه با برف کوبی

منطقه اجرای برنامه: استان تهران ، شهرستان رودبار و قصران ، جاده فشم ، روستای امامه

تاریخ اجرای برنامه: امروز 15 دی 1391

نفرات: پرویز ستوده شایق – رضا محمودی ، دکتر محمدحسین ماندگار ، خانم طلیعه ارباب ( همسر دکتر ماندگار ) ، حبیب حاتمی ، هاشم آقا ، عباس اقا ، محمد بنیاد ( میهمان ) و سید ( راننده ون )

ساعت حرکت از تهران: 6 صبح روز جمعه 15 دی 91

رسیدن به روستای امامه: 08:45صبح صرف صبحانه قبل از حرکت ، در کنار جاده

ساعت حرکت کوهنوردی: 09:25 صبح

رسیدن به قله: 13:45

رسیدن به محل شروع برنامه: 16:45

و امروز گروه 8 نفره در شرایط زمستانی که ابتدا سرمای زمستانی و هوای صاف و در نهایت سرمای سوزناک همراه با وزش باد ، برنامه را با خوبی و خوشی به پایان رساندیم . صبح را سید و حبیب در اتوبان باقری شروع می کنند ، من هم در خیابان فرجام به آنها ملحق می شوم ، سنگک صبحگاهی را تهیه کرده ام ، وقتی وارد ون سید می شوم بوی نان فضای ماشین را پر می کند ، خوش و بشی و حرکت به سمت غرب تهران و ملحق شدن دکتر ماندگار و همسرشون و بازگشت مسیر از اتوبان همت را پی می گیرم ، ابتدای صبح ماجرا سارا برای حبیب اتفاقات عجیبی به دنبال دارد ، بنده خدا در حین توجیح نبودن سهیلا در این برنامه اسم سارا را به زبان می آورد ، سین چین حبیب بابت این اسم و افکار جلوتر برای خود صاحب قصه می شوند ، پس از تقاطع شریعتی عباس هم به جمع اضافه این قصه حاج حسن هنوز دم نکشیده ولی موضوع سارا جا افتاده است ، چی بود ، کی بود و چراهایی که مدیر باید از آن دفاع کند . در کپ و گفت های صبح گاهی خیابان استخر را هم از جنوب به شمال طی می کنیم ، هاشم آقا و آقا رضا هم سوار شده و کمی جلوتر دوست حبیب آقا محمد پس از پارک خودرو خود در ابتدای جاده لشگرک جمع گروه تکمیل می شود . دکتر بالشتک بادی اش را از ابتدای مسیر طی کرده و هر چند گاهی از خواب بیداری می شود ولی اظهار نظرهایش بسیار سنجیده و به جا بیان می شود ، البته گیر امروز او بیشتر به عباس بوده تا مدیر ... عباس چکار کرده بعدا صداش در خواهد آمد .

ساعت یک ربع به 9 به سه راهی قبل از روستای امامه رسیده و از ماشین پیاده شدیم ، سرمای صبحگاهی جانی برای تشعشع های خورشید نگذاشته است و در سرمای لذت بخش صبحگاهی همزمان با تعویض لباس ها صبحانه نیز آماده می شود ، از هر کوله ایی چیزی بیرون می آید ، پنیر ، گردو ، نان سنگک ، مربای زعفران (آلبالو ) ، عسل ، خیار و گوجه و خرما و ..... بااالاخره در هر شرایطی که بود صبحانه صرف شد و آماده حرکت می شویم اما ...

عجله دکتر ماندگار و همسرشون برای آغاز صعود بیش از دیگران به چشم می خورد ، این عجله بدلیل سرمای صبجگاهی است یا عشق به صعود قله ، از حرف های دکتر می شد گزینه دوم را حدس زد چون می گفت ، اگه حرکت نمی کنید ناهار را هم اینجا بخوریم بعد بریم ...!!!!

خانم دکتر فعلا نظری نداشتند ولی الحق مربای زعفران ( ببخشید آلبالو زعفرانی ) بسیار خوش مزه ایی درست کرده بود . چه حالی داد صبحانه ، جای دوستان خالی ... اون صبحانه های شاهانه ، که در سرمای منهای ده درجه ، سر پایی ، با چایی داغ و بدن هایی که در اثر سرما دائماً روی ویبره بودند ، خوب چسبید چی بگم ... ، اصرا نکنید عکس صبحانه را نخوام گذاشت ...

عکس خانم ارباب در 15 دی 1391

عباس تلفن اش زنگ می خوره .... یک آهنگ شاد نمایشنامه اجازه گرفتن عباس از اوستاش حاج حسن کلید می خوره ، قصه خیلی طولانی هستش ولی خوب پخش یک مکالمه تلفنی گویای بسیاری از حقایق خواهد بود.

عباس : الو جاج حسن خیلی مخلصیم ممنون که بهم مرخصی دادی ، صدای اون خط را نداریم ....

عباس : مگه خودت نگفتی می تونی جمعه بری کوه ، از اون ورن خط ببین عباس من کی گفتم ، پاشو بیا در مغازه ، سر راهت یه راست گوسفند هم بگیر برای ظهر می خوایم آبگوش بار بزاریم ، عباس : جاجی حسن به چون خودت ، و به چون منزل ( منظور عیال مربوطه حاج حسن ) خودت اونروز گفتی می تونی یه جمعه در میون بری کوه

حاج حسن : پدر سوخته آخه من بعد مغازه می خواستم استخر هم برم ، حالا کی منو مشت مال می ده ، آخه پسر تو مغازه هم که هستی پشت دخل که نمی تونی بشینی همش اینور و انور ورجه وورجه می کنی ، راستی اون قرص فشار خون منو کجا گذاشتی ....

عباس : الو حاج حسن چرا صدات قطع شده ، الو انگار آننن نمی ده ... خوب فعلا خدا حافظ بوق ...بوق ق ق

در میانه راه هستیم ، مناظر اطراف فوق العاده چشم نوازند ، زیبایی های کوهستان در شرایط برفی ، یکدست و تماما آنها یکرنگی است ، مانند دوستانی که از دو رنگی و چند رنگی بیزارند ، طبیعت نیز در این فصل موسیقی یکرنگی را برای کل منطقه می نوازد . بالاخره تونستم یک عکس خوب کوهنوردی بگیرم ، تشکر بچه ها
نفرات از جلو :رضا محمودی ، هاشم جان ، خانم ارباب ، دکتر ماندگار ، عباس آقا ، محمد بنیاد ، حبیب حاتمی و من که پشت دوربین هستم ....

برفکوبی و گذر از شیب های پربرف ادامه می یابد

دکتر ماندگار هم داوطلب برف کوبی به عنوان نفر اول می شود ، آنانی که برفکوبی را به عنوان نفر نخست تجربه کرده اند می دانند که چقدر انرژی باید مصرف کرد تا مسافتی را طی کنید

چقدر خوشحال شده حبیب که دکتر رو هم به برف کوبی وادار کرده ، هر چی بهش می گیم حبیب هوای دکتر را داشته باش بازم می خنده

هوا امروز هم به لطف خدا یاری مان کرد و ما صعود خوبی را برای رسیدن به قله کلوگان از جبهه شمال ادامه می دهیم ، و اما قدرت خانم ناظم ( همون خانم ارباب ) نیز ستودنی بود ، او هم حبیب را وادار کرد تا به عنوان سر قدم برف کوبی کند ، ولی تنها اشتباه ایشان رضایت از عملکرد او بود که او نیز پس از دریافت حکم رضایت مندی جلوداری تیم را رها کرد و برف کوبی به عهده آقای محمودی و سایر نفرات افتاد .... اینه که می گن بابا پاداش را باید پس از اتمام کار داد نه اینکه به محض شروع نمرات تشویقی سرازیر شود ، اینم نتیجه اش خانم ناظم این تجربه ها را بگوش نمی خواد آویزان کنی سنگین است در تصمیم های مدیریتی مد نظر بگیرد ..... ما که گفتیم ... حال خود دانید

این سنگ در مسیر بود ، به نظر شما شبیه چه حیونی است

نشاط در کوهستان با نشاط کوهستان

چترهای حمایتی این چنینی بسیاری در برنامه شکار شده است ، فقط تنظیم گتر کوهنوردی و آماده سازی گرتکس و عینک و .... نیست ، باید دکتر ماندگار بابت این خدمات همسر محترم شون حساب ویژه ایی برای طلیعه گشایش نماید ... آنچه باید دیده شود ، می شود ، آنچه باید بیان شود می شود

روستای امامه و ارتفاعات مهر چال یکی مدفون در آلودگی و آن یکی مه

عبور از مسیرهای نقاب برفی

استفاده از طناب برای عبور از شیب های تند و مسیرهای صخره ایی

قدم های پایانی برای رسیدن به قله کلوگان ، در شرایط که مه بر منطقه حاکم شده و برودت هوا بیشتر شده است

بالاخره به قله رسیدیم ، به یک شکر پنیر هاشم آقا بسنده کرده و ارتفاع کم کردیم تا در جای مناسبی چای و کاپوچینو و البته شکلات خارج خانم ارباب بخوریم

خوشحالیم که یک روز خوب خدا را نیز در این طبیعت پاک در کنار هم و با هم خندیدیم

عکس گرفتیم

به فردایی بهتر اندیشیدیم

عکس همدیگر را خراب کردیم !!!!

و با سرعت برگشتیم

تبلیغات شکلات خارجی داشتیم ، رسم حسنه ایی که پس از بهرام (برادر خانم ارباب ) که از سوئیس برایمان شکلات تلخ آورده بود ، و از اون روز ما دیگر می دانیم که سهیمه شکلات خارجی داریم ، اصلا انگیزه صعود را بالا می بریم و به هر بهانه ایی حاضریم کوله حمل کنندگان شکلات ( خانم ناظم گروه ) را جستجو کنیم و مدیر ( حبیب ) تبحر عجیبی در وارسی کوله پیدا کرده است . سرپرسته دیگه ، ته پرست که نیست ، باید سرش به کوله همنوردان بره ، اگه نره پس کجا بره !!! اقا من عیار ظرفیت آدم ها دقیقا دستم نیست اگه زیاده روی کردم بگید ..

بخش دوهزارم قصه عباس و حاج حسن در آجیل فروشی .... خواب ام می آد و گر نه براتون می نوشتم . البته این عکس ربطی به قصه نداره و در بخش تبلیغات کاپوچینو و فلاسک نو عباس ارائه می شود

و در جای امنی خوردنی های قله را خوردیم ، و می بینید که هر زنی پشت اش به مردی گرمه و برای همین هم هست که به راحتی می تونه پوست بکنه ... البته نه هر پوستی

راه بازگشت ادامه دارد ، روش های مختلف بازگشت ، سر خوردن دیگه سن و سال نمی شناسد و بسیار هم کیف می دهد ، قبول ندارید خودتون امتحان کنید ، رضا که در این روش صاحب سبک هم هست و شلوارهای پاچه کوتاهی اختراع کرده که روی تمام لباس ها پوشیده می شه ، مثل یک پوشک بچه ما تحت را حسابی حفاظت می کنه از سرما و خراش های احتمال و شما حالشو می برید ، تنها اشکال آن این است ،اولا اگر سفارش دوخت بدی هر 100 سال یکی دوخته می شه و دوم اینکه باید برای پوشیدن آن ضمن داشتن مهارت باید جنبه هم داشته باشی

پیروز باشید

پایان برنامه با یک تمرین حمل مجروح خاتمه یافت

اون عکس اولی را آخر هم ببینید

تا درودی دیگر بدرود

پ ن :

1-تشکر از آقای دکتر ماندگار که کلیه هزینه های برنامه را تقبل نمودند .
2-و تشکر از همسرشون بابت تهیه ناهار و توزیع شکلات به خصوص شکلات خارجی در قله
3- فایل جی پی اس در برنامه اسفند 89 می تونید استفاده کنید، در این برنامه نیز جی پی اس ام از کاورش افتاده بود ، بخشی از صعود را تراک کردم .

برچسب‌ها: گزارش برنامه, قله کلوگان, کوههای ایران, دکتر ماندگار

اینجا ایران است ، سرزمین اسطورهای نامدار ، سرزمین کوه های سر به فلک کشیده ، سرزمین آرش کمانگیر و فرهنگی کهن ....

عکس های زیر از ارتفاعات قله قوچ و روستای هاشمک در منطقه آبسرد دماوند در روز جمعه 8 دی 91 گرفته شده است ، کاملا در گرای صفر نسبت به دماوند ، در بین دماوند و محل روستا، جاده تهران به فیروز کوه و شمال آن خط الراس قلل دوبرار قرار دارد ... این عکس در هوایی کاملا صاف با یک دوربین دیجیتال معمولی گرفته شده است .

عکس ها از : پرویز ستوده شایق

برچسب‌ها: کوههای ایران, قله قوچ

جمعه 7 دی ماه 1391 با گروه 8 نفره در شرایط بسیار ایده آل و هوایی صاف صعودی به قله قوچ داشتیم.

نفرات شرکت کننده در برنامه :
دکترمحمدحسین ماندگار ، سرکار خانم طلیعه ارباب ( همسر دکتر ماندگار ) ، هاشم آقا ، رضا محمودی ، حبیب حاتمی ، یک میهمان از کشور سوئیس آقای بهرام ( برادر خانم ارباب ) ، سهیلا و من ( ستوده )

موقعیت مکانی قله قوچ : در منطقه دماوند ... آبسرد .... روستای هاشمک قرار دارد

شرایط آب و هوایی روز صعود : هوا کاملاً صادف ، بدون ابر ، بدون باد ، زمستانی برفی به خصوص در نزدیکی قله با برف کوبی ، چنین هوایی در زمستان تاکنون سابقه نداشته است

مختصات جغرافیایی قله قوچ : با جی پی اس همراه من GARMIN GPS map76CSx

N 35.56465 E 052.06593

كوهستان قوچ از شمال به جاده فيروزكوه و از جنوب به منطقه ايوانكي محدود مي شود . مجموعه ارتفاعات كوهستان قوچ به صورت شرقي غربي با قلل متعدد و متنوعي حد فاصل دوبخش کيلان و پارچين قراردارد كه مرتفع ترين آن كوه قوچ در جنوب شرقي روستاي هاشمك مي باشد .

راه دسترسی به قله : برای رسیدن به مبداء صعود قله قوچ از تهران به سمت شرق ، جاده فیروزکوه ، قبل از آبسرد ، تابلو روستای هاشمک ، تابلو محمودیه ، سمت راست ، و در ابتدای جاده توقف نموده و دقیقا به سمت جنوب کوه پیمایی را آغاز می کنید .از روی قله قوچ این گرا ها را با قطب نما بدست آوردیم ، قله دماوند در 360درجه ، قله توچال در 295 درجه و دکل مخابراتی در گرای 100 درجه ثبت شد .

گزارش برنامه :

ساعت 5:45 یک خودرو ون از اتوبان باقری تقاطع فرجام شرقی در نارمک با حضور آقای حاتمی و سید راننده حرکت می کند ، بنده حدود ساعت 5:50 سوار شدم ، ساعت 6:15 در شهرک غرب ، دکتر و دو همراه شون و در بازگشت در اتوبان شهید همت تقاطع خروجی به سمت میدان ونک سهیلا به ما ملحق شد ، هاشم آقا و آقای محمودی در حوالی پاسگاه پلیس جاجرود به پیوستند و جاده فیروز کوه را در پیش گرفتیم ، قبل از آبسرد دماوند به سمت روستای هاشمک در جهت جنوب پیچیدیم ، در امتداد تابلویی با عنوان محمودیه ادامه مسیر دادیم تا به تابلویی که روی آن حک شده بود روستای سفید خانی ، دهستان جمع آبرود بخش مرکزی رسیدیم . ساعت 9:15 پس از تعویص لباس آماده حرکت شدیم در حالی که هوا کاملاً صاف و کمی سرد بود .

نفرات شرکت کننده در ابتدای برنامه

ازچپ :رضا محمودی ، دکتر ماندگار ، بهرام ارباب ، سید(راننده) ، آقای حاتمی ، هاشم آقا ، خانم ارباب و سهیلا ، بنده هم پشت دوربین هستم ، البته بعد از این عکس دکتر عکس دیگری گرفت .... در ساعت 9:15 صبج حرکت را شروع کردیم ، در امتداد جنوب ، در گرای معکوس دماوند

امروز در طول کل برنامه ، دماوند را با وضوح هر چه تمامتر می دیدیم ، هوای دماوند نیز امروز از دور بسیار عالی به نظر می رسید ، هیچگونه ابری را در بلندی دماوند امروز مشاهده نکردیم ، و در تمام مراحل برنام سعی کردم در اکثر عکس ها به نوعی دماوند نیز به عنوان عضو ثابت حضور داشته باشد

دماوند زیباتر از همیشه خود را در معرض دید ما قرار داده بود

ابتدا جاده خاکی را که با برف پوشیده شده بود ، در امتداد جنوب آغاز کردیم

پس از 15 دقیقه به یک گاو داری خالی رسیدیم ، که تابلو خاصی نداشت ، ولی در بخش شمالی آن قندیل های زیبایی تشکیل شده بود که فوق العاده زیبا بودند ، تمام پیکرهایی که خالق یکتا می آفرینند زیبا هستند ، به شرطی که بخواهیم چشمان خود را به زیبا دیدن عادت دهی ....

شروع کردم از قندیل ها با دماوند عکس هایی را بگیرم ، انتهای این قندیل به قله دماوند می رسید ، البته با فاصله ایی بسیار زیاد ، یا شاید این عروج از دماوند است که به صورت ستونی به آسمان کشیده شده است ، شما هم می توانید تصورات خودتان را داشته باشید

آقا بهرام مقیم سوئس و تلفن همراه آی پود IPOD او که موضوع کل کل او و دکتر بود ... ، خیلی شخصیت دوست داشتنی و مهربانی داشت ، از همراهی او در گروه بسیار خشنود شدیم ، البته لازم به توضیح است که ایشان کوهنورد قابلی است و یه جورایی مانکن برند کامل میلت است ، بهرام جان فقط ما به یک کوله ات رضایت می دهیم .......

یک ساعت پس از حرکت در کنار یک دامداری و پروار بندی ( حسین صولتی ) توقف می کنیم ، البته اینجا نیز خالی بود ... این چند نقطه برای این است که چرا باید تمام این گاوداری و دامداری هایی که با کلی هزینه احداث شده اند خالی باشند و از جنب و جوش در آنها خبری نباشد ... نا خود آگاه به فکر وام هایی می افتم که برای احداث چنین جاهایی گرفته می شود ... بماند

پس از صبحانه بسیار توپ خندان و پر انرژی به راه خود ادامه می دهیم ، صبحانه چی بود ، عسل ، پنیر ، گردو ، خیار و گوجه ، خرما و ... البته چای داغ و نان سنگک ، صبحانه دسته جمعی چه کیفی می ده

خط الراس دو برار را در جنوب قله دماوند به این زیبایی دیده بودید ... فکر نکنم حتی در تابستان نیز چنین زیبایی منطقه قابل رویت بوده باشد ... بیشترین نگاه مان امروز دماوند خواهد بود ، اینو قبلا هم گفتم ....

امروز فقط روز عکس گرفتن با دماوند بود ، البته پشت سرمان خط الراس دوبرار و زرین کوه را می توانید ببینید.

در هوای خوب تمام شادی هایمان نیز خود نمایی می کرد

دکتر ماندگار کوهنورد با اخلاق با دماوند ، انسان های بزرگ که در تمام مراحل زندگی شان بزرگ هستند و قابل ستایش اند ، عشق به طبیعت و کوهستان و احساس او نسبت به کوهستان ستودنی است

طلیعه و افتخار به دماوند ، بی شک پشت هر مرد موفقی زن موفقی حضور دارد که طلیعه نمونه بارز آن است ، ضمن اینکه در این برنامه مادر ایشون نیز زحمت ناهار خوشمزه ایی را برای گروه تقبل کرده بودند ، کوهنوردی طلیعه سابقه طولانی دارد و صعود او به منطقه هیمالیا ، کلیمانجارو و بسیاری جاهای دیگر از او کوهنوردی قابل ساخته است . فکر می کنم تهیه بسیاری از ملزومات کوهنوردی دکتر نیز به عهده ایشون باشه .... ( فضولی )

هاشم آقا با دماوند ، امروز خودمونو خفه کردیم ، در شرایط بسیار مناسبی قرار داشتیم ، نور ، طبیعت ، و البته دماوند و صحنه های زمستانی باعث شده بود تا در حد لالیگا از خودمون عکس بگیریم .... دلتون نسوزه پاشید خوب این جاهای نزدیک رو برید دیگه ، اینم هم اطلاعات در همه جا وجود داره ... وقت ندارید ، پس از تصاویر دوستان لذت ببرید

اینم به خاطر هاشم جان ، چکار کنم دوستش دارم دست خودم نیست ، البته تقریبا مطمئن هستم که او راهش به اینترنت نمی افته که این تصاویر رو ببینه ولی خوب یکی از همنوردان بسیار قابل اعتمادی است که اگر کسی به همراه او به کوه برود ، رفقات را تا منتهی الیه خودش به جا می آره

حبیب حاتمی و عکسی با دماوند

بهرام با دماوند ، در آرزوی صعود دماوند

این عکس هم تقدیم بهرام برای اینکه در این برنامه میهمان گروه بود ، امیدوارم در سوئیس همیشه تندرست باشنند

اینم سهیلا ، کوهنوردی او قابل تحسین است و صعودهای قدرتی و سرعتی او در گروه بسیار خوب می باشد

اینم رضا جان ، کل دماوند را می خواهد به دوش بکشد ، شما فکر می کنید بتونه ....

خوب منم باید افتخار کنم به دماوند سربلند که از هر نقطه چشم مان به جمالش روشن شود ، بی اختیار آرامش قلبی خواهیم داشت و به عنوان سمبل ایرانی سربلند در اسطوره ایی ملی مان جای گرفته است . سربلندباشی ای دماوند

خواهر(طلیعه) ساکن تهران و برادر ( بهرام ) ساکن سوئیس که عکس مهربانی ها را با دماوند می گیرند ، این عکس ها به خاطر اینکه بهرام میهمان ما بود و امیدوارم با خاطرات خوش به سوئیس باز گردد تقدیم هر دو تاشون

آخرین درختان به جای مانده در منطقه را نیز در کنار دماوند قرار دادم تا بدانند رگ و ریشه هایشان در یک خاک قرار دارد

سنگها و صخره های سرزمینم را نیز دوست دارم

بالاخره در ساعت 13 به قله رسیدیم ، جی پی اس من 2615 متر را نشان می داد

آقا این کاپوچینو روی قله همراه با شکلات سوئیسی در قله چه می کنه ، بهتون پیشنهاد می کنم هر وقت میهمان سوئیسی داشتید بهش اعلام کنید که برای روی قله حتما شکلات تلخ همراه با مغز فندق و ... فراموش نشه ، البته این شکلات با تبلیغاتی که همراه بود که فکر می گنم اگر برند های معرفی شده بدانند در ایران چنین مورد استقبال قرار گرفته حتما این آگهی ها را در شبکه خبری خود پخش خواهند کرد ... عکس ها تقدیم خواهر و برادر گرامی و بدینوسیله تشکر از هر دوتاشون برای همه چیز

طلیعه به عکس بالا رضایت نداد گفتش که این یه برند دیگه است ... بابا کوهنوردی امروزی ما تجاری ، تبلیغاتی شد ، البته گروه هم از این شکلات ها بی نصیب نمودند ، خدایش خیلی خوشمزه بود . کام تون شیرین

و کوه هایی که در بخش های جنوبی در مه مدفون بودند و من هیچ اطلاعاتی از آنها ندارم

حدود 40 دقیقه در قله قوچ توقف داشتیم ، چند تا گرای اطراف از جمله گرای دماوند ( 360درجه) گرای توچال(295درجه ) و گرای دکل مخابراتی ( 100درجه ) را از روی قله قوچ گرفتیم . و برخی دوستان با نحو گرا گرفتن اشنا شدند

در قله ها می شود نسخه نوشت و تجویز آزمایش در دفترچه وارد کرد ، بالاخره دکتر ماندگار در قله ها نیز وظیفه خود را با کمال احترام به خوبی انجام می دهد و در خواست دوستان را تحت هر شرایطی اگه بتواند انجام می دهد ، درود بر دکتر ماندگار و تشکر از این همنورد محترم ، این دفترچه در قله توسط دکتر ماندگار دستور آزمایش نوشته شد و مهر گردید . البته ایشان در جریان این عکس نیستند ... شیطنت ما گاهی باعث می شه تا از لحظات دوستان نیز خاطر تولید کنیم ، امیدوارم دوستان از اینکار من گله مند نباشند

خسته نباشی همنورد ، همه خوشی ها را گفتیم ولی برنامه نسبتاً خوبی بود

مسیر بازگشت را یال شرقی به با گرای 100 درجه به سمت دکل پایین آمدیم و بعد به سمت شمال ( گرای 360 درجه ) تغییر مسیر دادیم

با آرزوی توفیق برای دوستان ، شاد و با نشاط باشید

امیدوارم که تصاویر زیبا مورد پسند شما بوده باشد ، اگه تعدادی زیاد بود بدینوسیله پوزش می خواهم ، چنین شرایطی معمولا در این منطقه دست نمی ده و من سعی کردم عکس های زیادی از این صعود بگیریم .

با احترام پرویز ستوده شایق

برچسب‌ها: گزارش برنامه, قله قوچ, دکتر ماندگار, کوههای ایران

جمعه 1 دی 91 ، بعد از کافه کوه و مراسم شب یلدا ، صبح زود در روستای افجه در لواسانات حاضر شدیم تا صعودی به قله ساکا داشته باشیم ، می دونید که ساکا در جهت شمالی روستای افجه قرار دارد و خیلی قله قشنگی است ....

نفرات شرکت کننده در برنامه :
دکتر محمدحسین ماندگار ، رضا محمودی ، طلیعه ارباب ( همسر دکتر ماندگار ) ، آقای حبیب حاتمی ، هاشم آقا ، بهجت ، سهیل+آ ، عباس مهرآمیز و من و سید که راننده ون بود و تا روستای افجه ما را رساند

وسیله نقلیه : یک دستگاه خودرو ون

تصاویری از برنامه :

سلام صبح به خیز ، بفرمایید دهنتون را شیرین کنید ، این شیرینی را خانم دکتر زحمت کشیدند آورند ، مناسبت نداره ، دنیا که تموم نشد شاید هم تموم شده و این اولین روز دنیای جدید است پس می ریم که کوهنوردی زیبا را در روزی از روزهای پاک خداوندی داشته باشیم ، این آقا هم عباس آقاست ، ارادتمند حاج حسن ....

ابتدای مسیر ،شمالی ترین نقطه روستای افجه و آغاز حرکت در امتداد شمال

از راست: دکتر ماندگار ، عباس آقا، آقای محمودی ، سهیل+آ ، خانم ارباب ، بهجت ، جبیب حاتمی و من

صبحانه در تنها قهوه خانه مسیر ،قهوه خانه آقای لاری ، صبحانه ای نسبتاً مفصل ،فکر می کنم اگر اقلام آنرا بشماریم ، باور کردنی نیست پس بی خیال می شم ، از حلوای یزدی خانم دکتر ، عسل ، گوجه و خیار و پنیر و .... بماند

حرکت مجدد بعد از قهوه خانه در شرایطی که بارش برف شدت گرفته بود و هوای مسیر مه گرفته ، قله های ریزان و ساکا و مسیر آتشکوه کاملاً در درون مه قابل رویت نبودند ولی مسیر مشخص بود و یک گروه نیز قبل از ما مشغول طی کردن مسیر به سمت ساکا بودند

عبور از شرق رودخانه به سمت غرب قبل از دشت هویج و حرکت از روی یالی در امتداد شمال غربی

و لذت عکاسی در شرایط بارش برف ، دوربین دکتر ماندگار در کلیه شرایط زیبایی های طبیعت و نفرات گروه را به تصویر می کشید و فیلم برداری می کرد ، شاید این خاصیت طبیعت باشد که انسان را مجذوب خود می کند و شکر سلامتی و بودن در منطقه زیبا و بهره بردن از زیبایی های فصل زمستان می تواند تاثیرات مثبت فراوانی در زندگی داشته باشد . امروز اولین روز زمستان است ولی برف چندی است میهمان کوه های اطراف این منطقه می باشد ....

و سگ مهربانی که با تکه نانی همراهمان شد و لحظاتی را برای دادن دست دوستی با او توقف کردیم و نوازشش کردیم تا تنهایی را در این زمستان پر برف کمتر احساس کند و تقریبا همه با او عکس گرفتند و فوق العاده بود اعتماد او به همنوردان ،

اینم بهجت که با همراه جدیدمان عکس یادگاری گرفت

و سهیل آ که خوشحال بود عکسی را در کنارش داشته باشد

عکس گرفتن اپیدمی شد ، خانم ارباب هم این لحظه زیبای ملاقات مان با سگ با وفا را از دست نداد

عکس خانم های گروه را گرفتیم شاید رضایت دهند که حرکت مان را ادامه دهیم ، هر چند خودمان هم بدمان نمی آمد لحظاتی را به بهانه عکس گرفتن توقفی داشته باشیم

حرکت مجدد در امتداد قله ساکا ، با برف کوبی بارش برف سنگین و مسیری که توسط یکی از گروه های جلوتر از ما برف کوبی شده بود ، تا کجا می توانیم در این شرایط به پیش برویم که فعلاً زمان برای بازگشت را محاسبه کرده بودم و فرصت پیش روی داشتیم

نفرات گروه خوشحال بودند و از این هوای خوب لذت می بردند ، هر چند گرتکس ها اصلاً جوابگوی این شرایط نبودند و هر جلوتر می رفتیم در اثر تعرق و عبور نفوذ آب تمام بدنمان خیس شده بود .

پر افتخار قدم بر می داشتند

آقا ارادتمندیم ، آقا رضا در چه فکری ، تراژدی ارا کوه را در ذهن مرور می کند ، به آینده کوهنوردی و یا اینکه تصمیم به بازگشت می گیریم ، هر چه باشد خیری در آن است ... مطمئن هستیم

در شرایط دشوار و پرشیب با برف کوبی سنگین ، تا نزدیکی گردنه رسیدیم ، هوا به شدت سرد شد و سرعت باد افزایش یافت ، مه منطقه را پوشانده بود و زمان کافی برای بازگشت با توجه کوتاه بودن طول روز نداشتیم ، برای همین تصمیم به بازگشت گرفتیم ، آخرین عکس ها در شرایط بسیار سخت نیز گرفته شد ، باطری دوربین را برای اینکه فعال نگه دارم چند بار در نزدیک بدن نگه داشتم تا بتوانم عکس هایی را به یادگار بگیرم که بماند ماندگار ، اگه بخش هایی از آن تار شده بدلیل بخار گرفتگی لنز دوربین است ...

راستی فلاسک عباس آقا که صبح رونمایی شده بود ، در قله با نسکافه داغ از هم پذیرایی کرد ، خانم ناظم ( همون خانم ارباب ) مثل همیشه تزریق انرژی را با توزیع شکلات های خوشمزه و چند دقیقه ایی در شرایط سرمای زیاد در محل توقف داشتیم ، از سرمای شدید دستهای یکی از دوستان که با دستکش خشک برطرف شده و یکی دیگر از عزیزان که برای گرم کردن دستهای یخ زده اش جایی گرمتر از زیر بغل های دکتر ماندگار پیدا نکرد ، تا بخواهیم دستکشی را ته کوله در آوریم گویا سرما چنگ و دندان را نشان می داد ، باد و سرما و رطوبت می رفت که مثلث خطر سرمازدگی را تشکیل دهد که جلوی آن گرفته شد

بازگشت

بازگشتی لذت بخش

هی به هاشم آقا می گم عزیزم از هوای سالم کوهستان استفاده کن ، کو گوش شنوا ...

همه افراد تیم در سلامت کامل و سرحال و قبراق

پس از خوردن ناهار مختصر و طبق معمول ماکارونی و سیب زمین تخم مرغ ، کوکوسبزی ، حلواشکری یزدی و خیار و گوجه و ... میوه و تنقلات و چای و ... در حال رقابتی ، به انتهای مسیر که روستای افجه می باشد نزدیک می شویم ، نقاشی آسمان و طبیعت را نمی توان در یک فریم و فریم های زیاد هم جا داد ، باید ببینیم و بگذریم

و باز هم عباس که شیفته روحیه بسیار عالی و شاد او شدم ، او و قصه هایش که بسیار روحیه بخشی و شنیدنی است ، شادی و نشاط را به جمع گروه هدیه می دهد ، در ضمن او کوهنورد قابل است و در مرام و مسلک همراهی گروه خود مکتبی است .

و آدم بخش شادی بخش در انتهای مسیر که یک نفر خوش ذوق با سلیقه خاصی او را در مسیر ساخته بود ، همیشه آدم برفی ها در چهره مرد یا مذکر دیده شده اند ولی این مورد کمی متمایز بود بطوری که دقایق بسیار را به ذوق سازنده آن خندیدیم

و در ساعت 16:15 دقیقه به روستای افجه می رسیم و حدود 15 دقیقه نیز روستا را در شرایط بارانی به سمت پایین سرازیر می شویم و کمی مانده به سر چشمه سید با خودرو ون به ما می رسد و از همان مکان دور می زند و با ظاهری تمام خیس سوار ماشین می شویم ، در داخل ماشین نیز دیدن تصاویر گرفته شده توسط دکتر ماندگار و بنده و خنده های پیاپی به تصاویر زمان را برایمان کوتاه می کند تا به گردنه لشگرک برسیم

دکتر ماندگار و من

و تشکر از حبیب حاتمی برای برنامه ریزی و هماهنگی برنامه

خدایا شکرت ، از سلامتی و تندرستی که در اختیارمان قرار دادی و خدا شکرت برای تمام نعمت هایت

در ساعت حدود 17 آقای محمودی ، آقای حاتمی ، هاشم آقا و من از خودرو ون پیدا شدیم و با وسیله نقلیه دیگری از دوستان جدا شدیم و امیدوارم به روز خوش دیگری با دوستان خدا حافظی کردیم .

برچسب‌ها: گزارش برنامه, قله ساکا, کوههای ایران, دکتر ماندگار

جمعه 24 آذر ماه 1391

امروز نیز یکی از روزهای خوب کوهنوردی مان همراه با دوستان در منطقه لواسانات ، روستای افچه و با هدف صعود قله پرسون در این منطقه صورت گرفت ، برخی از الفاظ قادر به بیان شرایطی که در ذهن دارید و دوست دارید آنرا توصیف کنید نیستند ،و این که دوست دارم بیانی از یک روز خوب در کوهستان داشته باشم ، کلمات گویای تمام آن چیزی نمی توانند باشند که احساس می شوند ، با این مقدمه گزارش برنامه صعود به قله پرسون در شرایط مه و بارش برف را تقدیم حضورتان می نمایند .

همنوردان در این برنامه : محمدحسین ماندگار ، طلیعه ارباب ، حبیب حاتمی ، بهرام پورعلی بابا ، هاشم جان ، دوست همراه شون اقای امیری ، سهیل آ و من

برنامه حرکت صبحگاهی با نیم ساعت تاخیر آغاز می شود ، حجم برف در منطقه دلیل این تصمیم بوده است تا با تاخیر و شرایط دید بهتر بتوانیم وارد منطقه شویم ، ساعت 6 صبح ار نارمک با حضور آقای حاتمی و من با یک خودرو ون آغاز شد و پس از سوار شدن بهرام ، دکتر ماندگار و همسرشون ، و در نهایت سهیلا ، بسمت اتوبان بابایی و خیابان استخر و در ابتدای لشگرگ با اضافه شدن هاشم و دوست شون آقای امیری ، جاده لشگرک را سرازیر شدیم .

دکتر ماندگار با یک جعبه شیرینی وارد خودرو شد ، بحث ها پیرامون مناسب شیرینی بالا گرفت ، بحث های صبحگاهی همراه با گپ و گفت دوستانه که از روحیات بالای کوهنوردی سرچشمه می گیرد ، جمع های کوهنوردی پس از اجرای چند برنامه همانند رابطه خانوادگی می شود . صحبت هایی از برنامه های هفته قبل صورت گرفت که در صعود به قله ورجین در منطقه فشم صورت گرفته بود و اینکه آقای محمودی بدلیل همراهی تیم نجات در پیدا کردن گروه گم شده در ارا کوه نتوانسته بود صبح همراه ما شود . و صدایش از پشت تلفن شرایط مناسب صعود را نشان نمی داد ، هر چند در پایان برنامه مطلع شدیم که طاقت نیاورده و تا دشت هویج پشت سر گروه آمده است ولی متاسفانه در آن موقع ما نزدیک قله بودیم ...

دوربین عکاسی در کوله مانده بود من نتوانستم از جعبه کامل شیرینی عکس بگیریم ولی از آخرین شیرینی ها در روستای افجه عکس گرفتم ، در صبح سرد و صبحانه نخورده وقتی با یک جعبه شیرینی خوشمزه مواجه می شوید باید تشکر ویژه داشته باشیم ، پس خیلی خرده نگیرید ، بهانه ایی برای استمرار دوستی ها و شادی در برنامه می تواند هر چیزی باشد . و اینکه در فکر دوستان باشی و این حرکت بسیار پسندیده ایی است که در قاب خاطرات ماندگار می شود .

و این شیرینی که در مجاورت مسیر حرکت در راستای قله سر فراز ریزان دیده شد

و آماده حرکت می شویم ، شرایط جاده بارندگی باران و شرایط منطقه ابری و گاهی مه بود ،

آقا سید راننده خودر ون دیگه شده یک پای ثابت برنامه ، هر وقت برنامه ایی باشد و تعداد محدود با هماهنگی آقای حاتمی و ایشون ، برنامه استارت می خورد و چقدر دوست داشت با گروه عکس یادگاری داشته باشد ولی خوب من تصویر ایشون را با دکتر ماندگار گرفتم تا بماند برایش یادگار

تقریبا ساعت 9 صبح حرکت مان از روستای افجه در امتداد شمال ، بادیدی از قله ریزان در پیش رویمان آغاز می شود

ساعت حدود 8:40 دقیقه است و ما تازه به قهوه خانه میان راهی رسیدیم که در بین باعات افجه قرار دارد ،

تیم 8 نفره از چپ : آقای امیری ، دکتر ماندگار ، خانم ارباب ، سهیل آ ، آقای حاتمی ، هاشم جان ، بهرام و من

گروه های زیادی امروز در این مسیر هستند ، که ما نیز در مسیرمان به تعدادی از آنها برخورد کردیم

و بر می گردیم و با خنده ایی دوباره حرکت مان ادامه می یابد

قله ساکا و خط الراس آتشکوه در سمت چپ (غرب ) شرایط آشفته ایی از لحاظ آب و هوایی دارند

و قدم های آخر قبل از دشت هویج ، هاشم جان پشت دوربین قرار می گیرید و به تلافی دهان برای بلعیدن اکسیژن باز برنامه کماچال مرا وادار می کند که دهانم را باز کنم و نمی گذارد دهانم بسته بماند و فقط در افکارم برایش درود بفرستم ...

عکس برنامه قبلی ( کما چال ) با زیر نویس اکسیژن خالص در ارتفاعات ، دهان برای بلعیدن باز .......

خیلی مخلصیم هاشم جان

ساعت یک ربع به 10 به دشت هویج رسیدیم

به عینک ها توجه کردین ، مشترکات از خیلی چیزها شروع می شود از جمله عینک ( شوخی با دکتر ماندگار ) ، آقا خدایش این دکتر ماندگار آدم خوش سفری است ، از همه جهات ، واقعاً ستودنی است ، حالا چرا ستودنی ، الان عرض می کنم ، هر وقت این اقای ستوده می ره پشت دوربین تا عکس تکی ( ببخشید دسته جمعی ) بگیره دکتر بلافاصله میاد و دوربین رو می گیره می گه شما هم تو عکس باشین حالا شما بفرماید ستودنی هست یا نه ....

به دوتا عکس زیر دقت کنید ، در عکس اول دکتر هست و بقیه دوستان و در عکس دوم جای من و دکتر عوض شده ، عکس اول توسط من و عکس دوم توسط دکتر گرفته شده است ، البته دکتر ماندگار با دوربین به صورت حرفه ایی عکس برداری می کند ولی ما که به عکس های دکتر دسترسی نداریم به همین ها اکتفا می کنیم

صبحانه در هوای سرد دشت هویج صرف شده و آماده حرکت می شویم و چقدر دیر ساعت 10:40 البته برنامه ریزی در کوهنوردی اهمیت بسیار زیادی دارد ، اکیپ حاضر با هدف لذت بردن از صعود و بودن در طبیعت و شرایط زمستان وارد منطقه شده و لذا در بسیار موارد در قید برنامه ریزی های دقیق عمل ننموده است ... هدف دوستی ها و با هم خندیدن ها و آفرینش شادی و نشاط در بستر کوهستان می باشد که خدا را شد حاصل شده است .

بین مسیر دشت هویج و قله پرسون

واین حیوان با وفا که لحظات زیادی از وقت ما را گرفت

بالاخره به نزدیکی قله پرسون رسیدیم ، حدود ساعت 13 اگه ساعت دوربین درست باشد و ما بدلیل مه غالیظ ، بارش سنگین برف و باد منطقه صلاح را در این دیدیم که از همین نقطه که با جی پی اس خانم ارباب حدود 3200 متر را نشان می داد ما تصمیم به بازگشت گرفتیم تا به موقع به مبدا برسیم ، در بازگشت هوا دوباره متغییر بود و گاهی آفتاب خودی نشان می داد و ما می توانستیم از دیدن مناطق اطراف ، به خصوص قله ریزان وساکا و دشت هویج لذت ببریم . این عکس هم بعد از خوردن یک لیوان قهوه عالی که توسط دکتر ماندگار سفارشی تا اینجا حمل شده بود گرفته شد ، فکر کنم دکتر جان در برنامه های بعدی هم به این قهوه نیاز پیدا کنیم که خیلی چسبید ...

حس رضایت صعود ،کوهنوردی در شرایط بارش برف

حس توانایی در صعود ، رسید به نقطه ایی که احساس توانمندی کنی ، یک لذت و رضایت درونی است و اینها در اثر تلاش و مبارزه با خویشتن خویش بدست می آید و زمانی که در به اوج می رسی به پایان دنیا نمی اندیشی چون کاری را که باید انجام می دادی ، به انجام رسانده ایی ...

حس سرما ، این احساس را باید در شرایط قرار بگیری تا حس کنی ، با کلمات شاید قابل انتقال نباشد ولی آنانی که در شرایط مشابه بوده اند ، می فهمند وقتی سرما به دستان راه پیدا می کنید ، گرم کردن مجدد انگشتان سرما دیده کار راحتی نخواهد بود .

بازگشت

و قله ریزان که در زیر بارش برف زیباتر شده است

آخرین نگاه به دشت هویج و قله ریزان در شمال آن

و ناهار مختصر و دیر هنگام در تنها قهوه خانه بین مسیر ، البته ماکارونی که من به همراه آورده بودم ، و کمی زودتر خودم را به قهوه خانه رسانده تا آنرا داغ کنم ، و تشکر همگی از خانم ستوده بابت ماکارانی ناهار امروز ، هر چند زیاد نبود ولی خوب با تعریف دوستان خورده شد ، به قولی ( از جان خانم ناظم ) در این شرایط هر چیزی خوش مزه می شود . این آقای سمت راست قهوه خانه دار می باشد نام اش را فراموش کردم ولی خیلی با مرام بود ...

همنوردان در این برنامه :

1- طلیعه ( طلا ) ارباب همسر دکتر ماندگار ،

بابت شیرینی بازم مچکریم ، خوشمزه بود ، البته بودن خانم ارباب در جمع خیال ما را از جهاتی راحت می کنه ، نان شیرمال همیشه همراه داره ، کشمش و انجیر رو روش حساب می کنیم ، شکلات از اون باحالاش اول مسیر ، میانه مسیر رو داریم و البته اطلاعات علمی فراوان که باید پیش بیاد و وارد به صحبت کنیم اونوقت که باید در موردش نوشت ، به روز و آپ تو دیت هم هست که می تونه شیرینی صحبت هاشو زیاد کنه ، البته اگه به این دکتر ما یه نمه گیر کمتر بده بهتر تره ... ( این شوخی با خانم ارباب ... )

2- دکتر محمدحسین ماندگار

، گفتنی های فراونی در مورد ایشون به عنوان یک کوهنورد وجود دارد ، مرام و معرفت کوهنوردی ، فرهنگ کمک و همیاری دیگران ، همکاری گروهی و بسیاری از خصایص در او جمع اند که با یک بار همراهی می توان از نزدیک شاهد آن بود . نمی توان با او بود و از او ننویشت در عین بزرگی و بزرگ منشی ، لبخند با افراد و برای دیگران ، و ایجاد شادی و نشاط بدون اینکه کلامی بر زبان آورد منتقل می شود ...

