پاییز ، فصلِ ریزش
برای رویشِ دوباره است ؛
ما هم برخیزیم و از وجودمان
شاخ و برگ های اضافه را دور بریزیم!
 
بگذاریم 
خودِ واقعیِ مان
رشد کند ، نفس بکشد...!
 
نگذاریم
باورهای پوسیده و نخ نما 
روی لحظه هایمان سایه بیندازد و
ما را از تابشِ روشنگری ها محروم کند ؛
 
پاییز 
بهانه ی خوبیست تا راه بیفتیم و
پا روی تعصّب های خشکمان بگذاریم ؛
گاه ، صدای خش خشِ
برگ های خشکیده ی افکار هم
لذّت بخش است...!
 
مینا آقازاده