دهكده باستانی پسقلعه، با پيشينهای بس کهن، در انتهاي منطقه ييلاقي سربند و دربند در دو كيلومتري شميران قرار گرفته است . اين دهكده، از سمت شرق به كوههاي امامزاده قاسم (ع) ، و از غرب به كوههاي دركه ، از سمت شمال به قله توچال و از جنوب به سربند و دربند محدود میشود.
روستای کوهستانی پسقلعه مسیر اصلی پناهگاهها، جانپناهها، و دیدنیهای کوهستان شمال تهران مانند شیرپلا، توچال، اسپیدکمر، شروین، اسون، آبشارسوتک و ... است که هرکدام گفتار جداگانه خود را میطلبند.
پیشینه اين دهكده زیبا به پيش از دوران اسلامی ميرسد. نشانههاي برجای مانده از تمدن كهن ایرانی در پیرامون دهكده گواه روشن بر اين ادعا است. سفالینههای یافت شده در حفاریها، آرامگاههای باستانی پیش از اسلام در انتهاي آبادي به طرف بند يخچال در كنار چنار قديمي، آثار تا چندی پیش باقي مانده در مكان کنونی تلهسييژ از محل شاهنشين قصر شاهميران، از پادشاهان ايرانی پس از اسلام، و نامها و پسوندهایی مانند شيرزادخان، شيردرهاي، دیزگران، داراب و … كه بر اماكن پیرامون دهكده نهاده شده است تاريخ باستاني اين روستا را به ژرفای تاریخ کهن ایرانزمین و دوران اساطیری ميرساند .
به گفته اهالي دهكده ، در ارتفاعات كوه پسقلعه سنگ، مکان کنونی ايستگاه تلهسیژ، کتیبهاي وجود داشته كه روسها در زمان جنگ جهاني دوم متن آن را كه به زبان پهلوی اشکانی بوده ترجمه كردند سپس بخشهایی از آن را که سالم مانده بود با خود بردند. همچنین ایشان از وحشیگری روسها نسبت به اهالی بیدفاع و همچنین ویران نمودن بازماندههای دژ پسقلعه جهت دستیابی به گنجینهای افسانهای، روایتهای زیادی در سینه دارند.
ريش سفيدان دهكده ميگويند : كيقباد نخستین پادشاه کیانی كه رستم ، جهان پهلوان بزرگ ايران تاج سلطنتي را بر سر او گذاشت و او را پادشاه ايران خواند در بندشاهنشين پسقلعه ميزيسته است.