عنوان عکس ایشون را هم گذاشتم : حس عکاسی در شرایط دشوار البته به درخواست ....

3- هاشم جان

حیف عادت نکردم او را بدون رضا محمودی ببینم ولی فرد توانایی که همیشه صلابت اش مثال زدنی است ، در کوهستان وجود چنین افرادی باعث آرامش و نشاط است ، صعودهای فراوان او به قلل مختلف از او فردی توانمند در کلیه زمینه های زندگی در طبیعت ساخته است ، در چند برنامه ایی که در خدمت ایشان بودم ، بسیار از او آموخته ام آنچه را که در کتاب ها و نوشته جات یافت نمی شود .

4- آقای امیری دوست هاشم جان

5- سهیل آ

نفر ثابت حضور در برنامه ، همراهی تیم در کوهستان ، و وقت شناس

6- بهرام پورعلی بابا

بهرام همنورد جوانی که صداقت او قابل ستایش است ، در برنامه ریزی دقیق عمل می کند و همیشه آن تایم در قرار ها حضور دارد ، وظیفه خود را در مقابل جمع به خوبd انجام می دهد و فردی قابل اعتماد در برنامه های کوهنوردی است .

7- حبیب حاتمی

داستان عزل و نصب او از مدیریت توسط جانشین اش ( سهیل آ ) هم تا پایان سفر حتی در ماشین ادامه داشت ، آخرش جانشین حرفی رو زد که مدیر رو تا نزدیکی های منزلش اش به فکر فرو برده بود ، اون سخن این بود ، کاش به جای جانشین ، من ..... مدیر بودم .
این حرف از در ادامه صحبت های هاشم جان بیان شد ، این قسمت رو دوستان گروه بهتر می دونن

8- ومن

گزارش های قبلی با این گروه :

لینک برنامه کماچال

لینک گزارش ورجین با این گروه

لینک گزارش زمستانی قله ریزان

پ ن :
1-جای آقای رضا محمودی در این برنامه خالی بود ، هر چند ایشان پشت سرما تا دشت هویج آمدندو برگشتند
2-ساعت دوربین من یک ساعت جلو می باشد ، زمان روی تصاویر را یک ساعت به عقب ببینید
3- تشکر از آقای دکتر ماندگار بابت هزینه مالی برنامه

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, قله پرسون, دکتر ماندگار

معرفی کوه های ایران از آ تا چ در نشاط کوهستان ، لطفاً به لینک های زیر مراجعه کنید

معرفی کوه های ایران ( آ )

معرفی کوههای ایران ( ا )

معرفی کوههای ایران ( ب )

معرفی کوههای ایران ( پ )

معرفی کوههای ایران ( ت )

معرفی کوههای ایران ( ج )

معرفی سایر کوهها بعداً فهرست خواهد شد ... منتظر باید بود ...

برچسب‌ها: کوههای ایران

جمعه 6 مرداد 91 تصمیم گرفتم با یکی از دوستان ( بهرام پورعلی بابا ) در یک برنامه یکروزه، پس از صعود قله دارآباد ، به قله توچال نیز صعودی داشته باشیم ، صعود بسیار زیبایی بود ، هر چند خط الراس تیغه ایی و مسافت طی شده طولانی بود ولی زیبایی خاص خود را داشت . یک روز تلاش در هوایی بسیار عالی برایمان لذت بخش بود .

برنامه را ساعت 5 صبح از پارکینگ دارآباد آغاز کردیم ساعت 9:15 به قله دارآباد بودیم، در قله صبحانه خوردیم و گپی با دوستان ارسبارانی به خصوص جناب فرهادی نژاد و افراد تیم داشتیم و 17:30 قله توچال رسیدیم، با نیم ساعت استراحت در پناهگاه توچال راه بازگشت از مسیر توچال را در پیش گرفته ساعت 20:30 در شیرپلا توقفی یک ساعته داشتیم و بدلیل تاریکی هوا 23:00 به میدان مجسمه کوهنورد رسیدیم ، شلوغی دربند باعث شد تا میدان مجسمه تا میدان دربند را نیز پیاده طی کردیم و از آنجا با یک وسیله به دارآباد و ساعت 24:30 به منزل رسیدم .......

تصاویر از این برنامه تقدیم حضورتان خواهد شد . امیدوارم شما هم در شادی ما شریک باشید

دور می شویم از تهران قبل از طلوع آفتاب

بیدار می شود خورشید

بیدار می شود گل ها

بیدار می شود بهرام

و همراه می شویم با کوه

و چقدر زیباست ، تیغ هایی که به تو لبخند می زنند

و خوش آمد می گوید حشرات

و همینطور دوستان صخره و گیاه

به قله دارآباد و پناهگاش در ساعت 9:15 صبح می رسیم

با استاد فرهادی نژاد و دوستانش در کنار پناهگاه احوالپرسی می کنیم

جانپناه روی قله دارآباد

و دور می شویم از قله دارآباد در امتداد غرب بر روی خط الراس صخره ایی

مسیر حرکتی مان

قدم های نخستین را در امتداد مسیر بر می داریم

الان در شمال دره ایی هستیم که باغچه خلیل در آن قرار دارد ، باغچه حلیل و دره آب زندگانی و تهران را در جنوب خود می بینیم

و در هر فراز و فرودی جانپناه قله دارآباد در دید رسمان قرار دارد

و از خنده گل ها غافل نیستیم ، در لبخند آنها خود را شریک می دانیم

می رویم

گذر می کنیم

گاهی مسیر دشوار می شود

و لبخند گل ها رضایت صعود را دو چندان می کند

دور می شویم از جانپناه قله دارآباد ، هوا صاف و افتابی است ، در انتهای تصویر می توانید جانپناه را به صورت نقطه ایی رویت کنید

قله توچال را با لکه برفی بر روی آن از دور می بینیم

با دوستان گروه کوهنوردی صها در قله ای در مسیر با ارتفاع 3333 متر می خندیم ، این عزیزان پیشرو تیم دو نفره ما از قله دارآباد تا توچال بودند ، البته هر از گاهی ما پیش می افتادیم و بیشتر آوقات آنها ، تشکر ویژه از این عزیزان به ویژه سرپرست تیم شون

من و بهرام در همین قله ساعت 12

کفش دوزک ها قبل از ما قله را صعود کردندتا بگویند ما هم هستیم

چه پدیده های زیبایی در میان سنگ های خرد شده دیده می شود ، به دو کفه متقارن توجه کنید

و سنگ هایی با لایه های متفاوت و رنگارنگ ، در امتداد تصویر قله توچال را می بینید ، عکس از شرق به سمت غرب گرفته شده است .

در این نقطه ایی که قرار گرفتیم

توچال در غرب ما قرار دارد

و قله دارآباد در شرق ما

و ما هم محو تماشایی گل هایی که کمترفرصت خود نمایی دارند ، این اگر تماشای این گل ها تنها بهانه صعود باشد ارزش این حرکت را افزایش نمی دهد .

ساعت نزدیک 17 هنوز به قله توچال نرسیده ایم ( ساعت دوربین ام یک ساعت عقب است )

ساعت 17:30 به قله توچال رسیدیم

ساعت 18:38 جانپناه سیاه سنگ ( امیری )

چشمه نرگس در هنگامه غروب خورشید ، یک روز تمام بودن ما و خورشید به پایان خود نزدیک می شود

شیرپلا ساعت حدود 20:30

پس از حدود 40 دقیقه توقف در شیرپلا و صرف مختصر شام ، در تاریکی به سمت پایین حرکت کردیم ، ساعت 23 به میدان مجسمه کوهنورد رسیدیم

امیدوار خوشتون اومده باشه

پ ن :

ساعت دوربین عکاسی یک ساعت عقب می باشد

کل مسیر توسط GPS ثبت شده است پس از آماده سازی در صورت تمایل تقدیم حضورتان می گردد

شلوغی میدان مجسمه به خاطر کندوکاری و نیز ازدحام مراجعه کنندگان ، خیابان را کاملاً قفل کرده بود .

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

قله خلنو ، پنجشنبه و جمعه 22 و 23 تیر 1391 توسط گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران صعود شد ،

مبدأ صعود به قله خلنو، روستای لالون یا لالان در منطقه رودبار قصران و در نزدیکی فشم در استان تهران است.

قله خلنو بعد از دماوند با ارتفاع 4375 متر بلندترین و در عین حال دور از دسترس ترین قله در البرز مرکزی است.این قله مرتفع ترین سرچشمه رودخانه های لار و لالون و وارنگه رود است که در قلب کوهستانهای البرز واقع شده.

از مهمترین ویژگیهای خلنو وجود برفچالهای بزرگی در دره شمالی موسوم به سرخرسنگ و وجود دریاچه ای زیبا در منتهی الیه دره وارنگه رود می باشد که در نهایت به دره چالوس ختم میشود.

موقعیت جغرافیائی :
تک قله خلنو سومین قله مرتفع البرز مرکزی واقع در شمال شمشک و رودبار قصران از شمال به دره رودخانه وارنگرود از شرق به دشت لار و از غرب به وسیله خط الراس هرزه کوه به منطقه دره رودخانه کرج چالوس متصل می گردد از هر سوی دارای شیب های تندی است این قله سرچشمه اصلی رودخانه وارنگرود بوده که سرچشمه و مبداء و منبع اصلی دریاچه سد کرج می باشد .

مسیر صعود :
برای صعود به قله خلنو بهترین مسیر دره لاون می باشد از طریق دره لالون با طی یک مسیر پر فراز و نشیب م باید به چشمه آب معدنی تلخ آب رسیده از آنجا شیب تندی را طی کرده به گردنه ورزا در ارتفاع 4100 متری رسیده این مسیر از لالون به 4 ساعت زمان نیاز دارد . از گردنه ورزا مسیر را به بصورت تراورس طی کرده با کمر بر کردن قله برج و با صرف 2 ساعت دیگر می توان به قله خلنو بزرگ دست یافت .

آب و هوا :
منطقه خلنو نیز چون آزاد کوه تابع آب و هوای عمومی البرز مرمزی باد غالب جناح غربی است این ناحیه بعلت ارتفاع زیاد آن در پائیز و زمستان هر سال بسیار سردسیر توام با هوای ناپایدار ریزش برف و بهمن توام است در اوایل بهار هر سال انکی هوا پایدار تر شده و فصل صعود به آن در 3ماهه تابستان می باشد . آب مصرفی در طول مسیر بوفور یافت شده و در صورت کم آبی می باید از آب های حاصل از ذوب برف چال های دامنه شرقی آن استفاده کرد .

کروکی قله خلنو بزرگ و قله های اطراف

افراد شرکت کننده در برنامه

عبور از باغ های روستای لالون بالا

باغات پرمحصول روستان لالون

عبور از روستا و باغات مسیر

چشمه تلخ آب ، همزیستی مسالمت آمیز با چشمه شیرین آب ، پدیده ایی زیبا و بی بدلیل که در یک نقطه چشمه ایی با آب معدنی تلخ ( حاوی ترکیبات آهن ) و در کنار آن چشمه ایی گوارا از آب شیرین

جریان زندگی

پل های برفی بین مسیر

آبشار و محل شب مانی گروه

بر بلندای قله خلنو بزرگ

و تبریک به آقای غریب زاد بابت همت والایش ، علی رغم حال نامساعد در روز قبل موفق به صعود قله شد

از بلندای خلنو

و گل های زیبایی های از منطقه تقدیم شما

شاد و با نشاط باشد

کمک رسانی

وجه تسمیه روستای لالون: طبق گفته برخی از اهالی روستا - نام این روستا لاله گون بوده که به دلیل وجود گل های فراوان در این منطقه به این نام مشهور بوده است و با گذشت زمان به لالون تبدیل شده است ، حالا چرا در تابلو ها لالان نوشته می شود من نمی دانم

تشکر از آقای غنی زاده بابت سرپرستی این برنامه و عکس ها

و تشکر از جابر یوسفلو و بهرام پورعلی بابا بابت عکس ها

تشکر از بشیر شادروان و رضا امجدی فر بابت هدایت افراد تا قله

و تشکر از همه عزیزانی که در برنامه حضور داشتند

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

جمعه برنامه صعود به قله های سرکچال به ترتیب از غرب به شرق 4124 ، 4152 و 4210 متر در منطقه شمشک ، شهرستان رودبار و قصران در استان تهران با حضور 16 نفر از اعضاء گروه کوه نوردی سازمان فضایی ایران داشتیم .

ضمن تبریک این صعود به اعضاء شرکت کننده در برنامه ، تصاویری از برنامه تقدیم حضور دوستان عزیز می گردد ، امید که از تصاویر لذت برده و شما را نیز در حال و هوای این صعود که یکی از بهترین صعودها اجرا شده بود قرار گیرد ....

شروع برنامه از روستای سپیدستون ( شمشک بالا )

دور نمایی از شمشک بالا و محل آغاز صعود

فضایی طبیعی بکر و زیبا از همان ابتدای شروع برنامه در این موقع سال

درمحل کمپ اول ، جانپناه

در مسیر عبور از میان گیاهان گلپر

در مسیر

پناهگاه لجنی ساعت 11:20

در مجاورت پناهگاه

خط الراس قله های سرکچال

و بالاخره در شرایط بارش برف و هوای مه آلود سومین قله سرکچال را نیز صعود کردیم

بازگشت از قله های سرکچال

صرف ناهار در کنار پناهگاه لجنی

پایان مسیر

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

19 خرداد 91 صعودی به قله قلعه دختر ( قزل ماما ) در منطقه رودبار و قصران ، شهرستان اوشان روستای آهار داشتیم ، هوا به قدری عالی و منطقه زیبا بود که حیفم اومد تعدادی از عکس های این برنامه را در نشاط کوهستان قرار ندهم ، نشاط کوهستان که امروز به ادعای دوستان واقعاً نشاطی را پایه گذاری کرده است که امید می رود با حضور دوستان در طبیعت پاک کوهستان این نشاط چندن برابر شود

ببینید

شروع برنامه میدان نظر آهاری روستای آهار

ده تنگه و زیبایی های مسیر

گردنه مشرف به شهرستانک در مسیر قله قلعه دختر

دورنمای قله قلعه دختر

گل های زیبای گون در امتداد قله

نمایی از کاخ ناصری شهرستانک از قله قلعه دختر

زیباترین زیبایی ها دماوند ، همیشه چشم ها بسویش نگران است

بدون شرح

یادمان صعود

یادش گرامی

دوستان گروه کوهنوردی شهید ورکش در قله

بهرام

دریچه ایی به سوی توچال

امیدوار به صعود کوههایی دیگر ...

ابر و سایه

در امتداد زمین و آسمان

بازگشت به ده تنگه

گل ها

دوستان

برچسب‌ها: گردشگری و اکوتوریسم, کوههای ایران

20 خرداد 90 آخرین برنامه صعود داخلی گروه ما همراه با کوهنوردی فقید لیلا استفندیاری به قله 3180متری قلعه دختر(قزل ماما ) بود . جهت گرامیداشت یاد و خاطره لیلا اسفندیاری صعود مشترکی را گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران و گروه کوهنوردی شهید ورکش در 19 خرداد 91 انجام دادند .که در این صعود تعدادی از افراد که همراه با لیلا اسفندیاری در صعود سال 90 حضور داشتند در این برنامه ( سال 91 ) شرکت کردند و نام و یاد این بانوی کوهنورد ایرانی را گرامی داشتند .

این برنامه در ساعت 6:45 صبح از میدان نظرآهاری در روستای آهار شهرستان اوشان آغاز شد و بدلیل توقف های زیاد جهت عکس برداری از مناظر طبیعی و پوشش گیاهی بسیار زیبا ، تعداد نفرات و همینطور مشکلی که در هنگام بازگشت یکی نفر از همنوردان داشتند با تاخیر بازگشتیم ، در ساعت 20:30 برنامه در روستای آهار خاتمه یافت ولی بدلیل ترافیک بسیار سنگین جاده فشم حدود 2 ساعت نیز معطل ترافیک جاده شدیم ، دوستان کرج ترجیح دادند از جاده فشم ، دیزین ، جاده چالوس به کرج بازگردند که آنها نیز حدود ساعت 24 به کرج رسیده بودند .

در مجموع برنامه بسیار عالی بود و آشنایی با بسیاری از همنوردان گروه کوهنوردی ورکش ، حضور جانبازان و روشندل عزیز آقای زندی که در برنامه حضور داشتند ، خاطرات بیادماندی برایمان رقم زد .بدینوسیله از سرپرست برنامه جناب آقای استاد عزیز اللهی و همینطور حضور فرشید داوودی ( وبلاگ طنز کوه ) و فرشته احمدیان فر ( وبلاگ پلوار 70 ) و سایر عزیزان در برنامه تشکر می کنم

تقدیم به پلوار70

در مسیر

چشمه دوم

همنوردان

استاد عزیزاللهی

در مسیر

هستی

درقله

تا درودی دیگر ...

عکس ها از غلامرضا اینانلو

برچسب‌ها: لیلا اسفندیاری, کوههای ایران

برنامه اجرا شده از قله چین کلاغ به پلنگ چال را از زبان نرم افزاری جی پی اس داشته باشیم ، شاید برای برخی از دوستان جالب باشد .. شاید

این جا را کلیک کنید تا فایل برنامه را دانلود کنید حجم 15.4kb

این مسیر است که ما طی کردیم از شمال سعادت آباد شروع کردیم و در بازگشت به میدان درکه ختم شد ، از نقطه 575 در شکل زیر برنامه شروع شد و به نقطه 620 که میدان درکه می باشد ختم شد ، این اعداد دستگاه جی پی اس است که مارک شده است و چیز خاصی را نشان نمی دهد مسیر با خط زرد رنگ نشان داده شده است .

منحنی ارتفاع به مساحت نیز تهیه شده است اعداد اصلاح شد به مایل داده شده بود که متریک شد .

این مسیر حرکت از روی گوگل ارث ، از جنوب به شمال

نقطه 620 میدان درکه و نقطه 575 شروع برنامه در سعادت آباد می باشد ، دره سمت راست تصویر هم مسیر عمومی پلنگ چال می باشد که به سمت اردوگاه پلنگ چال و ایستگاه 5 تله کابین توچال نیز منتهی می شود

از شمال به جنوب
پایین سمت چپ تصویر که سفید رنگ می باشد قله توچال را نشان می دهد

شمال به جنوب نمایی نزدیکتر

از شرق به غرب

غرب به شرق

Waypoint مربوط به برنامه خطا الراس چین کلاغ به قله دوشاخ و قله پلنگ چال در تاریخ 5 خرداد 1391

دستگاه Garmin GPS map76 CSx

575 25-MAY-12 5:13:10 N35 48.014 E51 21.559 6063 ft شروع : بام تهران

576 25-MAY-12 5:32:49 N35 48.088 E51 21.525 6096 ft

577 25-MAY-12 5:47:32 N35 48.389 E51 21.383 6330 ft

578 25-MAY-12 6:00:13 N35 48.654 E51 21.323 6624 ft

579 25-MAY-12 6:08:38 N35 48.804 E51 21.334 6824 ft

580 25-MAY-12 6:35:22 N35 49.108 E51 21.258 7381 ft چشمه

581 25-MAY-12 7:39:12 N35 49.532 E51 21.265 8459 ft

582 25-MAY-12 8:13:04 N35 49.768 E51 21.284 9217 ft قله چین کلاغ

583 25-MAY-12 8:44:32 N35 50.115 E51 21.272 9080 ft

584 25-MAY-12 8:54:34 N35 50.392 E51 21.400 8690 ft

585 25-MAY-12 9:14:26 N35 50.555 E51 21.606 9019 ft

586 25-MAY-12 9:28:45 N35 50.644 E51 21.671 9282 ft

587 25-MAY-12 9:40:16 N35 50.772 E51 21.694 9595 ft

588 25-MAY-12 9:43:44 N35 50.791 E51 21.695 9646 ft

589 25-MAY-12 9:49:10 N35 50.810 E51 21.695 9736 ft

590 25-MAY-12 10:05:35 N35 50.893 E51 21.684 9836 ft

591 25-MAY-12 10:10:21 N35 50.982 E51 21.588 9935 ft

592 25-MAY-12 10:15:27 N35 51.023 E51 21.536 10042 ft قله دوشاخ

593 25-MAY-12 10:51:04 N35 51.424 E51 21.720 10061 ft

594 25-MAY-12 11:00:24 N35 51.561 E51 21.887 9998 ft

595 25-MAY-12 11:10:48 N35 51.695 E51 21.905 9968 ft

596 25-MAY-12 11:25:49 N35 51.851 E51 21.896 10143 ft

597 25-MAY-12 11:33:55 N35 51.931 E51 21.887 10343 ft

598 25-MAY-12 11:53:13 N35 51.972 E51 21.897 10331 ft

599 25-MAY-12 12:08:27 N35 52.199 E51 21.849 10598 ft

600 25-MAY-12 12:38:33 N35 52.427 E51 21.753 11117 ft

601 25-MAY-12 13:00:42 N35 52.509 E51 21.707 11295 ft

602 25-MAY-12 13:08:30 N35 52.622 E51 21.754 11325 ft

603 25-MAY-12 13:08:36 N35 52.622 E51 21.754 11325 ft

604 25-MAY-12 13:08:36 N35 52.622 E51 21.754 11325 ft

605 25-MAY-12 13:15:42 N35 52.679 E51 21.766 11362 ft

606 25-MAY-12 13:34:17 N35 52.822 E51 21.791 11530 ft

607 25-MAY-12 13:37:50 N35 52.868 E51 21.795 11572 ft

608 25-MAY-12 13:49:48 N35 52.867 E51 21.796 11582 ft قله پلنگ چال

609 25-MAY-12 14:41:53 N35 52.653 E51 22.249 10103 ft

610 25-MAY-12 15:18:35 N35 52.294 E51 22.489 9368 ft

611 25-MAY-12 15:40:04 N35 52.044 E51 22.653 8894 ft

612 25-MAY-12 15:57:11 N35 51.725 E51 22.887 8527 ft

613 25-MAY-12 16:16:22 N35 51.524 E51 22.859 8107 ft

614 25-MAY-12 16:59:43 N35 51.245 E51 22.890 7995 ft

615 25-MAY-12 17:18:14 N35 50.805 E51 22.758 7436 ft

616 25-MAY-12 17:21:03 N35 50.783 E51 22.750 7373 ft

617 25-MAY-12 17:30:51 N35 50.620 E51 22.938 7120 ft

618 25-MAY-12 18:02:54 N35 49.971 E51 22.831 6527 ft

619 25-MAY-12 18:22:37 N35 49.579 E51 22.943 6251 ft

620 25-MAY-12 19:19:13 N35 48.363 E51 23.041 5619 ft میدان درکه

پ ن

امیدوارم مطالب ارائه شده برای توجه دادن عزیزان کوهنورد در نوشتن گزارش ها و استفاده از تجهیزات نوین در کوهنوردی مفید بوده باشه

ساعت های قید شده یک ساعت عقب می باشد

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

از بام تهران ( با ارتفاع 1840 متر ) ، در انتهای خیابان پاک نژاد ، در سعادت آباد ساعت 6:30 شروع کردیم ، برای صعود قله چین کلاغ ، مسیر راحتی به نظر می رسید ، برای همین از مبداء صعود با 24 نفر شروع کردیم ، در امتداد رودخانه ایی خشک به سمت شمال با گرای 330 ادامه مسیر دادیم ، البته بستر رودخانه سنگی بود و گویا در زیر بستر رودخانه آب جریان داشت ، لوله های پلاستیکی زیادی از دو طرف رودخانه برای رساند آب از بالادست به مجتمع های اطراف کشیده شده بود . یک ساعت بعد به محل چشمه رسیدیم ، پس از توقفی نزدیک به یک ساعت چون قصد صعود قله پلنگ چال را داشتیم با 12 نفر زودتر از بقیه به راه افتادیم ، به قله چین کلاغ رسیدیم که چند تن از دوستان دیگر به ما پیوستند ، پس از گرفتن عکس یادگاری و تماشای منطقه ادامه مسیر را با 6 نفر آغاز کردیم .

مبداء صعود ، قسمت شمالی بام تهران ( شمالی ترین نقطه سعادت آباد تهران ) ، حرکت ساعت 6:30

مسیر حرکت ، از کنار رودخانه

توقف سرچشمه برای صبحانه ساعت 7:45 در ارتفاع 2310 متر

قله چین کلاغ ساعت 9:10

مسیر خط الراس و با پستی و بلندی فراوانی است ، ساعت 10:36 به مکانی رسیدیم که زیر یکی از قلل دوشاخ جانپناهی با چند میل داربست و چند ورق فلزی دیده می شد ، ادامه مسیر بعد از این مکان صخره ایی و در چند جا باید دست به سنگ عبور کنیم

جان پناهی کوچک زیر یکی قلل دوشاخ

زیبایی گل های بهار و پوشش گیاهی واقعاً ستودنی است

مسیرهای صخره ایی

ساعت 11:30 پس از چندین بار بالا و پایین رفتن از قله های فرعی به قله دوشاخ رسیدیم

بالاخره در ساعت 14:30 به قله پلنگ چال رسیدیم ، قله پلنگ چال از این مسیر در دور دست قرار دارد و چندین بار قبلا برای رفتن به این قله در برنامه یک روزه ناکام بودیم که امروز به لطف حضور آقای بشیر شادروان و همراهی همنوردان موفق شدیم قله را صعودکنیم ، جان دوستان خالی هوا فوق العاده عالی بود

نمایی از امامزاده داوود (ع) از قله پلنگ چال

بدلیل اینکه مسافت پیموده شده زیاد بود و برخی از قسمت ها سنگی و سنگلاخی و احتمال خوردن به شب مسیر بازگشت را از دره پلنگ چال به سمت اردوگاه پلنگ چال پیش گرفتیم که دره پر از برف بود و شیب زیاد ، سر خوردن با خطراتی همراه بود و بخش هایی از مسیر هم برف روی رودخانه را پوشانده بود .

دور نمایی از آبشارهای زیبا در مسیر بازگشت

طراوت و شادابی

طبیعت خالص ترین زیارتگاه خداست

خسته اما امیدوار

خدا را شکر در بازگشت رودخان ها را پر آب می دیدیم

امیدوارم بتوانیم باز هم از این برنامه ها اجرا نماییم

تا درودی دیگر بدورد

پ ن :

1- در ارتفاع بالا 1800 متر مجتمع های بلند مرتبه ایی چطور اجازه ساخت و ساز گرفته اند من نمی دانم ، شنیدم حدود 40 متری گود برداری شده تا به ارتفاع مجاز برسد ، چیز نگیم بهتره ... ساعت نظارت به وقت تخریب ارتفاعات به خصوص شمال تهران خواب است ...

2- ساعت دوربین من یک ساعت عقب بود ...!!!

3- برنامه در دو قسمت تا قله چین کلاغ و تا قله پلنگ چال اجرا گردید .

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

20 خرداد 90 بود که آخرین صعودمان با لیلا اسفندیاری را در قله قلعه دختر ، در منطقه شهرستان اوشان ، آهار انجام دادیم ، الان یک سال از اون موقع گذشت ،و چقدر هم برایمان سخت گذشت ، از دست دادن عزیزانی که همنورد بودند ، شاید همراهی با لیلا اسفندیاری و فرشید داوودی و جناب عزیز اللهی در آن موقع یکی از شانس های خوب ما محسوب می شد ولی الان احساس می کنم یکی از افتخارات ما بوده است که صمیمیت و صفای بانوی هیمالیا نورد کشورمان را درک کنیم ، زمانی که همسرم سرقدم گروه اول برای رفتن به سمت چشمه ده تنگه در مسیر صعود قله قلعه دختر (قزل ماما ) بود فکر نمی کرد که لیلا با این تواضع در پشت سر او گام بر می دارد ، از افتخارات کوهنوردی کشورمان است . امروز حسرت آن روز را در دل داریم که ای کاش بود و از او برای صعودی دیگر دعوت می کردیم .

یادش را همیشه گرامی خواهیم داشت .....

امسال هم سعی داریم در خرداد 91 صعودی به یاد لیلا اسنفدیاری بر روی قله قلعه دختر تدارک ببینیم

مسیر قبل از قله قزل ماما یا قلعه دختر

از چپ : لیلا اسفندیاری ، من ، عبداله عزیزاللهی

قله قلعه دختر

از چپ: لیلا اسفندیاری ، عبداله عزیزاللهی ، کوهنورد اکراینی ، و من

نفرات گروه همراه با لیلا اسفندیاری و کوهنوردان اکراینی در گردنه منتهی به قله

پ ن : عکس ها از آقای عزیزاللهی

برچسب‌ها: لیلا اسفندیاری, کوههای ایران

جمعه ایی دیگر همراه شدیم با گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران ، به مناسب گرامی داشت ولادت بانوی بزرگوار اسلام حضرت زهرا (3) و روز مادر ، 22 اردیبهشت ماه 91 را در دل طبیعت زیبای شمال تهران منطقه کلکچال ، مسیر پارک جمشیدیه تا اردوگاه کلکچال بودیم ، حضور بانوان محترم در این برنامه برایمان بسیار ارزشمند و قابل تقدیر بود . تشکر از حضور عزیزانی که بودند و تبریک به خانمهای کوهنوردی که فرصت حضور در برنامه را نداشتند .

پارک سنگی جمشیدیه که به لطف گلهای زیبا و لاله های رنگارنگ بهاریش زیباتر شده است

در این برنامه که از ساعت 7 صبح با کمی تاخیر آغاز شد ، 27 نفر از اعضاء گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران و همراهانشان راهی شدیم به سمت کلکچال ، کوهی که برای بسیاری از کوهنوردان آشناست ، مسیری که از پارک جمشیدیه تا اردوگاه کلکچال و مقبره نورالشهداء در ارتفاعات نزدیک اردوگاه درخت کاری شده است و آبی که از پای درختان تقریبا در تمام فصول سال جریان دارد ، ساخت و سازهایی که عرصه را بر این کوهستان زیبا تنگ و تنگ تر می کند و هر سال که می گذرد ساخت و سازهای جنوبی آن از دره گلابدره و دره کلکچال به بالا و بالاتر کشیده می شوند .

ساعت 7:46 افراد گروه در مسیر حرکت

مهیاد و نمایی از برج کلکچال

مسیرها امسال به لطف بارش خوب پر آب می باشند

گردهم آمدنمان به بهانه صبحانه در رستوران اردوگاه کلکچال

گرامی باد روز مادر

عکس تکی !!! از گروه ، برج کلکچال و حلقه های دوستی ها

و بانوان کوهنورد که این برنامه به مناسب روز آنها اجرا گردید

افراد گروه در آمفی تئاتر روباز کلکچال

تبریکات روز مادر و روز زن ، توضیحات مبحثی از کوهنوردی

گل های درخواستی ،رویش گل شنگ حتی در مسیرها ، حتی دوست نداشتم این چیده شود ، عکسی از آن تقدیم تمام زیبا پسندان

با توقف در مقبره شهدای گمنام فاتحه ایی به روح مقدس این شهدا هدیه نمودیم
مقبره شهدای گمنام ، روحشان شاد

شاید ژاپنی ها به گونه ایی با برگزاری جشن شکوفه های گیلاس شکر گزاری از نعمت های الهی را به جای می آورند ، در باع شهدای گمنام در ارتفاعات چنین شکوفه هایی چشم نواز هر بیننده ایی است ، آیاوقت آن نیست که ما نیز شکر گزار این نعمت های الهی باشیم و روزی را برای شکوفه های باغ های آبادمان داشته باشیم ....

دوره های پرنده نگری ام را مرور خواهم کرد ، چشمانم همیشه به دنبال پرواز خواهد بود و پرندگانی که آزادانه در پرواز اند را همیشه دوست خواهم داشت ، دیگر پارک جمشیدیه خودش یک بستر پرنده نگری شده است ، پرندگان پارک جمشیدیه

این دو کلاغ زاغی magpie که سرخوش اند در کنار هم

بر می گردیم به تهران ، با اینکه می بینم تا حلق در آلودگی فرو رفته است ولی چاره ایی جز بازگشت نیست

و خاطراتی که در قاب عکس خواهند نشست ، تا روز خوش دیگری را ورق بزنیم

باز می گردیم با بدرقه گل های عاطفه ، گلهای بهاری و هوای پاک ، تا روزی دیگر گام برداشتن در چنین فضایی را تجربه کنیم

و این جاده رفتنی است ، استمرار جریان به همت من و توست

آخرین توقف ما برای صرف ناهاری مختصر در کنار بز ، بزی که فلزی است ، این بز خودش سنگ صبور که نه ، فلز صبوری شده است تا بسیاری از جوانان و بازدید کنندگان پارک در کنار آن ، یا در بسیار موارد سوار بر آن عکسی به یادگار می گیرند ، اگر از نزدیک آنرا ندیده اید حتماً ببینید ، در کنارش آبشاری زیباست و گل های زیبایی که در مسیر دیدن آن منتظرتان هستند

و آخرین نگاه های بز برای دور شدمان

خنده گل ها تقدیم شما

شاد و بانشاط باشید

تا درودی دیگر ..... بدرود

عکس ها با دوربین خودم : Canon IXY 50s

پی نوشت :

بدلیل عمومی بودن مسیر ،گزارش هم عمومی است .

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

عجب روز زیبایی بود ، خدایا شکرت ، فرصت صعودی در زیرباران بر روی یکی از قله های زیبای تهران را عنایت کرد .جای دوستانی که دوست داشتند باشند و به هر دلیلی فرصت حضور دراین برنامه را از دست دادند خالی بود .... امیدوارم با این تصاویر زیبا شما هم در حال و هوای صعود دارآباد در زیر باران باشید ، هوایی فوق العاده مفرح و پاک که من بارها و بارها خداوند را شکرگزاری کردم که توانستم از این محیط پاک استفاده نمایم .

گاهی برخی از برنامه ها خاص می شن این یکی از اون برنامه هایی بود که برایم ویژه بود ، حیفم اومد گزارشی تصویری از این برنامه نداشته باشم با اینکه عکس برداری در این شرایط متغییر کار چندان راحتی نیست ولی شرایط خاص منطقه و اینکه این مناظر قابل تکرار نخواهند بود انگیزه ثبت برخی لحظات هم برایم غنیمتی بود تا چشم زیبابین دوستانم را به این منطقه جلب کنم به خصوص در نم باران های اردیبهشت ماه که سراسر رحمت است ... امیدوارم گزارش تصویری مورد توجه شما بزرگواران قرار بگیره ....

نمایی از تهران ، میدان دارآباد و کافه قیدی از ارتفاعات دارآباد

ریواس در ارتفاعات تهران که با هجوم افراد و برداشت غیر اصولی شاید در آینده ایی نزدیک به رویا تبدیل شود

همراه من ، کوله ام در روزی که قرار بود دوستان همراه باشند

چشمه درازلش ، جریان زندگی در باغ های دارآباد

در مسیر ، هنوز منطقه با برف پوشیده شده و هوای سرد ، همراه با باد و باران

زندگی حتی روی یک تکه سنگ جریان دارد

مسیر نزدیک به قله دارآباد

رقص ابر در ارتفاعات توچال ، عکس از مسیر داراباد به سمت غرب گرفته شده است ، رقص ابر موزن و غیر تکراری بود ، حتی اگر می خواستی هم نمی توانستی تمام آنرا ثبت کنی ، به یک باره پدیدار می شدند و تا سرت را بر می گرداندی به شکل دیگر تبدیل می شدند ، به سرعت دور می شدند و .... خلاصه فوق العاده چشم نواز بود ... درود بر ابر ها ، درود و سلام بر خالق ابرها و خدا را صدها هزار بار شکر برای نشان دادن این همه زیبایی در طبیعت

ارتفاعات شمال از بلندای دارآباد

باز هم توچال زیبا از بلندای دارآبادی زیباتر

جریان زندگی در دره آب زندگانی ، جریان آبی که از ارتفاعات از غرب به سمت شرق سرازیر است دره ایی است به نام دره آب زندگانی ، در این تصویر منشاء و کل دره به تصویر کشیده شده است

جانپناه قله دارآباد

خط الراس دارآباد به قله توچال

دره آب زندگانی و دره منتهی به باغچه خلیل در منطقه دارآباد در یک تصویر

جانپناه قله دارآباد از نمایی نزدیک تر

و ساعت 10:18 قله دار آباد

در پشت سرم خط الراس دارآباد به توچال ، پوشیده از برف و سنگ

مه می آید که جانپناه را در آغوش کشد من هم راز و نیاز قله و بازگشت را در پیش می گیرم

صحنه های مه گرفته در بازگشت از بلندی های توچال

در ارتفاع 2980 متری هنگام بازگشت

گل های بهاری تقدیم شما

طراوت بهاری هم تقدیم شما

عکس ها از پرویز ستوده شایق

دوربین دیجیتال Canon IXY 50s

از نظرات خصوصی و عمومی شما :

شنبه 16 اردیبهشت1391 ساعت: 13:34 توسط:رضا محمودی

کوه بودی نازنین تنها چرا ................... دارآباد بودی ولی بی ما چرا
گر رفیقان نا رفیقی کرداند .................. اخم تخمت می کنی بر ما چرا
نازنینا زیر باران رفته ای ....................... رعد و برقی است آن بالا چرا
سبزه و گل کرده ات جادو ولی ............ بر رخت ردیست از سرما چرا
ژست عکست غربتی دارد بدل.............. گو که میگوید بشین سربا چرا
حرف طنز وشوخیم جدی مگیر .............. ای بهشتی در بهشت تنها چرا
من که در یک ذره اش وامانده ام............ جاهلم بر جهل خود هاشا چرا
عارفا این نقطه ار در یافتی................... گو به ما این جنبش غوغا چرا
سر اسرارالهی کس نداند محمودی ..........گر تو را این باوری است بلوا چرا

این قصه رو هم از من بشنوید :
شعرت ار قاطی شده محمودی جان
من ندانستم پیش و پس را آنچنان
تو بیان کردی ولی نظم تو نثرآمده
آمدم نظمش دهم گر نشد خرده برما چرا؟

	شنبه 16 اردیبهشت1391 ساعت: 11:23	توسط:علی سعیدی - نقاب کوهستان
بادرود و خسته نباشید با وجود اینکه مریض حال بودم و تا شیرپلا بیشتر نرفتم ولی اگر میدانستم شما تنها هستید حتما میامدم دارآباد تا بار دیگر از وجود شما و طبیعت زیبای منطقه لذت ببرم بخصوص از دیدن آن زنبق های وحشی زرد رنگ و ریواس های زیبا که میدانم جمعیت زیادی از فروشندگان ریواس که حدودا بالای 100 نفر هستند الان در منطقه دارآباد مشغول چیدن ریواس و قارچ و والک و غیره...هستند بطوری که طبق فرمایش شما تا چند سال آینده دیگر خبری از این گیاهان نخواهد بود/ با تشکر از این عکس های زیبا بخصوص قله های زیبای اطراف که از روی قله دارآباد بخصوص در زمستان و بهار زیبایی خاصی دارند خط الراس زیبای دارآباد به توچال که در زمستان همانند هیمالیا سخت و زیبا میباشد دره آب زندگانی که چشمه زیبا و خوش طعم آب زندگانی که در مسیر آن پر از گل پر و در ارتفاعات آن والک میباشد البته تا آخر اردیبهشت نمی توان به چشمه آب زندگانی رفت امیدوارم تمام کسانی که به این چشمه نرفته اند حتما بروند و از این آب خوش مزه و کلیه ساز نوش جان کنند

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

سایت http://www.mountain-forecast.com/photos مجموعه عکس های زیادی را از کوهها به اشتراک گذاشته است ، امکان آپلود عکس هم وجود دارد ، می توانید تصاویر زیبای کوه ها را در این سایت ببینید .

برچسب‌ها: مطالب آموزشی, کوههای ایران, استان مازندران

عکاسی که این عکس را گرفته نوشته است: تصمیم گرفتم چکاد کرکس را فتح کنم. کرکس بلند ترین چکاد استان اصفهان با 3895 متر بلندی است. خوشبختانه هوا عالی و آسمان در بیشتر نواحی اطراف آبی و بدون ابر بود. با این حال صعود به بلندای 3895 متری و گذر از میان حدود یک متر برف، ماجراجویانه و لذت بخش بود. تصور کنید بر فراز چکاد چه شد!؟ دماوند، گنبد گیتی، که در حدود 300 کیلومتر از آنجا دورتر است، بر فراز افق شمالی سر بلند و استوار خودنمایی می کرد!

با تشکر از افشین ابراهیمی بابت ارسال این مطلب

برچسب‌ها: کوههای ایران

پنجمین صعود سراسری کوه نوردان استان تهران یاد واره جان باختگان حادثه دیزین به قلل منطقه لواسان در تاریخ 12و 13 بهمن ماه 1390 به مناسبت سی و سومین سالگرد شکوهمند انقلاب اسلامی و برگزار شد . این صعود سراسری بدلیل بارش شدید برف و تغییر شرایط آب و هوایی با تغییراتی بر روی چهار قله پرسون ، ورجین،اَرا کوه و اندار و همینطور علوفه پراکنی برای حیوانات وحشی ( قوچ و میش )برگزار گردید .

شروع برنامه در مجتمع لواسانی دانا - واقع در خیابان لشگرک(لواسان کوچک ) - ابتدای بلوار امام خمینی ( ره ) - انتهای کمربندی ساحلی - خیابان شهید منتظری

از گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران تعداد 12 کوهنورد در این برنامه حضور داشتند که در قالب یک تیم 34 نفره به قله آرا کوه صعود کردند ، البته برای ایمنی کوهنوردان صعود تا ارتقاع 250 متر مانده به قله دلیل باد شدید ، بارش برف و مه گرفتگی غلیط صورت گرفت . تا این مرحله از برنامه نیز از ابتدای مسیر بارش سنگین برف وجود داشت و حدود 2 ساعت کوه پیمایی از میان جاده های پارک جنگلی لتیان صورت گرفت .

تیم هایی که از قبل در صعود درخواست ثبت نام داده بودند به ترتیب وارد مجتمع آموزشی می شدند و مراحل ثبت نام نهایی را انجام می دادند ، گروه ثبت نام کننده با دقت و حساسیت مدارک را کنترل و فرمهای ثبت نام را در اختیار شرکت کنندگان قرار می گرفتند ، سرپرست تان تیم ها موظف بودند مشخصات افراد و شماره کارت بیمه ورزشی آنها را در فرمها به دقت درج نمایند در ضمن هر یک از نفرات نیز فرم کامل شرکت در برنامه و سلامتی خود را تکمیل و از طریق سرپرستان در اختیار مجریان قرار می گرفت ، بنده نیز به عنوان سرپرست گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران مراحل مربوط را انجام دادم ، پس از ثبت نام افراد در سالن بزرگ طبقه سوم مجتمع آموزشی که فرش انداخته شده بود مستقر شدند ، البته تعدادی از اطاق های مجمتع نیز برای این منظور تخصیص داده شده بود .

دوست عزیز کاوه اشکشی ، مانند همیشه پرتلاش مشغول ثبت تصاویری از جمع دوستان کوهنورد

افتتاحیه و حضور کوهنوردان سازمان فضایی ایران

این سید حمید مصطفوی عزیز در سالن همایش

از اهداف این گردهمایی های سالیانه همین بس که دوستان و مربیان زحمتکش این دوره را ملاقات و بوسه بر دستان مهربانشان بزنیم

شام در حسینه روستای سبوکوچک به شرکت کنندگان داده شد که جا دارد بدینوسیله از دوستان لواسانی تشکر ویژه بنماییم که به نحو بسیار مطلوبی تدارکات را انجام دادند ، هر چند مکان حسینیه از محل استقرار فاصله داشت و بسیاری از کوه نوردان پیاده این مسیر را طی کردند .

بعد از شام جلسه فنی توسط مربیان و راهنمایان محلی و سرپرستان تشکیل شد و در این زمان با توجه به شرایط متغییر منطقه تصمیم گرفته شد فعالیت صعود روی 4 قله قابل دسترس و یک برنامه سبک آذوقه رسانی به حیوانات وحشی در منطقه حفاظت شده ورجین صورت گیرد .

آقای حق بیان قبل از حرکت در سالن مجتمع دانا

شروع برنامه از حدود 6 کیلومتر مانده با سد لیتان از مسیر لواسان کوچک ، کل مسیر از میان پارک جنگلی لتیان بود و بارش برف بر روی درختان کاج منظره ایی بسیار زیبا را طراحی کرده بود که حدود دو ساعت در این مسیر جنگلی طی کردیم ، همزمان با بارش برف ، گذر از جاده جنگلی ، مسیرهای کوچه باغ رویایی را تداعی می کرد ، آرام در حرکت بودیم ولی مطمئن هستم که هر کسی در محدوده افکار خود خاطرات خوش زندگی اش را در این امتداد مرور می کرد .

