سلام دوستان ، امروز جمعه 13 اسفند 89 صعودی به قله دارآباد داشتیم ، صعودی که در شرایط کاملاً برفی و در یک مه غلیظ انجام شد . امروز فقط 10 نفر به قله صعود کردند که بنده و آقای رضا محمودی ، و 7 نفر از کوه نوردان گروه کوهنوردی همت شمیران و پارس شمیران و یک نفر از دوستانی که به صورت آزاد کوهنوردی می کرد .
کوهنوردان زیادی در منطقه بودند که بدلیل شرایط بد آب و هوایی و دید کم از صعود منصرف شدند ، حجم برف زیاد بود و بارش برف همراه با وزش باد هر جای پایی را پر می کرد تا حتی در بازگشت نتوانی جای پای خودت را پیدا کنی ، ساعت 7 صبج از محل پارکینگ دارآباد بنده به اتفاق آقای رضا محمودی به راه افتادیم ، هوا سرد ، برفی و جاده تا کافه قیدی یخ زده بود ، به محل چادر گروه دخانیات رسیده و توقفی کوتاه داشتیم ، با دوستان این گروه خوش و بشی نموده و گپی زدیم در پایان یک عکس یادگاری گرفته و راه خود را به سمت قله ادامه دادیم ، این عزیزان کوهنوردانی را که تجهیزات کافی نداشتند از صعود قله منع می کردند .
در مسیر کوهنوردان زیادی بودند ، یک و نیم ساعت طول کشید تا به محل سیم خاردار برسیم ، توقفی کوتاه برای صبحانه داشتیم ، مسیر برف کوبی شده بود و تا اینجا مشکل خاصی نداشتیم ، تا دکل نگهبانی هم برف کوبی توسط دوستان صورت گرفته بود و بعد از آن کم و کمتر می شد ، تعداد از دوستان را در حال بازگشت دیدیم ، تا تابلو ارتفاع 2880 تعداد زیادی از کوهنوردان آمدند و بازگشتند ، بعد از تابلو دیگر اثر از رد پا نبود ، ما با تجهیزات کامل و جی پی اس در مسیر گام گذاشته بود ، تعداد زیادی از رد پا way points قله دار آباد در دستگاه چی پی اس همراهم بود ، با استفاده از آنها مسیر قله را در پیش گرفتم ، برف کوبی سنگینی که به نوبت من و رضا انجام می دادیم ، بدنبال ما 8 کوهنورد دیگر نیز به قصد قله در حرکت بودند ، دوستانی از گروه همت شمیران ، پارس شمیران ویک نفر آزاد ، متاسفانه اسامی دوستان را نمی دانم ، پوزش می خوام .
ساعت 13:45 به قله رسیدیم در حالی که بوران شدید ، بارش برف و وزش باد در قله بیداد می کرد ، به زحمت چندتا عکس گرفته و راه بازگشت را در پیش گرفتیم ، دوستانی که به سمت بازگشت حرکت کرده بودند بدلیل گم کردن مسیر برف کوبی برگشته بودند تا با ما به سمت پایین بازگردند ، تصمیم گرفتیم برای زودتر رسیدن از مسیر یال چشمه درازلش بازگردیم که در شرایط مه غلیظ و اینکه کلاً علائم مسیر در زیر برف مدفون بود اشتباهی یال دیگری را انتخاب کردیم ، و این مسیر و چند بهمن که در مسیر ریزش کرده بود ما را به سمت غرب هدایت می کرد ، بطوری که از چشمه درازلش به سمت غرب دور و دورتر می شدیم ، رضا و من جلو حرکت می کردیم و برف کوبی واقعاً انرژی می گرفت ، خلاصه دگرگونی هوا به گونه ایی شد که دید کاملاً محدود شد و در این شرایط چند مسیر اشتباه منجر شد تا نزدیک آبشار چال مگس فرود آییم جایی که صخره های مرتفع راه نمی داد ، چند مرحله صعود مجدداً حسابی همه را خسته کرده بود ، خلاصه در ساعت حدود 17 به چشمه درازلش رسیدیم و ما از دوستان عذر خواهی کرده و به سرعت به سمت پایین بازگشتیم ،
تجربیات بسیاری در این برنامه حاصل شد و خدا را شکر کردیم که حادثه ایی برای عزیزان اتفاق نیافتد ، هر چند ما در تیم های مجزا صعود کرده بودیم ولی تیم 10 نفره مانند یک تیم تا چشمه درازلش همراه شدیم . و بدليل كمبود وقت از همين جا با دوستان خدا حافظي نموده و از دره درازلش مستقيم به سمت پايين سرازير شديم
در شرایط سخت کوهنوردان وظیفه خود می دانند که به حمایت سایر کوهنوردان همت گمارند .
چند تصویر از برنامه فوق تقدیم حضورتان می نمایم
ابتدای مسیر من و آقای محمودی
ستاد اطلاع رسانی و پیشگیری از حوادث کوهستان ، گروه کوهنوردی دخانیات
من و رضا در مه
عکسی در قله دارآباد
اگه پناهگاه سالم بود ، حداقل از وزش باد در امان مي مانديم !!!
عکس رضا در قله ، نگران نباشيد سردش نيست ، منجمد شده نمي تونه حركت كنه !!!
اینم یکی از دوستان همراه در قله
با اجازه دوست کوهنوردم این عکس رو هم در اینجا قرار می دم شاید شرایط جوی رو کمی درک کنیم
آقا حامد عكستو گذاشتم دو باره سري به ما بزن ،
در مسیر بازگشت، ايول قهرمان برف كوبي و سر قدمي ت حرف نداره ، اون دستكش پشم مرينوسي تو هم اينقدر نشونمون نده ،ممكنه ديگه صاحبش نباشي ها ،گفته باشم
جلودار گروه ،بازم آقا رضا
قندیل های زیبا در یکی از دره ها
تا درودی دیگر بدرود
سمت شمالی جانپناه
مدیر وبسایت : پرویز ستوده شایق