نمایی زیبا از جنگل های منطقه پارک جنگلی لتیان در شرق تهران

جاده جنگلی ، پارک جنگلی لتیان

تابلو پارک جنگلی که در اواسط مسیر جنگلی نصب شده است

تیم کوهنوردان سازمان فضایی ایران که در این برنامه حضور داشتند

پرویز ستوده شایق ( سرپرست ) ، احمد غریب زاد ، محمدرضا یاوری ، غلامرضا اینانلو ، خسرو یوسفی ، سیدحمید مصطفوی ، رضوان اله حق بیان ، رضا غنی زاده ، عبداله عزیزالهی ، مریم نوری محمد ، ولی طالب زاده ، بنفشه عبداله زاده ،و سرکار خانم مریم ابوفاضلی که از اعضاء هیئت کوهنوردی شمال شرق با تیم سازمان فضایی همراه بودند .

شعار گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران در این برنامه

زنده باد صلح و دوستی و همه با هم تلاش برای صلح بود

غلامرضا اینانلو و من،آقای اینانلو عکس هایی زیبایی از برنامه تهیه کرده اند که در آینده به اشتراک خواهم گذاشت .

آقای یاوری و غریب زاد در این برنامه، تلاششان برای اجرای برنامه ستودنی است

سرپرست برنامه صعود اَرا کوه امیر طالبی جوان بود ، تصمیم او در شرایط نامساعد جوی برای بازگشت قابل ستایش است ، هدف ایمنی در صعود از مهمترین مباحث صعود است که باید همواره مد نظر قرار گیرد

گروه در حال صعود از یال های منتهی به قله اَرا کوه

زیبایی های منطقه صعودچشم های زیبا بین را نوازش می کرد

آقای محمدرضا یاوری دوست خوبم که برای اجرای این برنامه زحمات زیادی را متقبل شدند ، در اینجا از تلاش ایشان در اجرای بسیار خوب این برنامه تقدیر و تشکر می نمایم

این تصویری از دوست عزیزم و یکی از کوهنوران خوب گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران آقای عبداله عزیزالهی در حال ثبت صعود زمستانی گروه به قله اَرا کوه

اینم عکسی از آقا و خانم طالب زده که برای حضور در این برنامه تلاش زیادی کردند ، ایشان با کلی مشکلات توانستند در این برنامه حضور داشته باشند و برای حضور در برنامه افتتاحیه روز چهارشنبه 12 بهمن 90 به لواسانات آمده و پس از برنامه به تهران بازگشتند ، بارش سنگین برف و یخ زدگی صبحگاهی و بسیار مشکلات دیگر مانع حضور این عزیزان نشد و آنطور که در بازگشت اعلام کردند ، از برنامه لذت بردند و ارزش این هم تلاش را داشت ، در ضمن بنده و آقای یوسفی با خودروی جناب آقای طالب زاده آمدیم و بازگشتیم که بدینوسیله از ایشان تشکر می گردد .

روز ، روز زیبایی بود ، نمایی از سد لتیان تقدیم زیبا پسندان عزیز

پرچم یادبود صعود سراسری که به تیم های شرکت کننده اهداء گردید

تیم 34 نفره صعود کننده به قله آوا کوه که چند نفری هنوز به جمع ما اضافه نشده اند

شاد و با نشاط باشید ، تا درودی دیگر بدرود

برای دیدن تصاویر بیشتر اینجا کلیک کنید

پی نوشت : گزارش صعود اَرا کوه در وبلاگ صدای کوهستان اینجا را کلیک کنید

جستجوی مطالب ،
کل مطالب نوشته شده در نشاط کوهستان ،
اطلاعات کوه های ایران در نشاط کوهستان

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود سراسری, کوههای ایران, استان تهران

امروز جمعه 7 بهمن ماه 1390 هر چند هوای صبحگاهی در ارتفاعات شمال تهران نوید یک روز آفتابی را می داد ولی آنگونه که نشان می داد نشد ، صبح در تاریکی مسیر دربند را به سمت شیرپلا طی می کردم در حالی که تمام مسیرها یخ زده بود ، تاریکی در روستای پس قلعه و قسمت هایی که سر پوشیده بودند غالب شده بود ، دره دربند همانطور که می دانید شمالی ، جنوبی است و صبح ها مسیر کوهنوردی در سایه قرار می گیرد ، هوای صبحگاهی وزش باد نداشت و امیدوار بودم صعود در شرایط خوبی صورت گیرد .
در ساعت 8 صبح شیرپلا بودم ، کوهنوردانی که شب را در شیرپلا یا چانپناه سیاه سنگ سپری کرده بودند ، در حال بازگشت بودند . البته عمو سیبیلو هم در قله مانده بود که دمای منهای 35 درجه قله را به او اعلام کرده بودند . البته ساعت 12 که من ایشان را در قله داخل پناهگاه دیدم هر چه لباس داشت پوشیده بود و جوراب پر بزرگی هم به پا داشت .و بر روی یک فوم پلی اتیلن به ضخامت حدود 15 میلیمتر پاهایش را گذاشته بود و جا دارد از دوست عزیزی که این زیر انداز را به پناهگاه قله توچال منتقل کرده اند تقدیر و تشکر شود . آقا ممنون
چون الان نمی تونم عکس ها را آپلود کنم سعی می کنم گزارش این صعود را بنویسم که برای من علاوه بر صعودی خوب دیدار از دوستانی بود که در مسیر حضوری با آنها ملاقات کردم .
آقای حمید ثابتی یکی از شاعران کوهنورد است که دوست من و نگارنده وبلاگ " رقص برف " می باشد ، حمید قبلاً اشغار خود را روی کاغذهای ابر و باد پرینت می گرفت و بین کوهنوردان توزیع می کرد و عزیزانی که در مسیر از آقا حمید این اشعار را دریافت کرده اند کم نیستند ، در یکی از صعود به پیشنهاد بنده ، اشعار حمید در یک وبلاگ منتشر می گردد ، به جرات می توانم بگویم رقص برف از معدود وبلاگ هایی است که فقط نوشته های حمید را منتشر می کند و ناب و خالص می باشد ، برای دیدن وبلاگ " رقص برف " اینجا را کلیک کنید

علی سعیدی این عکاس توانمند و نویسنده وبلاگ " نقاب کوهستان "نیز از دوستانی بود که موقع بازگشت او را در پناهگاه شیرپلا دیدم ، در مورد نقاب کوهستان یک قطعه شعری از حمید ثابتی تقدیم حضوروتان می گردد و در پایان آدرس نقاب کوهستان را خواهم نوشت که یکی از وبلاگ ها زیبا به خصوص عکس های زیبا از کوهستان است .
اول شعر حمید :

آفرین بر عکسهای این نقاب,
پر کشیده آسمان همچون عقاب,
کوه و کوهستان همه برف است و برف,
در میان عاشقان حرف است و حرف,
هر کجایش بنگری یخچال و یال,
می برد انسان به اعماق خیال,
این نقاب از کوشش دلدار بود,
لحظه های عاشقی در کار بود.

------------------- حمید ثابتی ---------------------

آدرس نقاب کوهستان ، لطفا روی این متن کلیک کنید

آقای ستوده گزارش چی شد ،
چشم می نویسم ، اینا اتفاقات خوبی برای من بود که دوست داشتم در این گزارش گنجانده شود ، که شد .
گفتم که در تاریکی حرکت کردم ، وقتی رسیدم به شیرپلا تازه شعاع های خورشید مسیر حرکت دوستان به سمت قله را روشن کرده بود ، پس از صبحانه مختصر ساعت 8:15 به راه افتادم ، مسیر برفی و یخ زده بود ، تعداد زیادی از کوهنوردان راه قله را پیش گرفته بودند ، حدود ساعت 10 به جانپناه امیری ( سیاه سنگ ) رسیدم ، آنجا هم حدود 10 نفری از عزیزان بودند و در حال صعود به سمت قله توقفی کوتاه داشتند ، پس از صرف تنقلات و میوه راهی قله شدم و پس از دو ساعت در پناهگاه قله توچال بودم ، در حالی که ابرها سطح آسمان را اشغال کرده بودند و وزش باد از غرب به شرق امان مان را بریده بود ، گاهی مه کل منطقه را می پوشاند و زمانی هم هوا کمی باز می شد تا مسیر را ببینیم . واقعا شرایط زیبایی شکل می گرفت و من هم فرصت کافی برای صعود داشتم ، پس از نیم ساعت توقف در پناهگاه قله را بازگشت را پیش گرفتم و با توقف های میانی و در داخل شیرپلا در ساعت 14 میدان سربند بود .

دور نمایی از قله کلک چال و پناهگاه شیرپلا از یال منتهی به جانپناه امیری

جانپناه علی امیری ( سیاه سنگ ) در ارتفاع 3387 متری

میله ها و طناب هایی که در هوای مه آلود توچال بهترین راهنما برای صعود هستند ، راستش در پست های قبلی نوشته بودم که این طناب ها برای چیست ، اینبار این طناب ها بودند که به کوهنوردان کمک می کردند تا در مقابل وزش باد یال های منتهی به قله توچال مقاومت کنند .

یکی از کوهنوردان قبل از قله

پناهگاه قله توچال

اینم عمو سیبیلو با آن توضیحاتی که داده شد

دوستان گروه کوهنوردی دوبرار لاسم در پناهگاه قله توچال ، بیرون پناهگاه امکان گرفتن عکس نبود

در بازگشت نزدیک جانپناه امیری هوای کمی خوب شد ، اخیراً در توچال این رقص ابرها صحنه های زیبایی را تشکیل می دهند که فوق العاده تماشایی است ، گاهی غصه می خورم که نمی توانم آنها را به تصویر بکشیم و در آخر از اینکه می بینم هستند و من آنها را به تماشا می کنم احساس خوشحالی بهم دست می ده

شادی و نشاط را برای تمام دوستان آرزومندم

من ، حمید ثابتی و علی سعیدی در پناهگاه شیر پلا ، البته لنز دوربین را بخار گرفته

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران

امروز جمعه 22 دی ماه 1390 ، هوا برای صعود قله توچال عالی بود ، صبح به راه افتادم تا از مسیر دربند سلامی به توچال این قله زیبای شمال تهران داشته باشم ، وسیله نقلیه بنزین نداشت ، پمپ بنزین انتهای شریعتی تعطیل بود ، انتهای ولیعصر هم همینطور به اجبار به سمت چهار راه پارک وی و پمپ بنزین جنب نمایشگاه بین المللی ، این شد که سر از ولنجک در آوردم و صعود را از مسیر پارکینگ ولنجک آغاز کردم ، هوا به قدری خوب بود که فکر می کردم برخی از پوشاک را اضافه حمل کرده ایم ، یال منتهی به قله همراه با کوهنوردان و علاقمندان طی کردیم ، ایستگاه دو و پنج را پشت سرگذاشتیم و شیب بین ایستگاه 5 و 7 حسابی داشت نفس ها را چاق می کرد ، قبل از ایستگاه 7 هوا مه آلود شد و وزش باد نیز شدت یافت ، سرما تمام راههای نفوذ را آزمایش می کرد .

در پیست اسکی توچال ، مه به قدری غلیظ شده بود که فکر کنم زودتر از موعود پیست را تعطیل نمودند ، حتی دکل های تله کابین هم قابل رویت نبود ، تا اینجا رفته بودم ، از کنار گاردهای پست به سمت قله به راه افتادم ، کوهنوردانی که از کنار هم عبور می کردند ، اگر صحبت می کردند صدایشان به گوش می رسید ولی دریغ از تصویر ، خلاصه در شرایطی پای به قله توچال گذاشتم که روی بسیاری از میله های عمودی، برف های سوزنی به صورت افقی تشکیل شده بود ، طول این برف های جهت یافته حدود 20 تا 25 سانت هم می رسید .

راستی من نتونستم زیاد عکس بگیرم

میله های افقی که برف های سوزنی در آن به صورت افقی تشکیل شده بود

و کابل های فشار قوی

پناهگاه توچال روی قله توچال در روز جمعه 22 دی ماه 1390

ساعت 15:15 به قله رسیدم

تابلو قله

گپ و گفتی با دوستان ، و اصرار که عکس ایشان ( خودشان خواهند دید ) را هم درج کنم

شاد و با نشاط باشید

جای دوستان خالی امروز رقص ابر و مه و باد و دگرگونی در قله حکم فرما بود ، تمام صحنه های چند ثانیه ایی بودند و به شکلی دیگر در می آمدند

غروب خورشید هم تقدیم چشمان زیبا بین شما

تصاویری از رقص ابر در آسمان توچال تقدیم شما

این لحظات بیش از چند ثانبه در آسمان ماندگاری نداشتند ، باید می دیدی و می گذشتی،

این اولیه لکه برفی بود که در آسمان خودی نشان داد

دوستانش هم از مقابل خورشید گذر کردند

از شرق آمدند

از غرب به سوی آسمان قله در حرکت بودند

در شمال متراکم می شوند

این آسمان قله قبل از میهمانی ابرهاست

این آسمان توچال در هنگام میهمانی ابرهاست

تعطیلی پیست اسکی

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران

در فرصت های کم ، کوه های شمال تهران نعمت بزرگی است ، این هفته را به خانواده اختصاص داده بودم و در یک برنامه کوهنوردی به دارآباد شرایط زمستانی دیگری را تجربه کردیم ، به قله نرسیدیم ولی مسیر یال شن سیاه ، به سمت چشمه درازلش ، برنامه سبک و تمرین ما بود .

ابتدای مسیر بعد از کافه قیدی ، برف را در کنار درختان کاج در محیط کوهستان داشتیم ، هوا شناسی دمای هوای توچال در ارتفاع 2800 متری را برای امروز بین 8- و 4- پیش بینی نموده بود، من سایت این منطقه را چک نکردم

در مسیر

چشمه دراز لش در ارتفاع 2379 متری

رودخانه های مسیر ، رقص آب و استقامت قندیل و برف و کوهستان بود

و درختانی که سر به آسمان دوخته اند

عشق به کوهستان ، عشق به تمام زیبایی هاست

بازگشت

شاد و با نشاط باشید

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

صعود به قله دار آباد در روز جمعه 18 آذر ماه 1390 ، صعود متفاوت در شرایط آب و هوایی مناسب و وزش باد که نتیجه آن کاهش دما در مسیر و قله بود ، یک خبر خوب اینکه سقف پناهگاه قله دارآباد مرمت شده ، هر چند خود پناهنگاه در برف دفن شده بود و بخشی از قسمت داخلی آن نیز از برف پوشیده شده بود با این حال با تلاش کوهنوردان در تخلیه برف از داخل پناهگاه، چند نفری می توانستند در داخل آن از وزش باد در امان باشند .

دماوند همیشه برای یک کوهنورد اطمینان بخش و آرزوست ، نمایی از دماوند از نزدیک قله دارآباد تقدیم دوستدارانش

مسیر قله کاملاً سفید پوش بود

تردد کوهنوردان در راه صعود قله ، یک مسیر پاکوب را ایجاد کرده است

ارتفاع برف در ارتفاع 2980 متر با مقیاس قرار دادن تابلو مسیر

و باز هم دماوندو من

وزش باد

پناهگاه قله دارآباد که بخش عمده آن زیر برف مانده

داخل پناهگاه

و دوست و همنورد عزیز جناب آقای شبابی که در بازگشت با هم بودیم

یک روز خوب در کوهستان زیبا ، شاد و با نشاط باشید

عکس های بیشتر از این برنامه ، اینجا کلیک کنید

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران, مسیرهای کوه پیمایی سبک

این برنامه به مناسبت گرامی داشت بازنشستگی یکی از همنوردانمان ( آقای غلامرضا حبیبی فر ) به صورت یک برنامه کوهپیمایی سبک تا اردوگاه کلک چال در روز جمعه ۱۱ آذر ماه ۱۳۹۰ برگزار و به رسم یادبود ، از طرف گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران از ایشان تقدیر بعمل آمد ، امیدواریم هریک از ما که دورانی از زندگی ما را پشت سر می گذاریم ، قدردان همدیگر باشیم و بدانیم که زیبایی زندگی همان با هم بودن هاست که آرزو می کنیم همیشه تداوم داشته باشد ، اکثر خاطرات ما زمانی شکل می گیرد که با هم بودن را تجربه می کنیم

نشاط کوهستان پرویز ستوده شایق

نشاط کوهستان - پرویز ستوده شایق

نشاط کوهستان پرویز ستوده شایق

البته چند روز پیش هم افتخار برگزاری یک جشن به افتخار آقای حبیبی فر و فیروزی در پژوهشکده مهندسی سازمان فضایی ایران داشتیم ...

نشاط کوهستان پرویز ستوده شایق

اینم تصویر بردار ما آقای مجید کلوت که همیشه پشت دوربین هستش و آثارش رو دوستان استفاده می کنند ، البته جا داره از حسن قلی زاده هم یاد بشه که قبلا عهده دار تصویر برداری از برنامه های گروه توسط ایشون بود ، هر جا هستند شاد و تندرست باشند

نشاط کوهستان پرویز ستوده شایق

عکس های بیشتر برنامه کلک چال را اینجا ببیند

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

از 1623292 کیلومتر مربع مساحت ایران، 882150 کیلومتر مربع و یا معادل 54/4 درصد کشور را کوه فرا گرفته است. این کوه‌ها که از چهار قوس اصلی شمالی، زاگرس، خاوری، و مرکزی تشکیل یافته‌اند، ایران را به سرزمینی کوهستانی که ارتفاع بسیاری از قلل آن از 3500 متر بیشتر است، مبدل ساخته‌اند.

فواصل میان قوس‌های عنوان‌شده را، دره‌های مرتفع، دشت‌ها، شوره‌زارها، شن‌زارها و دریاچه‌های شور بسیاری چون دشت کویر، کویر لوت، دریاچه‌ی نمک، هامون، جازموریان، باتلاق گاوخونی، کویر سیاه کوه، کویر در انجیر، کویر نمک سیرجان، و میدان گل و... پوشانیده‌اند که حداقل ارتفاع آن‌ها از 350 متر متجاوز است. کوه‌های البرز مهد زیبایی‌های شمال بوده و بسیاری از شهر و روستاهای سرسبز و خرم کشور را در دامان خود جای داده است.

کوهستان زاگرس که از جمله‌ی باشکوه‌ترین و عظیم ترین رشته‌کوه‌های جهان است، سرچشمه بزرگ‌ترین رودهای ایران بوده و بیش از نیمی از شهرها و اماکن مسکونی کشور را در خود پناه داده و بسیاری از مناطق آن با زیباترین نواحی جهان برابری می‌کند.

رشته‌کوه‌های مرکزی نیز ـ‌که چون سدی در برابر دشت‌ها و کویرهای مرکزی قد برافراشته است ‌ـ‌پناهندگان خویش را از گزند گرمای جان‌گداز تابستان و سرمای طاقت‌فرسا زمستان دشت‌های مرکزی درامان داشته و خوان پر برکت خود را گاه تا درون دشت‌های داخلی گسترده‌اند.

آنچه از آن می‌توان به عنوان کوه‌شناسی ایران نام برد 8 قسمت به شرح ذیل است که عبارتند از:

1ـ رشته‌کوه‌های البرز 5ـ کوه‌های کرمان

2ـ رشته‌کوه‌های زاگرس 6ـ کوه‌های نوار مرزی آذربایجان غربی

3ـ کوه‌های ممتد مرکزی 7ـ کوه‌های کردستان ولرستان

4ـ کوه‌های خراسان 8ـ قلل منفرد

البته تعدادی شاخه‌های کوچک فرعی وجود دارند که دیگر نمی‌توا ن آن‌ها را در جایگاه جداگانه‌ای مورد بررسی قرار داد. به طور تقریب می‌توان گفت ایران، دارای حدود 15000 قله بالای 3000 متر می‌باشد باشد که در 8 قسمت یادشده پراکنده هستند. بیشتر این قله‌ها در دو منطقه‌ی البرز و زاگرس متمرکز هستند. درادامه به بحث و بررسی هر یک از 8 قسمت کوه‌های ایران می‌پردازیم.

1- رشته‌کوه‌های البرز

از حوالی جنوب شهرستان آستارا آغاز و با قوس بلندی سراسر کرانه‌ی دریای مازندران را درنوردیده، تا نزدیک شهرستان آزادشهر به پیش می‌روند. این رشته‌کوه‌ها به عرضی تقریباً 100 تا 150 کیلومتر از ساختارهای بسیار فشرده برخوردارند که این ویژگی بیشتر از ناحیه‌ی مرکزی به چشم می‌خورد و در سایر مناطق از گستردگی‌های بیشتری برخوردار است. در این رشته‌کوه‌ها که درآن قله دماوند (بام ایران) با ارتفاعی معادل 5609 متر قرار دارد، ارتفاعات کوتاه و بلند فراوانی چون شاهوار، مزدا، دوبرار، آزادکوه، دوخواهرون، علم‌کوه، شاه البرز و سیالان وجود دارد.

ساختار البرز از 5 قسمت به شرح ذیل تشکیل می‌گردد که از شرق به غرب عبارتند از:

الف: البرز شرقی

ب : رشته فیروز کوه

ج : البرز مرکزی

د : البرز غربی

ه : کوه‌های گیلان

در ذیل به اختصار به معرفی قلل مهم هر بخش و جدا سازنده‌های آن از سایر ارتفاعات اشاره خواهیم کرد:

1) البرز شرقی:

البرز شرقی ناحیه‌ی بسیار بزرگ و وسیعی را پوشش داده است. در سراسر نواحی جنوبی آن که عموماً آب‌و‌هوای بیابانی گرمسیر برآن حاکم است، شهرهای شاهرود، سمنان، دامغان وگرمسار قرار دارند و این کوه‌ها به سوی شمال امتداد یافته و به جنگل‌های حد فاصل شهرهای علی‌آباد کتول تا بابل منتهی می‌گردند. کوهستان البرز شرقی به دو قسمت مهم تقسیم می‌شود؛ قسمت اصلی و مرتفع آن در شمال شهرستان شاهرود با قلل شاهوار 4000 متری، و شاه‌کوه 3850 متری، و قلل چالویی، کهکشان و یزدگی قرار دارد. در قسمت غربی البرز شرقی، قلل نیزوا با ارتفاع 3850 متر، نرو، قدمگاه، سائو و لعای جای دارند؛ که حدفاصل این دو قسمت، به خصوص در شمال دامغان رشته‌کوه‌های کم ارتفاع برن‌مو قرار گرفته است.

2) رشته فیروزکوه:

رشته‌کوه‌ موسوم به فیروزکوه به صورت نواری عمودی شکل و فشرده، از شمال در حدفاصل شهرستان بابل تا آمل و از جنوب در حدفاصل شهر فیروزکوه و دماوند قرار دارد. دره‌ی عمیق رودخانه‌ی هراز، سراسر جناح غربی این کوهستان را از البرز مرکزی جدا می‌سازد و در شرق این ناحیه نیز رودخانه‌های تالارد، حبله‌رود به جداسازی این قسمت از کوهستان عظیم البرز شرقی کمک نموده‌اند.

نیمه‌ی جنوبی رشته‌کوه فیروزکوه، آب‌و‌هوای کوهستانی داشته و فاقد درخت است. هرچه به نیمه شمالی نزدیک‌تر می‌شویم جنگل و درخت‌زار، پوشش غالب این نواحی را شامل می‌گردند. از جمله‌ی مهم‌ترین قلل این منطقه، می‌توان به قلل بسیار مشهوری چون دوبرار (4250 متر)، زرین‌کوه (3850 متر)، میشینه‌گرگ (4050 متر) قلل بوم، امنیه، هلزم، پاشوره و سوادکوه اشاره کرد.

3) البرز مرکزی:

این قسمت فشرده‌ترین ناحیه‌ی کوهستان البرز از حیث تمرکز ارتفاعات است. این ناحیه‌ی کوهستانی مرتفع، که رودخانه‌ی هراز آن را از سمت شرق و دره‌ی رودخانه کرج و چالوس آن را از غرب جدا می‌سازد، در حدفاصل شهرهای آمل و چالوس در کناره‌ی دریای مازندران و از جنوب در حدفاصل شهر کرج تا تهران و دماوند قرار دارد. ناحیه‌ی کوهستانی البرز مرکزی نیز چون سایر ارتفاعات این رشته‌کوه، از نوار جنگلی در قسمت شمالی و ناحیه کوهستانی در قسمت جنوبی تشکیل گردیده و دارای قلل مهم و مشهور زیر است: دماوند (5671 متر)، آزادکوه (4390 متر)، خلنو (4375 متر)، فرهنگ، کلون‌بستک، سی‌چال، آسان‌کوه، مهرچال، جانستون، دو خواهرون، دردشت، گرگ، توچال و گل زرد.

4) البرز غربی:

منطقه‌ی کوهستانی البرز غربی، پس از ناحیه‌ی البرز شرقی از وسعت زیادی برخوردار است. وجود رشته‌کوه‌های تخت سلیمان (علم‌کوه) بر جاذبه‌های آن دوچندان افزوده است. ناحیه‌ی کوهستانی البرز غربی از سمت شرق توسط رودخانه چالوس‌ـ‌کرج از البرز مرکزی جدا شده و از سمت غرب سراسر آن را دره‌ی رودخانه‌ی سفیدرود درمی نوردد. از جمله مهم‌ترین شاخصه‌های البرز غربی، وجود سه رودخانه‌ی عظیم به نام‌های سه‌هزار، شاهرود و طالقان‌رود در عمق این ناحیه می‌باشد؛ همچنین آثار تاریخی دوره‌های اسلامی و قبل از آن زینت‌بخش این ناحیه‌ی بزرگ می‌باشد. ازجمله قلل مهم این منطقه می‌توان به علم‌کوه (4850 متر)، تخت سلیمان (4650 متر)، شاه البرز (4200 متر)، کهار (4050 متر) ناز، چالون، سیاه‌کمان، کرماکوه، ماسه‌چال، هفت‌خوا نی، خرسان، سیالان، خشچال و درفک اشاره کرد.

5) کوه‌های گیلان:

آخرین بخش از رشته‌کوه‌های البرز را کوه‌های گیلان تشکیل می‌دهند. این کوه‌ها که برعکس سایر نواحی البرز از ارتفاع کمی بهره‌مند هستند، با حالتی نیمه‌جنگلی در حدفاصل رودخانه‌ی سفیدرود تا آستارا و اردبیل قرار دارند. شهرستان رشت در شمال، دره رودخانه سفیدرود در شرق، رودخانه‌ی قزل‌اُوزَن و شهر آب‌بر در جنوب، و شهر خلخال در جنوب‌غربی این ناحیه قرار دارند. این منطقه نیز دارای قلل مرتفع مهمی چون شاه‌معلم (3050 متر)، سفید کوه (3350 متر)، پشته‌کوه، بغروداغ و لاس‌پشته می‌باشد.

2- رشته‌کوه‌های زاگرس:

رشته‌ی عظیم زاگرس حدفاصل دشت‌های خوزستان و عراق تا نواحی مرکزی ایران را تشکیل می‌دهد. این سلسله کوه‌ها با وسعتی پهناور از جهت شمال غربی به سوی جنوب شرقی از رشته‌کوه‌ها و خط الرأس‌های فراوان به وجود آمده اند. رشته‌کوه زاگرس، با توجه به مسیرهای دسترسی، از شمال به جنوب، به 3 قسمت شمالی (قلل اشتران‌کوه و قالی‌کوه)، مرکزی (زردکوه بختیاری) و جنوبی (دنا) تقسیم‌بندی می‌شود.

بخش شمالی شامل قلل مهمی چون اشتران‌کوه با سرافرازی قله‌ی سن‌بران (4150 متر) و قالی‌کوه (4110 متر) و قلل دیگری می‌باشد. بخش مرکزی شامل قلل مرتفع زردکوه بختیاری با ارتفاعی معادل (4221 متر) و قله‌ی شاه‌شهیدان (4150 متر) و هفت‌تنان (4150 متر) و قلل دیگری مانند فردان، گربوش‌کوه و... می‌باشد. درنهایت، بخش جنوبی تا شهر بزرگ شیراز و کمی هم دورتر تا داراب امتداد می‌یابد. از جمله مهم‌ترین قلل این بخش باید از قاش‌مستان (4500 متر)، مورگل (4450 متر)، بل‌اقلید (4150 متر)، رنج، سفیدکوه، خاتون، نیل، ریگ و... نام برد.

3- کوه‌های ممتد مرکزی

نواری است طویل و منقطع‌شده توسط بیابان‌ها، و تا حدودی منفرد که فقط به دلیل امتداد آن در مرکز ایران شاید بتوانیم از آن به عنوان ممتد مرکزی نام ببریم. این قلل که از شهر تفرش و قله‌ی مهم آن، نقره‌کمر، آغاز می‌گردند، با تشکیل قلل غلیق، ولیجیا، کرگز، کرکس، میل، مارشنان، شیرکوه و تزرجان تا شهر بابک کرمان امتداد می‌یابند و هر یک دارای قلل منفرد و متعددی می‌باشند.

4- کوه‌های خراسان

این کوه‌ها غالباً به صورت پراکنده در اطراف و اکناف استان‌های خراسان شمالی و خراسان رضوی قرار دارند و هر یک دارای ویژگی‌های خاص خود می‌باشند. از جمله مهم‌ترین قلل این منطقه می‌توان از قلل بینالود، شیرباد، زرگران، ملکوه، چهل تن، سالوک، آلاداغ و هزارمسجد نام برد.

5- کوه‌های کرمان

کوه‌های کرمان را می‌توان به عنوان مجموعه‌ای از قلل مرتفع ـ‌ ‌و بعضاً دشوار از نظر صعودـ و معمولی چون بسیاری از کوه‌های ایران نام برد. کوه‌های کرمان دارای قلل مرتفع زیادی است که در اطراف شهرهای بزرگ آن چون کرمان، جوپار، ماهان، سیم، جیرفت، سیرچ و... قرار گرفته‌اند. مرتفع‌ترین قله این کوه‌ها، هزار یا به قولی چهل‌تن، (به ارتفاع 4465 متر) می‌باشد. دیگر قلل مهم کوه‌های کرمان عبارتند ار: لاله‌زار، کوشا، کله‌زی، جوپار، سه‌شاخ، کیش، کیل‌جلال، بیدخون، گلچین، پلوار، چفتان، بارز و بحرآسان.

6- کوه‌های نوار مرزی آذربایجان غربی

این رشته‌کوه‌ها که در نوار مرزی حدفاصل ایران و ترکیه قرار و بخشی از کشور عراق قرار دارند، از جمله زیباترین و بکرترین قلل ایران می‌باشند که از شهرستان ماکو در شمال غربی ایران آغاز و تا نواحی کردستان به سوی جنوب به پیش می‌روند. دریاچه‌ی بزرگ ارومیه و شهر آن در شرق این کوه‌ها قرار دارند. از جمله مهم‌ترین قلل این ناحیه می‌باید از قلل چهل‌مورشهیدان (3608 متر)، قلل بزسینا، ستاره‌لوند، بره‌نمرو، و سیاه‌کوه نام برد.

7 - کوه‌های کردستان

رشته‌کوه‌های کردستان نیز به صورتی متصل در شمال رشته‌کوه‌ زاگرس جای دارند؛ و دامنه‌ی این سلسله‌کوه‌ها تا نواحی کوهستان لرستان نیز به پیش می‌رود. از جمله مهم‌ترین قلل این منطقه می باید از قلل شاهو (3350 متر)، چهل‌چشمه (3350 متر)، برانان، بر، بیستون، پراو و گرین نام برد.

8 - قلل منفرد

مجموعه‌های متعددی از قلل منفرد در مناطق مختلف ایران، خط‌الرأس‌های کوچک و بزرگی را تشکیل می‌دهند و دارای شاخص‌ترین قلل ایران نیز می‌باشند. صعود قلل منفرد همواره در یک برنامه‌ی مجزا از سایر قلل و در یک حیطه‌ی مشخص انجام می‌شود. از جمله مهم‌ترین این قلل می‌توان به سبلان (4811 متر)، سهند (3750 متر)، تفتان (4010 متر)، بزمان، نای‌بند و الوند شاره کرد.

مرجع : فدارسیون کوهنوردی

برچسب‌ها: کوههای ایران

صعود قلم با ۲۶ نفر شرکت کننده و برنامه ریزی خوب به نحوی که در توانایی ما بود انجام شد .

سرپرست برنامه : مرتضی صالحی فرد

مسئول فنی : مهران خواجه زاده و جعفرسمودی

جلودار : مرتضی صالحی فرد (خودم )

عقب دار : محمد جاویدان پور

اسامی کامل دوستان شرکت کننده:

رضا رحمانی - آزینا مشهدبان (سلام بر خورشید) - فاطمه سید عزیزی( حرف های تنهایی) - هادی لطیفی (بیدار) - سمیه جعفریان . مجتبی آفاقی و حسین صفارزاده حسینی (هلال احمر بشرویه) - سبامک ناصری - محمد جاویدان پور (پیوند سبز) - پرویز ستوده شقایق ( نشاط کوهستان ) - مهناز رستگاری (گروه کوهنوردی کوهسار فردیس) - حسینعلی مشعدی زاده - فرهاد انتظاری - مجید ثنایی (زندگانی محمد پیامبر ) - مهران خواجه زاده (مهران کوه ) - علی اصغر تیموری - اسمعیل دزبانی ( باشگاه کوهنوردی آزاد خراسان) علی حمامی - جعفر سمودی - مهدی گروسی(ورزشی- کوهنوردی - تراکینگ- عمومی) - فهیمه قربانی نژاد - مرتضی صالحی فرد (کلماتی از یک کوهنورد ) - رضا پیری - سید علی صلاحی -محمد احمد نزاد - اصغر قاسم نژاد - محمد نخعی

گروه ساعت 11.30 در جلسه معارفه و بحث های اولیه برنامه صعود در روز پنجشنبه 8 مرداد 88 در خانه باشگاه آزادگان مشهد با حضور اعضای گروه آغاز شد.بعد از بیان نکات و صحبتهای ابتدایی توسط مرتضی صالحی فرد (خودم) اعضا به معرفی خود پرداختند در برنامه ریزی انجام شده در تلاش بودم تمام دوستان حرف های ناگفته خودشون رو بگن برای اینکار از جناب آقای ستوده دعوت شد به پای میز و ایشان حدود ۱۰ دقیقه حرف های خودشون رو زدند بعد از ایشان خانم مهناز رستگاری هم اومدم و حدود ۷ دقیقه حرف های ناگفته خودشون رو فرمودند و بعد از آن خانم آزیتا مشهدبان اومدن ولی بعد از ایشان دیگر دوستان از حضوردر جلوی جمع امتنا کردند و فقط خودشون رو معرفی کردند . در پایان نهاری که با زحمات مسئولین باشگاه آزادگان مشهد جناب آقای علیان تدارک دیده شد در همان سالن صرف شد.

در ساعت ۳.۳۰ برای صعود به قله بوسیله دو دستگه مینی بوس از شهر مقدس مشهد بعد پلیس راه چناران ازمسیر روستای فریزی طی 18 کیلومتر به آبادی فریزی رسیدیم. بعد از استراحت مختصری در امامزاده عبد الله اعرج واقع در روستای فریزی تیم پس از حدود نیم ساعت توسط دو دستگاه نیسان به طرف موقعیت ابتدایی مسیر حرکت کردیم بعد از پشت سر گذاشتن باغ ها و کمی ارتفاع گرفتن به راه مالرو رسیده، از وسایل نقلیه پیاده شدیم و گروه در حدود ساعت ۱۹ صعود خود را به طرف پناهگاه اول از طرف جبهه شمالی حرکت خود را آغاز کرده و پس از ۱ ساعت به پناهگاه اول رسیدیم بعد از آن حرکتمون رو شبانه به سمت پناهگاه دوم شهید مدرس ادامه دادیم و ساعت ۱۲ شب به پناهگاه رسیدم بعد از اینکه لباس های گرم پوشیده شد آقای گروسی محل هر چادری رو جداگانه مشخص کردند و شب رو در همان محل سپری کردیم صبح ساعت ۶ بیدار باش زده شد و ساعت ۸ به سمت قله رفتیم حدود ساعت ۱۰ قله صعود شد و با گرفتن عکس های یادگاری به سمت پایین حرکت کردیم بعد از بازگشت به پناهگاه مدرس لوح یادبودی به دوستان داده شد وباز هم صحبت های ناگفته ای زیاد زده شد و بعد از آن به سرعت آمدیم پایین چون دوستان اصفهانی بلیت هواپیما داشتند ساعت ۲.۴۵ دقیق طبق برنامه ریزی انجام شده پایین بودیم و تعدادی از دوستان که عجله داشتند رو سوار بر ماشین کردیم تا به فریزی بروند وقتی خودمون رسیدیم فریزی دیدم دوستان هنوز حرکت نکردند برای اینکه دوستان به هواپیمای خود برسند براشون ماشین دربست گرفتم و با بدرقه از هم جدا شدیم و خود سوار مینی بوس ها شدیم و برگشتیم در باشگاه آزادگان

این صعود از جبهه شمالی و از مسیر روستای فریزی در شرایط آب و هوایی مناسب صورت گرفت.در اینجا بر خود لازم میدانم که از همکاری بی نظیر جناب آقای فلاح از اداره کل فرهنگ و ارشاد خراسان صمیمانه تشکر کنم که ما را در انجام این مهم بی منت یاری نمودند و همچنین آقایان وحید اشرفی از هیئت کوهنوردی استان ،محمد علیان ،محولاتی و حسین عزیز از باشگاه آزادگان ،مهدی گروسی عزیز از همدان که اکثر برنامه را به عهده گرفتند و همه دوستان عزیزی که بر ما منت نهادند و از راههای دور و نزدیک در این صعود همراه ما بودند تشکر میکنم ،هر چند که دوست داشتیم دوستان کوهنورد و کوهنویس دیگرمان همچون دکتر فرید عباسی ،سعید هاشمی ،آرش عزیز و..... در جمع دوستانه و صمیمی ما حضور میداشتند.در این برنامه با برنامه ریزی خوب مهدی گروسی ،همکاری دوستان و حرکت در زمان مناسب باعث شد تا تیم بسیار متحد و منسجم و در زمانبندی مشخص شده و بسیار شاداب و پر انرژی به پناهگاه مدرس برسد و منظم چادرهابرپا شود .و در روز بعد صعود با موفقیت انجام پذیردجای همه دوستان خالی.

نشاط کوهستان پرویز ستوده شایق

گزارش را در وبلاگ صعود قلم ببینید

با تشکر از : رامیار گزارش : مرتضی صالحی فرد

برچسب‌ها: گزارش برنامه, صعود قلم, استان خراسان رضوی, کوههای ایران

تصاویری زیبا از صعود جابر یوسفلو مسئول کارگروه امداد و نجات گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران همراه با تیمی از دوستان کوهنورد کرج به قله سرفراز دماوند تقدیم حضورتان می گردد ، با تبریک این صعود به ایشان و سایر همنوردان همراه آرزو می کنیم تمام عزیزان کوهنورد در سلامت کامل و با نشاط سرفراز بر فراز در اهتزاز باشند

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران

باسمه تعالي

گزارش حضور در همايش شركت ارتباطات زيرساخت و صعود به قله كلون بستك

29 و 30 تير‏ماه 1390

پيرو دعوت شركت ارتباطات زيرساخت از سازمان فضايي ايران و ارجاع آن به پژوهشكده مهندسي، گروه كوه‏نوردي سازمان فضايي ايران ( گروه كوه‏نوردي پژوهشكده مهندسي جهاد كشاورزي سابق) در برنامه شركت نمود. برنامه "همايش و صعود مشترك كوه‏نوردان بخش ارتباطات و فناوري اطلاعات كشور"، به مناسبت هفتمين سالگرد تأسيس شركت ارتباطات زيرساخت در تاريخ 29 و 30 تير 1390 برگزار شد.

در برنامه همايش عصر روز چهارشنبه 29/04/90 در محل ساختمان مرکزی شركت زيرساخت (تهران-خيابان دكتر شريعتي-پايين‏تر از پل سيدخندان) آقاي رضا غني‏زاده حضور داشتند. در برنامه پنجشنبه 30/04/90 آقايان جابر يوسفلو، رضا غني‏زاده و احمد غريب‏زاد قله 4200 متري كلون بستك تهران را به همراه تيم حدود 130 نفره كوهنوردان بخش ارتباطات و فناوري اطلاعات كشور به‏طور منظم، سازماندهی‏شده و با موفقيت صعود نمودند.

خلاصه زمان‏بندي برنامه:

تاريخ	ساعت	برنامه	توضيحات
29/04/90	18:30 تا 21	همايش	مراسم تجليل هفتمين سالگرد تأسيس شركت ارتباطات زيرساخت، سخنرانی و گزارش کوه‏نوردی گروه زيرساخت
//	21 به بعد	ادامه همايش	نماز، شام و اسكان (شب‏ماني)
30/04/90	5	از تهران	با 6 اتوبوس، توزيع صبحانه و هدايا در مسير
//	7:45	شروع	از پاركينگ سايت مخابراتی ديزين- پايين كلون بستك
//	10:45	قله	يك ساعت مراسم قله
//	13:15	پايين كوه	حركت با اتوبوسها، ناهار در رستوران مسير و اهداي يادبود
//	17	تهران	2 ساعت بعد در كرج و پايان برنامه

با تشکر فراوان از دست‏اندرکاران برنامه

احمد غريب‏ زاد-دبيرگروه كوه‏نوردي سازمان فضايي ايران

(گروه كوه‏نوردي پژوهشكده مهندسي جهاد كشاورزي سابق)

تصاویری از برنامه فوق تقدیم حضورتان

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران

29 تیر ماه 90 ، دوستان به قله درفک صعودی داشتند ، عکس های زیبایی توسط دوستان عزیزم آقای اصغر یوسفیه و رضوان اله حق بیان ، از اعضاء گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران تهیه شده است که تعدادی از آنها را تقدیم حضور تان می نمایم . توجه داشته باشید در گرمای تیر ماه است ، منطقه بدون آب و تنها منبع تامین آب یخ های درون غار است .
در تصاویر زیر نحوه تامین آب از طریق حمل تکه های یخ از درون غار و ذوب کردن آن برای شرب نشان داده شده است . در انبوه جنگل و در قله درفک کم آبی را ببینید تا قدر آب و ارزش آن را بیشتر بدانیم

قله درفک : در استان گیلان ، شهرستان سیاهکل ، منطقه دیلمان و بره سر واقع شده ، برای رسیدن به مبداء صعود از طریق جاده کرج ، قزوین و لوشان گذشته ، از رستم آباد از جاده اصلی خارج شده و به منطقه عمومی عمارلو وارد می شوید ، و سپس به سمت شهر بره سر حرکت می کنید و در ادامه به روستا ارو ناو یا روستای شاه شهیدان می رسید که مبداء صعود به سمت قله درفک می باشد .

صعود گروه کوهنوردی سازمان فضایی ایران به قله درفک

دور نمایی از کاسه قله درفک

دهانه غار یخی که یخ ها را به تکه های کوچکتر شکسته و به بیرون حمل می کنند

دهان غار ( عکس از داخل غار به شمت بیرون )

حمل تکه های یخ از درون غار

تعادل

حرکت

صعود همراه با تکه یخ بر بالای سر

حرکت

تامین نیاز از طبیعت

سهم ما از یخ و آب ( آقای آیت حیدری )

زندگی ( با دو زن )

طبیعت

اصغر یوسفیه ، عکس ها توسط ایشون گرفته شده - با تشکر از ایشون

عکاس دوم آقای رضوان اله حق بیان

تا درودی دیگر بدرود

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان مازندران, گردشگری و اکوتوریسم

ششمین صعود وبلاگنویسان تحت عنوان صعود قلم با حضور حدود یکصد نفر در شهر همدان در مورخه 9 و 10 تیر ماه 90 به میزبانی کوهنوردان همدانی به خصوص جناب آقای فواد رضاپور و همنوردان شان به نحو بسیار شایسته ایی برگزار شد .
به حق باید آفرین گفت به همت و تلاش این عزیزان بابت برگزاری مطلوب صعود قلم در همدان و در صعود به قله 3580 متری یخچال در کوههای الوند .
صعود قلم فرصت مغتنمی است که دیداری سالیانه بادوستان دنیای مجازی در دنیا حقیقی داشته باشیم، این نعمتی است که به همت عزیزانی در طول شش سال استمرار یافته است . هر قدم و قلمی که در راستای استحکام چنین فعالیت هایی به حرکت در می آید خداوند خیری نیکو عطا فرماید .
گزارش های گسترده ایی در این راستان در صفحات وب خواهد نشست که نشان از اهمیت رسانه های مجازی می باشد ، شاید در گذشته ایراد اصلی بر صاحبان قلم مکتوب نکردن آثار بود ، حال با صعود قلم گفتار و ایده ها نوشته می شود ، ماندگار می شود و امیدوارم مواثر واقع شود . آنچه که باید به آن توجه کافی داشته باشیم کیفیت نوشتار است که به همت متخصصین و پژوهشگران مربوطه این مورد نیز با سربلندی سپری خواهد شد .
طبیعت خالص ترین زیارتگاه خداست
بر این زیارتگاه حقی است که باید توسط نویسندگان محترم ادا شود ، پرداختی به مباحث کوه و کوهستان بر عهده رسانه های گوناگون از جمله وبلاگنویسی که جایگاه خود را در جامعه نشان داده است .
.
اشاره به صعود قلم و تشکر از دست اندکاران و تشکر ویژه از همنوردانی که از دور و نزدیک در برنامه حضور یافتند بر همه واجب است . عزیزانی که علی رغم مشکلات و گرفتاری ها در این جمع حضور داشتند باعث بسی افتخار بود ، جناب آقای کیومرث بابازاده ، جناب آقای عباس محمدی ، عباس ثابتیان ، حسین رضایی ، فرشید داوودی ، آقای امزاجردیان و بسیار از بزرگان و پیش کسوتان کوهنوردی و ....
برنامه با ثبت نام عزیزان شرکت کننده آغاز شد ، پس از تلاون قرآن کریم به شیوه صوتی زیبا ، سرود جمهوری اسلامی ایران و سخنان جناب آقای فواد رضاپور در مورد همدان و قدمت تاریخی و کوه الوند ادامه یافت .
حرکت برای صعود بعد از صرف ناهار از روستای مرادبیگ آغاز شد و از طریق دره ایی به همین نام ، از کنار رودخانه و گذر از چندین چشمه به پناهگاه منتهی شد که محل شب مانی افراد شرکت کننده بود .
صبح صعود از محل پناهگاه آغاز شده و در فاصله یک تا یک و نیم ساعت بین ساعت 9 و 10 صبح به ترتیب نفرات به قله یخچال گام نهادند ، کسی بدون دوربین در قله حضور نداشت یا حداقل من ندیم ، باز عکس و فیلم داغ تر از هوای کوهستان بود ، بازگشت هوا گرم و گرمتر شد ، محل توقف برای ناهار و معرفی دوستان هم زیبایی خاص خود را داشت ولی بدلیل کمبود وقت همان جا برگزار شد تا یک از دوستان معرفی و حرفی برای ثبت در دفترخاطرات صعود قلم داشته باشند .
تصاویر از برنامه صعود قلم تقدیم حضور دوستان می نمایم هر چند می دانم دوستان هنرمند بسیاری در جمع حضور داشتند که عکس هایی بسیار زیباتر و با موضوعی جذاب تر به ثبت رسانیده اند .
از حضور در این جمع بسیار خوشحال و از اعتمادی که دوستان به بنده داشتند بدینوسیله تشکر می نمایم ، امیدوار هستم لایق این اعتماد شما باشیم و بتوانیم گامی هر چند ناچیز در این حرکت خود جوش و کاملاً مستقل برداریم .

من از تهران و محمدرضا از اصفهان با اتوبوس به همدان آمدیم و خواب آلوده حدود ساعت 7 در ترمینال همدان همدیگر رو دیدیم ، عجب پسر خوبی اس این محمد رضا .... اول جویای احوال گز شدم ، خاطر جمع که شدم وا حال خودشو پرسیدم ، آخه باید مطمئن می شدم دست خالی نیومده اس .

اولین دیدار من و سد ممد ، و محموله گز 38 %( در مورد کسری 2% من چیز نمی نویسم )

سیدممد ، بابا برگرد روی ماهت رو ببینیم

خسرو یوسفی ( وبلاگ صدای کوهستان )

تقدیر از پیشکسوتان

بنر تصاویر شرکت کنندگان در برنامه

مبداء حرکت روستای مراد بیک

توقف بین مسیر

گروه دو به سرقدمی مسعود عسگری

دور نمایی از پناهگاه

بخشی از نفرات شرکت کننده در مقابل پناهگاه صاحب الزمان (عج)

عکاسان

در مسیر صعود به قله

تابلو قله یخچال همدان

در قله

باتون ها

شیدا کوچکترین وبلاگ نویس حاضر در برنامه ( وبلاگ سنگ نورد کوچک) و آقای رضایی(وبلاگ کوه نوشت)

امین غفارزاده ( وبلاگ چرا کوهنوردی )

عباس ثابتیان

جناب آقای کیومرث بابازاده از بزرگان کوهنوردی ایران

بازگشت

طبیعت

معرفی

این عکس از دیار الوند

رضا ( راز کوه )

عباس ایلاقی ( رقص طوفان )

ستوده ، عسگری ، فواد

فرید صدقی

آقا مهدی چوپان دامنه های تخت رستم در مسیر بازگشت

تصویر ویژه

اگه دوستان از حکاکی روی سنگ که قدمت آن زیاده اطلاعات داشته باشند می توانند در کامنت جهت استفاده سایر عزیزان قرار دهند ، ممنون می شم

آخر مسیر روستای سیلوار

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان همدان, صعود قلم

روز پنجشنبه مورخ 2 تیر 90 صبح ساعت 7:30 از محل پژوهشکده مهندسی سازمان فضایی ایران در جاده قدیم کرج با یک دستگاه مینی بوس دوستان براه افتاده و تعدادی هم در پل فردیس کرج به آنها ملحق شد و تعداد افراد داخل مینی بوس 12 نفر و بنده و همسرم نیز با وسیله شخصی به راه افتادیم .
از طریق اتوبان قزوین بعد از عوارضی خروجی قزوین از یک جاده فرعی سمت شمال ( جاده قزوین الموت از زیر اتوبان قزوین ، زنجان عبور می کند و بر آن عمود است ) اتوبان از آن خارج شده و به جاده قزوین - الموت وارد شدیم . مسیر حرکت به سمت معلم کلایه بود که در تابلو های راهنما درج شده بود . جاده قزوین ، الموت در ارتفاعات واقع شده و علاوه بر داشتن پستی و بلندی های زیاد ، دارای پیچ و خم های بسیاری نیز می باشد ، اما به دلیل سرسبز بودن مسیر در بهار و تابستان ، اصلا خسته کننده نیست و در جاهای مختلف می توانید توقف داشته باشید .
حدود 9 کیلومتر مانده به معلم کلایه تابلو راهنما برای دریاچه اوان و روستای اوان وجود دارد .
در ساعت 12:30 به دریاچه اوان رسیدیم ، جاده آسفالت و مناسب می باشد . هوا روز پنجشنبه ابری بود و بسیار مفرح برای طبیعت گردی ، به خصوص اطراف دریاچه اوان که فوق العاده عالی بود . اگر به این منطقه تشریف نبرده اید حتماً برنامه ایی برای بازدید از دریاچه اوان و یک شب مانی در اطراف آن یا خانه های استیجاری را در طبیعت گردی خود بگنجانید .
خلاصه با آمدن مینی بوس در شمالی ترین قسمت روستای وربن منزل یکی از همکاران آقای حدادی برای صرف ناهار توقف کردیم ، منتظر نیسان شدیم تا ما را به مبداء کوهنوردی به سمت قله خشچال برساند ، طبق معمول تاخیرات در آمدن وسیله باعث شد تا ما دیر هنگام به سمت مبداء صعود حرکت کنیم . ساعت 18:30 با نیسان از طریق جاده خاکی معلم کلایه به سمت کانتینر معدن سنگ به را افتادیم که بارش باران شروع شد . اوایل نم نم باران بود و لذت بودن در زیر باران ، اما چیزی نگذشت که رعد و برق های وحشتناک نوید یک بارش شدید را می داد ، برای رسیدن به محل شب مانی باید قسمتی از جاده خاکی را رد می کردیم . دریکی از شیب ها ماشین توقف کرد و دوستان پیاده شدند تا در بالاتر سوار آن شوند که در همین موقع هم شدت باران به حدی زیاد شد که همه غافلگیر شدیم ، جوی های کوچک آب بیشتر و بیشتر شدند ، تعدادی از اهالی منطقه با هراس به سمت پایین باز می گشتند و اخبار خوبی در مورد جاده نداشتند ، شاید کمتر از پنج دقیقه نشد که سیل در جاده راه افتاد و نیسان دیگر قدرت حرکت نداشت ، با زحمت فراوان در زیر باران شدید راننده دور زد تا سریعتر به سمت روستا باز گردیم که دیگر دیر شده بود ، سیلابی از گل و لای و سنگ جاده را پوشاند و به غیراز ماشین ما ، یک لندور و یک تویوتای دیگر در جاده گیر افتادند و به اجبار مسیر بازگشت را در آن شرایط پیش گرفته و یک بازگشت خوبی را در زیر باران شدید تجربه کردیم . بنده یک پانچو یک گرتکس و یک تی شرت ورزشی را به اهالی منطقه گیر افتاده بودند دادم .....
در ساعت 21:30 به سختی و خستگی به روستای وربن رسیدم و شب را در منزل همکار مان ماندیم ، طبق برنامه ریزی بازگشت به منطقه و صعود قله با زمانی که مادر اختیار داشتیم میسر نبود و برنامه ما با بازدید از قلعه حسن صباح در روز جمعه و با گشت به تهران خاتمه یافت ، امیدوار هستیم در آینده ایی نزدیک بتوانیم به منطقه بازگشته و خشچال را صعود نماییم .
شاد و با نشاط باشید

نفرات شرکت کننده :
ایستاده از راست : من ، دین محمدی ، حبیبی فر ، حق بیان ، میرزازاده ، اینانلو ، حسن پور ، رحیمی
نشسته از راست :تشکری ، غریب زاد ، یوسفی ، امیری ، قرامحمدی (راننده ) ، صادقپور

ارتفاعات 2400 قبل از بارش شدید باران

بازگشت

بازدید از قلعه حسن صباح در الموت در شرایط مه غلیظ

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان قزوین, گردشگری و اکوتوریسم

20 خرداد 90 ، همراهی در صعود به قله قلعه دختر ( قزل ماما ) با لیلا اسفندیاری ، که اکنون در مسیری افتخار آفرین جهت صعود به قله گاشربروم دو و یک گام نهاد است . بدینوسیله آرزوی موفقیت و پیروزی برای ایشان داریم .
تصاویری از جمعه بیاد ماندنی در منطقه اوشان ، روستای آهار و ده تنگه در مسیر قله قلعه دختر را تقدیم می کنم به کوهنورد بزرگ لیلا اسفندیاری

سرکار خانم لیلا اسفندیاری

قبل از رسیدن به قله قلعه دختر
تصویر زیر از چپ : لیلا اسفندیاری ، من ، عبدالله عزیز الهی
و گروه کوهنوردی سازمان فضایی در حال حرکت به سمت قله

قله قلعه دختر
از چپ : لیلا اسفندیاری ، عبدالله عزیزالهی ، کوهنورد اکراینی ، و من

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, لیلا اسفندیاری

رشته کوههای کرمان عموما دارای جهت شمال غربی به جنوب شرقی می باشند و در وسط هر رشته کوه دره های حاصل خیزی به وجود آمده است که نقش بسیار مهمی در زندگی مردم ایفا کنند به طور کلی ارتفاعات کرمان را می توان به چند رشته به شرح ذیل تقسیم نمود

رشته اول :

از امتداد کوههای ممتد مرکزی در جنوب جندق آغاز می شود و پس از تقسیم شدن به دو رشته یکی از سمت مشرق یزد وارد کرمان شده و پس از عبور از مناطق مختلف در شمال باغین خاتمه می یابد و رشته دیگر از بین روان و زرند عبور کرده در شمال ترود خاتمه می یابد این رشته هر اندازه که به سمت جنوب امتداد می یابد بر ارتفاع آن افزوده می شود و پس از عبور از شمال بم مجددا ارتفاع آن کم می شود طول این رشته حدود 390 کیلومتر و عرض آن بین 40 تا 60 کیلومتر متغیر است.

رشته دوم

این رشته در واقع امتداد رشته شیرکوه و تزرجان می باشد که پس از عبور از جنوب انار، رفسنجان ، بافت و کرمان به سمت جنوب شرق ادامه یافته و از منطقه کرمان خارج می شود.

رشته سوم:

دنباله زاگرس جنوبی پس از عبور از شمال نی ریز و منطقه فورک داراب ارتفاعات جنوبی سیرجان را تشکیل داده و به موازات رشته اول تا شهرستان بم ادامه می یابد.

مهمترین ارتفاعات کرمان عبارتند از:
1-سلسله جبال بارز: واقع در شهرستان جیرفت با قلل معروفی چون کله قوچی، گلرخی ، انارک و ...
2-رشته کوه جوپار: واقع در جنوب کرمان و ماهان باقلل معروفی چون سه شاخ بزرگ

3- کوه هزار

1- رشته کوه شمالی شهر کرمان : که از بخش زرند تابم ادامه دارد و از قله های معروف آن می توان به سیرج- پلوار- کافر کوه و ... اشاره کرد

2-رشته کوه لاله زار واقع در شمال بافت

برچسب‌ها: کوههای ایران

با سلام به دوستان
برنامه صعود به قله کهار و قله ناز در البرز غربی در طی روزهای ۲۹ و ۳۰ مهر ماه ۱۳۸۹ توسط ۱۵ نفر از اعضاء گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی جهاد برگزار شد .

تصاویر و گزارش برنامه بزودی

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, قله ناز, قله کهار

اطلاعيه به اعضاء محترم گروه كوهنوردي پژوهشكده مهندسي جهاد كشاورزي :

برنامه اين هفته گروه كوهنوردي صعود به قله كهار و ناز خواهد بود

حركت از پژوهشكده مهندسي و اقع در كيلومتر 16 جاده قديم تهران - كرج در روز پنجشنبه 29 مهر ماه 89 و صعود جمعه 30 مهر ماه 89 خواهد بود

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, قله ناز, قله کهار

موقعیت جغرافیایی:

قله تفتان و چند قله اطراف آن (نرکوه، چهل تن، صُبَح ، کوشه) جزء کوههای منفرد محسوب می شود که در استان سیستان و بلوچستان حد فاصل شهرستانهای خاش – زاهدان – میرجاوه واقع شده است.

مسیر صعود:

در جاده زاهدان به خاش و در 30 کیلومتری خاش وارد جاده روستای تمندان می شویم پس از طی مسافتی حدود 10 کیلومتر به تمندان رسیده و مسیر را به سمت کوشه (جم چین) ادامه می دهیم. در این محل که ابتدای مسیر صعود می باشد اردوگاه تفریحی آموزش و پرورش احداث گردیده است که مکان مناسب جهت شب مانی می باشد (مشروط بر آنکه از قبل موافقت مسئولین مربوطه گرفته شود) از سمت شمال ده و پشت اردوگاه وارد دره ای می شویم که جویبار کوچکی در آن جریان دارد و صعود را ادامه می دهیم سپس به محلی به نام کتل نرده می رسیم که مسیر پاکوب مشخص به صورت زیگزاگ تا بالای آن ادامه دارد. و ما را به پناهگاه صبح می رساند. این پناهگاه توسط هیئت کوهنوردی استان ساخته شده و از بهترین و مجهزترین پناهگاه های کشور می باشد و در صورت لزوم با هماهنگی قبلی می توان شب را در این مکان به استراحت پرداخت. ا

دامه مسیر صعود از دره بالای پناهگاه و در مسیری کاملاً مشخص امتداد یافته و پس از گذشتن از محلی به نام سیاه سنگ در ارتفاع 3500 متری به خط الرأس نزدیک می شویم که در این محل بوی بخارهای گوگردی به مشام می رسد در سمت چپ قله نرکوه قرار دارد و ما مسیر سمت راست را انتخاب کرده و پس از طی شیب ملایمی به قله تفتان می رسیم.

صعود زمستانی :

بواسطه وزش باد شدید و یخ زدگی خط الرأس و کولاک صعود زمستانی قله اگر در شرایط جوی خراب صورت بگیرد حتماً به شکست خواهد انجامید ولی در صورت مراجعه با هوای مساعد و در سالهایی که حجم بارش کم باشد صعود زمستانی نسبتاً ساده ای را می توان تجربه کرد .

برچسب‌ها: کوههای ایران

این رشته کوهها به صورت نواری منقطع در مرکز ایران قرار گرفت و از ارتفاعات شهرستان تفرش آغاز می شود و در حاشیه کویر مرکزی ایران ادامه یافته و با جهت شمال غرب به جنوب شرق تا حوالی شهر بابک در استان کرمان ادامه می یابد . نکته قابل توجه اینکه به دلیل وجود بیابانهای بین قلل مختلف گروهی مخالف اطلاق لفظ رشته کوههای ممتد به این دسته از کوههای ایران می باشند ولی به دلیل اینکه مجموعه این قلل در یک امتداد قرار گرفته اند در کوهنوردی نوین آنها را در قالب یک رشته معرفی می کنند از مهمترین ارتفاعات این رشته می توان به شیر کوه و تزرجان ، کرکس، میل ، نقره کمر و ... نام برد

برچسب‌ها: کوههای ایران

موقعیت جغرافیایی :

رشته جوپار در جنوب شهرستان ماهان در استان کرمان واقع شده است.

مسیر صعود : از کرمان به طرف شهر کوچک و ییلاقی ماهان به راه افتاده و سپس به روستای کوچک قناغستان می رویم، مسیر را در دشتی پهن و در خلاف جهت جویباری که به سمت شرق در جریان است ادامه می دهیم تا وارد دره شده و به محلی معروف به گذر رجب که صخره ای می باشد برسیم، با سنگ نوردی به بالای گذر رجب رسیده و مسیر را در جهت جنوب ادامه داده تا به محلی بنام خندق خرپران می رسیم (وجه تسمیه این محل بواسطه وجود شکافی عمیق در مسیر عبور است که محلی ها چهار پایان را از باریک ترین قسمت آن به سمت دیگر منتقل می کنند). پس از گذشتن از تپه ای کوچک به جانپناه جوپار می رسیم که محل مناسبی جهت شب مانی می باشد.

صبح روز بعد مسیر را از طریق دره ای کاملاً صخره ای که توأم با سنگ نوردی می باشد ادامه داده تا به جانپناه دوم در ارتفاع 3800 متری برسیم سپس شیب تند برفچال زیر گردنه قلل سه شاخ بزرگ را طی کرده و به بالای گردنه می رسیم از این محل می توان به قلل سه شاخ بزرگ دسترسی پیدا کرد همچنین اگر مسیر خط الرأس را به سمت شرق ادامه دهیم می توان به قلل کیش، سه شاخ کوچک ، برج سه شاخ و بلوچی دسترسی یافت و در سمت غرب قلل سه شاخ بزرگ پس از گذشتن از گردنه تل خاکی می توان به قله تل خاکی که غربی ترین قله رشته جوپار می باشد دسترسی پیدا کرد.

صعود زمستانی : به دلیل صخره ای بودن مسیر صعود و یخ زدگی، صعود زمستانی رشته جوپار بسیار مشکل و مستلزم مهارت کافی در استفاده از تجهیزات زمستانی و صعودهای ترکیبی یخ و سنگ می باشد.

برچسب‌ها: کوههای ایران

/**/

به نام خداوند بخشنده مهربان

منطقه اشترانكوه(خط الراس اشترانكوه –درياچه گهر)

تاريخ اجراي برنامه : 6 الي 9 مهرماه 89

سرپرست برنامه: محمدرضا ياوري

روز اول :

890706 حركت از پژوهشكده 17:30

حركت از تهران با قطار 19:20

روز دوم :

890707 شهرستان ازنا 2:10 صبح

روستاي تيون 3:10

حركت از سر چشمه در روستاي تيون 4:00 صبح

رسيدن به چشمه گل گل 7:50 صرف صبحانه ( يك ساعت توقف )

رسيدن به يال گرده ماهي 9:20 در ارتفاع 2926 متر

رسيدن به پناهگاه چال كبود 13:30 ( يك ساعت و 15 دقيقه توقف براي صرف ناهار )

قله سن بران 17:25

ابتداي مسير فرود 17:40

توقف براي شب ماني 20

روز سوم :

890709 بيدار باش 5 صبح

حركت از محل شب ماني 6 صبح
خلاصي از پرتگاه ها 10:30
رسيدن به محل چشمه 13:15 البته آب رودخانه كه از سر سنگ ها بيرون زده بود و حالت چشمه داشت
حركت از چشمه 14:15 پس از صرف ناهار

درياچه گهر 18
شب ماني در كنار درياچه

روز چهارم :

حركت از درياچه گهر 6 صبح
چشمه اب سفيد      7:15 صبح
چشمه پنبه كار       7:45 صبح
پاركينگ يا چشمه خيه   11 صبح
پژوهشكده   20     و پايان برنامه

مقدمه

بعد از 9 سال كه از تاسيس گروه كوه نوردي مي گذشت شايد لازم بود كه يك بار هم كه شده دريايي شويم و سر به آسمان خدايي بساييم.اما واقعا چه سخت بود و چه پاك شديم از همه چيز!

هر طرف را كه در آن شب تار نگاه مي كرديم سنگ بود و صخره بود و سايه هايي كه برايم خبر از ناشناخته ها مي داد .تنها راه، صبر بود و صبر بود و صبر.

همدلي با ما موج مي زد و اميد به رسيدن، در دلمان ياريگر بود اما چه كنيم كه دلهره نيز هرا زگاهي مهمان ما مي شد كه نكند آنچه براي ديگران خوانديم براي ما هم بخوانند.پس دريايي شدن را در ارتفاع كوهستان تجربه كرديم و ياري خداوند بلند مرتبه كه دستهايمان را قدرت بخشيد تا بگيريم گيره هاي سخت و زبر را ، و سنگ و ديواره ها را يكي پس از ديگري پشت سر بگذاريم.

اميد و تلاش در نزد ما موج مي زد و دره ها و ديواره ها با درجات سختي متفاوت به مبارزه ميطلبيدمان.

خدايا!قوعلي خدمتك جوارحي

از كم شدن ارتفاع آنقدر مشعوف مي شديم كه گويا زندگي ديگري در كالبدمان جاري مي شد و جاري شدن در زندگي جديد يعني سپاسي در خور شايستگي حي لايموت .

خدايا!بر ما منتي نهادي كه كوهستان را مسخرمان گردانيدي و منت تو را همواره بر سينه داريم كه تو هميشه دهنده ي بي منتي.

اگر روزي از يادم رفت كه آنشب در دل آن هتل پر از ستاره كوهستان با خداوند خويش چه گفتم لطفا به من يادآور شويد كه:

تاريخ تولد تو 7/7/89 است.

گزارش برنامه

با آقاي اينانلو هماهنگ بوديم كه ايشان بچه ها را تا درياچه گهر ببرد و تيم سه نفره ما شامل ستوده،يوسفي و من از طريق قله سن بران به آنها ملحق شويم. 10روزي بود كه وضعيت نزول از قله را از طريق سايت ها و كسب اطلاع از مطلعين بررسي مي كردم.چهار سال پيش كه به درياچه گهر درفته بوديم كمي مسير را چك نموديم و سعي داشتيم برنامه را شبيه سازي نماييم.اولين چيز مهم در اين راه تشكيل تيمي بود كه در شرايط اضطراري بهترين تصميم را اتخاذ نمايند.با مشورت در كميته فني وضعيت را چند بار مرور نموده و به سوي برنامه روان شديم.

در مورخه 6/7/89 ساعت 7:20 سوار قطار شده و در ساعت 2:10 وارد شهر ازنا شديم.در هنگام خروج از قطار آقا سعيد كه يكي از اهالي ازنا بود اطلاعاتي را به ما داد و در پايان گفت كه بايد به شاهرضا زنگ بزنه و موارد را تكميل كنه!در بين تعجب ما در ساعت 2:30 صبح به شاهرضا زنگ زد و او نيز با مهرباني نكاتي را برايمان گوشزد كرد و تاكيد كرد كه، به قله رسيديم حتما بهش زنگ بزنيم.

ساعت 3 بامداد توسط يك آژانس كه آقا سعيد برايمان گرفت به طيون رسيديم .هزينه آژانس 6000 تومان شد و خيلي تعجب كرديم.در ميان استقبال سگ ها واز مجاورت آرامگاه روستاي طيون و در ساعت 4 وارد مسير كوهپيمايي شديم . در دل شب راه چشمه گل گل و پناهگاه مربوطه را در پيش گرفتيم.

هوا نسبتا آرام و خنك بود .سايه خط الراس اشترانكوه از دور دست ما را به خود مي طلبيد و به اين شكل اوضاع هر آن در حال تغيير و تحول بود.نسيم صبحگاهي كه وزيدن گرفت بانگ" الله اكبر" نيز بر گوشمان طنين انداز شد.

نماز صبح را كه خوانديم راهي گردنه جدا كننده كوهپايه طيون و اشترانكوه شديم. در هنگامه عبور از دامنه هاي اين گردنه بوديم كه آقاي يوسفي آرام بنده را مورد خطاب قرار داد كه "فهميدي از كنار چه چيزي رد شديد؟"منم بدون توجه زياد برگشتم و مسير طي شده را تا آقاي يوسفي دنبال نمودم.از تعجب ماتم برد.ماري به طول 5/1 متر روي سنگي كه در مسيرراه مالرو بود چمباتمه زده بود و نيم ديگر بدنش به صورت پيچ در پيچ و فشرده در داخل جاده بود.روي مار به سمت خورشيد بود و به ما اصلا محلي نمي گذاشت.در خصوص نوع مار اصلا نمي خواهم اظهار نظر كنم اما مطمئن هستم سمي بود .سردي هوا او را كرخ كرده بود و هيچ حركتي نمي كرد.دوستان ذوق زده با او عكس هاي جالبي گرفتند من هم كه تا آن لحظه در طبيعت تا به اين اندازه به مار نزديك نشده بودم ،فرصت را براي تصاوير يادگاري (البته با رعايت جوانب احتياط)مغتنم شمردم و مشغول شدم.

از ناحيه اي كه در سال 83 به اتفاق گروه شقايق در آن استراحت نموده بوديم ،گذشتيم و در گردنه ميان دو منطقه تعريف شده به استراحت پرداختيم.از اين ناحيه تا چشمه گل گل تقريبا يك ساعت فاصله است كه بيشتر طول مسير افقي مي باشد و شما را به انتهاي تنگه راهنمايي مي نمايد.

با ادامه مسير پس از طي راه به سمت جنوب شرقي وارد شيب تند زير پناهگاه گل گل شديم.شيب اين ناحيه خيلي تنده و هر كس بدونه كه پشت اين شيب چه منطقه زيبايي انتظار اونو مي كشه بر سرعتش اضافه مي كنه.اكبر هرمزجاني مي گه هر كس از آب چشمه گل گل نخوره عمرش بر فناست.

با طي 20 دقيقه سنگين، منظره پاييزه چشمه گل گل در برابرمان خود نمايي مي كنه و به سرعت راه را دو سه قدم يكي به سمتش طي مي نماييم.

وضعيت كيفي پناهگاه گل گل بهتر از قبل بود اما آب چشمه كمتر شده در حاليكه گوارايي آن كماكان موجود بود.يك ساعتي را كنار چشمه گذرانديم. از اين منطقه به بعد در قسمت شرقي دورنمايي گرده اشترانكوه معين و مشخص مي گردد و هر لحظه مي توان مسير را ديدار نمود و به تجزيه و تحليل پرداخت.

از چشمه آب برداشته و وارد منطقه اصلي زير كاسه اشترانكوه مي گرديم.اين ناحيه با يك شيب تند و خيلي طولاني كه به تدريج نفس گير مي گردد همراه است و به اصطلاح به آن گرده ماهي مي گويند.يادش بخير سال 83 با تيم دوستان شقايق از اون بالا تا پايين رو 30 ثانيه اي روي برفها سر خورديم و به پايين آمديم.عجب لذت و ترسي داشت!

در كوهستان تنها بوديم و صداي نفس هايمان را مي شنيديم.در مسير رسيدن به كاسه اشترانكوه در 4 جاي مختلف استراحت نموديم تا نفسي تازه كرده و راه را دوباره در پيش بگيريم.پلاتين هاي داخل پايم حسابي مرا اذيت مي كنه اما همنوردانم هوايم را دارند.هوا آفتابي و باد با سرعت كمي مي وزد.

به ابتداي كاسه كه ميرسيم در محل استقرار چادرها كه سنگ چين شده است براي 20 دقيقه اي مي مانيم و به استراحت مي پردازيم.پناهگاه در 10 دقيقه اي ماست و پس از مدتي به سمت آن مي رويم.اين پناهگاه باور كنيد از هتل 6 ستاره هم بيشتر مي ارزد و بايد بود و كشيد و ديد و با جان، حس و لمس نمود.

فقط اي كاش دوستان كوه نورد ما سعي كنند كه اين را بفهمند كه ديوارهاي پناهگاه جاي يادگاري نوشتن نيست!

در پناهگاه كه مستقر شديم واقعا به زمين دوخته شدم و حواسم هم نبود كه لباسامو عوض نمايم.اين مسئله باعث شد تا كمي سرما بخورم.ستوده پيشنهاد كرد كه به قله بريم و اونجا رو بررسي نماييم كه چه راهي به پايين داريم.اين بدان معني بود كه ما حتما به شب مي خوريم.بازهم مسئله خرد جمعي را مطرح نمودم كه بايد جمعي تصميم بگيريم.آقاي يوسفي هم با پيشنهاد ستوده موافقت نمود و بعد از خوردن ناهار در ساعت 14 به سمت خط الراس شرقي به راه افتاديم.در ساعت 15 روي خط الراس بوديم و مسير نسبتا طولاني و پر نشيب و فراز قله سن بران را در پيش گرفتيم.

ساعت و خورشيد با هماهنگي هر چه تمامتر به سمت جلو و پايين مي رفتند و ما هنوز در مسير قله سن بران بوديم.شب خوابيمان در بالاي كاسه اشترانكوه حتمي بود اما كجا ؟خودمان هم نمي دانستيم.

در اين مواقع نبايد اسير چند چيز شد كه يكي از آنها شركت نكردن در مباحث گروهي و تصميمات است و ديگري ايجاد نزاع در برابر تصميمات كه خوشبختانه دومي را داشتيم اما در اولي ضعيف بوديم .

قله هاي متعدد را پشت سر گذاشته در آستانه رسيدن به قله سن بران بوديم.نماز را به جا آورده و در ساعت 17:50 به روي بلندترين مكان رشته كوه اشترانكوه بوديم.كمي باد در حال وزيدن بود و نور آفتاب رمق چنداني نداشت.تمامي مسيرهايي كه فكر مي كرديم به نوعي به درياچه گهر مي رسند داراي مناطق صعب االعبور بودند .حال بايد چه كنيم؟

روي قله هستيم.درياچه گهر از اين بالا در پشت غبار ها قابل تشخيص است.سرود ايران و ياد شهدا و درگذشتگان در اين بلندا عجب صفايي دارد!

با هم مشورت مي كنيم.از راهي كه آمديم بازگرديم؟در خط الراس نظامي اشترانكوه چادر بزنيم و يا راهي مسير گل گل شويم و به سمت درياچه رهسپار شويم.راه ديگر اينكه از روي قله راهي پاكوب كه به سمت غرب مي رود دنبال نموده ،به پايين و سوي درياچه قدم بگذاريم؟

هوا رو به تاريكي است و بايد زود و قاطع تصميم بگيريم.آقاي يوسفي با آقاي ستوده در خصوص سرازير شدن از قله سن بران موافق هستند و من نيز موافقت مي نمايم.

به سمت غرب و از مسير پاكوب روانه مي شويم و بعد از يك دقيقه در برابر دهليزي با زاويه 50 درجه قرار گرفته و تامل مي كنيم.ستوده كه تامل مرا مي بيند دست به كار شده و طناب 50 متري را آماده و من را تا 40 متر پايين تر حمايت مي كند.مسير واقعا ناشناخته است و نمي دانيم در پيچ بعدي چه خبر

كم كم هوا تاريك مي گردد و مسير هاي ناشناخته ناشناخته تر.به سوي همديگر مي آييم تا مشورتي كامل كنيم.بنا را بر بازگشت مي گذاريم اما انگار دلمان مي خواهد كه برويم.در تاريكي ادامه مي دهيم و چراغ قوه ها خيلي به دردمان مي خورد.شن اسكي ها ما را به پرتگاه راهنمايي مي كنند.يك مسير را مي يابيم كه پاكوب است و به سوي جايي راهنما.ستوده به دنبال آن مي رود اما مي گويد كه به پرتگاه ختم مي شود.ظاهرا طرف مي خواسته خودكشي كند!!!!ادامه مي دهيم به سمت چپ.تخته سنگي در امتداد شن اسكي موجود است كه در پشت آن پرتگاه 3 متري قرار داد.ايست تا اينجا ديگه بسه!!!

همين پرتگاهي را كه به پايين رفتيم بالا آمديم و تصميم گرفتيم به ناچار مكاني را صاف و امن كرده و تا صبح بخوابيم.نيم ساعتي را به تسطيح سنگ ها مشغول بوديم .ستوده كه انگار دارد بهترين تخت خواب دنيا را براي خوابيدن مهيا مي نمايد و آقاي يوسفي هم در حال كلنجار رفتن با سنگ هاي ريز و درشت تخت خوابش است!

ديگر كاري نمي توان كرد .فعلا نه راه پيش داريم و نه راه پس البته تا چند ساعت ديگر آب هم نخواهيم داشت.اول خواستم در بالاترين نقطه نسبت به همراهانم تخت خواب را ايجاد نمايم اما بعد از كمي تلاش پشيمان شدم و به پايين ترين نقطه آمدم و مشغول ايجاد سطح شدم.بعد از نيم ساعت همه براي خواب آماده شديم و بدون اينكه شام بخوريم ،تصميم گرفتيم كه بخوابيم.داشتم زيپ كيسه خواب را پايين مي كشيدم كه از جايش در رفت و كار من تا صبح شد لرزيدن و به اطراف نگاه كردن.قبل از اينكه تا فردا صبح همديگر را نبينيم چند نكته فني را براي لحظات بحراني براي هم يادآوري نموده و ديگر هيچ نگفتيم .صداي دعاي جناب يوسفي بود كه شنيده مي شد و ما هم گوش مي كرديم.

يادم رفت بگم كه آسمان آنقدر زيبا بود كه با لطافت سنگ هاي زيرمان، آدم را به ياد هتل هاي چند ستاره مي انداخت و البته در اين مكان هتل ما چندين ميليارد ستاره داشت و خيلي زيباتر از همه هتل هاي ديگر بود.

كمي خوابم برده بود كه صداي به هم خوردن دندانهايم مرا بيدار نمود.واقعا نمي توانستم براي جلوگيري از بهم خوردن آنها كاري بكنم.فقط علت را دنبال كردم و ديدم هوا به صورت مستقيم در حال تردد با داخل كيسه خواب بدون زيپ است! چاره كار اصلاح وضعيت و تحمل چند لحظه ديگر آن بود.همنوردانم به راحتي خوابيده بودند.

ديگر تا صبح نخوابيدم.سنگي نيمه شب از بالا به پايين لغزيد اما راهي دهليز بغل شد و جالب اين بود كه دوستانم هم بلافاصله بيدار شدند.پرنده اي در صبح بالاي سرمان آمد و با تعجب! به ما نگاه مي كرد تا كه پر زد و رفت.

صبح كه شد نماز را در حالات مختلف خوانديم .ستوده صبحانه توپي آماده كرد و در حاليكه همه ما در انديشه فرود بوديم ،لحظات خاطره انگيزي را پشت سر نهاديم. دوستان وقتي از وضعيت شب تا صبح من مطلع شدند حسابي ناراحت شدند اما مهم اين بود كه به شكرانه الهي باز هم مي توانيم سعي كنيم و يك روز ديگر در برابر ماست.

اصل ماجراي ما از اينجا شروع مي شود كه واقعا آقايان ستوده و يوسفي بسيار زحمت كشيدند.اول قرار بر ارزيابي مسيرها شد.هيچيك به قول دوستان راه نمي داد.تصميم گرفتيم كه برگرديم و كمي هم من بالا آمدم.به آقاي يوسفي گفتم كه همين دهليزي كه داخلش بوديم را مي شود چك كنيد.ايشان در برابر چشمان من و ستوده به پايين رفتند و ما نگران او را نگاه مي كرديم.

آقاي يوسفي،يوسفي .... جوابي نيامد .ستوده نگران شد و من گفتم كمي صبر كنيم .بار ديگر،يوسفي ،آقاي يوسفي...

بوريدايم (اينجا هستم)خيالمان راحت شد!

ستوده:يول وار؟(راه هست؟)

يوسفي:بير دقه صبر اله.(يك دقيقه صبر كن)

بعد از چند دقيقه كه حرف هايي بين من و ستوده رد و بدل شد دوباره نگران يوسفي شديم.يوسفي.... آقاي يوسفي...

صدايي نيامد و چون نمي دانستيم كه چه كنيم، ستوده به پايين رفت تا از اوضاع سر در بياره.البته جواب ندادن در اين دهليز ها به خاطر هدايت ناخواسته صوت به سويي كه ما نمي خواهيم امري طبيعي است.

با رويت يوسفي خيالمان از سلامتي او راحت شد و با گفتار او راحت تر.ايشان مي گفت:راه هست و مي توان به پايين (يعني به انتهاي ديواره فعلي رسيد).يا علي گفتيم و حركت نموديم.تامل جايز نبود.از پرتگاه اول و دوم با استفاده از طناب و قدرت بدني عبور كرديم و با رسيدن به عارضه بعدي ديواره اي عمودي به ارتفاع 30 متر در برابرمان بود.

عبور از اين ديواره آخرين چاره كارمان بود.ديگر نه انرژي بازگشت بود و نه آب درون كوله پشتي كه ياريمان نمايد.آقاي ستوده مشغول كارگاه زدن شد و در اين ميان خود با حمايت آقاي يوسفي به پايين رفت.پا گذاشتن او به پايين ديواره نور اميد را در دل ما نيز روشن تر نمود.اون پايين چيز خوبي از تعادل نداشت اما هر چه بود از اين بالا بهتر بود.اول قرار شد كوله پشتي ها را با طناب به صورت Travellingبه پايين بفرستيم كه نشد.بنده خدا ستوده مجددا بالا آمد و مرا حمايت كردند تا به پايين رفتم.دست گذاشتن روي سنگ هاي سرد كوهستان و مروري عملي آموزه ها واقعا جالب بود اما با همراهي دلهره.بچه ها نگران من بودند اما من اميدوارتر از هميشه به حركتم ادامه مي دادم تا اينكه به پايين رسيدم و مشغول مستند سازي فرود ديگر افراد از مسير صخره اي.

ستوده و يوسفي هر كدام دو باري را بالا و پايين كردند و كوله پشتي ها و وسايل را پايين آوردند.به پايين كه رسيديم با صداي بلند و چندين مرتبه فرياد زدم"خدايا شكرت،خدايا شكرت،خدايا شكرت".

حالا يك مسير شيب دار خطرناك به همراه شن هايي كه روي هم انباشته شده و در اثر كوچكترين لغزش به پايين پرتگاه رهنمونمان مي ساخت در برابرمان بود.

ستوده به سرعت شن اسكي را طي نمود و من به اتفاق آقاي يوسفي كه در پشت سرم بود با احتياط مسير را پيموديم.در انتها كه بهم رسيديم گلويمان را تازه كرده و از يك شيب كه ديگر اكنون خيلي هم برايمان خطرناك نبود(چون از سخت ترين آن گذشته بوديم)پايين آمديم و به مسير شمن اسكي ديگري رسيديم كه خيلي با شيب به سمت پايين مي آمد.

شن اسكي را تا محدوده اي به پايين آمديم و كمي هم بالاجبار آنرا تراورس نموده و به روي گرده اي ديگر سوار شديم.ادامه اين گرده در حالي بود كه ستوده براي تعيين مسير جلوتر مي رفت و در يك لحظه خبر خوش رسيدن به چشمه آبي را به ما داد.قرار شد كه در همانجا آب بخوريم.در كنار آب اطراق كرديمو آنقدر آب خوردم كه نتوانستم غذا بخورم اما ماشاا... ستوده تا تونست خورد و يوسفي هم جا پاي او گذاشت.منظره اي زيبا در برابرمان نمايان بود و درياچه گهر از ميان يك تنگه مسحور كننده به ديدمان مي رسيد.نماز را خوانده ،آب برداشتيم و حركت كرديم.اول مسير را تا منظره زيبا جلو رفتيم كه متوجه شديم بايد راهمان را از گرده غربي ادامه دهيم و اين يعني بازگشت و انتخاب مسيري براي صعود و فرود از دره كناري با همه ناشناخته هايش.

بعد از گذشت از گرده غربي ،ستوده با يك درخت صاعقه زده به گذران وقت پرداخت و يوسفي نيز در پناه سايه يك تخته سنگ بزرگ به استراحت پرداخت تا من برسم.مسير پاكوب روي شن اسكي نشان از رسيدن ما به محل عمومي نزول را داشت كه در زير خط الراس قله گل گل نمايان مي گرديد.مسيري با شيب زياد كه اخيرا يكي از كوهنوردان جان خود را در طي آن از دست داده بود.

در اينجا لازم است به خطرناك بودن صاعقه هاي منطقه اشترانكوه اشاره كنم كه در هر سال خسارات زيادي را به بار مي آورد و از عنايات خداوند متعال بود كه ما دچار هواي ملتهب و باراني اين كوهستان نشديم.

به روي مسير پاخور بازگشت كه رسيديم باورمان شد كه در راه رسيدن به درياچه هستيم.حوضچه هاي آب كه نمايان مي شد هوس ستوده هم براي شنا بر زبان مي آمد تا اينكه با عبور از درختچه و درختان ديگر نتولنستيم مقاومت كنيم و به داخل نزديك ترين حوضچه رفتيم و در ميان بهت آقاي يوسفي به آب تني در آب سرد اشتران كوه مشغول گرديديم.

هوا در حال تاريك شدن بود كه به ابتداي تنگه دست يافتيم و راه طولاني آن را تا رسيدن به آخرين سربالايي طي كرديم.زير سربالايي استراحت كرديم و جاتون خالي چايي خورديم.پيام جابر به دستم رسيد كه نوشته بود: مقدم شما را كنار درياچه گهر گلباران مي كنيم.

به بچه ها كه نگران شده بودند زنگ زديم ،همديگر را در آغوش گرفتيم و شكر خدا را به جا آورديم. و آخرين سربالايي را طي نموديم و لحظاتي بعد... در ميان جمع گرم همنوردانمان بوديم.

در ساعت 5:45 به آغوش دوستانمان و درياچه گهر دست يافتيم .اشك از چشمان من و البته همه جاري بود به اتفاق عكسي به يادگار گرفتيم و خدا را شكر نموديم كه برنامه بدون هيچگونه حادثه اي به پايان رسيد.

پايان بخش اول گزارش محمدرضا ياوري –مهرماه 89

سرپرست برنامه: محمدرضا ياوري

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, اشترانکوه

سلام دیگر بر دوستان و بزرگواران ،
بخش های بسیاری از کوههای کشور عزیزمان ایران ، هنوز ناشناخته مانده است و یا اطلاعاتی پیرامون آن بسیار ناچیز است ، به کوه های اطراف شهرهای خود بنگرید ، کدامیک از این ارتفاعات در شهرهای دیگر نیز شناخته شده است . به راحتی می توان با سرچ ساده در اینترنت یا کتب کوهنوردی در خواهید یافت که هنوز راهی بسیار دشواری در مطالعات کوهنوردی پیش رو داریم .
نشاط کوهستان بستری برای طرح موضوع بوده و منتظر تحقیقات گسترده شما بزرگواران است .

این رشته کوهها در منتهی الیه شمال غرب کشور در نوار مرزی حد فاصل ایران و ترکیه و بخشی از کشور عراق قرار دارند و به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی خود از بکرترین کوههای ایران می باشند، این رشته از شهرستان ماکو در شمال غربی آغاز شده و تا کوههای کردستان ادامه دارند متاسفانه این قسمت از کشور به خوبی مورد کاوش و بررسی قرار نگرفته است و در کتب مختلف جغرافیایی طبیعی و حتی کتب تخصصی کوهنوردی فقط چند خطی به صورت خلاصه در مورد این منطقه به نگارش درآمده ، که جا دارد کوهنوردان عزیز آذربایجانی در این زمینه فعالیت بیشتری نشان دهند و نسبت به معرفی این رشته به صورت کامل اقدام نمایند از جمله قلل معروف این منطقه می توان به سیاه کوه ، چهل مر شهیدان ، بز سینا و ... اشاره نمود

برچسب‌ها: کوههای ایران

با درود و سلام خدمت دوستان گرامی ، جهت آشنایی با قلل منفرد ، هر چند قله الوند بسیار معروف تر از آن است که در این نشاط کوهستان به آن پرداخته شود ولی اطلاعات اندک می تواند نقطه شروعی برای مطالعه دوستان باشد و بتوانیم از این طریق دانسته های خویش را به اشتراک بگذاریم . مطلبی کوتاه در خصوص قله الوند همدان تقدیم شما بزرگواران .

قله الوند در استان همدان و حد فاصل تویسرکان و همدان قرار گرفته است و جزء گروه قلل منفرد دسته بندی شده است بواسطه سردسیر بودن منطقه در اغلب فصول سال قله از برف پوشیده است.

مسیرهای صعود به قله :

عمومی ترین و در عین حال بهترین راه صعود به قله، منطقه گنج نامه واقع در شمال شهر همدان می باشد که پس از عبور از باغهای عباس آباد به آبشار زیبای گنج نامه می رسیم در کنار آبشار مسیر پاکوب مشخصی به سمت شمال ادامه دارد که ما را به سمت آبشار دوم در محلی به نام میدان میشان راهنمایی می کند (در این منطقه پناهگاه عمومی میدان میشان واقع شده است).
البته می دانید که تله کابین از گنج نامه تا میدان میشان نیز کشیده شده است و شرایط صعود به این قله را راحتر نموده است . ای کاش در کنار کوهنورد فرهنگ حفاظت از محیط پاک کوهستان را هم بیاموزیم .
پس از گذشتن از این محل به سوی شمال غرب تغییر مسیر می دهیم و تا ابتدای گردنه بالا رفته و به دشت و چشمه معروف تخت نادر می رسیم. از طریق یال بالای چشمه مسیر را تا روی قله ادامه می دهیم.

صعود زمستانی الوند: بواسطه حجم سنگین برف، صعود زمستانی الوند مستلزم آمادگی بدنی بالا، توان فنی و تدارکات مناسب می باشد.

برچسب‌ها: کوههای ایران

شناخت کوه های ایران به عنوان بستر و جایگاه فعالیت کوه نوردان کمک بسیار زیادی به اطلاعات ما در این حوزه خواهد نمود . نشاط کوهستان جایگاهی برای معرفی ساده ، روان و کوتاه از اطلاعات کوهستان های زیبای ایران است ، امید که دوستان در راستای تکمیل اطلاعات ارائه شده اهتمام ورزند .

برخی از قله ها بدین موقعیت خاص جغرافیایی نظیر قرار گرفتن در میان دشت ها و کویرها.... در هیچ کدام از گروهها دسته بندی نمی شوند بنابراین ما از این مجموعه به عنوان قلل منفرد یاد می کنیم اگر چه بسیاری از این قلل خود دارای خط الراس های کوچک و بزرگی می باشند که گاه چندین قله مهم را تشکیل می دهند، معروفترین قلل منفرد عبارتند از:

1- سبلان (4811 متر)

2- سهند (3700 متر)

3- تفتان(4050 متر)

4- الوند(3450 متر)

5- بزمان(3593 متر)

برچسب‌ها: کوههای ایران

گزارش کاملی از صعود به قله سن بران در قلل اشترانکوه را در وبلاگ صدای کوهستان بخوانید ، 6 الی 9 مهرماه 1389

لینک وبلاگ صدای کوهستان

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, اشترانکوه

در ادامه آشنایی با کوه های ایران ، اینبار به سراغ قله منفرد بزمان می رویم شاید کمتر با معرفی این قله پرداخته شده است ، بنده فرصت صعود این قله را نداشته ام ، اطلاعات جالبی در مورد این قله بود که ترجیح دادم آنرا در نشاط کوهستان تقدیم شما بزرگواران بنمایم ، امیدوار هستم که فرصت صعود به این قله را داشته باشید .

موقعیت جغرافیایی : قله آتشفشانی بزمان از گروه قلل منفرد ایران می باشد که در شمال غربی بخش بزمان و در نزدیکی جاده بم به ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان واقع شده است و بواسطه قرار گرفتن در منطقه کویری از دور دست براحتی قابل رویت است.

مسیرهای صعود به قله :

از بم به طرف ایرانشهر به راه افتاده و در کیلومتر 200 به بخش بزمان می رسیم از این محل می توان به عنوان مبدأ صعود تمام مسیرهای قله نام برد.

1-مسیر جنوب شرق :
که از حومه بزمان شروع می شود و از طریق یال طولانی جنوب شرق که به کاسه آتشفشانی قله ختم می شود.

2-مسیر شمالی :
از بخش بزمان مسیر خاکی روستای علی آباد واقع در دامنه شمالی بزمان را در پیش گرفته و پس از دور زدن کوه به علی آباد می رسیم سپس از یال شمالی و مسیر معروف به کال شور صعود کرده و به قله می رسیم.

صعود زمستانی قله : به دلیل قرار گرفتن در منطقه خشک و میزان بارش کم صعود زمستانی قله به سادگی امکان پذیر است.

برچسب‌ها: کوههای ایران

با سلام خدمت دوستان و همراهان

برنامه صعود به قله سن بران در اشترانكوه و بازگشت از قله به سمت درياچه گهر در مورخه 6 الي 9 مهرماه 1389 انجام شد ، تيم اول گروه (3 نفر ) از طريق شهرستان ازنا و آغاز صعود از روستاي تيون به قله صعود نمود و سپس از طريق مسير پر شيب و سنگلاخي و صخره ايي خود را به درياچه گهر رساند .
تيم دوم ( 14 نفر ) از شهرستان درود به سمت درياچه گهر حركت نموده و هر دو تيم پس از يك شب ماني در كنار درياچه گهر منطقه را ترك نمودند .

حركت از ايستگاه راه آهن تهران 19/20 به سمت ازنا

نفرات شركت كننده در برنامه صعود به قله سن بران در اشترانكوه از پناهگاه چال كبود و فرود به سمت درياچه گهر
از راست : خسرو يوسفي ( صداي كوهستان ) ، محمدرضا ياوري ( آسمان كوه ) ، پرويز ستوده شايق ( نشاط كوهستان )

ساعت 4 صبح روز چهارشنبه 7 مهر ماه 1389 روستاي تيون ، سر چشمه ابتداي مسير صعود از سمت شهرستان ازنا در استان لرستان

هنگام طلوع خورشيد قبل از پناهگاه گل گل در مسير

ميهمان يك و نيم متري كه در اثر سرماي شبانگاهي كرخ شده است ، ما سعي كرديم مزاحم او نشويم و پس از گرفتن چند عكس از كنار اين موجود خوش خط و خال عبور كرديم

ساعت ده دقيقه مانده به 8 صبح : محل چشمه گل گل و پناهگاهي به همين نام كه پس از حدود 4 ساعت به اينجا رسيديم ،‌چشمه كم آب بود ولي آب آن گوارا و بي نظير بود ،‌به قول اكبر هرمزجاني آب اين چشمه بهترين آب دنياست ولي خوب چشمه هاي ديگر در كوهستان هستند كه آب آنها نيز گوارا و دل چسب مي باشد .

حدود ساعت دوازده و نيم رسيديم پناهگاه چال كبود ،‌ ناهاري خورديم يك ساعت بعد حركت به سمت قله را آغاز نموديم

راستي به نوشته هاي داخل پناهگاه توجه نماييد . آنرا مي خواستم به عنوان يك مطلب جدا گانه بنويسم ولي بد نمي بينم كه در اينجا نيز به آن اشاره ايي داشته باشم ، آخر دوستان كوهنوردم شما از نوشتن اين اسامي بر روي همديگر به جز اينكه چهره پناهگاه را زشت و نا زيبا مي كنيد مگر اتفاق ديگري برايتان مي افتد ، آخر تا كي بايد به اين يادِ گاري نوشتن ادامه دهيم ديگر بس نيست ؟
دنبال چه هدفي هستيم مي خواهيم بگويم كه اينجا بوده ايم بسيارخوب عكسي بگيريد يا مطلب بنويسد روي مستندات و گزارشاتتان درج كنيد ، آخر اين چه حركتي است كه انجام مي دهيد ، بدتر از اين ما در مسير گون ها و درختچه هاي بسياري را ديديم كه آتش زده شده بود . واقعاً شرم دارد كه بگويم اينها را كوهنوردان انجام داده اند .
آخر شما خودتان قضاوت نمي كنيد ؟

دور نماي مسير صعود از داخل پناهگاه

ساعت 17 و 25 دقيقه رسيديم به قله سن بران با ارتفاع 4130 با جي پي اس ما

تعجب نكنيد اينجا تشك سنگ و قلوه سنگ محل خواب و شب ماني ما بود

باور نمي كنيد !

ما خودمون هم اينقدر خسته بوديم كه حتي حاضر بوديم ايستاده يا نشسته هم بخوابيم

دور نمايي از درياچه گهر

مسير فرود ،‌ دلهر و اصطراب و ترس همراه با لذت و نشاط كوهستان ، در اكثر مسير از طناب براي حمايت فرود استفاده كرديم

اينا حركت موزون نيست يه جايي پيدا كرديم كه بتونيم كمي توقف نصفه و نيمه داشته باشيم

خسرو يوسفي و پرويز ستوده شايق و دور نمايي از درياچه گهر از بلنداي اشترانكوه ،

و درختان قرار گرفته در ارتفاع كه قرباني صاعقه شده اند

آبشارهايي كه شايد كمتر كسي آنرا از نزديك ديده باشد

تفاوت اين آبشار با آبشارهاي ديگر در اين است كه در ابتدا آب از بستر رودخانه سنگي خارج مي شود و از ارتفاع به صورت آبشار سرازير مي شود و در پايين آبشار نيز به بستر رودخانه در زير سنگ ها پنهان مي شود . و شما مي توانيد آبشاري را نگاه كنيد كه ابتدا و انتهاي آن هيچ آبي ديده نمي شود . و كاملاً خشك است .

پوشش گياهي منطقه پايين تر از آبشار ، درختاني با پرزهاي مخملي و زيبا

ستوده خسته ،‌ قبل از درياچه گهر پس از دو روز كوله كشي سنگين در مسير

ساعت 18 روز پنجشنبه 8 مهر ماه 89 رسيديم به درياچه گهر
درياچه گهر ، راستي عددهاي طول درياچه روي تابلو دستكاري شده ، از دوست همكاري علت رو پرسيدم گفت نپرس ،‌ بقيه اشو نمي گم به شوخي گفت اين طبيعه ... !

اينم تصويري از درياچه زيبا گهر ، در ارتفاعات ميانه دو شهر درود و اليگودرز

استقبال دوستان گروه دوم از ما در هنگام رسيدن به درياچه گهر

از راست : محسن خداياري ، غلامرضا اينانلو ، پرويز ستوده شايق ، سعدالله سهيليان ، صمد نجفي ، محمدرضا ياوري ، جابر يوسفلو ، حجت اله اميرآبادي ، اصغر اينانلو ، ابراهيم اميري ، كريم حسن پور ، خسرو يوسفي ، غلامرضا حبيبي فر و دين محمدي

غروب درياچه گهر

يه استكان چايي از دست صادق
خستگي كار و از تن مي رونه
.
شب هاي گلوبندك چه ناتمومه
.......

و لبخند طبيعت در سخت ترين شرايط

جمعه 9 مهر 1389 ، در راه بازگشت ،‌ خوشحال از صعود به ياد ماندني

همراه بار همراهان در بازگشت

تقديم شما

لينك تصاوير

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, اشترانکوه

با سلام خدمت دوستان نشاط کوهستان ، قراره با کوههای ایران عزیزمان بیشتر آشنا شویم ، در این پست اطلاعات کلی و کوتاهی در خصوص کوههای کردستان تقدیم شما بزرگواران خواهد شد ، امیدوارم مورد عنایت و توجه شما قرار گیرد

زمین شناسی کوههای منطقه کردستان نشان می دهد که در مرکز آنها سنگ خارایی خاکستری و آتشفشانی وجود دارد و در اطراف آنها ، سنگ مرمر و سنگ سفید یافت شده که عموما سخت و بدون فسیلند ، رشته ارتفاعات توروس پس از دور زدن نواحی جنوبی ترکیه ، از شمال عراق عبور کرده به طور مایل به کردستان ایران می رسد و پس از تغییر تدریجی مسیر خود، را در نواحی جنوبی کردستان مرز طبیعی ایران و عراق را به وجود می آورد این رشته کوه در قسمت جنوبی نهایتا به کوههای منطقه لرستان می رسد و در نواحی شرقی و مرکزی خود ارتفاعات کرمانشاه را شامل می شود از ارتفاعات مهم این منطقه می توان به رشته های زیر اشاره کرد.

1- رشته ارتفاعات بیستون و پرو که در شمال شهر کرمانشاه واقع شده است.

2- رشته ارتفاعات سفید کوه : در جنوب شهر کرمانشاه واقع شده و به طرف لرستان امتداد دارد.

3- رشته ارتفاعات شاهو

4- رشته دالا خانی ( لانه عقاب )

5- رشته چهل چشمه

6- رشته ارتفاعات دالاهو

پنجشنبه 15 مهر1389 ساعت: 9:54	توسط:خلیل کاکاوند
با سلام با تشکر از سایت خوب و مفید نشاط کوهستان و تشکر مخصوص از جناب آقای ستوده که با گزارشات خوب خود باعث اشنایی سایر هموطنان عزیز با ایران پهناور میشود من از کرمانشاه هستم لطفا بند 4 را اصلاح بفرمایید رشته کوه دالاخانی صحیح میباشد به معنای لانه عقاب

برچسب‌ها: کوههای ایران

با سلام خدمت دوستان و بزرگواران ،
برای شناسایی کوه های میهن عزیزمان ، به صورت کوتاه چند خطی راجع به رشته کوه اشترانکوه خدمتتان تقدیم می نمایم ، امیدوار هستم که مورد توجه و عنایت شما قرار گیرد . نشاط کوهستان امیدوار است اطلاعات ارائه شده قابل استفاده برای کوهنوردان و علاقمندان واقع شود .

موقعیت جغرافیایی : رشته کوه اشترانکوه در بخش شمالی کوههای زاگرس و در استان لرستان واقع شده است قلل اشترانکوه به صورت قوسهایی هستند که در منتهی الیه هر قوس آن برفچال و یا یخچالهای بزرگی واقع شده است. هر دو جناح غربی و شرقی این رشته در محاصره دیواره های سنگی می باشد. ولی یالهای شرقی برای صعود مناسب تر می باشند.

مسیر صعود :

از ازنابه روستای تیون رفته و از مسیر پاکوب مشخصی که در امتداد جنوب غربی ادامه دارد به راه می افتیم پس از طی چند تپه ماهور به چشمه گُل گُل و پناهگاه سنگی آن می رسیم سپس از طریق راه مالرو سمت راست و بالا رفتن از شیبی نسبتاً تند به راه ادامه داده تا به دره چال کبود برسیم در این محل می توانیم از پناهگاه چال کبود جهت شب مانی استفاده کنیم.

روز بعد از سمت راست پناهگاه به طرف بالا ادامه مسیر می دهیم و پس از مقداری درگیری با صخره ها و طی شیب تند زیر قله، به قله گل گل می رسیم سپس با عبور از یخچال چال کبود و تراورس خط الرأس به قلل گل گهر و کوله لایو دسترسی پیدا می کنیم. با ادامه مسیر و پشت سرگذاشتن شیب تند سنگلاخی به قله سن بران (مرتفع ترین قله اشترانکوه) صعود می کنیم.

صعود زمستانی : به دلیل حجم زیاد برف در کوهپایه ها و مواجهه شدن با مسیرهای ترکیبی یخ و سنگ در طول مسیر صعود زمستانی قلل اشترانکوه دارای ویژگیهای فنی خاصی می باشد.

برچسب‌ها: کوههای ایران, اشترانکوه

سلام ، دوستان گرامی با آموزش های کوتاه نشاط کوهستان چطورید ؟
امیدوارم مورد رضایت و پسند شما بزرگواران قرار بگیره ، در ادامه معرفی کوههای ایران سري هم به کوههای خراسان زده ایم و مطلبي كوتاه و فهرست وار از كوههاي اين منطقه تقديم شما بزرگواران مي گردد ، داشتن اطلاعات كوهها و شناخت كلي آنها ديد بهتري نسبت به كوههاي كشورمان در اختيار قرار خواهد داد .

زمین شناسی کوه های خراسان نشان می دهد که یک رشته سنگهای متبلور، مانند میکا شیست، و شیست و گنیس و خارا در چین خوردگی های خراسان وجود دارند ، در اینجا به جای رشته کوههای ساده با چین های فشرده و منظم (همانند رشته البرز) به کوههایی بر می خوریم که امتداد مشخصی ندارند و تشکیل رشته متعددی را می دهند. کوههای کرانه شرقی دریای خزر با ارتفاع کم مناطق وسیعی را شامل می شوند که از شرق گرگان تا خراسان را در بر می گیرد جهت عمومی ارتفاعات در این منطقه شمال غربی- جنوب شرقی است که هر چه به طرف جنوب شرق برویم ارتفاع کوهها زیادتر می شود از مهمترین رشته های کوهستانی این منطقه می توان ارتفاعات زیر را نام برد .

1- رشته کوه بینالود واقع در شمال شرقی نیشابور

2- رشته کوه هزار مسجد واقع در شمال خراسان

3- رشته کوه جغتای و جوین

4- رشته کوه چهل دختران و شاه کوه

خوب دوستان گرامی امیدوارم این چند خط اشتهای شما را در فراگیری دانش کوهنوردی بر انگیخته باشد تا بدنبال تکمیل کردن این مطلب فهرست گونه باشید ، مطمئن هستم که در این زمینه اطلاعات بسیار زیادی وجود دارد ، اگه به مطلب جالبی برخورد کردید ما و خوانندگان نشاط کوهستان را هم با خبر کنید

برچسب‌ها: کوههای ایران

شناخت کوه های برای کوهنوردان به عنوان کسانی که در این محیط فعالیت می کنند بسیار ضروری است ، هر کوهنوردی علاقمند به دانستن مطالبی در این خصوص است تا آگاهی خود را نسبت به کوهها ارتقاء بخشیده و موجبات افزایش دانش کوهنوردی خویش را فراهم نماید . برای پاسخگویی به این نیاز کوهنوردان و سایر علاقمندان به طبیعت پاک خداوند مطالب علمی زیر با عنوان رشته کوه البرز تقدیم شما بزرگواران می گردد امید که این سری از اطلاعات مورد توجه و عنایت شما عزیزان واقع شود .

رشته کوه البرز در فاز کوهزایی آلپی در دوران سوم زمین شناسی تکوین یافته و با قللی مرتفع و دره هایی عمیق سد عظیم قوسی شکلی به طول تقریبی 700 کیلو متر و عرض 100 تا 150 کیلومتر بین دریای خزر و فلات مرکزی ایران حد فاصل جنوب شهرستان آستارا تا حوالی علی آباد کتول را بوجود آورده است .
این دیواره عظیم به علت سد کردن مسیر توده های هوایی ، باعث شده است که البرز شمالی دنیا اقلیمی و نباتی کاملا متفاوتی با البرز جنوبی داشته باشد، همچنین به دلیل نزدیکی البرز با دریای خزر رودهای دامنه های شمالی دارای شیب بسیار زیاد و بسترهای عمیق می باشند، در صورتی که در دامنه جنوبی شیب رودخانه ها ملایم تر می باشد و به لحاظ ساختمان زمین و چینه شناسی نیز البرز جنوبی شباهت زیادی به ایران مرکزی دارد . از نظر گیاه شناسی نیز این دو دامنه دارای تفاوت های فراوان می باشند بگونه ای که در دامنه شمالی چند منطقه نباتی مشخص به شرح زیر وجود دارد.

- از ارتفاع 4000 متر به بالا هیچگونه گیاهی یافت نمی شود.

- از ارتفاع 4000 تا 3000 متر بعضی توده های خار دار وجود دارد.

- از 3000 تا 1000 مراتع بسیار وسیع واقع شده است.

- از 1000 متر به پایین ناحیه جنگلها شروع می شود.

تقسیم بندی رشته کوه البرز:

- ساختار رشته البرز را به 5 قسمت کلی می توان تقسیم نمود

- ساختار البرز غربی

- ساختار البرز مرکزی

- ساختار البرز شرقی

- رشته فیروز کوه

- کوههای گیلان

1- رشته کوه های البرز غربی :

منطقه کوهستانی البرز غربی از سمت شرق توسط دره رودخانه های کرج- چالوس از البرز مرکزی جدا می شود و از سمت غرب نیز سرتا سر آن را دره رود سفید رود در بر می گیرد شهرستان چالوس در منتهی الیه نوار شرقی و شهر ستان رشت در منتهی الیه نوار غربی آن واقع شده اند و از سمت جنوب نیز حد فاصل شهرستان کرج- قزوین- لوشان و منجیل می باشد ، وجود رشته کوههای تخت سلیمان در این منطقه اهمیت خاصی بدان داده است که در جای خود به طور مفصل مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

منطقه البرز غربی همچنین به دلیل وجود سه رودخانه مهم سه هزار ، شاهرود و طالقان رود و همچنین آثار تاریخی مهم بسیار مورد توجه می باشد از جمله قلل معروف این منطقه می توان به مجموعه قلل منطقه تخت سلیمان (علم کوه ) شاه البرز، کهار، نازو درفک ، خشچال، سیالان و ... نام برد.

2) رشته کوههای البرز مرکزی:

رشته البرز مرکزی حد فاصل بین دره رودخانه کرج و چالوس از غرب و دره رودخانه هراز از سمت شرق می باشد که به دلیل فشردگی زیاد و کثرت ارتفاعات و نزدیکی با تهران و شهرهای بزرگی چون کرج مورد توجه خاص کوهنوردان می باشد حد فاصل شمال این رشته دو شهر ساحلی چالوس در غرب و آمل در شرق کناره دریای مازندران قرار گرفته اند . و از جنوب به شهرهای کرج- تهران و دماوند ختم می شود و مهمترین ارتفاعات این رشته عبارتند از : دماوند (بام ایران ) باارتفاع 5671 متر ، آزاد کوه 4390 متر ، خلنو 4375 متر ، کلون بستک، سی چال، سرکچال، مهرچال، قله معروف توچال در شمال شهر تهران با ارتفاعی در حدود 3962متر و ...

نکته قابل توجه اینکه در این منطقه کلیه پیست های اسکی حومه تهران واقع شده اند و در چند سال اخیر با گسترش رشته اسکی کوهستان در بین کوهنوردان و گرایش گروهی از اسکی بازان به سمت اسکی در مناطق خارج از پیست های اسکی تعدادی از قله های این منطقه مورد توجه این دسته از ورزشکاران قرار گرفته اند و در برخی موارد نیز گزارشاتی مبنی بر صعود با اسکی کوهستان به برخی از قله ها به چاپ رسیده است .

3) رشته کوه های البرز شرقی:

البرز شرقی ناحیه بسیار وسیعی را شامل می شود که حد غربی آن دره رودخانه هراز و حد شرقی آن ارتفاعات خراسان شمالی و حد جنوبی آن شهرهای شاهرود، سمنان ، گرمسار و دامغان می باشد و از سمت شمال حد فاصل علی آباد کتول تا بابل را شامل می شود و از ارتفاعات معروف آن می توان به قلل شاهوار با ارتفاع تقریبی 4000 متر ، شاهکوه 3850 متر نروا3850 متر و نرو و قدمگاه اشاره کرد ، ما در مبحث ارتفاعات معروف ایران به بررسی کامل قله شاهوار می پردازیم.

4) رشته کوه های فیروز کوه :

رشته فرعی فیروز کوه به صورت یک نوار تقریبا عمودی توسط دره رودخانه هراز از سمت غرب از البرز مرکزی جدا شده و در سمت شرق نیز رودخانه حبله رود آنرا از رشته البرز شرقی جدا می سازد این رشته از سمت شمال حد فاصل شهرستان آمل و بابل می باشد و از سمت جنوب بین شهرستانهای فیروزکوه و دماوند واقع شده است مانند البرز شرقی رشته فیروز کوه در دامنه های جنوبی فاقد درخت و برعکس در نواحی شمالی جنگل و در درختزار پوشش غالب این نواحی را تشکیل می دهد ارتفاعات معروف ان دوبرار 4250 متر، میشینه مرگ 4050 پاشوره هلزم، سواد کوه و .... را می توان نام برد.

5) کوه های گیلان

کوه های گیلان غربی ترین بخش از رشته البرز را شامل می شوند این کوهها بر خلاف سایر نواحی البرز از ارتفاع کمی بهره مند می باشند و با پوششی نیمه جنگلی از سمت جنوب و جنوب غرب به دره رودخانه قزل اوزن ، شهرستان آب برو خلخال و از شمال شرق به شهرستان رشت و از غرب و شمال غربی به آستارا و اردبیل ختم می شوند.

از مهمترین ارتفاعات آن می توان به شاه معلم( شاملوم ) 3050 متر ، سفید کوه 3300 متر ، بغروداغ و ... نام برد.

مرجع : اینترنت

برچسب‌ها: کوههای ایران, رشته کوه البرز

كوههاي ايران را مي‌توان به چهار دسته تقسيم كرد:

كوههاي شمالي:

از ادامه كوههاي هندوكش در افغانستان شروع شده و شامل كوههاي آذربايجان، كوههاي طالش و گيلان، ارتفاعات البرز و كوههاي پراكنده خراسان است، كه بلندترين نقطه اين رشته، دماوند مي‌باشد.

كوههاي غربي:

يا به اصطلاح زاگرس، از كردستان شروع شده تا خوزستان و فارس و كوههاي سواحل جنوبي ادامه مي‌يابند. به مراتب از البرز منبسط‌تر چينه‌هاي آن ساده‌تر است، بلندترين قله آن قاش مستان به ارتفاع 4550 متر مي‌باشد.

كوههاي جنوبي:

از خوزستان تا سيستان و بلوچستان امتداد يافته و به كوههاي پاكستان مي‌پيوندند كه شامل كوههاي سپيدار،؛ ميمند، بشاگرد و بم پشت مي‌باشند.

كوههاي مركز ي و شرقي:

شامل كوههاي كركس ، شيركوه، كوهينان مي‌باشند كه بلندترين قله اين كوهها هزار پا ارتفاع 4465 متر مي‌باشد.

برچسب‌ها: کوههای ایران

عكس ها در مورخه 29 مرداد 88 گرفته شده است .

برچسب‌ها: پناهگاهها, کوههای ایران

پناهگاه تخت فريدون - شمال شرقي دماوند تاريخ 820621
عكس توسط پرويز ستوده شايق

شمال شرقي دماوند - دور نمايي از دره و يخچال يخار

برچسب‌ها: پناهگاهها, کوههای ایران

جمعه ۲۸ اسفندماه ۸۸ آخرین صعود به قله پورا در منطقه جاده چالوس در مسیر روستای کندور همراه با گروه کوهنوردی رهرو تهران برگزار شد.
در این برنامه جناب اقای صالح بابایی و آقای اسحاقی از گروه کوهنوردی هفت خوان کرج نیز حضور داشتند .
برنامه صعود به قله کهار پیش بینی شده بود که بدلیل ترافیک بسیار سنگین جاده چالوس به خاطرت مسافرت تغییر برنامه داده شد و مسیر نزدیک تر به کرج در برنامه قرار گرفت ، روزی آفتابی ، گاهی نیمه ابری و مطبوع برای صعود خوب ، دوستان گروه کوهنوردی رهرو تهران با سرپرستی بابک با تعداد ۱۷ نفر صعود انجام شد . مبداء صعود از کنار آبشار کندور اغاز شد و در مسیر صخره ایی که در چند جای مسیر با دست به سنگ شده افراد همراه بود پنج ساعته به قله ۲۹۰۰ متری صعود کردیم . در بازگشت با تغییر مسیر جزیی از سراشیبی تندی راه بازگشت را پیش گرفتیم که برخی دوستان با مشکلاتی مواجهه بودند .
موفقیت در یک برنامه با تیمی که چندان تجربه صعود اینچنینی نداشتند کار بزرگی بود که توسط گروه رهرو به انجام رسید و روزی خوب با صعودی موفق همراه با دوستان با تجربه آقایان بابایی و اسحاقی آخرین روزهای سال ۸۸ را با خوشی به پایان بردیم .

اینم اطلاعات جی پی اس مسیر طی شده ، اگه خواستید این مسیر رو طی کنید توجه داشته باشید بخش عمده مسیر سنگی و سنگلاخی می باشد و صعود زمستانه آن به دلیل تشکیل نقاب برفی وحفره هایی که در میان سنگ ها ایجاد می شود می تواند خطرآفرین باشد .

زمان ارتفاع موقعیت 19-MAR-10

051 7:26:39 N35 50.113 E51 02.766 1397 m

052 7:26:56 N35 50.117 E51 02.787 1404 m

053 7:40:24 N35 51.417 E51 03.502 1432 m

054 7:59:53 N35 53.214 E51 02.810 1581 m

055 8:02:42 N35 52.997 E51 02.929 1646 m

شروع -آبشار کندور 8:12:58 N35 52.913 E51 03.619 1744 m

056 9:04:32 N35 53.059 E51 03.764 1811 m

057 9:39:23 N35 53.256 E51 03.796 1969 m

058 9:55:32 N35 53.360 E51 03.814 2057 m

059 10:15:50 N35 53.429 E51 03.776 2125 m

060 10:35:08 N35 53.512 E51 03.761 2208 m

061 10:51:02 N35 53.653 E51 03.789 2278 m

062 11:24:43 N35 53.844 E51 03.888 2403 m

063 12:43:18 N35 54.099 E51 04.224 2692 m

064 13:03:09 N35 54.087 E51 04.266 2682 m

065 13:10:49 N35 54.064 E51 04.410 2671 m

066 13:40:01 N35 54.018 E51 04.637 2748 m

067 13:43:08 N35 53.999 E51 04.682 2751 m

068 14:20:52 N35 53.910 E51 04.977 2874 m

069 14:33:27 N35 53.909 E51 04.977 2873 m

070 14:46:43 N35 53.895 E51 04.995 2886 m

071 16:27:02 N35 54.005 E51 04.032 2575 m

قله پورا 14:52:06 N35 53.892 E51 05.005 2886 m

ایام به کامتان

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان البرز

یکی از دشت هایی که طراوات محیط و زیبایی گلهایش انسان را از خود بی خود می کند کوهپایه ای است در منطقه کوهرنگ به نام زرد کوه ، کوهی با گل های زرد و خاک زرد .
در بالای کوه زرد کوه در 120 کیلومتری غرب شهرکرد ودر تقاطع 322 درجه عرض شمالی و 50 ئرجه طول شرقی سر به آسمان افراشته است و کوهنوردان هر یک در مورد بلند ترین نقطه اش سخنی دارند ، سلسله جبالی که زرد کوه در آن قرار دارد ، زاگرس است که از شمال غربی وجنوب شرقی میهن بزرگ ما به طول 1600 کیلومتر از دامنه آرارات وسر حد ایران و ترکیه تا شمال تنگه هرمز کشیده شده است .
در این سلسله جبال تعدادی اتز مرتفع ترین قه های ایران از جمله : ونابا، زردکوه، اشترانکوه، وجود دارد وکوتاهترین این سلسله جبال کبیر کوه است که به عکس نامش فقط 2790 متر ارتفاع دارد در ارتفاعات زردکوه می توان شیرهای سنگی عظیی را دید که در سراشیب کوهها با گذشت زمان همچنان بر پا ایستاده اند وسلحشوری جوانان دلیر وصاحب نام ایل بختیاری را به نمایش می گذارد .
قدیمی ترین سنگی که در صعود به زردکوه می توان دید حدود 314 سال قدمت دارد این سنگها نشانی از گورستانهای قدیمی دارد و انواع ساده تا پر نقش و نگار ان در جای جای این سرزمین به چشم می خورد این سنگها زمانی برای تزیین یا تشخیص گورستانها نصب می شده اند .

از دیگر کوههای معروف این منطقه نیز می توان کوه کارکنان را نام برد که در جنوب غربی مرکز کوهرنگ قرار گرفته است

از : کوهرنگ

برچسب‌ها: کوههای ایران

کوه دماوند کوهی در شمال ایران است که به عنوان بلندترین کوه ایران و بلندترین آتشفشان خاورمیانه شناخته می‌شود. این کوه در قسمت مرکزی رشته‌کوه البرز در جنوب دریای خزر و در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد. این قله که از نظر تقسیمات کشوری در استان مازندران قرار دارددر هوایی صاف و آفتابی از شهرهای تهران، ورامین و قم و همچنین کرانه‌های دریای خزر قابل رؤیت است نزدیکترین شهر بزرگ به این کوه لاریجان است.

نشاط کوهستان

نشاط کوهستان را در گوگل سرچ کنید

	شنبه 29 فروردین1388 ساعت: 17:41	توسط:خسرو یوسفی
با سلام شروع برنامه هایتان را در سال جدید تبریک میگویم امید وارم بهترین استفاده را از فرصتی که در اختیار دارید ببرید وقدر آنرا بدانید و همکاران طبیعت دوست پژوهشکده را همراه خانواده شان با مناطق دیدنی جدیدتر و بکرتر بیشتر بتوانید آشنا کنید

	شنبه 29 فروردین1388 ساعت: 17:17	توسط:احمد غريب زاد
با سلامي دوباره انشاءالله از کوه پيمايي که به قولی، شبيه سازي شده زندگي واقعي انسان است، درس بگيريم و براي رسيدن به هدف و صعود، اين سراشيبي و سرازيري ها را بپيماييم و در ميانه راه خسته نشويم و با اميد و نيرو به راه ادامه دهيم. و به قولی ديگر ، شاد و با نشاط بودن در طبيعت را به همديگر هديه دهيم، شاد زيستن را تجربه کنيم، در کنار هم از طبيعت زيبا استفاده کنيم. و . . . اسير شرايط نامناسب اجتماعی نشويم. صفا و صميميت خانوادگی را توسعه دهيم. به کمک هم و با هم راه صعود و تکامل را طی کنيم و . . . و سرانجام اينکه تا دير نشده، بفهميم که بايد قدر همين روزها را بدانيم و آن را سکويي برای صعود به قله‏های مادی و معنوی بسازيم تا در آينده افسوس گذشتن آن را نخوريم.

شنبه 29 فروردین1388 ساعت: 16:28

توسط:احمد غريب زاد

با سلام و تشکر از همه دست‏اندرکاران برنامه کوهپيمايي خانوادگی دارآباد تهران
برنامه بسيار جالب و خاطره‏انگيز بود از جنبه‏های مختلف و من دو جنبه‏اش را توضيح می‏دهم.
يکی اينکه می‏گويند و می‏گوييم: کوهنوردی، مسابقه نيست. همياری و با هم رفتن است. به عينه اين اثر را ديدم. ضعيف‏ترين افراد، خصوصاً بعضی از خانم‏ها، از جمله همسرم، تصور پيمودن نصف اين راه را هم نمی کردند!
همکاری، هماهنگی و خاصيت درجمع‏بودن کوهپيمايي اعتماد به نفسی به آن‏ها داد که همه راه تا آبشار را پيمودند.
دوم(يا نخست!): تجديد ديدار و يا آشنايي خانواده‏ها با هم و صفا و صميميت بين آنها پرثمرترين نتيجه اين برنامه بود.
اينجور برنامه‏ها قدری ما را از اسارت شرايط اجتماعی امروز خارج می کند و کمی از عواقب منفیِ دوربودن انسانها از هم و سختی رفت و آمد خانوادگی به خاطر مسايل اقتصادی و . . . می کاهد.
در پايان بار ديگر از طرف خود و خانواده‏ام از همه، خصوصاً از آقای ستوده، سرپرست بانشاط برنامه تشکر می کنم.

یکشنبه 30 فروردین1388 ساعت: 18:17	توسط:روح الله رحیمی
با سلام من جز تازه ترین افراد این گروه در این برنامه بودم و اولین کوهپیماییم در این منطقه بود و واقعا خیلی لذت بردم و باورم نمی شد که اینجا ،در تهران و بغل گوش خود ما همچین جای زیبایی باشه و به قولی "آب در کوزه و ما" برای داشتن یه اوقات خوش بلند میشیم و به این ور و اون ور دنیا سفرهای آنچنانی می کنیم قبل از اینکه مناطق خودمونو گشته باشیم از تمام کسایی که در شکل گیری این برنامه زحمت کشیدند تشکر می کنم

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران, مسیرهای کوه پیمایی سبک

فکر می کنید گزارش نوشتن برای قله ۳۱۰۰ متری اسپیلت براتون خیلی تکراری شده ، دوستان تهرانی حق دارند . اما دوستان می دونید که ولی نشاط کوهستان تا امروز بیش از ۳۰۰۰۰ (سی هزار ) بازدید از حدود ۴۱ کشور دنیا داشته و خیلی از دوستان شاید ندانند این قله زیبا کجاست .بهتون می گم ،
برای رفتن به قله اسپیلت عمومی ترین مسیر ، مسیر کلکچال است که از پارک جمشیدیه در شمال تهران شروع می شه و پس از اردوگاه شهید باهنر که ازپارک جمشیدیه حدود یک و نیم ساعت فاصله داره به سمت شمال غربی ادامه مسیر می دید . یک و نیم ساعته با حرکت معمولی به گردنه کلکچال می رسید که از این گردنه به سمت شمال شرق ادامه مسیر بدهید به قله کلکچال می رسید.از اینجا به سمت شمال ، شما را به قله پیاز چال می رسونه و به سمت جنوب قله اسپیلت قرار دارد .از گردنه تا قله ۲۵ تا ۳۰ دقیقه می تونید برید . نزدیک قله مسیر صخره ایی است و دست به سنگ خواهید شد .
مسیرهای دیه اون از دربند ، پناهگاه شیر پلا ، گردنه و قله ، از قسمت جنوبی هم از جانپناه شروین صعود صخره ایی است که توصیه نمی شود .

حالا گزارش مختصر من :
چند روزی بود که به کوه نرفته بودم ، تعطیلی روز دوشنبه ۲۵/۱۲/۸۷ بهانه ایی شدکه یه کوه سبک بردارمو بزنم به کوه ،ماشینو سوار شدم و اونو در یکی از کوچه های جنوبی پارک سنگی جمیشدیه در شمال تهران پارک کردم . راستش از مسیر عمومی خسته شده بودم . از همون ابتدا به موازی مسیر اصلی از دره شرقی آن که پاکوب هم بود شروع کردم به بالا رفتن ، خیلی برام جالب بود چون این مسیر رو نرفته بودم . صبحانه رو در اردوگاه خوردم .
ساعت ۱۰ صبح بود که به سمت گردنه کلکچال به راه افتادم ، غرق در تماشای منطقه و عکس گرفتن بودم ، البته با چندتا از کوهنوردان مسیر هم خوش و بشی کردم . به آقای محمد طاهری که بازنشسته مهماتساز و از کوهنوردان قبلی آن سازمان بود یک کتاب نوشته خودم رو هدیه دادم . در گردنه کلکچال هم با دوست عزیز به نام آقای ترمه باف ، که اصرار داشت در تشابه با قالیباف اسمش رو به خاطر بسپارم آشنا شدم . ایشان از گروه تهران برای امداد رسانی و راهنمایی کوهنوردان از طرف هیئت کوهنوردی آنجا چادر زده بودند .کتابی هم به ایشان هدیه داده و مسیر اسپیلت رو در پیش گرفتم . می خواستم مسیر شروین رو که در قسمت جنوبی قله اسپلت قرار دارد فرود بیام که ایشان گفتند تنها هستید و صخره ایی خطرناکه که من هم با ایشان گفتم از همین مسیر باز خواهم گشت .
البته در بازگشت مسیر کمی تغییر کرد و در ارتفاع برف بود . زیر لایه برف ذوب شده بود و در چند جا تا کمر در برف فرو رفتم . هوا در بالا قله اسپلت آفتابی و به شدت باد می وزید .
صاف بودن هوا باعث شد تا دره های جنوبی توچال رو خوب تماشا کنم ، دره اوسون ،دربند ،گلاب دره ،کلک چال و حتی قسمت های غربی مسیر ولنجک و ایستگاه پنچم قابل رویت بود .
به سمت شمال قله های توچال ، پیاز چال ،کلکچال و... دیده می شد ، محل تمرین سنگنوردی و حتی جانپناه شروین رو می شددید . قله اسپیلت به لحاظ اینکه تقریبا در مرکز واقع شده می تونید یک نمای کامل از قسمت جنوبی قله توچال و شمال تهران را در دید داشته باشید .

جای شما خالی به من خیلی خوش گذشت .شاد و با نشاط باشید

تصاویر از این برنامه رو فردا تو یه پست دیگه سعی می کنم تقدیم حضورتون نمایم .

دوشنبه 26 اسفند1387 ساعت: 7:17	توسط:آهوبانو
سلام جناب ستوده آمدن بهار . جوان شدن دل زمان و فرا رسیدن نوروز را بشما و خانواده محترم تبریک عرض میکنم .امید است در سال نو دلهایمان غرق محبت الهی گردد که اگر چنین شود هرگز دلی را نخواهیم شکست . شاد زی

	یکشنبه 25 اسفند1387 ساعت: 22:18	توسط:مریم
سلام برشما. دیگه چیزی به پایان سال نمانده امیدوارم با بهترین خاطرات وارد سال نو بشوید. و سال نو را به بهترین روزها سپری نمایید. پیشاپیش سال نو را به شما تبریک می گویم. امیدوارم همواه پر انرژی و استوار برای خوانندگان وبلاگتان از خاطرات کوهستان ها و کوهنوردی درطبیعت بگویید. خواهشی هم داشتم .اگر ممکن است هر طور که صلاح می دانید درباره ی حفظ طبیعت البته همیشه وبخصوص طی روزهای تعطیلی که پیش رو داریم تذکراتی را یادآوری بفرمایید. با سپاس.

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

قله استیری یکی از قلل کوهستان گنو می باشد که در منتهی الیه غربی آن واقع شده است . برای آغاز صعود خط الراس گنو باید از دامنه های قله استیری آغاز کرد . ما در صعود گنو آنرا تماشا کردیم ، غروب آن زیبا بود و به غیر از آقای خسرو یوسفی که به دنبال صعود خط الراس گنو بود یکی دیگه همیشه یه نیم نگاهی به این قله داشت ، چه تعلق خاطری به آن پیدا کرده بود نمی دانم ، فقط حس غریبی داشت که من نیز شاهد نگاههای این کوه نورد شیفته گنو بود . عکسی از گنو و غروب استیر تقدیم شما

نشاط کوهستان - گنو 871108

مسیر صعود قلات نصیری در کوهستان گنو
نشاط کوهستان - گنو 871108

برچسب‌ها: استان هرمزگان, کوههای ایران

با سلام به دوستان ارجمند

به لطف و قوه الهی و دعای خیر شما همراهان ارجمند قله ۴۳۲۵ متری حوض دال در سلسله قلل دنا به مناسبت ولادت گوهر بار حضرت علی (ع) و روز پدر توسط گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی در روز چهارشنبه ۲۶/۴/۱۳۸۷ صعود شد . ضمن تبریک این صعود به تمام اعضاء شرکت کننده در برنامه و سایر عزیزان افتخار موفقیت در این صعود را تقدیم می کنم به تمامی عزیزانی که ابراز لطف کردند و از طروق مختلف موفقیت همنوردان را در صعود به دنا از خدای منان خواستار شدند . ممنون از این همه محبت شما

این صعود از شهرستان سی سخت واقع در استان کهکیلویه و بویر احمد از مسیر دره بسیار شیب دار به نام بزکش آغاز شد ، این دره پوشیده از گیاهان و گل های زیبا بود که عطر و بوی آن در هنگامه صبح سختی صعود را قابل تحمل می کرد . پس از رسیدن به پناهگاه پی دونی در ارتفاع ۳۸۰۰ متری و توقفی کوتاه برای استراحت بلافاصله حمله نهایی برای صعود حوض دال آغاز شد . و در ساعت ۱۵ روز چهارشنبه ۲۶/۴/۸۷ بر بلندای قله دنا سرود ای ایران سر دادیم ، سجد شکر به جای آوردیم و پس از تهیه عکس و تماشای مناظر اطراف ،یخچال های شمالی دنا به سمت پناهگاه باز گشتیم . در باز گشت بعد از پناهگاه مسیر سی چانی را انتخاب نمودیم و از مسیر شرقی پناهگاه به سمت شهرستان سی سخت بازگشتیم .

نفرات شرکت کننده در برنامه صعود به دنا :محمد رضا یاوری (سرپرست برنامه )-احمد غریب زاد - غلامرضا اینانلو-سیدحمید مصطفوی-غلامرضا حبیبی فر-غلامحسین محمودانی-رضوان اله حق بیان-رضا غنی زاده - مهدی اینانلو-نوربخش شمس - مسعود صادقپور - حبیب بنایی - حبیب حامدانسانیت - پرویز ستوده شایق (سرپرست فنی تیم )

پناهگاه پی دونی در ارتفاع 3800 متری -چهارشنبه870426

بربلندای قله دنا چهارشنبه 870426

برفراز قله دنا - چهارشنبه 26/4/87

سد حنانه در مسير ياسوج به سميرم - 870428

روز اول : ۲۵/۴/۱۳۸۷
روز سه شنبه ۲۵/۴/۱۳۸۷ از پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی به راه افتادیم . از جاده قم ،سلفچگان،دلیجان ، میمه با اصفهان رفتیم . از اصفهان به شهرضا ،سمیرم و با دور زدن ارتفاعات دنا به در ساعت ۳۰/۲ صبح روز چهارشنبه به شهرستان سی سخت رسیدیم .

روز دوم : ۲۶/۴/۸۷
روز چهارشنبه (روز ولادت حضرت علی (ع) و روز پدر)ساعت ۳۰/۲ صبح به شهرستان سی سخت رسیدیم .ابتدا به محل تربیت بدنی رفتیم ، بسته بود در ورودی شهر در یکی از چادرهایی که شهرداری برپا کرده بود حدود ۳ ساعت خوابیدیم . صبح ماشین ها را در حیاط ساختمان در حال ساخت تربیت بدنی پارک نموده و پیاده روی ما از همان جا آغاز شد .پس از عبور از باغات به محل حوضچه آب رسیدیم و از مسیر پا کوب ارتفاع گرفتم و از دره بزکش به سمت پناهگاه حرکت کردیم . مسیر شیب زیادی داشت و برای صعود دشوار بود . با اینحال با انرژی هر چه تمامتر صعود را ادامه دادیم و در ساعت ۳۰/۱۳به پناهگاه رسیدیم . صعود برای قله ساعت ۳۰/۱۳آغاز شد و پس از ۲ ساعت به قله حوض دال رسیدیم .تماشاي مناطق و قلل بالاي ۴۰۰۰ متر اطراف لذت بخش بود . سه قله بيژن در سمت غرب و قله سي چاني در سمت شرق خودنمايي مي كرد . يخچال هاي شمالي دنا قابل رويت بود و شهرستان سي سخت مانند يك تابلو نقاشي در دشت گسترده ديده مي شد . باد شديد مانع ثبت صحبت ما شد و فيلم هايي كه تهيه كرديم صداي باد را به عنوان نمادي از قله دنا(حوض دال) به تصوير كشيد . كاش مي توانستيم احساس مان از صعود را هم به نوشتار درآوريم ، دريغا كه توان ما محدود است و گفتني ها فراوان ، بايد بود و از نزديك لطف و مرحمت الهي را لمس كرد.
خلاصه در ساعت ۱۶ را بازگشت را در پيش گرفتيم و پس از ۴۵ دقيقه از مسير شن اسكي به پناهگاه رسيديم . و از پناهگاه تا مبداء صعود مسير سي چاني هم حدود ۲ ساعت طول كشيد .

روز سوم : پنجشنبه ۸۷۰۴۲۷
شب را در مهمانسراي جهاد كشاورزي ياسوج گذرانديم . و صبح به گشت و گذار در ياسوج گذشت و پس از صرف ناهار به سمت سميرم به راه افتاديم در بين مسير از سد حناء در بخش حناء نيز بازديد داشتيم .در سميرم توقفي كوتاه در آبشار سميرم داشتيم كه خيلي مورد توجه دوستان قرار گرفت و قسمت هايي از آبشار شبيه منطقه آبشار ساوشي در فيروزكوه بود . و دوستان پايي به آب زدند و عكس گرفتند .در مسير اصفهان و قم نيز توقفي كوتاه نموديم درساعت ۵ صبح روز جمعه ۸۷۰۴۲۸ به تهران رسيديم .

آلبوم تصاویر صعود به دنا - تصاویر روز به روز بیشتر می شود

برچسب‌ها: گزارش برنامه, استان کهکیلویه و بویراحمد, کوههای ایران

دور نمايي از دره يخار در شمال شرقي دماوند

پرويز ستوده شايق - شمال شرقي دماوند - شهريور 82

تخته سنگ منار در مركز تصوير و مسير شمال شرقي پايين تر از تپه سفيد

تخته سنگ هاي منار - شمال شرقي دماوند - شهريور 82 - عكس از پرويز ستوده شايق

بربلنداي دماوند - مبداء صعود از گزانه و صعود ۴ روز طول كشيد .باد شديد مانع صعود بود .

بر بلنداي دماوند - ستوده و اميني - صعود از شمال شرقي - شهريور 82

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان مازندران

برنامه ولنجک واقع در شمال تهران تا شهرستانک واقع در جاده چالوس و صعود به قله شاه نشین در روز جمعه ۳۱ / ۳/۸۷ انفرادی اجرا شد . علت انفرادی بودن هماهنگی قبلی با چند نفر از دوستان شده بود بدلیل مشکلات و یا نبودن در تهران ٰنتوانستند حضور یابند بنده نیز چون مسیر ولنجک یک مسیر عمومی و معمولا پر تردد و در ادامه صعود به شاه نشین و بازگشت از طریق ایستگاه هفت به شهرستانک با راهنمایی چندان سخت نمی نمود تصمیم گرفتم به تنهایی اجرا کنم . البته در مسیر با دوستان جدید آشنا شدم که در ادامه در مورد این عزیزان نیز صحبت خواهم کرد. در ضمن تله کابین توچال از ایستگاه ۵ به ۷ کار نمی کرد و من چون زود به مبداء رسیده بودم فاصله مبداء تا ایستگاه ۲ را هم پیاده رفتم . مسیر ایستگاه ۲ به ۵ را از تله کابین استفاده کردم.

لازم می دانم از آقای مطلبی راننده محترم که در هوای گرم موقع بازگشت من و دو نفر از همنوردان کرجی را از دوآب(تقاطع جاده شهرستانک و جاده چالوس ) به کرج و تهران برسانند سپاسگزاری نمایم . چون جاده چالوس یک طرفه شده بود و هیچ وسیله ایی ما را سوار نمی نمود .

با دوست عزیزی به نام حمید رضا ثابتی هم آشنا شدم که دو سری از شعرهایش را به بنده داد تا در وبلاگ قراردهم . او عاشق کوه و طبیعت است با لباس آبی معمولا در توچال است و اعتقاد عجیبی به دانشگاه کوهستان دارد و استاد آنرا طبیعت معرفی می کند . من به ایشان درود می فرستم و دوستان ایشان .

ادامه دارد

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران, استان البرز

صعود به قله ۳۷۲۰ متری سماموس واقع در بلندترین نقطه استان گیلان و مازندران توسط کوهنوردان پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی در تاریخ ۲۲/۳/۸۷ لغایت ۲۴/۳/۸۷ با موفقیت انجام شد.

View Album

Get your own

بدرقه کوهنوردان در صعود به قله سماموس

جواهر ده - رامسر 870322

قله سماموس - 870323

قله سماموس

منتظر تصاویر و گزارش برنامه باشید

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان گیلان, استان مازندران

به اطلاع کلیه عزیزام می رسانم
تعداد ۱۵ نفر از اعضاء گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی امروز صبح جهت صعود به قله سماموس راهی استان مازندران شهرستان رامسر شدند تا از طریق جواهر ده به قله سماموس صعود نمایند . آرزوی موفقیت برایشان داریم . برنامه از تاریخ ۲۲/۳/۸۷ لغایت ۲۴/۳/۸۷ خواهد بود . در بازگشت گزارش این عزیزان در نشاط کوهستان منعکس خواهد شد .

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان گیلان, استان مازندران

جمعه دهم خرداد ۱۳۸۷ برنامه صعود به قله کلک چال برگزار شد . منتظر تصاویر و گزارش برنامه باشید.

برنامه ساعت ۶ صبح از مقابل در اصلی پارک جمشیدیه تهران آغاز شد .تعداد افراد شرکت کننده ۲۵ نفر پارک جمشیدیه در منتهی الیه شمال تهران و در مجاورت روستای جماران قرار دارد . تهرانی ها این پارک را به خوبی می شناسند ،پارک سنگی جمشیدیه به صورت طبقاتی و با سنگفرش بسیار زیبا در دامنه کوهستان احداث گردیده است . در شمالی ترین نقطه پارک رستوران سنتی قرار دارد که تقریباً تمام سال مراجعه کننده دارد . محیط پارک آلاچیق هایی برای نشستن موقتی برای خانواده ایجاد گردیده است . . . . . ادامه دارد

افراد شرکت کننده در برنامه :
غلامرضا اینانلو (سرپرست برنامه )-پرویز ستوده شایق (سرپرست فنی برنامه )-غلامرضا حبیبی فر و پسرش -سید حمید مصطفوی -رضوان اله حق بیان - علی محمدی -علی توبه -علی اصغر اینانلو -رضا غنی زاده -محمد حسین اینانلو-جواد عدل -کریم حسن پور -ابراهیم امیری -محمدرضا مهرابی -آقای شوقی و پسرش -علیرضا عسگری -مهدی اینانلو -رضا بخشنده -آقای داوطلب همسر و عرفان - منصور ابوالحسن -علی فکوری

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران

برنامه صعود به قله قارقالان و گلگشت خانوادگی روستای مشانه در روزهای پنجشنبه ۲۶/۲/۱۳۷۸ و جمعه ۲۷/۲/۱۳۸۷ با موفقیت انجام شد . در مورد نفرات شرکت کننده و گزارش و عکس های برنامه اطلاعات کاملتری خدمت بزرگواران خواهم نوشت .
من از کلیه عزیزانی که در این برنامه حضور داشتند تشکر می کنم و امیدوارم برنامه پرخاطره ای برایشان مهیا کرده باشیم .

View Album

Get your own

تعداد کل شرکت کننده : ۷۷ نفر

نفرات شرکت کننده در صعود : ۳۵ نفر
پرویز ستوده شایق ( سرپرست فنی ) - غلامرضا اینانلو(سرپرست )- غلامرضا حبیبی فر-کریم حسن پور-ابوالقاسم دین محمدی - محمد حامد انسانیت - اصغر یوسفیه - علی اصغر اینانلو- سعداله سهیلیان-جابر یوسفلو-غلامحسین محمودانی -رضوان اله حق بیان-جلال رحیم پور - حسن محمدی کوسالاری-مهدی اینانلو-ابراهیم پوراسماعیل-سیدحمید مصطفوی-ابراهیم امیری-محسن گودرزی -قدرت اله محمدزمانی-محمود اکبری باصری - غلامرضا داوطلب-رضا قنبر نژاد- سیدکاظم عرب نجفی -سیدمحمد جزدره ای -سعید اکبری باصری-محمد مهدی قنبرنژاد-هادی حامد انسانیت -صمد نجفی-محمدرضا نجفی-اسدالله اینانلو-مهران بیگدلی-محمد امین اینانلو - رامین اینانلو-محمد حسین اینانلو

همراهان شرکت کننده در گلگشت روستای مشانه : ۴۲ نفر

مشانه 870226

فاطمه قنبر نژاد در برنامه گلگشت روستای مشانه 870227

آلبوم عکس <===کلیک کنید عکس به مرور بیشتر میشه

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان قزوین, گردشگری و اکوتوریسم

پرویز ستوده شایق ------- سرپرست برنامه
غلامرضا اینانلو ------- مسئول هماهنگی و ثبت نام
مسعود صادقپور ------- فیلمبردار
احمد غریب زاد ------ گزارش نویس
علی اصغر صادقی ------ امور مالی و کمک تدارکات
علی اصغر اینانلو ------ همنورد
غلامرضا حبیبی فر ------ هماهنگی شهرستان جلفاومرند
رضوان ا..حق بیان ------ عکاس
غلامحسین محمودانی-- همنورد
جابر یوسفلو -------- مسئول امداد ونجات
مصطفی فلاح زاده ------- همنورد
رضا بخشنده ------- گزارش تصاویر در سایت
رضا غنی زاده ------ همنورد
سید حمید مصطفوی--- عقب دار
کریم حسن پور ------ عکاس
حبیب حامد انسانیت --- مسئول نظافت محیط زیست
محرم علی محمدی ---- همنورد
ابراهیم امیری ----------- همنورد
خسرو یوسفی --------- راهنما -جلودار و هماهنگ کننده برنامه

هنوز گزارش کمتال آماده نشده است . لطفاْ منتظر بمانید .

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان آذربایجان شرقی

قله کمتال توسط ۱۹ نفر از اعضاء گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی صعود شد .

قله کمتال کجاست ؟ حد فاصل مرز ایران و کشور ارمنستان در قسمت جنوبی رودخانه مرزی ارس
چطور به کمتال رفتیم ؟
از تهران : از طریق راه آهن تهران-جلفا به شهرستان جلفای ایران رفتیم (کشور آذربایجان هم شهری به نام جولفا دارد که در قسمت شمالی رود ارس و نقطه مقابل جلفای ایران است )
از جلفا : با مینی بوس به سمت شهر سیه رود و سپس بخش نوردوز(همان نودوز) رفتیم . نودوز گمرگ مرزی بین ایران و ارمنستان است و تردد از این نقطه بین دو کشور صورت می گیرد . از گمرگ نودوز تا مبداء صعود حدود ۱۰ دقیقه با ماشین تا تابلوی محیط بانی رفته و بقیه مسیر صعود می باشد که صعود از مسیری به نام جهنم دره از شرق به غرب و از میان دره جنگلی و تنوع بسیار زیاد گیاهی و سپس مسیر صخره ایی عبور کرده پایی به قله کمتال می گذاریم .

بدرقه در پژوهشکده - حرکت برای صعود قله کمتال 870210

مسیر صعود به کمتال

قله کمتال 870212

قله کمتال

View Album

Get your own

آلبوم عکس کلیک کنید ====>کمتال 870212

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان آذربایجان شرقی

مسیر مناسبی برای کوهپیمایی

میدان تجریش تهران به دربند واز آنجا سربند(میدان مجسمه کوهنورد) و سپس روستای پس قلعه و از آنجا به پناهگاه شیر پلا مسیر عمومی کوهنوردی است که اکثر کوهنوردان برای صعود به قله توچال از آن استفاده می کنند . بعد از شیرپلا می شود به اردوگاه کلکچال هم دسترسی داشت که کمتر مورد استفاده قرار می گیرد . این مسیر هم با صفاست و هم دیدنی ، من جمعه این مسیر را طی کردم و از گلابدره سرازیر شدم . بسیار جالب و دیدنی بود .

View Album

Get your own

برای دیدن تصاویر قسمت آلبوم را کلیک کنید

پایین :شکوفه های درختان در مسیر شیرپلا

شکوفه و آبشار قبل از شیر پلا

طبیعت با طراوت مسیر بعد از پناهگاه

تابلو نصب شده در گردنه مسیر قله کلک چال مشرف به اردوگاه کلک چال

نمایی از برج کلک چال از گردنه منتهی به قله

چشمه آب در بالاترین نقطه باغات گلابدره

منم پس از حدود ۵ ساعت کوهپیمایی

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران

برنامه کوهپیمایی از روستای فرحزاد به امام زاده داوودد(ع) در روز جمعه مورخ ۳۰/۱/۸۷ با تعداد ۴۸ نفر انجام شد . برنامه کوهپیمایی و زیارتی ، با تشکر از همنوردانی که همراهی کردند و امید به شرکت در برنامه های آینده گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی تهران

افراد شرکت کنند در برنامه :
۱- پرویز ستوده شایق . . . . . سرپرست برنامه
۲- غلامرضا اینانلو . . . . . . . مسئول هماهنگی و ثبت نام
۳- کریم حسن پور . . . . . . . هماهنگ کننده وسایل نقلیه شخصی
۴-احمد غریب زاد . . . . . . . . جلودار و هماهنگی اجرایی برنامه
۵-رضا غنی زاده
۶-ابرهیم امیری
۷- رضوان ا... حق بیان . . . . عکاس
۸-سعدا. .. سهیلیان
۹-غلامرضا حبیبی فر
۱۰-نوربخش شمس
۱۱-غلامحسین محمودانی
۱۲-علی محمدی . . . . . . کمک عقب دار
۱۳-ابوالقاسم دین محمدی
۱۴-محرم علی محمدی
۱۵-محمد حامد انسانیت
۱۶-حبیب حامد انسانیت
۱۷-جلال رحیم پور
۱۸-علی اصغر اینانلو
۱۹-اصغر یوسفیه . . . . . . . عکاس
۲۰-رضا صفر لو
۲۱-منصور ابوالحسن
۲۲-عبدا...شوقی
۲۳-رضا بخشنده
۲۴-علیرضا سریزدی
۲۵-سعید عادلی
۲۶-محمد حسین مهربانی
۲۷-مسعود صادقپور . . . . . . فیلمبردار
۲۸-محمدرضا مهرابی
۲۹-سیدحمید مصطفوی . . . . . . عقب دار گروه
۳۰-سیدابوالقاسم تشکری
۳۱-غلامرضا فتاحی
۳۲- سیدکاظم عرب نجفی
۳۳- ابوالفضل مشهدی

میهمانان :
خانواده عرب نجفی ۴ نفر
آتنا حق بیان
خانم اینانلو
محمد حسین اینانلو
خانم ستوده
حمید شوقی
حمید حبیبی فر
عارف و عرفان مهربانی
مهدی امیرزادگان

راننده مینی بوس ها :
صمد نجفی
اصغر فرشن

فرحزاد جمعه 30/1/87

مسیر فرحزاد به امامزاده داوود 870130

گروه کوهنوردی پژوهشکده در امامزاده داوود(ع)

آلبوم تصاویر برنامه امامزاده داوود 30/1/87

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان البرز, گردشگری و اکوتوریسم

جمعه ۱۷/۱۲/۱۳۸۶
آخرین برنامه گروه کوهنوردی در سال ۱۳۸۶ و اختتامیه برنامه در سال جاری با یک کوهپیمایی در مسیر پلنگ چال بود .

شرکت کنندگان در برنامه : ۱۷ نفر
پرویز ستوده شایق (سرپرست برنامه )-غلامرضا اینانلو (جانشین و هماهنگی برنامه ) - ابوالقاسم تشکری - رضا نقدی - کریم حسن پور-محمد حامدانسانیت - منصور ابوالحسن - مجید گلدوز-ابرهیم امیری - علی اصغر صادقی - رضا غنی زاده - حبیب حامدانسانیت - جواد عدل - حسین اینانلو-محمد حسین اینانلو-حسن محمدی - و فریدون اینانلو

میدان درکه - برنامه پلننگ چال 861217

میدان درکه - برنامه پلنگ چال 861217

اردوگاه پلنگ چال 861217

برای دیدن عکس های برنامه = اینجا کلیک کنید

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران

توچال با ارتفاع ۳۹۶۲ متر یکی از پر مراجعه ترین کوه های ایران است . کوهنوردان بسیاری در ایام تعطیل و غیر تعطیل برنامه خود را برای صعود به قله توچال برنامه ریزی می کنند . مسیرهای مختلفی برای دسترسی به قله توچال وجود دارد که مسیر جنوبی عمومی ترین و پر طرفدارترین آنهاست . از دره اوسون ، از ولنجک ، از مسیر کلکچال ، پلنگچال و حتی از مسیر شهرستانک و شکرآب نیز غافل نباید شد . صعود در زمستان علی رغم نزدیکی این کوه به تهران و امکانات نسبتاً مناسب مسیر بسیار خطرناک است . رفتن به یک مسیر اشتباه که به دره یا پرت گاهی منتهی می شود ، مخاطرات فراوانی را در پیش رو قرار خواهد داد که نه تنها فدراسیون کوهنوردی و هئیت های کوهنوردی مسئول بلکه کوهنوردان عادی نیز آنرا توصیه نمی کنند . وجود تابلو های راهنما در مسیر کمک بزرگی به افراد نا آشنا و حتی آشنا به مسیر است ، تا راه خود را به سمت قله از مسیر های اصطلاحاً پاکوب طی نمایند . این هفته جمعه ۱۹/۱۱/۸۶ به ارتفاعات توچال رفته بودم که سعی کردم از این تابلو های مسیر عکس بگیرم و تعداد از آنها را در اینجا قرار دهم . البته چند عکس هم قبلاً تهیه کرده بودم .
امیدوارم مورد توجه دوستان قرار گیرد .

تابلو توچال

تابلو توچال جا آسیخی

دوراهی شروین

آبشار دوقلو

شیر پلا

ابتدای یال قله بعد از شیر پلا

ابتدای یال قله از دره اوسون

قبر ارس در دره اوسون بعد از چشمه

دو راهی ایستگاه 5

جانپناه امیری ( سیاه سنگ )

قله توچال

ایستگاه دو ولنجک

موفق باشید
نظر شما؟

برچسب‌ها: مطالب آموزشی, مسیرهای کوه پیمایی سبک, کوههای ایران, استان تهران

نشاط کوهستان

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان کرمانشاه

برای دیدن بقیه تصاویر اینجا را کلیک کنید

افراد شرکت کننده :

پرویز ستوده شایق (سرپرست فنی ) - غلامرضا اینانلو(سرپرست برنامه ) - کریم حسن پور- ابوالقاسم دین محمدی - محرم علی محمدی - محمدرضا گلدوز - شعبانعلی قاسم نژاد - احمد غریب زاد - ابراهیم امیری - امیرحسین دزیانیان - ابوالقاسم تشکری - جواد عدل - حسین حسین زاده

گزارش برنامه :

برنامه در روز جمعه ۷ دی ماه ۱۳۸۶ در حالی برگزار شد که تهران یکی از روزهای بسیار آلوده خود را سپری می کرد . از ارتفاعات بالای ۲۵۰۰ متری تهران به دلیل آلودگی فراوان قابل رویت نبود . خط آلودگی در ارتفاع براحتی با چشم قابل رویت بود . این مسئله هم به دلیل وارونگی هوا و هم ایجاد آلودگی توسط حرکت خودرو ها و سایر منابع آلوده کننده منظره بسیار نگران کننده ایی را برای شهروندان تهرانی به تصویر کشیده بود . می دانستیم که پس از چند ساعت باید محیط پاک کوهستان را ترک کنیم و به جایی باز گردیم که آلودگی هوا بیداد می کند .

ساعت ۷ صبح پارکینگ ایستگاه تله کابین ولنجک را با جمع ۱۳ نفری ترک کردیم . پس از حدود ۲ ساعت به ایستگاه ۲ رسیدیم . توقف کوتاهی در استگاه ۲ جهت صرف صبحانه داشتیم . هوا کمی سرد ولی آفتابی بود . مسیر را از جاده های برفی در امتداد تله کابین ادامه دادیم و در ساعت ۱۲ ظهر به ایستگاه ۵ رسیدیم .

ولنجک

مسیر حرکت قبل از ایستگاه پنجم

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران

صعود به قله ریزان در روز جمعه مورخ ۲۳/۹/۸۶ با موفقیت توسط گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی انجام شد .

نفرات شرکت کننده : غلامرضا اینانلو (سرپرست) - پرویز ستوده شایق(سرپرست فنی ) - جلال رحیم پور - ابراهیم امیری- مسعود امتی - رضا غنی زاده - سعداله سهیلیان - علی اصغر اینانلو - غلامرضا حبیبی فر - کریم حسن پور - علی اصغر صادقی - ابولقاسم دین محمدی - علی محمدی - صمد نجفی(راننده)

میهمان : حمید حبیبی فر - مسعود رحیم پور - میرعلی حسینی

نفرات شرکت کننده در صعود به ریزان

گزارش برنامه:

حرکت از کرج ساعت ۳۰/۴ و از تهران ساعت ۶ آغاز شد . افراد گروه در ساعت ۴۵/۷ صبح در روستای افجه بودند . برای رسیدن به افجه از اتوبان بابایی یا خیابان استخر تهرانپارس به سمت شمال رفته و در انتها به جاده لشگرک می رسیم . پس از عبور از لواسان به سمت چپ تابلوی روستا مشخص است . روستای افجه را به سمت شمال در امتداد رودخانه از سمت راست آن به طرف دشت گرچال (دشت هویج) ادامه می دهیم و ساعت ۱۵/۹ به دشت گرچال می رسیم . توقف کوتاهی در دشت گرچال داشته و پس از نیم ساعت از دامنه ریزان به سمت قله حرکت می کنیم . ابتدا به سمت شمال غربی و در نزدیکی قله با دور زدن صخره های مسیر از جهت شمال شرقی در ساعت ۱۵/۱۳ پای به قله ریزان می گزاریم . در قله افراد گروه کوهنوردی سایپا هم حضور دارند و من به آقای مصطفی تخیری هم این صعود را تبریک می گویم . هوای قله باد و بوران است و بسیار سرد و پوشیده از برف . بالاخره در ساعت ۴۰/۱۵ به دشت گرچال باز گشته و سپس در ساعت ۴۵/۱۶ به محل پارک خود رو در روستای افجه می رسیم و به سمت تهران و سپس کرج حرکت می کنیم .

دشت هویج - صعود برای ریزان

قله ریزان

برای دیدن تصاویر به آدرس زیر مراجعه فرمایید . http://picasaweb.google.com/psotoudeh/PicsRizan860923

گزارش تکمیلی را در آدرس زیر بخوانید

http://www.badongo.com/file/5655991

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران

برای دیدن گزارش ادامه مطلب را کلیک کنید .

برای دیدن تصاویر به آدرس زیرمراجعه فرمایید .

نفرات شرکت کننده در برنامه

پرویز ستوده شایق( سرپرست ) غلامرضا اینانلو (هماهنگی برنامه ) ، احمد غریب زاد،کریم حسن پور،رضاغنی زاده ، ابراهیم امیری ، رضوان ا...حق بیان ، غلامحسین محمودانی ، علی اصغر صادقی ، اصغر یوسفیه ، رضا صفرلو ، شعبانعلی قاسم نژاد،محسن دهقان نژاد و فاطمه حق بیان (میهمان)

میدان مجسمه کوهنورد 9/9/86

طبق قرار قبلی در ساعت ۶ صبح میدان مجسمه کوهنورد بودیم . حرکت ساعت ۱۵/۶ آغاز شد . مسیر طبق ایام تعطیلی قبل شلوغ بود . هوا سرد بود ولی عالی برای کوهنوردی . قسمت هایی از مسیر به دلیل جریان آب یخ زده بود . قله توچال و ارتفاعات همجوار پوشیده از برف بود . دو نفراز دوستان زودتر از بقیه حرکت کرده بودند و بقیه در ساعت ۴۵/۸ به پناهگاه شیر پلا رسیدیم . پس از صرف صبحانه و تهیه عکس از مناظر اطراف و افراد از طریق دره منتهی به اوسون به پایین بازگشتیم . در ساعت ۱۲ ظهر به میدان مجسمه کوهنورد رسیدیم و پایان برنامه .

شیرپلا جمعه 9/9/86

نکته قابل ذکر:

در ایام تعطیل هزاران نفر از محیط کوهستان استفاده می کنند که مسیر ارتفاعات شمال تهران نیز به دلیل بهسازی و طناب گذاری مناسب برای گذران یک روز تعطیل خوب در کوهستان است که امیدوارم سایر عزیزان نیز در کنار دوستان و خانواده از این محیط با نشاط بهره مند شوند .

http://picasaweb.google.com/psotoudeh/Shirpala860909

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان تهران

قلهء ابدال، قلهء سبلان دان
کو ز شرف کعبه وار، قطب کمال است (خاقانی)
کوه آتشفشانی سبلان در 40 کیلومتری جنوب غربی اردبیل و 25 کیلومتری جنوب شرقی مشکین شهر قرار دارد. طول سلسله کوه سبلان را 60 کیلومتر و پهنای آن را 45 کیلومتر تخمین می زنند. این سلسله کوه سه قله معروف دارد که قله اصلی آن که به سلطان معروف است (به گویش محلی، سلطان ساوالان) 4811 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و دو قله دیگر آن هرم و کسری نام دارند.
سبلان پس از دماوند، معروفترین کوه آتشفشانی خاموش ایران است که بر اثر فعالیت های آتشفشانی، مخروط قله آن شکل گرفته و در دهانه مخروطی آتشفشان، دریاچه ای بسیار زیبا و بیضی شکلی به اقطار تقریبی 140 و 80 متر به وجود آمده که عمق آن در کناره ها کم و در وسط نامعلوم است. از دیواره های جنوبی و جنوب غربی آن رودهای اهرچای و آجی چای جریان دارند که به رود ارس و دریاچه ارومیه می ریزند.
سبلان را سه شهر زیبا یعنی سراب، اردبیل، مشگین شهر و بیش از 1000 آبادی در میان گرفته اند. از هر سه شهر مذکور مسیرهای کوهنوردی و راهپیمایی برای قله سبلان وجود دارد .

البته سبلان توسط مسیر جدیدی نیز از طریق تله کابین آلوارس مورد صعود قرار می گیرد که بسیار بکر و زیبا می باشد . برای رفتن از این مسیر کافی به شهرستان سرعین رفته ، از آنجا به سمت تله کابین آلوارس بروید . فاصله سرعین تا تله کابین حدود ۲۵ کیلومتر و کاملاً آسفالته است . که از روستاهای علی داشین ، روستای شایق ( روستای من ) و روستای آلورس می گذرد . چادرهای گله داران منطقه ، طبیعت سرسبز ، هوای سرشار از اکسیژن ، سرچشمه آب معدنی معروف واتا که شهرت جهانی دارد ( چشمه یاآبشار گور گور ) ، محل پرورش ماهی سردآبی قزل آلا و . . . در این مسیر قراردارد .

برچسب‌ها: کوههای ایران, استان آذربایجان شرقی

علم كوه در شمال ايران در منطقه بسيار زيبا و خوش آب و هوای كلاردشـت قرار دارد قله علـم كـوه از لحاظ موقعـيت جـغرافـيايي در 50درجه و58دقيـقــه طول جغرافيايي و36درجه و 23 دقيقه عرض جغرافيايي قرار دارد و در رشته كوه البرز واقع می باشد .قله علم كوه به ارتفاع 4850 مـتـر دومـين قله بلند ايران بعد از دماوند مي باشد. اين قله در منطقه ای از البرز به نام رشته كـوه تـخـت سلـيـمـان قـرار دارد و تـنـها نقطه ای از ايران اسـت كه از لحاظ زمين شناسي مي توان يخچالهای قديمیرا در آن مشاهده كرد. اين قله از شمال به شانه كوه و از جـنـوب به قلل خرسان خـتـم مي شود وقله سياه سنگ در سمت شرق اين قله واقع است. در اين قلــه در چـهـار جـهـت مختلف؛چهار يخچال معروف وجـود دارد (1) در شمال يخچال علم چاـل (2) در شمال غربي يخچال شمال غربي علم كوه(3)در غرب يخچال هفت خـان(4)در جنوب هم يخچال خرسان. بلندترين و بزرگترين ديواره ايران در علم كوه واقع اسـت كــه ارتـفـاع ديــواره از سطح يخچال 800متر مي بـاشد. منطقه علم كوه داراي يك قرارگاه كوهنوردي يك پناهگاه و يك جانپاه مي باشد كه به قرار ذيل اسـت:

1ـ قرار گاه رودبارک:

قرار گاه رودبارك در سـه طبقه در سال 1349 (ه-ش) كارهای ساختمـانـي آن شروع شد و در سال 1352(ه-ش)بعد از طی فراز و نشيبهايي به بهربـرداری رسيد. اين قرارگـاه در ارتــفـاع 1520مـتـراز سـطـح دريـا قـرار دارد و در مـنـطقـه رودبـارك دردو راهي مـعـدن سـرب واقع است . مـسيـر دسترسي به اين قرارگاه از جاده چالوس ـ مرزن آباد ـ لاهو ـ كلاردشت ـرودبارك ـ مي بـاشـد.اين قـرارگاه تقـريـبـا مجهز مي باشد و داراي آب بـرق وتـلـفـن اسـت. بـراي صـعود به تمامـی قله هاي علم كوه مي توان از اين قرارگاه استفاده كرد.

2- پناهگاه سرچال:

اين پناهگاه در ارتفاع 3850 متر بالاتر از دريـا و درمـنـطقـه رودبـارك قرار دارد.مسير دسترسي به پناهگاه مرزن آباد ـ لاهو ـ كلاردشت ـ‌ رودبارك ـ گردنه ـ مي باشد. اين پناهگاه داراي آب مي باشد و براي تمامي قله هـای معروف علم كوه مي توان از اين پنـاهـگاه استفـاده كـرد نـزديـكتـرين روستـا به ايـن پنـاهـگاه رودبـارك مي باشد.

3ـ جانپناه خرسان:

اين پناهگاه در ارتفاع 4700متر بالاتر از سطح دريا و در منطقه رودبارك قرار دارد مسير دسترسي به جانپناه مرزن آباد- لاهو كلاردشت ـ رودبارك ـ‌ گردنه خرسان مي باشد. اين جانپناه فلزی مي باشد و در سال 1364 (ه- ش) براي آخريـن بار مرمت شده است اين جانپناه به ابعاد 6متر طول و3متر عرض وبه ارتفاع 5/2 متر ساخته شده است. از اين جانپناه نيز براي صعود به علم كوه وتمامی قـلـه هـای معروف آن مي توان استفاده كرد.

برچسب‌ها: کوههای ایران, استان مازندران

1. الله برلوداغ :

دهستان شاندرمن، شهرستان تالش (هشت پر)، 55 كيلومتر جنوب تالش جنوب روستاي واشيار، ارتفاع حدود 2350 متر، جنگلي، كوهستان البرز غربي.

2. بردكو داغ :

دهستان اسالم، شهرستان تالش (هشت پر)، 31 كيلومتر جنوب غربي تالش، جنوب خاوري روستاي لمير. ارتفاع حدود 2050 متر، جنگلي ، سرچشمه رود لمير، اين كوه جزو رشته تالش از كوهستان البرز غربي محسوب مي‌گردد.

3. برزكوه :

دهستان اسالم، شهرستان تالش (هشت پر)، 28 كيلومتر جنوب غربي تالش، خاور روستاي لمير، ارتفاع حدود 1490 متر، جنگلي، رشته كوههاي تالش از كوهستان البرز غربي.

4. بزن دار :

دهستان شاندرمن، شهرستان تالش (هشت پر)، 50 كيلومتر جنوب تالش، شمال خاوري روستاي لارد، ارتفاع حدود 2615 متر، نيمه جنگلي، اين كوه جزو رشته كوههاي تالش بشمار مي‌رود و استان‌هاي گيلان و آذربايجان شرقي را از هم جدا مي‌كند. كوهستان البرز غربي.

5. پش كسري داغ :

دهستان گرگان رودشمالي، شهرستان تالش (هشت پر)، 16 كيلومتري شمال غربي تالش باختر روستاي شفت محله. ارتفاع حدود 1630 متر، جنگلي، كوهستان البرز غربي.

6. چرسو داغ :

دهستان اسالم، شهرستان تالش (هشت پر). 25 كيلومتري جنوب غربي تالش. شمال روستاي لمير، ارتفاع حدود 1800 متر، جنگلي، سرچشمه رودلمير، اين كوه جزو رشته تالش از كوهستان البرز غربي است.

7. شيتا اولي سرداغ :

دهستان گرگان رود جنوبي، شهرستان تالش (هشت پر)، 5 كيلومتر شمال باختري تالش، باختر روستاي شيلان، ارتفاع حدود 550 متر جنگلي، كوهستان البرز غربي.

گرده كولي :
دهستان گرگانرود شمالي، شهرستان تالش (هشت پر)، 16 كيلومتري شمال غربي تالش، شمال روستاي سغ چال، ارتفاع حدود 1630 متر، جنگلي، كوهستان البرز غربي.

توجه :مطلب فوق از میان مطالب اینترنت انتخاب گردیده متاسفانه منبع آنرا پیدا نکردم

برچسب‌ها: کوههای ایران, استان گیلان

برای دیدن تصاویر برنامه به آلبوم شیرکوه در قسمت پیوند آلبوم عکس ها مراجعه کنید

صعود به قله ۴۰۷۵ متری شیر کوه یزد

توسط گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی

در روز پنجشنبه ۱۰ آبان انجام شد .

افراد شرکت کننده در صعود :

محمدکاظم نوروزی ( سرپرست ) ، پرویز ستوده شایق ، غلامرضا اینانلو ( هماهنگی )، احمد غریب زاد ، جابر یوسفلو ، سیامک معززی ، غلامرضا حبیبی فر ، رضوان ا... حق بیان ، اصغر اینانلو ، ابراهیم امیری ، نوربخش شمس ، حسنخانی ، خسرو یوسفی ، شعبانعلی قاسم نژاد ، رضا غنی زاده ، غلامحسن محمودانی ، حبیب بنایی

گروه کوهنوردی جهاد - شیر کوه یزد

حرکت از میدان راه آهن ساعت ۸ شب روز چهارشنبه ۹/۸/۸۶ آغاز شد . درساعت ۴ صبح به یزد رسیدیم . طبق هماهنگی قبلی با یک مینی بوسی به شهرستان تفت رفته نماز صبح را به جماعت در مسجد قدس تفت بجای آوردیم و سپس به روستای ده بالا رفتیم . ساعت ۶ و ۲۰دقیقه حرکت از مزرعه شیخ علی خان آغاز شد . از مزرعه آمحسن نرفتیم . در جهت شرق در امتداد رودخانه صعود خود را آغاز نمودیم . از سمت چپ رودخانه روی یکی از یال ها حرکت نموده به نجیب دره رسیدیم . در ابتدای نجیب دره چشمه آبی با چند تکه لوله پلاستیکی و یک حوضچه آب وجود دارد که نشانه خوبی است . نجیب دره شیار بزرگی با شیب تند است اتفاقاً سخت ترین مرحله صعود هم عبور از همین دره می باشد . بعد از نجیب دره و طی مسیر نیم ساعته با شیب کم به پناهگاه می رسیم . در محل پناهگاه چشمه آبی و جود دارد و دو پناهگاه یکی فلزی و یکی سیمانی می باشد ، هر کدام با گنجایش حدود ۲۰ نفر .

بعد از پناهگاه هم مسیر بسیار طولانی و کم شیب تا قله می باشد . قله حالت مخروطی ندارد بلکه مانند دشت مسطح می باشد . وجود دکل های مخابراتی سپاه در آنجا و نصب چند تابلو فلزی توسط گروه های کوهنوردی علامت مشخصه آن می باشد . برف قسمت هایی از اطراف قله را سفید پوش کرده بود و یک جاده ماشین رو نیز در مسیر مشرف به قله وجود داشت . نمی دانم جاده تا پایین امتداد دارد یا اینکه ماشین جهت حمل سنگ برای اطاقک دکل هلی برد شده است .

قله شیر کوه

هوا آفتابی بود ، باد می وزید و تقریباً سرد بود بطوری که تعدادی از افراد از دستکش استفاده می کردند . منطقه را کویری و گرم تصور کرده بودیم . در صورتی که این قسمت از استان یزد سرد سیر می باشد . ساعت ۱۲ و ۴۰ دقیقه دست در دست هم با خواند سرود ای ایران به قله رسیدیم . پس از تهیه عکس و خوانده سرود قله ۴۰۷۵ متری شیر کوه را ترک نمودیم . سرعت باز گشت بیشتر شده بود . در پناهگاه نماز خواندیم و مختصر ناهار صرف شد و سپس به سمت مبداء حرکت به راه افتادیم .

قله شیر کوه

ساعت ۵ و ۱۰ دقیقه بعد از ظهر به مبداء صعود مزرعه شیخ علی خان بازگشتیم . با مینی بوس به شهرستان تفت رفته و در مهمان سرای جهاد استان شب اسکان یافتیم . بلیط بازگشت برای تهران ساعت ۹ شب بود . یک روز جمعه بهترین فرصت برای دید و بازدید مراکز تاریخی یزد بود که پس از بازدید از چند محل معروف مانند پیر سبز ( چک ، چک ) ، مسجد امام ، تکیه امیرچخماق ، آب انبار یزد و . . . . در ساعت ۳۰/۸ در ایستگاه راه آهن یزد حاضر شده و ۹ شب به سمت تهران حرکت کردیم .

ساعت ۴۵/۵ به تهران رسید و ساعت ۷ صبح در محل پژوهشکده مهندسی بودیم . و آغاز فعالیت کاری و زندگی دوباره با امید به آینده ایی روشن .

شاد باشد . به امید دیدار شما در برنامه های آینده گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی

لطفاً نظرات خود را در پایین همین صفحه " نظر بدهید " اعلام فرمایید . فقط از نظرات شما من متوجه می شوم که مطالب را خوانده اید . نترسید روی نظر بدهید کلیک کنید . ممنون

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان یزد

اطراف تهران را بهتر بشناسیم :

کُلَک‌چال نام یکی از کوه‌های رشته کوه مرکزی البرز، در شمال تهران، با ارتفاع قله 3350 متر از سطح دريا است. در سال 1339 و توسط سازمان پيشاهنگی، پناهگاهی بسيار مجهز در ارتفاع 2600 متری از سطح دريا ساخته شد و هم نام با قله آن‌را نيز کُلَک‌چال ناميدند. اين پناهگاه اکنون زيرنظر وزارت آموزش و پرورش اداره می‌شود. ويژگی و مشخصه اين پناهگاه برج سفيد رنگی است که در روی سنگ‌های آن نام گروه‌های پيشاهنگی (رسد) به چشم می‌خورد.

اين پناهگاه سه مسير دسترسی دارد. مسير نخست از بوستان جمشيديه آغاز شده و بيشتر کوهپيمايان از اين مسير بالا می‌روند و در تمام سال قابل استفاده است. دو مسير ديگر گلاب‌دره و دره وزباد هستند که مناظر دل‌انگيز و پرطراوت آن در فصل بهار به‌ويژه پذيرای دوستداران طبيعت و عاشقان دل خسته کوهستان است. همچنين می‌توان از راه پيازچال، که در پايان بهار کوهستان به طرز باورنکردنی زيباست، از کُلَک‌چال به ديگر پناهگاه‌های کوهنوردی مانند شيرپلا عزيمت نمود.

کُلَک‌چال را يخچال پربرف هم معنی کرده‌اند. اما در نزديکی آمل، پايتخت منوچهر پادشاه پيشدادی ايران در زمان پهلوانی سام نريمان نيای رستم، کوهی و غاری به نام کُلَک‌چال (کُرَک‌چال) وجود دارد که آثاری از زندگی انسان‌های پيش از تاريخ در آن يافت شده است. به اعتقاد مردم محلی اين غار خانه ديو سپيد بوده است. (حماسه‌سرايی در ايران، ذبيح‌اله صفا)

در منظومه حماسی شبرنگ نامه، که در سده هفتم هجری و درباره رزم رستم با شبرنگ فرزند ديو سپيد سروده شده است، از نخستين نبرد رستم و شبرنگ در کُلَک‌چال، سخن رفته است.

ارسال مطلب از آقای سپهری

برچسب‌ها: مطالب آموزشی, کوههای ایران, استان تهران

جمعه ۲۷/۷/۱۳۸۶ برنامه صعود به قله آسمان کوه توسط گروه کوهنوردی پژوشکده مهندسی جهاد را داشتیم . با تعداد ۲۵ نفر در این برنامه شرکت داشتم

آسمان کوه کجاست ؟ ارتفاع آن چقدر است ؟ چه خصوصیاتی دارد ؟

خوب برای رفتن به آسمان کوه ،در شمال هشتگرد باید به سمت شهرک یا منطقه هیو برویم . روستای هیو را پشت سر گذاشته به سمت امامزاده موسی حرکت کنیم . در انتهای جاده خاکی امامزاده قراردارد . قبل از رسیدن به امامزاده باید ماشین را پارک نمود حدود ۴۵ دقیقه تا امامزاده از طریق جاده خاکی پیاده روی کنیم . با ماشین هم می شود رفت ولی جاده ناهموار است . قسمت شمال امامزاده بین منطقه طالقان و روستای هیو آسمان کوه قرار دارد .

ارتفاع این قله با جی پی اس ما حدود ۲۸۰۰ متر بود .

خصوصیات این قله این است که اولاً در یک منطقه خوش آب و هوا قرار دارد ، برای یک برنامه سبک کوهنوردی بسیار مناسب است و در ثانی در مسیر رودخانه و در انتهای آن چشمه ایی به نام آب حیات دارد که اطراف آن را درختان زرشک و زالزاک وحشی پوشانده است و حتی برای برنامه های خانوادگی سبک مناسب می باشد . حتماً به دیدنش می ارزد امیدوارم وقت بگذارید و بازدیدی از منطقه داشته باشید .

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان البرز

گزارش صعـود به قلّـه پراو در استان كرمانشاه

"گزارش صعود به قلّه پراو كرمانشاه(27و28 تير86) توسط آقاي مهندس احمد غريب زاد به اين وب لاگ ارسال شده است. ايشان از پژوهشكده مهندسي جهاد كشاورزي به مؤسسه تحقيقات واكسن و سرم سازي رازي كرج ماْمور شده اند و با توجه به تجارب قبلي كوهنوردي در پژوهشكده مهندسي،به عنوان مسؤل فني و راهنما، از صعود خود با گروه كوهنوردي رازي گزارش تهيه نموده اند.نكته جالب توجه و جديد در اين گزارش،علامت گذاري مسير حركت در عكس ماهواره ايGoogle Earth و ارجاع گزارش به آن است. مشروح گزارش پراو را در ادامه ببينيد.

psotoudeh@gmail.com

سرپرست برنامه : دكتر ابوالفضل اكبري

تاريخ اجراي برنامه : 27 و28 تيرماه 1386

گروه كوهنوردي مؤسّسه تحقيقات واكسن و سرم سازي رازي

اسامي افراد :

دكتر ابوالفضل اكبري ،احمد غريب زاد،گلعلي صادقي، سيد احمد جوادي ،رضا اديبي ، شهرام حيدربيگي ،نبي اله عطايي ،مهدي خانبابايي ،محمدحسين كماليروستا ، امير حاج گلسرخي ،بشير باستاني ، مصطفي زالي ، رضا عزيزپور ،عباس بزرگخو ، عباسعلي رسول ،سيدعلي حسيني ، محمد احمدي ، دكترمسعود درياني ، فريدون به آور ،محمد بابايي ،جمشيد عابدين نژاد ،اسماعيل غلامي ،قدرت اله حامد ،جواد شاهيني

ادامه نوشته

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

نقل از سایت کوهستان نوشته شده توسط جابر یوسفلو

بنام خدا

گزارش برنامه : صعود به قلل منطقه زردكوه

قله شاه شهيدان Shahe Shahidan

قله بي نام Binaam

قله دوزرده Dozardeh

تاريخ اجراي برنامه: 21 الي 22 تيرماه 1386

برنامه مشترك گروههاي كوهنوردي

پژوهشكده مهندسي جهاد كشاورزي و متروي تهران

صعود به قله شاه شهيدان زردکوه ۲۱و۲۲ تیر ماه 1386

مقدمه:

برنامه هاي پرنشاط كوهنوردي علاوه بر ايجاد طراوت و شادابي در افراد باعث شناخت مناطق مختلف طبيعي ايران عزيزمان شده و در مراجعات بعدي با افراد خانواده و جمع دوستان نزديك را تسهيل مي نمايد. اما يادمان باشد كه دوام يك گروه كوهنوردي در گرو اجراي برنامه هاي فني و تخصصي آن مي باشد.

شرح گزارش:

ساعت 7:45 دقيقه روز چهارشنبه 20/04/86 از ترمينال جنوب تهران حرکت كرديم و پنج شنبه ساعت 4:30 دقيقه صبح به شهركرد رسيديم. پس از رسيدن به شهركرد با ميني بوسي به فارسان رفتيم و از آنجا به چِلگِرد (كوهرنگ) رفتيم. فاصلة زماني شهركرد تا چلگرد حدوداً 2 ساعت مي باشد. همان ميني بوس ما را بصورت دربستي به منطقه لاسبز برد. ميني بوس پس از طي مسافتي نچندان زياد به طرف شهرکرد از جاده شيب داري در سمت راست که تقريباً رشته کوه زردکوه را دور مي زند بالا مي رود و در ابتداي اين جاده راننده با اشاره دست، سمت راست جاده را به ما نشان مي دهد و مي گويد اين چشمه ماربره است آب اين چشمه از حفره چاه مانندي بيرون مي زند و آب تونل دوم را تامين ميکند در مسيرمان به آب نسبتاً کمي که از دره پايين مي آيد بر مي خوريم بنام آب باريکه و آنگاه به آبي با حجمي متوسط که معروف به آب بيرگان است که به گفته راننده از مجموعه چندين آب تشکيل مي شود و پس از آن به منطقه اي ميرسيم به نام لاسبز كه در واقع محل استقرار عشاير مي باشد و همچنين محل شروع كوهنوردي. ساعت 9 صبح روز پنج شنبه 21/04/86 از منطقه لاسبز كوهنوردي را آغاز كرديم و ساعت 12:50 دقيقه رسيديم به پناهگاه چالميشان در ارتفاع حدوداً 3414 متر. در منطقه آب گوارائي از ميان دره عبور ميکرد که ميتوان زمان را با آرامش در کنار آن سپري کرد. پس از عبور از اين منطقه در انتهاي شيب به چشمه چاله سيب مي رسيم که آب سبک و گوارائي دارد و عشايري بنام مظفر در کنار آن چادرش را برپا نموده است. مسير را ادامه ميدهيم تا به دره شوي (شو شور) ميرسيم، در اين دره عشاير زيادي سکني گزيده اند با دام هايي زياد، طوايف عشايري در مسير عبارتند از: موري، بابا احمدي، بابادي حموله و ظاهري. در انتهاي اين دره به دو چشمه بنامهاي چشمه سيد و چشمه شب و باز هم بالاتر در به چشمه کلونچي با آبي نسبتا کم برخورد مي کنيم. در منطقه چندين چادر عشاير وجود داشت، شانس با ما ياري کرده و با چند عشاير به نامهاي مظفر و محمد و ميثم آشنا شديم که بسيار با تجربه و باهوش بودند، اينان كوله چند تن از بچه ها را در ازاي مبلغي پول تا پناه گاه حمل كردند و البته راهنمايي صحيحي به ما کردند.

عشاير درطول اين مسير چون کمتر کوهنورد ديده بودند از ما به گرمي استقبال مي کردند و مرتباً از ما شکلات، دارو و ... درخواست مي کردند.

از آخرين دره سمت چپ به طرف ارتفاعات حرکت مي کنيم. عبور از روي سنگهاي ريزشي و يخچالهاي اين دره 3 ساعت بطول مي انجامد. خود را از صخره ها نجات داده و با همتي تمام و کمال خود را به اميد رسيدن به خط الراس هاي زيباي زرد کوه از شيب هاي دره بالا مي کشيم. در انتهاي دره به خط الراسي کوچک با يخچالي کوچک ميرسيم که قلل اصلي زردکوه را نميتوانيم ببينيم که در اينجا با راهنمايي خردمندانه ي سرپرست برنامه راه خود را به سمت راست و در شيبي ديگر ادامه مي دهيم تا در نهايت به خط الراس اصلي دره مي رسيم و از اينجا ديگر دو قله کلونچي و شاه شهيدان خود را به ما نشان ميدهند. از اين خط الراس به بعد راه از روي خط الراس ها مشخص است و در نهايت به قله شاه شهيدان ختم مي گردد. يادآوري ميگردد از دره شيخ عالي تا ابتداي دره شوي که در منطقه خوزستان واقع است هوا گرم است و کمتر بايد از غذاهاي فاسد شدني استفاده کرد.

گزارش: جابر يوسفلو

اسامي افراد شركت كننده در برنامه صعود به قلل منطقه زردكوه بختياري

رديف نام همنورد از گروه كوهنوردي مسئوليت 1 پرويز ستوده شايق پژوهشكده مهندسي سرپرست گروه جهاد 2 محمد حسينخاني متروي تهران سرپرست گروه مترو 3 داوود سوري متروي تهران همنورد 4 حسن شعباني متروي تهران همنورد 5 حسام الدين خزايي متروي تهران همنورد 6 سيد هادي عبدي متروي تهران همنورد 7 جابر يوسفلو پژوهشكده مهندسي همنورد

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان چهار محال و بختیاری

با سمه تعالی

گزارش برنامه صعود به قله 4850 متري علم كوه

(دومین قله مرتفع ایران در منطقه تخت سلیمان )

تاریخ اجرای برنامه : 7و8 شهریور 1384

سرپرست برنامه : پرویز ستوده شایق

1- مقدمه :

قله مرتفع علم كوه در مركز رشته كوه هاي تخت سليمان در استان مازندران قرارگرفته است .اين منطقه با حدود 160 قله بالاي 4000 متر ، يخچال ها ، برف چال ها و ديواره هايش از جمله مشهورترين ارتفاعات ايران و آشنا براي كوهنوردان خارجي است . اين منطقه از شمال به شهر هاي چالوس ، سلمان شهر، تنكابن و مناطق جنگلي ، از جناح شرقي محاط به دره رودخانه چالوس و از جناح غربي محدود به دره بزرگ سه هزار و بالاخره از جنوب و جنوب غربي به دره هاي طالقان و الموت منتهي مي گردد. برخی از قلل معروف بالای 4000 متر در جدول شماره 1 آمده است .

قله	ارتفاع (متر )	منطقه / رشته کوه
علم کوه	4850	منطقه تخت سليمان
خرسان شمالي	4680	منطقه تخت سليمان
خرسان جنوبي	4659	منطقه تخت سليمان
تخت سليمان	4659	منطقه تخت سليمان
سياه سنگ	4604	منطقه تخت سليمان
مرجیکش	4500	منطقه تخت سليمان
هفت خوان	4537	منطقه تخت سليمان
چالون	4516	منطقه تخت سليمان
سياه گوک جنوبي	4500	منطقه تخت سليمان
سياه گوک شمالي	4445	منطقه تخت سليمان
سياه کمان	4472	منطقه تخت سليمان
شانه کوه	4465	منطقه تخت سليمان
کالاهو	4412	منطقه تخت سليمان
گردونکوه	4402	منطقه تخت سليمان
ميان سه چال	4348	منطقه تخت سليمان
جدول شماره 1

مرتفع ترين قله منطقه تخت سليمان ، علم كوه ، به واقع در مركز خط الراس هائي قرار گرفته است كه جناح هاي شمالي ، جنوبي و شمال غربي را در بر گرفته و به يكديگرمي رسند. بر روي جناح هاي گوناگون خط الراس علم كوه قلل مرتفع بسياري وجود دارند كه غالبا توسط صخره ها و ديواره هاي چندي احاطه شده اند. قله در ضلع شمالي و مايل به شمال غربي داراي ديواره اي 800 متري از كف يخچال علم چال و از جنوب و شرق به يخچال هاي خرسان و مرجيكش محدود مي باشد و شكل نوك تيزآن وجه تسميه قله را بهترمشخص مي گرداند.

1- مسیر :

از تهران و سپس کرج وارد جاده چالوس می شویم ، در جاده چالوس پس از مرزن آباد به سمت کلاردشت و در ادامه به بخش حسن کیف و رودبارک می رسیم . در رود بارک به محل فدراسیون کوهنوردی که بسیار هم معروف و مجهز است می رویم . با ماشین وارد حیاط فداسیون شده با یک استراحت کوتاه و احیاناً صرف غذا و حتی تهیه نقشه یا برخی اقلام ضروری کوهنوردی ، هماهنگی برای حرکت به سمت مبداء صعود را انجام می دهیم . قیمت وانت نیسان و قاطر از محل فدراسیون به مقصد مورد نظر تعیین شده است . قیمت وانت نیسان از محل فدراسیون تا تنگ گلو( مبداء صعود از مسیر حصار چال ( 25 هزارتومان ) رفت و همین مبلغ بازگشت در زمان صعود ما ( 7/6/1386 ) بصورت دربستی بود . از فدراسیون به سمت ونداربن می رویم ، از اینجا جاده دوقسمت می شود . سمت راست بسمت سرچال ( تابلو دارد ) و سمت چپ به سمت تنگ گلو مبداء صعود از حصار چال می رود . و تا آنجا حدود یک ساعت با وانت باید جاده خاکی طی شود .

تصویر 1 - ساختمان فدراسیون کوهنوردی در رودبارک

2- گزارش صعود:

پس از اعلام برنامه از طرف گروه کوهنوردی پژوهشکده مهندسی بنده ( پرویز ستوده شایق )به عنوان سرپرست برنامه و آقای اینانلوبه عنوان مسئول هماهنگی ، تدارکات مقدمات برنامه را فراهم و پس از ثبت نام جلسه توجیهی در حسینیه پژوهشکده برگزار گردید . منطقه صعود نا آشنا نبود ولی شرایط آب و هوایی در این منطقه به مانند زمستانی در تابستان است . پس برای صعودی ایمن باید تمامی جوانب مورد بررسی قبل از صعود قرار گیرد .

حرکت از تهران ساعت 4 صبح آغاز شد . من و آقای از نارمک و آقای محمودانی از پاسداران با یک سواری خود را به میدان آزادی رساندیم ( 45/4 صبح ) ، آقای امتی هم آنجا بود سوار مینی بوس شدیم که آقای دهقان نژاد از میدان راه آهن سوار شده بود . حرکت از کرج مقابل مسجد جامع با پیوستن آقای اینانلو و دوستانی که از پژوهشکده مهندسی تبریز آمده بودند ( آقایان یوسفی ، محسنی و راوند ) در ساعت 40/5 آغاز شد . در ورودی کرج از کلاک ترافیک بسیار سنگینی غافلگیرمان کرد . ترافیک جاده ها ، خصوصاً جاده چالوس از مواردی است که در زمانبندی برنامه تاثیر می گذارد . این مسئله باعث تاخیر حدود 3 ساعته رسیدن ما به قرارگاه فدراسیون کوهنوردی در رودبارک شد . که آقای سهیلیان طبق قرار از ساعت 10 صبح در آنجا منتظر ما بود . بالاخره پس از عبور از مرزن آباد و کلاردشت در ساعت 45/12 وارد قرارگاه فدراسیون کوهنوردی در رودبارک شدیم و مورد استقبال آقای سهیلیان ( همنوردمان که روز قبل از تهران حرکت کرده بود ) و مسئول فدراسیون کوهنوردی مستقر در رودبارک قرار گرفتیم که جا دارد در اینجا از آنها نیز تشکرداشته باشیم . اقامه نماز ظهر و عصر و ناهار را در محل قرارگاه صرف نمودیم ، تصمیم گرفتیم که مسیر قرارگا ه تا تنگ گلو را با مینی بوس طی کنیم . صحبت های برخی افراد محلی مبنی بر حرکت مینی بوس در این جاده نیز در تصمیم ما تاثیر داشت ولی چیزی نگذشته بود که متوجه شدیم جاده مناسب مینی بوس نیست و باید از وانت نیسان برای دسترسی به تنگ گلو استفاده می کردیم . با راهنمای دقیق مهدی احسانی ( یکی از عشایر ساکن در منطقه ) که با ما همراه شد به محل گوسفند سرای احسانی و پس از پیاده شدن ایشان در ساعت 15/15 به تنگ گلو رسیدیم ، جاده خاکی در این محل تمام می شود و حالت بن بست دارد . در همین محل تکه های بزرگ برف در کنار رودخانه باقی مانده است و از این محل به بعد روی قسمت های زیادی از طول رودخانه پوشیده از برف است و آب از زیر پل های برفی جریان دارد ، به همین خاطر آب رودخانه بسیار سرد است . بطوری که نمی توان دست ها را به مدت طولانی در آب قرار داد . خلاصه دیدن دو دستگاه مینی بوس در تنگ گلو ، آرامش نسبی را به راننده ما داد تا با خیالی کمی آسوده تر راه بازگشت را در پیش گیرد و گروه نیز پس از پیاده شدن تعویض لباس نموده و کوله ها را بسته و بدون توقف زیاد به سمت حصار چال براه افتادیم .

تصویر2 - گوسفند سرای احسانی

تصویر3 - محل تنگ گلو و آخرین مسیر مینی بوس

پس از دقایقی تنگ گلو را به مقصد حصار چال ترك نموديم . ابتدا از روی یک پل برفی از روی رودخانه به سمت چپ رودخانه متمایل شده و بعد از گذشت حدود 10 دقیقه به سمت راست رودخانه برگشتیم . مسیر کاملاً پاکوب و مشخص است . در امتدا در رودخانه ارتفاع می گیریم ، تا به منطقه دشت مانند حصارچال برسیم . نقطه مشخصه حصارچال وجود چشمه ها و دریاچه های کوچک و برفچال ها می باشد که وقتی در ارتفاعات قرار بگیریم می توانیم آنها را در کنارهم ببینیم . محل کمپ شب مانی ما بدلیل ترافیک جاده چالوس و تاخیر در رسیدن به این منطقه در ارتفاع 3820 متری انتخاب گردید . هرچند تا ارتفاع 4200 متر نیز محل های مناسب در دامنه قله مرجیکش برای برپایی چادر وجود دارد . قبل از تاریکی هوا چادرها برقرار شد و شام مختصری دوستان صرف نمودند . برای اینکه بتوانیم روز بعد ساعت 30/2 بیدار شویم ، اعلام شد که دوستان کمی زودتر بخوابند . شاید نداشتن زیر انداز فوم و نا هموار بودن کف چادر از عواملی بودند که برخی دوستان نتوانستند خواب راحتی داشته باشند . داشتن تجهیزات مناسب مانند کیسه خواب ، زیر انداز و لباس گرم در ارتفاع کمک شایان توجهی به افراد می نماید .

تصویر 4 – حصارچال ارتفاع3820متر محل کمپ شب مانی

توصیه های لازم در خصوص قرارندادن کفش و کوله در بیرون چادر به افراد داده شد . شب حصار چال در نیمه ماه شعبان که ماه ولادت موعود بشریت مهدی فاطمه است آغاز شد . دوستان می دانند که در نیمه ماه های قمری ماه به صورت کامل در آسمان نمایان است و شب روشنی در فراروی ما قرار دارد . شب عید شعبانیه است و ما در ارتفاع حدود 4000 متری حصارچال که گویی بسیاری از زیبایی های تابلوی طبیعت در این منطقه نقاشی شده است . ما در کوه بدنبال چه چیزی هستیم . مگر نه این است که با دیدن این مناظر بی بدیل پی به کرم و عطوفت خالق یکتا داشته باشیم . در تابستان این منطقه زمستان را مشاهده می نماییم . این ذخیره های برف و یخ در این منطقه مانند توزیع عادلانه مایع حیات در زندگی است . معماری پل های برفی روی رودخانه به گونه ایی است که با گذشت زمان استحکام و زیبایی خاص خودش را دارد .

تصویر5 – پل برفی روی رودخانه

صبح در ساعت 2:20 از خواب برخاسته و پس از 20 دقیقه آماده حركت به قله شديم ( در اينجا لازم است از آقاي ابراهیم امیری به دليل همكاري بالايشان در نگهداري از وسائل و ايثار و فداكاري براي ساير همنوردان قدرداني گردد). در حدود ساعت 6 در خط الراس مرجيكش بودیم و تا قله یک یا علی دیگر و به قولی یک یا مهدی دیگر نمانده است .

تصویر 6 – خط الراس مرجیکش به علم کوه

برای رسیدن به خط الراس مرجیکش از حصارچال در امتداد یال سنگی مرجیکش به سمت شمال و در دامنه مرجیکش حرکت نمودیم ، قله مرجیکش در مسیر و سمت راست موقعیت حرکتی ما به سمت قله علم کوه قرار دارد ولی ما آنرا صعود نکردیم و از نیم ارتفاع آن خود را به خط الراس رساندیم تا از طریق یا منتهی به قله علم کوه ادامه مسیر دهیم .

نماز صبح را در آغوش مرجیکش اقامه کردیم . همنورد تبریزی مان آقای محسنی اذان صبح را در بلندای مرجیکش طنین انداز کرد . خدا را سپاس گفتیم که در نسیم سرد منطقه علم کوه فرصتی یافتیم تا خالق یکتارا عبادت کنیم .

و در نهايت با پشت سر گذاشتن مسير نسبتا مشكلي از سنگ هاي ريزشي در ساعت 7 صبح با يا د خداوند بر بلنداي قله 4850 متري علم كوه بوديم . 30 دقيقه در قله را اجراي سرود مقدس ايران، ، تبریک به همنوردان و یاد دوستان و تهيه عكس گذرانده و سپس در ساعت 30/7 به سمت پائين رهسپار گرديديم .

تصویر 7 – قله 4850 متری علم کوه دومین قله مرتفع ایران

از برنامه و وقت ملاقاتمان با خودرو نيسان حداقل 2 ساعت جلو بوديم و اين منجر به آن شد تا پس از دست يابي به محل استراحت مرحله فرود از ناحيه را به صورت تفريحي طي نمائيم . آقای اینانلو و آقای محسنی قسمتی از مسیر از روی برف سر خوردند . بله تعجب نکنید برف در منطقه به حدی بود که می شد از روی آن سر خورد . باور نمی کنید تصویر زیر را ببینید . در ادامه مسیر ساعت 10 به محل کمپ رسیده و پس از جمع آوری چادرهای در ساعت 12 به تنگ گلو( مبداء صعود) رسیدیم و تصمیم گرفتیم حدود نیم ساعت تا گوسفند سرای احسانی را از طریق جاده پیاده طی نمایم . تا ساعت 30/14 ما در کنار رودخانه و نزدیک محل گوسفندسرا بودیم که توسط جناب آقای احسانی ، از اقوام همکارمان بوسیله پنیر محلی پذیرایی شدیم و جای دوستان خالی در لذت بردیم . نماز را همانجا اقامه نمودیم و عکس هایی را به یادگار تهیه نمودیم .

تصویر 8 – آقای اینانلو در حال سرخوردن از روی برف

در بازگشت مه برروی کلاردشت چتر انداخته بود و هوای مطبوع کوهستان نشاط خاصی به انسان می داد . وانت نیسان در ساعت 30/15 به محل فدراسیون رسیده و همنوردان پس از تعویض لباس و انتقال وسایل به مینی بوس آماده حرکت شدند .با توقف به سمت مرزن آباد حركت نموده و پس از صرف ناهار دیر هنگام در ساعت 17 به سمت کرج و تهران ادامه مسیر دادیم . تمامي افراد در ساعت 22 در كرج و در 23 در تهران بودند .

در پايان لازم است از آقای مسعود امتی به دليل فیلم برداری ، ازآقای ابراهیم امیری به دليل حفاطت از تجهيزات ( عليرغم آمادگي براي فتح قله) ، از برادر غلامرضا اینانلو به دليل همكاري بي شائبه با اينجانب و آقايان دهقان نژاد به جهت پاكسازي محيط زيست تقدير و تشكر گردد .

سرپرست برنامه

پرویز ستوده شایق

10 /6 / 1386

زمانبندي اجراي صعود به قله علم کوه

رديف	نام فعاليت	ساعت	توضیحات
1	حركت از تهران(7/6/86)	4 صبح
2	حركت از كرج	5:40
3	قرارگاه رودبارك	12:45
4	تنگ گلو ( مبداء صعود از حصارچال)	15:15
5	حصار چال ( ارتفاع 3820 متر )	17:40	محل شب مانی
6	حركت صبح به سمت قله ( 8/6/86 )	2:40 صبح
7	رسیدن به قله علم كوه در ارتفاع 4850 متری	7	30دقیقه توقف در قله
8	بازگشت به محل کمپ	10	30دقیقه توقف در کمپ
9	تنگ گلو	12	دوساعت توقف در گوسفندسرای احسانی
10	قرارگاه رودبارك	15:30
11	حرکت به سمت کرج و تهران	17
12	كرج	22
13	تهران و پايان برنامه(8/6/86)	23

اسامي افراد شركت كننده در برنامه صعود به قله علم كوه

رديف	نام همنورد	مسئوليت
1	پرويز ستوده شايق	سرپرست
2	غلامرضا اينانلو	جانشین وتداركات
3	خسرو یوسفي	سرپرست تیم تبریز
4	مسعود امتی	فیلم بردار
5	محسن دهقان نژاد	محیط زیست
6	سعداله سهیلیان	همنورد
7	رضوان اله حق بیان	همنورد
8	ابراهیم امیری	همنورد
9	غلامحسین محمودانی	همنورد
10	احمد محسنی	همنورد
11	مختار راوند	همنورد
12	صمد نجفی	راننده

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, استان مازندران

علم کوه

بهشت كوهنوردان ايران

علم كوه در شمال ايران در منطقه بسيار زيبا و خوش آب و هوای كلاردشـت قرار دارد قله علـم كـوه از لحاظ موقعـيت جـغرافـيايي در 50درجه و58دقيـقــه طول جغرافيايي و36درجه و 23 دقيقه عرض جغرافيايي قرار دارد و در رشته كوه البرز واقع می باشد .قله علم كوه به ارتفاع 4850 مـتـر دومـين قله بلند ايران بعد از دماوند مي باشد. اين قله در منطقه ای از البرز به نام رشته كـوه تـخـت سلـيـمـان قـرار دارد و تـنـها نقطه ای از ايران اسـت كه از لحاظ زمين شناسي مي توان يخچالهای قديمی را در آن مشاهده كرد. اين قله از شمال به شانه كوه و از جـنـوب به قلل خرسان خـتـم مي شود وقله سياه سنگ در سمت شرق اين قله واقع است. در اين قلــه در چـهـار جـهـت مختلف؛چهار يخچال معروف وجـود دارد (1) در شمال يخچال علم چال (2) در شمال غربي يخچال شمال غربي علم كوه(3)در غرب يخچال هفت خـان(4)در جنوب هم يخچال خرسان. بلندترين و بزرگترين ديواره ايران در علم كوه واقع اسـت كــه ارتـفـاع ديــواره از سطح يخچال 800متر مي بـاشد.

منطقه علم كوه داراي يك قرارگاه كوهنوردي يك پناهگاه و يك جانپاه مي باشد كه به قرار ذيل اسـت:

1ـ قرار گاه رودبارک:

قرار گاه رودبارك در سـه طبقه در سال 1349 (ه-ش) كارهای ساختمـانـي آن شروع شد و در سال 1352(ه-ش)بعد از طی فراز و نشيبهايي به بهربـرداری رسيد. اين قرارگـاه در ارتــفـاع 1520مـتـراز سـطـح دريـا قـرار دارد و در مـنـطقـه رودبـارك دردو راهي مـعـدن سـرب واقع است . مـسيـر دسترسي به اين قرارگاه از جاده چالوس ـ مرزن آباد ـ لاهو ـ كلاردشت ـرودبارك مي بـاشـد.اين قـرارگاه تقـريـبـا مجهز مي باشد و داراي آب بـرق وتـلـفـن اسـت. بـراي صـعود به تمامـی قله هاي علم كوه مي توان از اين قرارگاه استفاده كرد.

2- پناهگاه سرچال:

اين پناهگاه در ارتفاع 3850متر بالاتر از دريـا و درمـنـطقـه رودبـارك قرار دارد.مسير دسترسي به پناهگاه مرزن آباد ـ لاهو ـ كلاردشت ـ‌ رودبارك ـ گردنه ـ مي باشد. اين پناهگاه داراي آب مي باشد و براي تمامي قله هـای معروف علم كوه مي توان از اين پنـاهـگاه استفـاده كـرد نـزديـكتـرين روستـا به ايـن پنـاهـگاه رودبـارك مي باشد.

3ـ جانپناه خرسان:

اين پناهگاه در ارتفاع 4700متر بالاتر از سطح دريا و در منطقه رودبارك قرار دارد مسير دسترسي به جانپناه مرزن آباد- لاهو كلاردشت ـ رودبارك ـ‌ گردنه خرسان مي باشد. اين جانپناه فلزی مي باشد و در سال 1364 (ه- ش) براي آخريـن بار مرمت شده است اين جانپناه به ابعاد 6متر طول و3متر عرض وبه ارتفاع 5/2 متر ساخته شده است. از اين جانپناه نيز براي صعود به علم كوه وتمامی قـلـه هـای معروف آن مي توان استفاده كرد.

برچسب‌ها: کوههای ایران, استان مازندران, علم کوه

بنام خدا گزارش برنامه صعود به قله 4030 متري وروشت سرپرست برنامه : پرويز ستوده شايق تاریخ اجرای برنامه : 24 و 25 /3/1386 اسامي شركت كنندگان در برنامه رديف نام همنورد مسئوليت 1 پرويز ستوده شايق سرپرست 2 غلامرضا اينانلو ثبت نام- هماهنگی -تدارکات 3 مسعود صادقپور راهنما - جلودار 4 احمد غريب زاد گزارش نويس 5 سیامک معززی همنورد 6 كريم حسن پور همنورد 7 ابراهيم اميري همنورد 8 محسن دهقان نژاد همنورد 9 رضا غنی زاده همنورد 10 غلامرضا حبيبي فر همنورد 11 رضوان اله حق بیان همنورد 12 نوربخش شمس ماجلان فیلم بردار 13 جلال رحیم پور همنورد 14 جابر یوسفلو همنورد 15 صمد نجفی همنورد زما نبندي اجرا برنامه رديف نام فعاليت زمان موقعيت روز اول : پنجشنبه 24/3/1386 1 حرکت از پژوهشکده 45/7 24/3/86 2 کرج 15/8 3 جنگل آسار در جاده چالوس 20/9 توقف 35 دقیقه برای صبحانه 4 ابتدای جاده خاکی هریجان 55/10 روستای مبداء جهت صعود 5 روستای هریجان 20/11 کیلومتر 100 جاده کرج-چالوس بعد از سیاه بیشه 6 حرکت از هریجان 55/11 در مسیر سمت چپ رودخانه جهت شمال 7 رسیدن به گوسفند سرا 05/14 توقف یک ساعت و 45 دقیقه - نماز و ناهار 8 حرکت از گوسفند سرا 50/15 درجهت شمال در مسیر رودخانه 9 رسیدن به محل شب مانی 35/16 نزدیک به چشمه و یال منتهی به قله وروشت توقف برای شب مانی و استراحت روز دوم : جمعه 25/3/1386 1 بیدارباش 45/3 2 حرکت به سمت قله 30/4 در مسیر رودخانه ،جهت شمال یال روبرو 3 رسیدن به گردنه دهلا 20/7 گردنه بین قله وروشت و خشکدر 4 رسیدن به قله 55/7 ارتفاع 4030 متری - توقف 30 دقیقه 5 بازگشت به محل شب مانی 10/10 بازگشت از مسیر رفت - جمع آوری چادرها 10 حرکت به سمت مبداء 50/10 11 رسیدن به گوسفند سرا 20/11 استراحت کوتاه در گوسفند سرا 12 رسیدن به روستای هریجان 45/12 تعویض لباس 13 حرکت از هریجان 15/13 توقف در جاده کیلومتر 55 جهت صرف ناهار 14 رسیدن به کرج 17 رسیدن به پژوهشکده 30/17 تحویل چادرها و وسایل گروه رسیدن به تهران – نارمک 19 پایان برنامه گزارش برنامه : روز اول : پنجشنبه 24/3/1386 برنامه صعود به قله 4030 متری وروشت بدلیل زیبایی طبیعی منطقه ، ارتفاع بالای 4000 متر آن و نیز تجربه یک بار صعود به آن در سال 1381 توسط گروه کوهنوردی در برنامه خرداد ماه 1386 گنجانده شد . در برنامه سال 81 نواقصی مشاهده شده بود که سعی شد در این برنامه از تکرار آنها جلوگیری شود . یکی از شرایط این برنامه داشتن مجوز از محیط بانی می باشد که در برنامه قبلی ما از این موضوع بی اطلاع بودیم . در ا ین برنامه با تلاش فراوان آقای غلامرضا اینانلو مجوز مذبور طی پیگیری های مکرر از محیط بانی تهران واقع در پارک پردیسان ( بزرگراه همت در غرب تهران ) اخذ شد و یک نسخه از آن نیز به محیط بانی منطقه سیاه بیشه استان مازندران ارسال گردید . حرکت ما از پژوهشکده مهندسی واقع در کیلومتر 16 جاده قدیم – خیابان سولیران - در ساعت 45/7 با یک دستگاه مینی بوس آغاز شد . تعدادی از دوستان هم در کرج به ما ملحق شدند و برنامه با 14 نفر از اعضا گروه کوهنوردی به سرپرستی اینجانب ( پرویز ستوده شایق ) آغاز گردید . در ساعت 20/9 صبح در یکی از باغ های تفریحی جاده چالوس در محل جنگل های آسارا برای صبحانه توقف کردیم . پس از 35 دقیقه توقف که جهت صرف صبحانه داشتیم به حرکت خود ادامه دادیم . جاده نسبتاًٌ خلوت بود . پس از گذشتن از تونل کندوان و منطقه سیاه بیشه و سد در حال احداث سیاه بیشه ، حدود 12 کیلومتر بعد از پل زنگوله درسمت راست در ساعت 55/10 وارد جاده خاکی روستای هریجان شدیم . جاده خاکی دارای شیب زیاد است بطوری که مینی بوس به سختی از جاده بالامی رود . و اگر راننده مهارت کافی نداشته باشد حتی ممکن است نتواند از جاده بالا برود . مهارت استفاده به موقع از دنده یک مینی بوس توسط راننده است که می تواند او و شما را به روستای هریجان برساند . به محض ورود به جاده روستایی تعداد محدودی خانه ویلایی ( شاید کمتر از 50 خانه ) با شیروانی فلزی که برخی از آنها را با سفال پوشانده اند قابل رویت است . اگر به اطراف نگاه کنید دو طرف جاده سرسبز است . کمی دورتر از جاده صخره هایی که درخت آنها را پوشانده است و مانند لباس سبز بر تن صخره های سنگی دیده می شود . در بالای روستا در قسمت شرق آبشار بسیار مرتفعی دیده می شود که به سمت روستای هریجان جریان دارد . آب آن از دور کم به نظر می رسد، پس برای دیدن آبشار در بین صخره ها و درختان باید کمی دقت داشته باشید . روستای هریجان بالای یک تپه احداث ودر ارتفاع 2240متری ازسطح دریا قرار دارد و بن بست است و جاده منتهی به روستا در انتها دوشاخه می شود که مسیر سمت راست ( اول )داخل روستا و مسیر مستقیم با انحراف به راست به یکی از ویلاهای خصوصی ختم می شود . حدود 200 متر مانده به انتهای مسیر مستقیم رودخانه قراردارد که آب کمی در آن جریان دارد . مینی بوس ما در کنار همین رودخانه در ساعت 20/11 توقف کرد و افراد پیاده شده و تعویض لباس نمودند تا آماده حرکت شوند . در این موقع مامور محیط بانی ( آقای نجفی ) به سراغ مان آمد و ما مجوز ورود به منطقه حفاظت شده و صعود به قله وروشت را در این محل تحویل ایشان دادیم . پس از تعویض لباس و تنظیم کوله در ساعت 55/11 از سمت چپ رودخانه به سمت شمال حرکت کردیم . پس از 15 دقیقه طی مسیر به سمت چپ ( به موازات جاده چالوس ) متمایل شدیم که دشت سرسبز بسیار وسیعی است . در اواخر خرداد که ما وارد منطقه شدیم این دشت پر از شقایق های درشت بود که هرکدام بزرگتر از کف دست بودند . گل های سفید و زرد و بنفش ، ریز و درشت همراه با علف های خود رو دشت را پرکرده بود . تعدادی اسب نیز در دشت رها شده بودند که کف کرده بودند از این همه خوشی و بسیار شاداب و سرحال بودند . بچه ها تا توانستند عکس گرفتند کنار هرشقایق و سرمست از عطر و بوی علف تازه به سمت شمال راه مان را ادامه دادیم . ولی از چشمه ایی که در قسمت شمال شرق این دشت قرار داشت کمی فاصله گرفتیم و از غرب آن بالا رفتیم . در این لحظات صدای انفجار از محل احداث سد سیاه بیشه شنیده شد و در امتداد رودخانه گرد و غبار ناشی از انفجار به هوا برخاست ، که به منظور تکمیل سد برخی قسمت ها را توسط انفجار تسطیح می کردند . هرچند دل کندن از این دشت دشوار بود ولی باید گذر می کردیم . ساعت 30/12 در بالاترین نقطه دشت بودیم و در مسیر مالرویی قرار گرفتیم که اهالی برای رفتن به گوسفند سرا از آن استفاده می کردند . از این نقطه روستای ولی آباد نیز قابل رویت بود . بین روستای هریجان و ولی آباد یک یال مرتفع قرار داد که سمت روستای ولی آباد صخره ایی و دیواره مانند است و سمت روستای هریجان شیب ملایمی دارد و دشت را تشکیل داده است . از روی این یال راه مالرو دیگری به سمت روخانه وجود دارد که می شود از این مسیر نیز به سمت رودخانه سرازیر شده و در مسیر ولی آباد به قله وروشت قرار گیرم که ما این مسیر را انتخاب نکردیم. روستای ولی آباد با ارتفاع 2000 متر از سطح دریا بزرگتر از هریجان و نزدیک تر به جاده اصلی می باشد . از بالا یک گوسفند سرای کوچک در کنار رودخانه منتهی به ولی آباد دیده می شود شاید نیم ساعت هم از روستا فاصله نداشته باشد . حرکت مان را ادامه می دهیم ولی از دیدن مناظر اطراف سیر نمی شویم . مناظر بی بدلیل طبیعت مانند تابلوهای که در آن تمام عناصر با یک دیگر سازگاری شگفت انگیزی دارند چشم ها را نوازش می دهد . شامه را به استنشاق هر چه بیشتر تحریک می کند و زبان خود به ناچار شکر خالق هستی را به خاطر این همه زیبایی جاری می سازد . شاید به تعبیر بتوان گفت این شکر گزاری از نعمات الهی عین عبادت باشد . ادامه مسیر مالرو به گوسفند سرا ختم می شود که پس از چندین فراز و فرود از یال های متعدد و مشاهده پل های برفی روی رودخانه در ساعت 05/14 به محل گوسفند سرا رسیدیم . این محل در ارتفاع 2837 متری از سطح دریا و در موقعیت˝ 7/28- ΄15-°36 N و ˝ 1/27-΄20 -°51 E قرار دارد . در گوسفند سرا یک کلبه سنگی وجود دارد و اطراف آن یک محوطه کوچک سنگ چین شده برای نگهداری گوسفندان و یک ظرف فلزی مکعب مستطیلی که طول آن حدود سه متری است وجود دارد. و آب توسط لوله کشی داخل آن ظرف می ریزد تا تعداد زیادی از گوسفندان بطور همزمان بتوانند از آب استفاده نمایند . آن طور که ایزدیار چوپان اهل کجور شاغل در این گوسفند سرا تعریف می کرد در سالهای گذشته بیش از 5000 راس گوسفند در این محل نگهداری می شد و اینجا خود یک قطب دامپروری محسوب می شد ، اما به دلایلی که خود او هم نمی دانست این تعداد امروزه کمتر شده است . این گوسفند سرا چون غنی از فضولات گوسفندی است قارچ های خوراکی نیز در آن رشد می یابد ،اگر دقت نمایید تعداد از آن را خواهید یافت . من دو تا از قارچ ها پیدا کردم و به آقای اینانلو دادم البته ایشان هم به اتفاق آقای رحیم پور زحمت خوردن آن را کشیدند . ما هم از تعریف خوش مزه بودن آن مطلع شدیم . خلاصه ناهار را در گوسفند سرا صرف نمودیم . چای کوهی دم کرده آقای اینانلو خستگی را از تن بیرون می کرد و تره های کوهی که توسط ایشان چیده شده بود سفره کوهنوردان را رنگین که بنده به نوبه خودم و سایر دوستان از ایشان تشکر می نمایم . جهت رسیدن به محل شب مانی در ساعت 50/15 در امتداد رودخانه به سمت شمال ادامه مسیر دادیم . . در مسیر رسیدن به محل شب مانی چندین بار مه کاملاً منطقه را پوشاند و سپس عبور کرد و هوای آفتابی نمایان شد . عبور مه به صورتی است که چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد و این خود باعث بهت و تعجب همنوردان می گردد . در پایین دست ها که مه منطقه را می پوشاند انگار شما بالاتر از ابرها قرار گرفته اید . ما هم بر خود می بالیم که شایسته تماشای چنین مناظری هستیم وتوفیق پیدا کردیم تا نماد های قدرت الهی را از نزدیک به تماشا بنشینیم . جای همه دوستان خالی ، زبان ما یارای تعریف دقیق هیچ یک از اتفاقات طبیعت این منطقه را ندارد . آقای جابر یوسفلو هم زحمت حمل مقداری هیزم از گوسفند سرا به محل شب مانی را کشیدند . تا در شب تاریک کوهستان، آتش برپا نماییم . دور آن بنشینیم و فارغ از هیاهوی زندگی شهری شعر شب های گلوبندک را زمزمه کنیم . بدینوسیله از جابر تشکر می کنم هرچند او خود معتقد است که چون بارخورد هیزم ها را بار زده و به راه افتاده است . جوان نازنینی است جابر همیشه روحیه ساز و سفیر شادی در کوهستان است . نشاط کوهستان را می توان در اعمال وحرکات جوانان با نشاطی مانند جابر مشاهده کرد . فیلمبرداری از گروه بعد از گوسفند سرا نیز آقای شمس بعهده گرفتند که از ایشان نیز تشکر می کنم . پس از 45 دقیقه در ساعت 35/16 به محل مورد نظر شب مانی رسیدیم . ارتفاع این قسمت با GPS من 3040 متراز سطح دریا و موقعیت آن˝ 7/44-15-°36 N و˝4/12-21-°51 E بود . من ( ستوده ) به اتفاق آقای مسعود صادقپور کوله ها را در همان محل زمین گذاشته و برای بررسی بیشتر منطقه در مسیر رودخانه ادامه مسیر دادیم با این نیت که اگر آب بالاتر باشد محل کمپ را نزدیکتر به قله برقرار نماییم که چنین نبود و من از دوستان خواستم که چادرهای اطراق شبانه را در همان محل برپا نمایند . ما برای بررسی مسیر صعود فردا باز هم بالاتر رفتیم . ادامه رودخانه از محل شب مانی به یک یال صخره ایی منتهی می شود . دو دره در این محل به هم متصل می شوند . ما دره سمت شمال غربی را برای بررسی مسیر انتخاب کردیم و در ادامه به سمت غرب متمایل شده و از شیب ها گذشتیم . حدود یک ساعت بالا رفتیم و تقریباً بر منطقه مسلط شدیم . دو راه برای صعود به قله وجود داشت . یک راه راهی بود که در سال 81 گروه کوهنوردی پژوهشکده طی کرده بود و من در آن سال در کمپ ماندم و همراه گروه نبودم . این مسیر همان مسیری بود که من و صادقپور در روی آن قرار داشتیم ویال غربی بود که با شیب بسیار تند و راه طولانی به قله منتهی می شد . راه دیگری هم بود که مستقیم بسمت شمال باید ادامه مسیر داده شود . در نگاه اول این مسیر صخره ایی به نظر می رسد و دشوار ولی اگر ابتدای مسیر به سمت شرق تغییر جهت داده و یک ساعت اول با زیگزاگ به طرف شمال ادامه مسیر داده شود بعد ا ز یک ساعت راه کاملاً مشخصی تا قله وجود دارد . البته مسیر پاکوب نیست به همین خاطر از هر قسمتی می شود به قله رسید . بهترین مسیر رفتن به طرف شرق و قرار گرفتن در گردنه دهلا می باشد که بین قله وروشت و خشکدر قرار دارد . ما این مسیر بهتر دیدیم و به پایین برگشتیم تا به دوستان مان ملحق شویم . محل شب مانی مورد نظر در کنار رودخانه و سمت شرقی آن قرار دارد که جای تقریبا مسطحی است . هم رودخانه در این موقع آب داشت و هم در قسمت شرق رودخانه لکه برف بزرگی برجای مانده است که از زیر آن آب بصورت چشمه جریان می یابد . سختی های برقراری کمپ و اقامت شبانه در چادر برای برخی از دوستان تجربه خوبی بود . دو نفر کیسه خواب به همراه نداشتند که سختی آن شب را به راحتی می توانند توضیح دهند . آقا محسن وسیامک جان بفرمایید . برخی زیر چادرها را خوب هموار نکرده بودند کمرشان توسط سنگ های زیر چادر کمی تا صبح ماساژ داده شد . آقا کریم می تواند توضیح خوبی در این مورد داشته باشد . و آنهایی که زیر انداز فوم به همراه نداشتند سرمای کف چادر را فراموش نخواهند کرد . چایدن کمر بنده و درمان آن توسط سنگ داغ هم ماجرایی است که خواستید از بنده بپرسید . و کمک های آقای معززی که پرستاری سرپرست را به عهده داشتند . او گاهی عکس هایی هم از همنوردان می گرفت که در نوع خود از نظر گروه این حرکات در راستای همراهی گروه است ارزشمند تلقی می شود . حمل چادرهای گروهی و نیز وسایل عمومی توسط دوستان صورت گرفت که جای تقدیر دارد . شب قبل از تاریکی هوا صرف شد . با هیزم و گون های خشک آتشی برپا کردیم و همگی دور آن نشستیم . گفته های شبانه و سرود های مسعود ، آقا جلال و آهنگ های کلاسیک غلامرضا همراه با شعرشب های گلوبندک گروهی ، چاق کردن آتش توسط گون های حسن پور و فوت مداوم غلامرضا به آتش بهانه های گذران اوقات در آن ساعت های بود . در آخر کار هم سیب زمینی ها بار گذاشته شد ولی سرنوشت آن ظاهراً به روز بعد کشیده شد . شب سرد بهاری در کوهستان با آسمان پر ستاره اش را سپری کردیم . روز دوم : جمعه 25/3/1386 ساعت 45/3 بیدار باش بود ، پس از اقامه نماز صبح و برداشتن مقدار آب و مواد غذایی در ساعت 30/4 به سمت قله براه افتادیم . دو نفر از دوستان برای مراقبت از وسایل در کمپ ماندند . و گروه 12 نفره براه افتادیم . همان مسیر پیش بینی شده در روز قبل را ادامه دادیم . آقای صادقپور سرقدم و جلودار بود . ریتم حرکت آقای صادقپور در جلو بسیار مناسب است و سعی می کند سرعت حرکت گروه را طوری تنظیم کند که فاصله بین نفرات به حداقل برسد به همین خاطر من به ایشان اطمینان خاصی دارم . چنین شرایطی را آقایان یاوری و نوروزی در گروه دارند . نکته دیگر انتخاب مسیر حرکت گروه است که این مسئله را هم او دقت زیادی دارد . تجربه بالای او در کوهنوردی و دقت نظرش در برنامه ها قابل ستایش است . آقای شمس علاوه بر فیلمبرداری کمی از گروه فاصله گرفتند تا مسیر را با کمی فاصله زیر نظر داشته باشند . آقای حبیبی فر هم در زمان های مشخصی خصوصاً در ایام جمعه که متعلق به آقا امام زمان است با صلوات های روحیه بخشش فضای مذهبی گروه را افزایش می دهد . روز قبل یک گروه کوهنوردی آزاد در منطقه بودند وقله را صعود نموده بودند که ما اطلاعات دقیق تری از آنها نیز کسب نموده بودیم . بحث وجود کلاغ در ارتفاعات بالای 3000 متر هم موضوعی بود بین آقای حق بیان و شمس آغاز شد و به کل گروه سرایت کرد . شمس اعتقاد داشت کلاغ ها در ارتفاعات زندگی نمی کنند و نظرات دیگران خصوصاً حق بیان خلاف این بود . برخی نیز با طرح شبهاتی مانند اسامی برخی کوه ها مثل چین کلاغ ، کلاغ لان در همدان و . . . سعی داشتند بحث را کش دار کنند که اینطور هم شد . آقای غریب زاد هم در صدد افزایش اطلاعات عمومی افراد بود و مدام با طرح سوالاتی در خصوص ارتفاع شهرها و مقایسه آن ها با یکدیگر بستر چالش های فکری برای دوستان را ایجاد می کرد که هم مفید بود و هم سرگرم کنند که افراد زیاد به شیب مسیر و سختی آن فکر نکنند . گروه در سایه حرکت می کرد و با نشاط بود . در ساعت 20/7 به گردنه دهلا رسیدیم که این گردنه در بین دو قله وروشت ( ارتفاع 4030متر ) و قله خشکدر ( با ارتفاع 3943متر ) قرار دارد . کمی قبل از گردنه شعاع های آفتاب به روی نفرات تابید و سایه های بلندی در طرف غرب تشکیل شد . اطلاعات کوه های اطراف را آقای اینانلو در زمان استراحت بین مسیر توضیح می داد و آقای صادقپور آنرا ادامه می داد . تا گردنه مسیر با پوشش گیاهی خصوصاً گون هایی بزرگ با گل های بنفش خوش رنگ پوشیده شده بود . در سمت راست ( شرق ) در یال مقابل صخره دیواره مانندی دیده می شد که مانند معدن سنگ به نظر می رسید و تکه های بزرگ سنگ از صخره جدا شده و به ارتفاعات پایین تر غلتیده بود . البته فاصله ما با آن زیاد بود . ادامه همان یال با یالی که ما روی آن قرار داشتیم به هم ملحق می شد و تا قله وروشت امتداد داشت .ارتفاع گردنه حدود 3900 متر از سطح دریا بود و پوشش گیاهی تا قله کم می شد . در گردنه آقای حق بیان کمی دچار رتفاع زدگی شده بود که من استراحت 10 دقیقه ایی به گروه دادم تا با استراحت بیشتر به سمت قله حرکت کنیم . برای اینکه او بتواند تا قله همراه مان باشد به او یک لیوان ماءالشعیر دادم و با اندکی استراحت حالش بهتر شد ولی باور نمی کرد آن معجون فقط ماءالشعیر باشد و اعتقاد داشت یک چیز دیگری داخل آن ریخته شده که با این سرعت حالش را بهتر کرده است . بهر حال حمله آخر برای رسیدن به قله آغاز شد و ما بصورت دسته جمعی دست در دست هم در ساعت 55/7 با خوانده سرود ای ایران پای به قله 4030 متری وروشت گذاشتیم . این قله با GPS من 3041 متراز سطح دریا و موقعیت آن˝ 5/14-17-°36 N و˝5/16-21-°51 E را نشان می داد . در بلندای قله یک دیگر را در آغوش گرفتیم از این موفقیتی که نصب گروه شده بود خدا را شکر کردیم . سوره انشراح را قرائت نمودیم تا بدانیم که به لطف خدا پس از هر سختی آسانی هم هست و همیشه به سوی خدای خود مشتاق باشیم . توقف 30 دقیقه ایی در قله برای تهیه عکس و فیلم و نیز دیدن مناطق اطراف سپری نمودیم . باد شدیدی در قله در حال وزیدن بود به طوری چندی بار باد کلاه افراد را با خود می برد، ولی هوا زیاد سرد نبود . وجود مه در قسمت های شمالی قله مانع دید ما از دریای خزر بود ولی قله های اطراف را به راحتی می توانستیم مشاهد کنیم . مسیر بازگشت را در پیش گرفتیم با سجده شکری که من و آقای اینانلو در قله بجای آوریم از اینکه خداوند سلامتی را عطا فرموده تا ما بتوانیم از این مواهب الهی بهره مند شویم . ومن این صعود را به خانوده ام تقدیم کردم . سایر همنوردان هم چنین کردند . در باز گشت آقای رحیم پور تا محل کمپ عقب دار گروه بود . مسیر بازگشت همان مسیر رفت بود پس از این که از گردنه سرازیر شدیم گروه کوهنوردی راه آهن رجاء دیدیم که به سمت قله در حال حرکت بودند . آنها کمپ خود را در گوسفند برقرار نموده بودند و به همین خاطر دیرتر از گروه ما راه صعود را در پیش گرفته بودند . یک گروه 5 نفره آزاد را هم نزدیک محل شب مانی در ساعت 10 صبح دیدیم در حال استراحت بودند . به نظر می رسید که این گروه نتوانند به قله صعود کنند . چون هم دیر حرکت کرده بودند و هم استراحت های طولانی در ابتدای مسیر علامت مناسبی برای صعود نیست . ما در ساعت 10/10 صبح به محل شب مانی رسیدیم . جابر به استقبال گروه آمد و به تک تک افراد صعود موفقیت آمیز را تبریک گفت . ما هم پس از رسیدن به کمپ و نوشیدن آب و استراحت کوتاه چادرها را جمع کرده و در ساعت 50/10 به سمت هریجان به راه افتادیم . در ساعت 20/11 به محل گوسفند سرا رسیدیم و چادرهای گروه راه آهن رجاء را در آنجا دیدیم . در بازگشت توقف کوتاهی داشتیم تا افراد زیاد از هم دیگر فاصله نگیرند . این نقص در بسیاری از برنامه های کوهنوردی هنوز وجود دارد که در بازگشت بسیاری از افراد تمایل دارند سریعتر به مبداء برسند . در این برنامه کمتر بود ولی وجود داشت . بسیاری از افراد تمایل دارند این رفتار خود را بارها و بارها تکرار کنند غافل از اینکه این روش از نظر حرکت گروهی یک تک روی محسوب می شود . و تنها حاصل آن خدشه بر روحیه افراد به خصوص کسانی است که عقب مانده اند . به نظر من تا این افراد نتوانند بر خود مسلط شوند که با گروه حرکت نمایند در کوهنوردی پیشرفتی نخواهند داشت . رفتار کوهنوردی خلق و خوی جمعی را می طلبد ، اشاعه کمک و همیاری را در سرلوحه حرکت های خود دارد . فقط بعد جسمانی نیست که یک نفر قوی تر بخواهد همنوردان ضعیف تر را تنها بگذارد و خود را سریعتر به قله یا مبداء حرکت برساند . مطمئن باشید که در کوهنوردی حرفه ایی این گونه مسایل شدیداً زیر ذره بین است . می دانید که در شرایط سخت افراد روی همیاری و کمک همنوردان خود حساب می کنند . چه بسا روزی بدلایل مختلف هریک از ما از گروه عقب افتاده باشیم به نظر شما انتظار همراهی از شما انتظار بزرگی است . بالاخره پس از گرفتن عکس دسته جمعی که توسط یکی از کوهنوردان راه آهن رجاء گرفته شد به سمت روستای هریجان حرکت نمودیم . حدود ساعت 12 بود که صمد نجفی به اتفاق پسرش مینی بوس را در روستای هریجان گذاشته و به ارتفاعات آمده بود را ملاقات کردیم . و در ساعت 45/12 تمامی افراد با کمی فاصله از یکدیگر وارد روستای هریجان و محل توقف مینی بوس شدند . پس از تعویض لباس در ساعت 15/13 روستای هریجان را ترک نمودیم . و ناهار را در کیلومتر 55 جاده چالوس دریکی از رستوران های بین راهی صرف نمودیم . خسته اما با نشاط به سمت کرج ادامه مسیر دادیم و در ساعت 17 به کرج رسیدیم . سیامک معززی ، جابر یوسفلو و احمد غریب زاد در کرج پیاده شدند بقیه نفرات به سمت تهران حرکت کردیم . برخی نفرات هم اتومبیل خود را در پژوهشکده پارک نموده بودند که تا پژوهشکده آمدند . در ساعت 30/17 به پژوهشکده مهندسی جهاد رسیدیم . چادرها و وسایل گروه را تحویل همکاران حراست داده و به سمت تهران و برخی نفرات مجدداً به سمت کرج حرکت کردند . من به اتفاق آقای ابراهیم امیری به سمت نارمک و رسالت حرکت کردیم . آقای امیری هم یک سالی است که در تمام برنامه های کوهنوردی شرکت می کند . در ساعت 40/18 آقای امیری درمیدان رسالت پیاده شد و من در ساعت 19 به منزل رسیدم و خاتمه برنامه . ایستاده از راست : پرویز ستوده شایق– جلال رحیم پور- رضا غنی زاده – نوربخش شمس–احمد غریب زاد –جابر یوسفلو – کریم حسن پور-غلامرضا اینانلو نشسته از راست : رضوان الله حق بیان – ابراهیم امیری – غلامرضا حبیبی فر – محسن دهقان نژاد – مسعود صادقپور – سیامک معززی نکات : 1- مجوز محيط زيست برای محيط بانی روستای هريجان که بايد از طريق محيط زيست استان خود اقدام به هماهنگی با محيط بانی آنجا گردد. 2- چادر جهت شب مانی. قطب نما و نقشه حتما"، چون منطقه هميشه مه دارد. GPS ابزار بسيار سودمندی در اين منطقه می تواند باشد. 3- محل‌های مناسب برای تهيه آب آشاميدنی در انتهای روستا و شروع به صعود چشمه ای وجود دارد. 30 دقيقه بعد از شروع حرکت چشمه دوم را داريم. در خشکه دره و کنار گوسفند سرا چشمه سوم. بعد از گوسفند سرا کنار پاکوب چشمه چهارم و در انتهای خشکه دره و روی يال شرقی چشمه چهارم را داريم. 4- امکان تهیه غذا در مسیر وجود ندارد و غذا را بايد با خود برد. 5- محل‌های مناسب برای کمپ‌زنی و شب‌مانی : انتهای خشکه دره و نزديک چشمه چهارم جای مسطح مناسبی اندازه برپايی 6 چادر وجود دارد. 6- آب و هوا منطقه معتدل و شب های آنجا سرد می باشد . داشتن زیر انداز حتماً توصیه می شود . 7- امنيت منطقه : منطقه حفاظت شده و امن می باشد. 8- در منطقه امداد ونجات وجود ندارد 9- آنتندهي موبايل غير از خشکه دره در همه جا موبايل آنتن می دهد. 10- امکان دسترسي به قاطر و تلفن قاطرچيها وجود ندارد ولی در زمان اتفاقات شاید بتوان از اهالی مستقر در منطقه استمداد کمک نمود. 11- جان‌پناه‌ها در مسیر وجود ندارد 12- اطلاعات برنامه وروشت : · نوع برنامه : نيمه سنگين · نام روستایی که برنامه از آنجا آغاز می‌شود : روستای هريجان · نحوه دسترسي به شهر يا روستاي صعود از تهران :مبدا صعود: جاده چالوس بعد از سياه بيشه ( تقريبا" 70 کيلومتری چالوس ) و تونل کندوان 12 کیلومتر بعد از پل زنگوله روستای هريجان به ارتفاع 2200 . · مختصات جغرافيايي قله 145/17/36 N 165/21/51 E · نوع مسير : از روی يال در انتهای خشکه دره تا قله پاکوب ندارد ويژگي برجسته منطقه (حيوان، گياه) : منطقه کلکسیونی از انواع گل ها و گیاهان متنوع است خصوصاً در فصل بهارحیواناتی مانند گراز ، خرس ، خرگوش و ... در منطقه وجود دارد فصلهاي صعود و بهترين فصل صعود : پاييز و بهار و تابستان. قطعا" در زمستان خشکه دره محل مناسبی برای صعود اين قله نيست چون بسيار برفگير می باشد. با تشكر فراوان پرويز ستوده شايق سرپرست برنامه 26/3/1386

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران, قله وروشت

بنام خدا گزارش برنامه صعود به قله 3500 متري الوند همدان سرپرست برنامه : پرويز ستوده شايق تاریخ اجرای برنامه : 27 و 28 /2/1386 اسامي شركت كنندگان در برنامه رديف نام همنورد مسئوليت 1 پرويز ستوده شايق سرپرست 2 محمد کاظم نوروزی جانشین – راهنما - جلودار 3 غلامرضا اينانلو مسئول ثبت نام- هماهنگی -تدارکات 4 احمد غريب زاد گزارش نويس 5 محمود اکبری باصری مسئول تیم دوم 6 ابراهیم زنجیریان راهنما و تهیه عکس 7 رحیم احسانی همنورد 8 سیامک معززی همنورد 9 حجت اله امیرآبادی همنورد 10 سعید شاخصی راهنما و میزبان 11 كريم حسن پور مسئول تیم سوم 12 ابراهيم اميري همنورد 13 محسن دهقان نژاد همنورد 14 علي عباسپور فیلم بردار و عقب دارگروه 15 رضا غنی زاده همنورد 16 مهدی اینانلو همنورد 17 ابراهیم پور اسماعیل همنورد 18 غلامرضا حبيبي فر همنورد 19 رضوان اله حق بیان همنورد 20 منصور ابوالحسن همنورد 21 نوربخش شمس ماجلان فیلم بردار - همنورد 22 علی اصغر اینانلو همنورد 23 اصغر یوسفیه همنورد 24 حسین محمدی همنورد 25 یوسف حیدری همنورد - راهنما 26 جواد خانجانی همنورد 27 علی شریف پور همنورد 28 امین شریف پور همنورد 29 صمد نجفی همنورد همراهان : فرید احسانی و عرفان شاخصی زما نبندي اجرا برنامه رديف نام فعاليت زمان حركت موقعيت روز اول : پنجشنبه 27/2/1386 1 حرکت از پژوهشکده 11 27/2/86 2 توقف در 10کیلومتری بوئین زهرا 13 محل صرف ناهار و نماز 3 رسیدن به همدان 30/17 مینی بوس 4 استقرار درمحل شب مانی 30/23 مرکز آموزش جهاد همدان روز دوم : جمعه 28/2/1386 1 بیدارباش 4 مرکز آموزش جهاد همدان 2 حرکت از گنج نامه 15/5 ارتفاع مبداء حرکت 2260متر 3 رسیدن به پناهگاه اول 45/6 دشت میشان – انتهای مسیر تله کابین 4 رسیدن به پناهگاه دوم 7 دشت میشان – ابتدای مسیرحرکت به سمت تخت نادر 5 رسیدن به چشمه نادر 50/7 ارتفاع 3013 متر ( با GPS گروه ) 6 رسیدن به گردنه 20/8 محل جدا شده مسیر قله کلاغ لان- به طرف پناهگاه 7 رسیدن به قله الوند 10/9 توقف در قله 40 دقیقه 8 بازگشت به پناهگاه اول 45/10 بدون توقف در پناهگاه دوم – صبحانه مختصر 9 رسیدن به مبداء حرکت 12 بازدید از گنجنامه 10 خروج از همدان 14 پس از هماهنگی دو نفر از دوستان و خرید 11 رسیدن به پژوهشکده 30/20 12 تهران 21 پایان برنامه روز اول : پنجشنبه 27/2/1386 دیدار از مراکز تاریخی و گردشگری همدان : آرامگاه باباطاهر-آرامگاه بوعلی سینا – تپه عباس آباد – میدان امام خمینی همدان و گشت و گذار در داخل شهرهمدان در یک روز بهاری و بارانی و اقامه نماز مغرب و اعشاء در مسجد تپه باستانی عباس آباد توجه : 1- گروه توسط یک دستگاه مینی بوس و دودستگاه خودرو سواری به همدان اعزام شد . برنامه ارائه شده مربوط به حرکت مینی بوسی می باشد . 2- مسیر رفت و بازگشت به همدان در هوای بارانی انجام شد. 3- روز بازگشت بارندگی به حدی بود که اکثر خیابان های داخل شهر همدان پر از آب بود و حرکت با دشوار همراه بود . 4- در زمان صعود حرکت ابری ، گاهی نیمه ابری و بهاری بود . بارش باران متوقف شده بود از این بابت خدا را شکر می کنیم که توانستیم یک صعود موفق به قله الوند داشته باشیم . مقدمه : طبق برنامه از پیش طراحی شده قرار بود این برنامه به سرپرستی دوست و برادر ارجمند جناب آقای نوروزی برگزاری شود اما به دلایل ماموریت کاری ایشان تکلیف کردند بنده در خدمت دوستان باشم . با این حال ایشان در اجرای برنامه یار و یاور بنده بودند و از این بابت از او تشکر می کنم . یک برنامه برای اجرای موفق نیاز به فاکتورهای بسیاری دارد که از آن جمله دوستان همراه و کمک رسان در اجرای برنامه می باشد که الحمدالله بنده از آن برخوردار بودم و خدا را از این بابت شکر می کنم . حرکت یک تیم یا گروه مانند حرکت یک انسان است . اگر تمامی اعضاء و جوارح در راستای هدفی مشخص به حرکت در آیند ، آن حرکت بدون هیچ عیب و نقصی به سرانجام می رسد . تصور کنید مشکلی برای یکی از اندام بوجود آید در آن صورت است که یاد شعر معروف " چو عضوی بدرد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار " می افتیم . در بدنه برنامه کوهنوردی ، از برنامه ریزی تا اجرا و هماهنگی دوستان و همراهان به نحو مطلوبی انجام پذیرفت . قطعاً کاستی هایی هم در سفر و صعودمان وجود داشته که یا بدلیل محدود بودن توان ما بوده و یا از میان گزینه های مختلف آنچه را که درست تشخیص داده شده انجام دادیم . بنده و دوستانم هم دچار اشتباه می شویم . بدین وسیله دوستانی که می خواستند در این سفر همراه ما باشند و ما نتوانستیم شرایط حضورشان را مهیا کنیم عذر خواهی می کنیم . همدان شهر همدان مرکز استان همدان در غرب ایران واقع است. شهر همدان در دامنهٔ شرقی کوه الوند واقع شده که یکی از پنج شهر تاریخی-فرهنگی ایران شناخته شده‌است. مرکز استانی به همین نام است که در سیصد و شصت کیلومتری جنوب غربی تهران قرار دارد در ارتفاع ۱۸۰۰ متری از سطح دریا. میدان مرکزی (میدان امام) این شهر توسط مهندسان آلمانی طراحی شده و به نقشه شعاعی معروف است که ۶ خیابان اصلی بطور موازی به میدان اصلی شهر وصل شده و بلوارها بصورت رینگهای اول و دوم آنها را منقطع کرده که در نوع خودکم نظیر است و در ابتدای هر خیابان اصلی دو گنبد نقره‌ای رنگ به تعداد ۱۲ گنبد بنام هر امام معصوم تعبیه شده‌است که نشانگر مذهبی بودن و شیعی بودن این شهر از دیرباز می‌باشد. آب‌ و هوا و مشخصات جغرافیایی شهرستان همدان با وسعتی حدود ۴۱۱۸ کیلومتر مربع، از خط الراس رشته کوه الوند تا مرزهای شرقی استان کشیده شده‌است . شرقی‌ترین نقطه این شهرستان ۴۹ درجه و ۲۷ دقیقه غربی‌ترین آن ۴۸ درجه و ۲۰ دقیقه از نصف النهار گروینچ فاصله دارد و در حد فاصل ۳۴ درجه و ۳۵ دقیقه، تا ۳۵ درجه عرض شمالی واقع شده‌است. شهرستان همدان، از شمال به شهرستان‌های رزن و کبودرآهنگ، از جنوب به تویسرکان و ملایر، از شرق به استان مرکزی و از غرب به شهرستان بهار محدود می‌شود. در جنوب شهرستان همدان، ارتفاعات کوهستان الوند قرار دارد، که خط الراس این ارتفاعات مرز طبیعی شهرستان‌های همدان و تویسرکان را تشکیل می‌دهد و دشت‌های همدان، قهاوند، دشت نشر و قسمتی از دشت رزن - فامنین در حد فاصل این ارتفاعات قرار گرفته‌اند. بلندترین نقطه شهرستان همدان در قله الوند با ارتفاع ۳۵۸۴ متر و پست‌ترین نقطه آن زمین‌های عمر آباد با ارتفاع ۱۶۰۰ متر است، که محل خروج رود قره چای می‌باشد. متوسط ارتفاع این شهرستان نیز از سطح دریا حدود ۱۸۲۰ متر است. گزارش برنامه : روز اول : پنجشنبه 27/2/1386 حرکت ما از پژوهشکده در ساعت 11 با یک دستگاه مینی بوس آغاز شد . سفارش غذا به رستوران پژوهشکده داده شده بود و ناهار را با خودمان بردیم . دو دستگاه خودرو سواری نیز قرار شد کمی با تاخیر حرکت کنند . سواری اول توسط رحیم احسانی به اتفاق اصغر یوسفیه ، سیامک معززی ، فرید احسانی و عرفان شاخصی و سواری دوم توسط سعید شاخصی به اتفاق محمود اکبری باصری ، ابراهیم زنجیریان ، منصور ابوالحسن و یوسف حیدری و بقیه نفرات توسط مینی بوس به سمت همدان حرکت کردیم . دو دستگاه سواری از طریق مسیر ساوه و مینی بوس از جاده بوئین زهرا (بدلیل هماهنگی برخی نفرات در مسیر ) حرکت کردیم . مینی بوس در 10 کیلومتری بوئین زهرا برای اقامه نماز و صرف ناهار توقف نمود . جای دوستان خالی بود در یک جمع صمیمی ناهار صرف شد . در اینجا پیام کوتاه دوست ارجمندم جناب آقای یاوری رسید که جویای احوال کوهنوردان بود و در تمامی مسیر پیگیری سلامتی دوستان بود و از آقای گلدوز هم شرمنده شدیم که به این برنامه نرسید . حرکت از یک مبداء مشخص توسط مینی بوس تاثیر بسیاری در هماهنگی بدو حرکت دارد و اگر برنامه ها از یک مبداء باشد همگی می توانند به موقع به برنامه برسند . حرکت به سمت همدان ادامه پیدا کرد . توقف کوتاهی در آوج داشتیم که پس از تهیه آب جوش برای چای و کمی تنقلات اقدام به حرکت نمودیم . و در ساعت 30/17 به همدان رسیدیم . در تمام طول مسیر ارتباط تلفنی بین خودروهای سواری و مینی بوس برقرار بود . آخرین هماهنگی جمع شدن نفرات در محل آرامگاه باباطاهر در همدان بود . بارش باران در مسیر حرکت و شهرستان همدان شدت داشت . دوستانمان را در محل آرامگاه دیدیم و به اتفاق و راهنمای جناب آقای شاخصی و زنجیریان از محل های تاریخی و گردشگری بازدید کردیم . در اینجا لازم می دانم از تمام زحمات جناب آقای شاخصی که با صحه صدر دوستان را راهنمای نمودند و توضیحات لازم در مورد اماکن مورد بازدید و تاریخچه همدان ونیز تغییر و تحولات شهر ارائه نمودند تشکر نمایم ، هر چند زحمات ما به ایشان بیش از اینها بوده که در ادامه توضیح خواهم داد . شعر خوانی فرید احسانی نیز در نوع خود بسیار جالب و شنیدنی بود . باران هم فرصت خارج شدن از ساختمان را نمی داد . هوا لطیف و بانشاط شده بود . تنفس از هوای پاک در حین بارش باران از امتیازات برجسته این برنامه بود . طراوت درختان و گل ها نوید زندگی و پاکی می داد. دیدار بعدی ما از آرامگاه بوعلی سینا در مرکز شهر همدان بود . بارش باران هنوز ادامه دارد ولی قدم زدن در زیر باران هم خود حکایت زیبایی است که بیان احساس را به شما واگذار می کنم . شلوغی شهر نشینی به همدان نیز رسیده است برای پیدا کردن جای پارک خودرو در اطراف آرامگاه باید کمی حوصله داشته باشی ، اگر صدای دزدگیر با آهنگ بارش باران درهم بیامیزند زمان داشتن حوصله باید طولانی تر شود . از الوند است تابان تا فروغ بوعلی سینا بتابد نورحکمت در جهان چون طور در سینا فرصت گشت و گذار ما در شهر همدان هنوز به پایان نرسیده است . به پیشنهاد جناب آقای شاخصی می خواهیم دید و بازدیدی از تپه های تاریخی عباس آباد نیز داشته باشیم . مکانی بسیار زیبا و تمیز دارای محل های استراحت و گشت و گذار و نیز فضای سبز و سوئیت های اسکان می باشد که در محیطی مرتفع و مشرف به شهر قرار گرفته است . نماز مغرب و اعشاء را در مسجد این محل اقامه کرده به سمت شهر بازگشتیم . بدنبال فروشگاه ورزشی ( کوهنوردی) در همدان بودیم که به فروشگاه تاناکورا معروف است . پس از حدود 45 دقیقه در شلوغی شهر همدان و بارش باران فروشگاه را بسته یافتیم و جهت استراحت به دعوت جناب آقای شاخصی به منزل جناب آقای جواد خانجانی و علی شریف پور ( باجناق جناب آقای شاخصی ) رفتیم . به دوستان زحمات زیادی دادیم بطور که این استراحت به پذیرای بسیار شایسته ، صرف شام و حتی محل خواب 10 نفر از افراد تبدیل شد . فقط می توانم تشکر خود و کوهنوردان پژوهشکده مهندسی جهاد را از این عزیزان و خانواده محترم شان که قبول زحمت کردند داشته باشم . انشاالله که خداوند عمر با عزت به شما عنایت بفرماید . طبق هماهنگی قبلی با مرکز آموزش جهاد همدان 18 نفر با مینی بوس به خوابگاه رفته و در آنجا خوابیدیم . روز دوم : جمعه 28/2/1386 ساعت 4 بیدار باش در خوابگاه بود ، خوابگاه در 5 کیلومتری همدان و در جاده همدان – تهران قرار داشت . دوستان پس از اقامه نماز صبح و پوشیدن لباس وکفش کوهنوردی با مینی بوس به سمت گنج نامه حرکت کردیم . قرار ما ساعت 5 صبح بود که آقای شاخصی و احسانی و همراهانشان که در منزل جناب آقای خانجانی بودند چند دقیقه ایی زودتر از ما به محل مورد نظر رسیده بودند . حرکت ساعت 15/5 از گنج نامه به اتفاق 31 نفر آغاز شد . آقای نوروزی به عنوان راهنمای مسیر و جلودار انتخاب شده و نفرات در یک صف منظم از مسیر مبداء تله کابین در حال احداث شروع به حرکت نمودیم . البته در شروع چند مسیر مختلف برای صعود وجود دارد که ما از کنار پیچ منتهی به تله کابین حرکت را آغاز نمودیم . تقسیم وظایف صورت گرفت . فیلم برداری توسط آقای شمس و عباسپور بود . عکس برداری هم توسط آقای زنجیریان و غلامرضا اینانلو صورت می گرفت . آقای زنجیریان که اصلیت شان همدانی است و شناخت کامل از منطقه داشت کمک بسیار زیادی در توصیف و معرفی منطقه و فواصل بین محل های استراحت و شیب مسیر و غیره داشت که در اختیار دوستان قرار می داد . فقط نخوردن صبحانه به ایشان کمی فشار آورده بود که جشن کوچک خرما خوری من و ایشان در میدان میشان بعد از پناهگاه داشتیم ، که خیلی چسبید . من سعی داشتم از اوضاع همه نفرات اطلاع داشته باشم تا چنانچه مشکلی داشته باشند در موردشان تصمیم گیری نمایم . می دانید که هر چه تعداد نفرات در برنامه ایی زیاد باشد ، تعداد مشکلات نیز به همان نسبت افزایش می یابد با این حال همکاری سایر همنوردان نقطه اطمینان بخشی است که بخشی از مسئولیت های سرپرست را سبک تر نماید . کوهنوردان زیادی در این روز مسیر صعود قله الوند را در پیش گرفته بودند . مشکل قبل از پناهگاه آماده نبودن برخی نفرا ت و ناراحتی قلبی آقای حیدری بود که برای اولین بار با ما همراه می شد. با توجه به اینکه از برنامه پیش بینی شده جلو بودیم تصمیم گرفت کلیه نفرات را تا پناهگاه دوم دشت میشان در دامنه قله الوند بالاببریم و این مسئله باعث کند شدن حرکت نفرات بود که چیدمان نفرات کمی تغییر داده شد. تا کندترین نفرات در جلو و بقیه ریتم حرکتی شان را با آنها تنظیم نماید که شکر خدا دوستان رعایت کردند و همگی تا پناهگاه دوم در میدان یا دشت میشان رسیدیم . عکس صفحه اول مربوط به این مکان می باشد . قرار شد یک تیم در این محل بمانند که سرپرستی آن به آقای حسن پور از کوهنوردان با تجربه واگذار شد . هرچند می دانم ایشان توانایی صعود به قله و آمدن به ارتفاعات بالا را داشتند ، با این حال برای رعایت حال برادر حیدری و اینکه قرار بود تیم دوم هم برای صبحانه به پناهگاه اول برگردند لذا از ایشان درخواست نمودم که بمانند و آقای حسن پور نیز قبول زحمت کردند . رفتن به آن ارتفاع و نرفتن به قله برای یک کوهنورد بسیار سنگین است . بنده به نوبه خودم از ایشان تقدیر و تشکر می نمایم . بقیه نفرات هم به دو دسته جهت رفتن به قله و رفتن به ارتفاع 3013 متری تخت نادری گروه بندی شدند . گروه تخت نادری به سرپرستی محمود اکبری باصری در دشت معروف به همین نام و گروه دیگر به همراه بنده به سمت قله حرکت کردیم . تعدادی از دوستان از جمله سعید شاخصی ، جواد خانجانی و علی شریف پور به همراه پسرشان از نزدیکی تخت نادر به سمت پناهگاه حرکت نمودند . نکته جالب توجه دیگر دیدن شوهر خواهر آقای شاخصی در ارتفاع بین دو پناهگاه بود که در حال کوهنوردی بود و ما دقایقی برای احوالپرسی با ایشان توقف نمودیم . در دشت میشان محوطه ایی تحت عنوان مزار لاله های سرخ حسینی ( یادبود مفقودالاثرهای همدان در دفاع مقدس ) قرار دارد. و همانطور که گفته شد در آینده قرار هست تا این مکان تله کابین کشیده شود . دوستان همراه جناب شاخصی هم کوهنوردان قابلی بودن و اطلاعات خوب در خصوص صعود به الوند و مسیرهای صعود و نیز قله های اطراف در اختیارمان قراردادند که فرصت پرداختن به همه آنها را در اینجا ندارم . بالاخره تیم قله متشکل از 18 نفر از افراد در ساعت 10/9 صبح بر بلندای الوند پای نهادند، سجده شکر بجای آوردیم . شاید این لطف خدا بود که با این تعداد به قله الوند صعود کردیم . در شرایطی که با کوچکترین تغییر آب و هوایی و انصراف از صعود و باز گشت به تهران محتمل ترین حالت بود . این مسئله از مکالمه تلفنی بنده با آقای زنجیریان کاملاً مشهود است که ایشان در شب قبل از صعود با همدان تماس داشتند و اعلام شده بود که هوا بشدت متغییر است و بارندگی و حتی تگرگ مشاهده می شود ، نظر مرا جویا شدند که بند عرض کردم هماهنگی زیادی برای اجرای این برنامه صورت گرفته و به امید خدا در صورت مساعد بودن هوا برنامه اجرا خواهد شد . که این لطف الهی شامل حال گروه کوهنوردی پژوهشکده گردید . خدمت دوستان عرض نمایم که در برنامه های کوهنوردی همیشه تعداد محدودی از نفرات به قله اعزام می شوند و بقیه نقش حمایتی و پشتیبانی را به عهده می گیرند . در قله دقایقی بارش برف شروع شد و این مسئله نیز زیاد پایدار نماند تا گروه به سلامتی به پایین حرکت نمایند . تعدادی از نفرات نیز از طریق مسیر صخره ایی و نسبتاً دشوار بر بلندترین نقطه قله پای نهاده و عکسی به یادگار گرفتند . شاید دیگر نتوان پای بر چنین جایی نهاد . تیم دوم آقای امیرآبادی ، زنجیریان واکبری از تخت نادری ناظر صعود افراد بر بلندای قله بودند که آقای زنجیریان به صورت تلفنی جویای سلامتی افراد شدند که بنده به اتفاق تعدادی از دوستان برروی تخته سنگی در اوج قله قرار داشتیم و به ایشان اعلام کردم که گروه در سلامتی کامل به قله صعود نمودند . واقعاً این تماس ها در شرایط سخت دلگرمی خاصی به ما می داد . با اینکه تماس با دشواری صورت می گرفت . بالاخره پس از خوانده سوره انشراح و سرود ای ایران و گرفتن عکس در ساعت 30/9 به سمت مبداء حرکت نمودیم . با توجه به سختی مسیر قله در بازگشت دوگروه شدیم . یک گروه با آقای نوروزی و یک گروه با من به پایین حرکت کردیم . مختصر صبحانه ایی هم در مسیر صرف شد و از مسیر دیگری از روی برف های به پایین حرکت کردیم . آرزوی رحیم سرخوردن از روی برف ها بود که خیلی خوش بحالی اش می شد . پیش بینی چنین مسیری را هم نموده بود و مجهز پای در این مسیر گذاشته بود غافل از اینکه این وسایل قابل اطمینان نیستند . اصغر هم زانوهایش را با زانوبند بسته بود ولی از سرخوردن روی برف ها نمی توانست براحتی بگذرد . بقیه هم گاهی هوس می کردند مثل محسن ، با اینکه از پشت شلوارش بکلی خیس شده بود ولی خوب دیگه . یا حق بیان و اینانلو با نایلونی کوچک سعی می کردند مسیر را با سرخوردن به پایین بیایند . ما در ساعت 45/10 به پناهگاه اول رسیدیم و پس از خوردن صبحانه مختصردوم راه مان را به طرف گنج نامه ادامه دادیم . برخی دوستان کمی جلوتر به پایین حرکت کرده بودند . پناهگاه اول نسبت به پناهگاه دوم مجهزتر است و طبقه دوم آن خوابگاه کوهنوردان می باشد . امکانات بوفه و فروش مواد غذایی در هردو پناهگاه مهیا می باشد . گروه در ساعت 12 به مبداء حرکت رسید و برای بازدید از کتیبه های تاریخ عازم محل مورد نظر شدیم که در موقع نیز بارش باران شروع شد . خواند کتیبه های زمان داریوش به نیمه نرسیده بود که شدت بارش افزایش یافت و اطراف آن خلوت شد . تقدیر و تشکر: - از جناب آقای دکتر شاخصی بابت راهنمایی ، پذیرایی ، هماهنگی ، حضور در برنامه و اسکان کوهنوردان پژوهشکده - از خانواده محترم خانجانی و شریف پور بابت زحمات خالصانه و بیدریغ شان - از آقای زنجیریان بابت راهنمایی، عکس برداری ، حضور در برنامه و تشویق کوهنوردان پژوهشکده جهت صعود به قله الوند و سایر قلل همدان - از مرکز آموزش جهاد همدان بابت اسکان کوهنوردان پژوهشکده جهت شب مانی - از مسئولین محترم پژوهشکده بابت حمایت و پشتیبانی از اجرای برنامه - از آقای نوروزی بابت جلوداری و راهنمای برنامه - از آقای غلامرضا اینانلو بابت هماهنگی ، تدارکات و عکس برداری از اجرای برنامه - از آقای شمس بابت فیلم برداری - از آقای عباسپور بابت فیلم برداری و مسئولیت مهم عقب داری گروه - از آقای احسانی بابت وسیله نقلیه و حمایت و حضور گر م شان در برنامه کوهنوردی - از آقای اکبری بابت حمایت از برنامه و حضور با نشاط شان در برنامه - و از کلیه عزیزانی که در برنامه حضور داشتند و به نحوی در اجرای موفقیت آمیز برنامه نقش ایفا نمودند . - و از کلیه عزیزانی که در برنامه حضور نداشتند و در اجرای این صعود یار و یاور ما بودند . با تشكر فراوان پرويز ستوده شايق سرپرست برنامه 30/2/1386

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

گزارش صعود به قله 4150متری شاه البرز

البرز مرکزی منطقه طالقان

سرپرست برنامه : پرویز ستوده شایق

تاریخ اجرای برنامه : 11و12/7/1381

تعداد افراد شرکت کننده : 13 نفر

اسامي افراد شركت كننده با ذكر مسئوليت

پرويز ستوده شایق - محمد رضا ياوري-حسين اسد الهي - احمد غريب زاد-غلامرضا اينانلو

رضا غني زاده- محمد منير واقفي-مصطفي فلاح زاده-محمد رضا مهرابي-جابر يوسفلو حسين يحيائي - حميد كفاشزاده- عليرضا محمدي-

مقدمه :

سلام "

آيا مي توانيم زلالي صبح گاهان, سپيدي برف ها, عمق كبودي آسمان و صلابت بي گمان كوهستان را با دستان كم توانمان در مقابل ديدگان شما قرار دهيم؟

به هر صورت دوست داريم با به تصوير كشيدن گوشه هائي از طبيعت بي بديل الهي و معرفي مكان هاي اجراي برنامه ,پلي بسازيم از ديدگان علاقمندان به سمت تن سنگي كوه ها.

شادي بخش خواهد بود اگر كوله بارهايتان را به دوش بگيريد و از اين پل بگذريد تا به سرزمين هاي شگفت انگيز و دوست داشتني كوه ها با ما همراه و همگام باشيد.پستي و بلندي ها را پشت سر بگذاريدتا با چشم هاي جسم و روحتان از چشمه سارهاي دور دست سيراب گردد. پس دست هاي پر توانتان را در دست هاي مشتاق ما قرار دهيد تا در كنار يكديگر ,همدل و يكرنگ به سمت قله هاي مرتفع آينده رهسپار گرديم.

ورزش كوهنوردي به عنوان يكي از ورزش هاي فعال و سازنده ,كه نه تنها ارتباط مستقيم باطبيعت دارد ,بلكه طيف وسيعي از گروههاي سني (برخلاف اكثر رشته هاي ورزشي ) را در بر گرفته و داراي اثرات مثبت فردي, اجتماعي و فرهنگي و . . .مي باشد. از آنجائي كه در كوهنوردي ,قهرمان پروري مفهومي ندارد اين امكان را براي همگان فراهم مي آورد تا از اين ورزش مفرح استفاده نمايند. آثار اخلاقي مثبت ايجاد شده در علاقمندان عملي اين ورزش كاملا مشهود مي باشد, به نحوي كه در برنامه هاي كوهنوردي تمامي افراد يكسان و مهم هستند و به كل شركت كنندگان توجه يكسان شده و چه بسا افرادي كه از توانايي كمتري برخوردارند با توجه بيشتري روبرو خواهند گرديد.

گزارش برنامه :

موقعيت جغرافيايي قله شاه البرز ( 4150متري ) ( درالبرز غربي )

شاه البرز از مرتفع ترين قلل طالقان ودر قسمت شمال آن واقع شده است . يالهاي موازي شمالي جنوبي وديواره هاي ريزشي شمالي از جمله ويژگيهاي كوه شناسي آن به شمار مي رود. وجود يخچالهاي بزرگ در دامنه شمالي قله و همچنين بركه هاي كوچك آبگير در بالاي خط الراس هاي شرقي غربي در منطقه اي بنام گردنه شير بشم محل اتصال شاخه فرعي جناح جنوب شرقي رشته تخت سليمان است و شاه البرز و سات را به آن ملحق مي سازد . دره بزرگ طالقان نيز به سان خط الراس هايش زيبا و مسحور كننده است.

دشتهاي پهناور و آباديهاي سرسبز و زيبا كه درپس دره ها از اسفاران تا پراچان را پوشانده اند جلوه و شكوهي خاصي دارند . طالقان دره اي تاريخي و مذهبي است و گواه آن وجود قلاع متعدد و امامزاده هايي است كه در نقاط مختلف آن پراكنده اند . از جمله آنان مي توان از قلاع منصور در شمال هرنج و ارژنگ در جنوب ميناوند و امامزاده مرتفع شاه محمد حنيفه در شمال كركبود و يوسف در وشته و قاضي سعيد در شمال شهرك طالقان نام برد. پس از شهرك طالقان روستاي حسنجون قرار دارد كه از اين مكان قله شاه البرز به خوبي با گردني برافراشته به سمت چپ و در جهت شمالي پيداست. مسير صعود به قله شاه البرز از طريق اين روستا و عبور از باغ ها و در امتداد رودخانه آغاز مي گردد . شب را در محل گوسفند سرا چادر زدیم و صبح زود ساعت ۳۰/۴ صبح از خواب برخواسته پس از جمع آوری وسایل ساعت ۱۵/۵ صبح راه قله را در پیش گرفتیم . باد در مسیر در حال وزیدن بود و هوا مطلوب برای کوهنوردی امیدوار بودیم که زودتر به قله برسیم . بالاخره در ساعت ۴۰/۱۰ به بلندای قله شاه البرز رسیدیم . قله ایی که بدلیل شرایط نامساعد جوی سه مرتبه در صعود به آن بازمانده بودیم . در جدول زیر مانبندی اجرای برنامه ارائه شده است .

زما نبندي اجرا

زمانبندي اجراي صعود به قله4150 متري كه به استعداد 13 نفر از كوهنوردان گروه صورت گرفت به شرح زير مي باشد.

رديف	نام فعاليت	زمان رسيدن	زمان حركت
1	حركت ازكرج(11/7/81)	-------	7:45
2	زيدشت طالقان	9:20	-------
3	شهرك طالقان و تهيه مايحتاج	9:35	9:40
4	روستاي حسنجون	9:50	10:20
5	چشمه دوآب	11:35	11:45
6	نهار و اقامه نماز	12:50	13:55
7	راهنما(تابلو مسير)	14:30	-------
8	گوسفند سرا ( محل شب مانی)	17:00(11/7/81)	5:15(12/7/81)
9	قله شاهالبرز	10:40	11:00
10	كوسفند سرا	13:10	14:30
11	راهنما(تابلو مسير)	16:00	--------
12	روستاي حسنجون	18:45	19
13	صرف شام در شهرك طالقان	19:20	20:00
14	كرج	22:10	-----
15	تهران	23:30	------

با تشكر از آقايان حاج آقا يوسفي ,برادر جاني خواه جهت پشتيباني اجراي برنامه وبرادر داور پناه به عنوان پشتيبان گمنام در تهيه پلاكارد گروه و برادران محمد رضا ياوري, محمد منير واقفي , اسد الهي , اينانلو و حاج آقاغريب زاد در همراهي موثر اين برنامه.

حفاظت از محيط زيست ,هديه اي است براي آيندگان

برچسب‌ها: گزارش برنامه, کوههای ایران

کوهنوردی ، کوه پیمایی، طبیعت گردی ،آموزشی ،گردشگری مسئولانه ، اکوتوریسم ،داستان کوتاه

نوشته‌های پیشین

آرشیو موضوعی

برچسب‌ها

نویسندگان

پیوندها